ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ

[ARTYADIS]

Συναισθηματική νοημοσύνη: Η άγνωστη ευφυΐα

Όπως αναφέρει ο Αριστοτέλης στα Ηθικά Νικομάχεια, το να είσαι οργισμένος είναι εύκολο. Το να εξοργιστείς όμως με το σωστό άτομο, για το σωστό λόγο, στο σωστό βαθμό, τη σωστή στιγμή, για το σωστό σκοπό και με το σωστό τρόπο, αυτό είναι δύσκολο.

Η συναισθηματική νοημοσύνη είναι αρκετά σχετική με τέτοιου είδους προβληματισμού. Τί όμως είναι η συναισθηματική νοημοσύνη (EQ); Σε τι διαφέρει με τη διανοητική νοημοσύνη (IQ); Με ποιο τρόπο συμβάλλει στην επαγγελματική και στην προσωπική μας επιτυχία; Με ποιους τρόπους μπορεί να βελτιωθεί;
Για αρκετά χρόνια η νοημοσύνη σχετιζόταν με τον παραδοσιακό ορισμό της ευφυίας και μετριόταν με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Το γνωστό σε όλους μας δείκτη νοημοσύνης (IQ).
Μάλιστα, επικρατούσε η πεποίθηση ότι ένα άτομο με υψηλό δείκτη νοημοσύνης μπορεί να πετύχει σε κάθε τομέα της ζωής του. Ωστόσο, με το πέρασμα των χρόνων η θεωρία αυτή άρχισε να παρουσιάζει ”κενά” και να μην ανταποκρίνεται πλήρως στην πραγματικότητα.

Έτσι λοιπόν μελέτες και έρευνες απέδειξαν ότι υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες εκτός της ευφυίας που επηρεάζουν αλλά και συμβάλλουν σημαντικά στην πορεία τόσο της επαγγελματικής όσο και της προσωπικής ζωής των ανθρώπων. Οι παράγοντες αυτοί αποτελούν και τη λεγόμενη συναισθηματική νοημοσύνη.
Οι ρίζες της συναισθηματικής νοημοσύνης ανάγονται στην έννοια της ”κοινωνικής νοημοσύνης” που ανέφερε ο Thorndike το 1920 και κυρίως στον ψυχολόγο Howard Gardner που το 1983 πρότεινε τη θεωρία της πολλαπλής νοημοσύνης, υποστηρίζοντας ότι η νοημοσύνη περιλαμβάνει επτά μορφές. Η θεωρία της συναισθηματικής νοημοσύνης έγινε ευρέως γνωστή από τον Daniel Goleman, ψυχολόγο στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαντ.

Με τον όρο συναισθηματική νοημοσύνη νοείται «η ικανότητα να αναγνωρίζει κανείς τα δικά του συναισθήματα, να τα κατανοεί και να τα ελέγχει. Είναι επίσης η ικανότητα να αναγνωρίζει και να κατανοοεί τα συναισθήματα των ανθρώπων γύρω του και να μπορεί να χειρίζεται αποτελεσματικά τόσο τα δικά του συναισθήματά του όσο και τις διαπροσωπικές του σχέσεις». (Daniel Goleman, Συναισθηματική νοημοσύνη, εκδ. Ελληνικά Γράμματα)

Σε αυτό το σημείο οφείλουμε να επισημάνουμε ότι η διανοητική νοημοσύνη (IQ) και η συναισθηματική νοημοσύνη (EQ) είναι δύο διακριτές και ξεχωριστές ικανότητες του ανθρώπου. Ωστόσο, συνδέονται μεταξύ τους καθώς η μία συμπληρώνει την άλλη.

Διαφορές μεταξύ IQ και EQ

* Ο δείκτης IQ αφορά στο αριθμητικό, γνωστικό κομμάτι, ενώ ο δείκτης EQ σχετίζεται με τα συναισθήματα.
* Η διανοητική νοημοσύνη είναι κάτι προκαθορισμένο από τη γέννηση του ανθρώπου, που εξελίσεται μέχρι κάποια ηλικία και σταματά, ενώ η συναισθηματική νοημοσύνη είναι κάτι το οποίο μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιαδήποτε ηλικία
* Το IQ ελέγχει τη λογική, ενώ το EQ τα συναισθήματά μας τόσο απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό όσο και απέναντι στους άλλους
* Το IQ επηρεάζει ελάχιστα τις σχέσεις μας με τους άλλους, ενώ το EQ παίζει καθοριστικό ρόλο στις σχέσεις μας με τους άλλους
* Το IQ είναι απαραίτητο για τη διεκπεραίωση κάθε μορφής εργασίας, ενώ το EQ είναι απαραίτητο για τη διαχείριση κάθε μορφής σχέσης.

