ΠΑΙΔΙΑ...

[Vasoula]

τα παιδιά είναι πιο εύκολο να την αφυπνίσουν, έστω και στιγμιαία...Εμένα δεν με εξέπληξε καθόλου

ίσως γιατί όλους τους ανθρώπους τους αντιμετωπίζω σαν παιδιά, έτσι είναι εύκολο να αφυπνιστεί αυτό το επίπεδο...

μιλάμε για παιδια ετσι?Και ξέρουμε όλοι μας στα διάφορα παιχνίδια,πόσο ανταγωνιστικά είναι συνήθως τα παιδιά

πάντα θέλουν...

η Αγάπη είναι έμφυτη μέσα σε κάθε άνθρωπο...

κοιμάται πάντα εντός του όμως!

γιατί η ζωή του έγινε πόλεμος και αμαρτία!

«…αφήσατε τα παιδία και μη εμποδίζετε αυτά να έλθωσι προς εμέ…διότι των τοιούτων είναι η βασιλεία των ουρανών…»Κατά Ματθ.ΙΘ 13-15


Αιώνες παρεξήγησης και γι’ αυτό…

Τα παιδιά δεν είναι αθώα, έτσι όπως μεγαλώνουν…Ακριβώς όπως το είπες Γιώργο…
Μεγάλώνουν μέσα στην καταπίεση της διαφορετικότητας και της σύγκρισης και μαθαίνουν να ανταγωνίζονται τα πάντα στην ζωή, έτσι ώστε όταν φτάνουν στην ενήλικη ζωή τους, να έχουν μια «πλούσια» προίκα από βιώματα που δεν μπορούν να υπερβούν, ώστε να μεταβάλλουν την ζωή τους σε Ζωή…

Ο τρόπος που εκπαιδεύονται τα παιδιά είναι ο απόλυτος τρόπος να παραμείνουν σε μια συναισθηματική ανωριμότητα και να κάνουν διαρκώς απεγνωσμένες κινήσεις για να γίνουν αποδεκτά μέσα στην κοινωνία των «μεγάλων»…
Μαθαίνουν από μικρά να μην αποδέχονται τον Εαυτό τους, παρά μόνο μέσα από μια άθλια έγκριση της μαζικής αποδοχής…

Φυσικά δεν μιλούσε για αυτά τα παιδιά ο Ιησούς…
Που από ότι βλέπουμε στην διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας είναι εκείνα που κληρονομούν και μεταβιβάζουν την μιζέρια της ζωής…

Τα παιδιά, για τα οποία μιλούσε ο Ιησους, είναι εκείνα που ωριμάζουν μέσα στην αθώωση του κόσμου τους.
Τα παιδιά, για τα οποία μιλούσε ο Ιησούς, είναι εκείνα, που δεν εξαγνίζονται με σκέψεις και πράξεις, αλλά με την φωτιά του θεού…
Τα παιδιά, για τα οποία μιλούσε ο Ιησούς, είναι εκείνα που δεν γίνονται απλά κοινωνικά όντα με γνώσεις και περγαμηνές, ούτε εκείνα που προσπαθούν να ακολουθήσουν θρησκευτικά την συμπόνια προς τον πλησίον τους…

Τα παιδιά, για τα οποία μιλούσε ο Ιησούς, είναι εκείνα που η Αγάπη δεν αποτελεί γι’ αυτά τρόπο επιβίωσης, σκοπού ή μεγαλοπραγμοσύνης, αλλά είναι η ουσία της Ζωής που εξελίσσεται μέσα τους…

΄Εχεις δίκιο Γιώργο που είπες ότι ξαφνιάστηκες από την συμπόνια των παιδιών στο συγκεκριμένο θέμα…Εχεις δίκιο για την σκληρότητα και τον εγωισμό που μαθαίνουν να αναπτύσσουν στην σχέση τους με τους άλλους…

Αυτή είναι η ανθρωπότητα…Αποτελείται από ανώριμους ενήλικες, που διαρκώς προσπαθούν να γινουν ώριμοι ενήλικες και εκεί το χάνουν…
Γιατί αναπτύσσονται με τον νου…αντί να αναπτυχθούν με το πνεύμα τους…

Δεν είναι τα παιδιά αθώα, ούτε αυτό μας είπε ο Ιησούς…
Βέβαια ο καθένας το παίρνει όπως θέλει και τον βολεύει…

Ο ΄Ανθρωπος είναι παιδί αγνό…Κανένας άλλος, όσο κι αν προσπαθήσει, όσο και αν το πιστεύει, δεν μπορεί κατ’ αρχήν να αθωώσει τον Εαυτό του, αν η αθώωση περνά μέσα από την άθλια ηθική που του έμαθε η θρησκεία του…

Η ενότητα δεν αφορά μόνο την σχέση μας με τον Θεό, αλλά και την σχέση μας με τον ΄Ανθρωπο…Τον πιο βαθύ και αγνό πυρήνα της ΄Υπαρξής μας, που δεν μπορεί να αφυπνιστεί, παρά μόνο αν βρεθεί κάποιος και τον εμπνεύσει να το κάνει…

Για μένα αυτή η έμπνευση ήταν ο Ερωτας της Ψυχής Μου…
΄Ηταν ο ΄Ανθρωπος…που όλοι προσπάθησαν να τον κάνουν θεό...


Εσείς τι λέτε?

και το αγαπημένο μου εδώ και χρόνια...

http://youtu.be/jkje4FiH9Qc


το αφιερώνω σε όσους Τον παρεξήγησαν και Με παρεξήγησαν...

[Λευκός Κρίνος]

Bάσω αναρωτιέμαι,
αυτός ο ανταγωνισμός των παιδιών,το πάθος για τη νίκη κλπ
είναι κάτι που τροφοδοτείται από το περιβάλλον?'Η θα μπορούσε να είναι και κατάλοιπα από προηγουμενες ζωες?
Τα παιδιά πολλές φορές είναι τοσο ειλικρινη που με μια φραση μπορουν να απογυμνωσουν ενα γεγονος,και να μεινεις ξερός.
Τις προαλλες μιλουσα με την κομμωτρια διπλα απο το σπιτι μας,
και σε καποια στιγμη της συζητησης,
της είπα ότι θεωρω τα παιδιά Δασκαλους για μας τους μεγαλους.Βεβαια με κοίταζε σαν ufo..
Μεταφέρω ένα απόσπασμα από το βιβλιο του Λεο Μπουσκαλια "Γεννημένοι να αγαπάμε"
Τις προάλλες παρακολουθούσα δύο παιδιά που τσακώνονταν. Ως συνήθως, μάλωναν για κάτι ασήμαντο. Ο διάλογος ήταν κάπως έτσι:

“Είσαι βλάκας!”

“Κι εσύ το ίδιο!”

“Όχι όσο εσύ!”

“Αλήθεια; Έτσι νομίζεις;”

Όταν τελείωσε αυτή η λογομαχία, χώρισαν, ακολουθώντας διαφορετικούς δρόμους.

Όταν επέστρεψα στο ίδιο σημείο, δέκα λεπτά αργότερα, τα παιδιά έπαιζαν πάλι μαζί, έχοντας ξεχάσει εντελώς το επεισόδιο. Ούτε μούτρα, ούτε πληγωμένος εγωισμός, ούτε μομφές, ούτε σκάλισμα του παρελθόντος, ούτε αντεγκλήσεις