Χαρακτηριστικά υψηλής συναισθηματικής νοημοσύνης

Με βάση λοιπόν τα παραπάνω, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ένας άνθρωπος με υψηλό δείκτη συναισθηματικής νοημοσύνης έχει τα εξής χαρακτηριστικά:

Είναι διορατικός, ελέγχει τα συναισθήματά του, καταβάλλει προσπάθεια να κατανοήσει τις απόψεις και τα συναισθήματα των γύρω του και να δει τα πράγματα από τη δική τους οπτική γωνία, ελέγχει τις προσωπικές του προκαταλήψεις και δεν τις αφήνει να επηρεάζουν την κρίση του για τις ικανότητες των άλλων, είναι ικανός να συσπειρώνει και να δραστηριοποιεί τους ανθρώπους γύρω του, δεν κρατά επικριτική στάση απέναντι στους υφισταμένους του, ασκεί κριτική με εποικοδομητικά σχόλια, είναι ειλικρινής για τα συναισθήματα και τις προθέσεις του, είναι υποστηρικτικός, αποφασιστικός, εκφραστικός, έχει με λίγα λόγια την ευκαιρία να γίνει ένας επιτυχημένος ”ηγέτης”.

Πως να βελτιώσετε την συναισθηματική σας νοημοσύνη

Για να βελτιώσει κανείς τη συναισθηματική του νοημοσύνη χρειάζεται μεγάλη υπομονή και κυρίως θέληση. Μερικοί τρόποι είναι οι εξής:
* Αναγνωρίστε τα συναισθήματά σας.
* Αναλάβετε την ευθύνη των συναισθημάτων σας
* Προσπαθήστε να προβλέψετε τα συναισθήματά σας
* Προσπαθήστε να είστε λιγότερο επιθετικοί

[Λιζούλα]

Δημητρούλα ευχαριστούμε!

[Θοδωράκος]

Αχ θυμάμαι που είχα να δώσω σε μάθημα τις θεωρίες του Gardner. Το ξέρετε ότι είχε μιλήσει και για μουσική νοημοσύνη; Αμέεε 8)

Ωραίο το κειμενάκι. Ένα πράγμα μόνο δεν μου αρέσει σε τέτοιου είδους κείμενα: ότι δίνουν την εντύπωση ότι όλοι άνθρωποι το μόνο που τους νοιάζει είναι τα επαγγελματικά τους. Πώς θα πετύχουν, πώς θα γίνουν καλύτεροι κλπ...

[ARTYADIS]

ότι δίνουν την εντύπωση ότι όλοι άνθρωποι το μόνο που τους νοιάζει είναι τα επαγγελματικά τους. Πώς θα πετύχουν, πώς θα γίνουν καλύτεροι κλπ...

Έχεις δίκιο Θοδωρή μου! Γι' αυτό κι εγώ, ό,τι έλεγε το άρθρο για τα επαγγελματικά ..το παρέλειψα!

[Valia]

ευχαριστούμε Δημητρούλα!

[Μάνος]

Για να βελτιώσει κανείς τη συναισθηματική του νοημοσύνη χρειάζεται μεγάλη υπομονή και κυρίως θέληση. Μερικοί τρόποι είναι οι εξής:
* Αναγνωρίστε τα συναισθήματά σας.
* Αναλάβετε την ευθύνη των συναισθημάτων σας
* Προσπαθήστε να προβλέψετε τα συναισθήματά σας
* Προσπαθήστε να είστε λιγότερο επιθετικοί

Τι εννοεί όταν λέει "αναλάβετε την ευθύνη των συναισθημάτων σας";
Με ποιο τρόπο μπορούμε να προβλέψουμε τα συναισθήματα μας; ...Έτσι όμως δεν χάνουμε το εδώ και το τώρα;
Και τι σχέση έχει η επιθετικότητα με την συναισθηματική νοημοσύνη;

...Αυτά δεν τα καταλαβαίνω παιδάκια...

[Vasoula]

Μανούλη, εννοεί να μην τα προβάλλεις στους άλλους τα συναισθήματά σου...
Να ξέρεις πότε είναι δικό σου ένα συναίσθημα και πότε είναι του άλλου...Και μην σου φαίνεται περίεργο αυτό, συμβαίνει σε ένα πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό αυτή η διαδικασία, γιατί οι περισσότεροι δεν έχουν καμία επαφή με το μέσα τους και με τα συναισθήματά τους.
Δεν αναγνωρίζουν συναίσθημα πέρα από τα γνωστά...

Η πρόβλεψη δεν σε κάνει να χάνεις το τώρα, γιατί το συμπεριλαμβάνει...

Αν πχ μιλάω με κάποιον και δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε, χρειάζεται να προβλέψω τα συναισθήματά μου και να αποχωρήσω από τον διάλογο, γιατί αν μείνω ή θα θυμώσω ή θα λυπηθώ και δεν είναι κάτι που χρειάζομαι...

Η παρορμητικότητα είναι μια μορφή συναισθηματικής επιθετικότητας. Ο θυμός αν βγει παρορμητικά, το σίγουρο είναι, ότι θα είναι επιθετικός...
Επίσης το συνεχές θάψιμο των συναισθημάτων, δεν σε απαλλάσσει από τα συναισθήματα, απλά σε κάνει και δεν τα συνειδητοποιείς. Οπότε εκείνα θα εκφραστούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ασυνείδητα και τότε θα είναι αρκετά επιθετικά.

[Μάνος]

Να ξέρεις πότε είναι δικό σου ένα συναίσθημα και πότε είναι του άλλου...

Αν πχ μιλάω με κάποιον και δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε, χρειάζεται να προβλέψω τα συναισθήματά μου και να αποχωρήσω από τον διάλογο, γιατί αν μείνω ή θα θυμώσω ή θα λυπηθώ και δεν είναι κάτι που χρειάζομαι...

Κοιτα να δεις απαντήσεις που μου ήρθανε σε αυτότ ο τόπικ για ερωτήσεις που έκανα σε προηγούμενο!!! Ειδικά αυτό το "να ξέρεις πότε ένα συναίσθημα είναι δικό σου και πότε του άλλου..." Ανωξείδωτο ωραιότατο!!!
Πως όμως ξεχωρίζουμε τα δικά μας συναισθήματα από των άλλων;;;

[Vasoula]

Γνωρίζοντας τον Εαυτό σου, Μάνο μου...
Η επαφή με τα συναισθήματά μας είναι απαραίτητη διαδικασία της Ζωής...

Κανείς δεν μαθαίνει τα παιδιά το πως να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους...Η εκπαίδευση περιλαμβάνει περισσότερο το θάψιμο, την καταπίεση και το πάγωμα των συναισθημάτων, παρά την διαχείριση...Ο ενήλικας φτάνει σε ένα σημείο που δεν ξέρει καν τι σημαίνει συναισθήματα, δεν ξέρει καν τι συμβαίνει στον εσωτερικό του κόσμο...

Τα συναισθήματα έχουν οδηγίες...Πρέπει να χαίρεσαι για συγκεκριμένους λόγους, να λυπάσαι για συγκεκριμένους λόγους...Πέρα από αυτά, το απόλυτο μηδέν...

Και έτσι όπως το ξέρω πια, το πιο δύσκολο πράγμα σε έναν ενήλικα είναι να έχει αντίληψη των συναισθημάτων του...Όμως όλα μαθαίνονται από την Αρχή, αν θέλεις να Ζήσεις και όχι απλά να επιβιώσεις...

[Μάνος]

Όμως όλα μαθαίνονται από την Αρχή, αν θέλεις να Ζήσεις και όχι απλά να επιβιώσεις...

Βασούλα μου

[Ellaki]

[Βικούλα]

[Θοδωράκος]

[Annoula]

[nondas]

Βασούλα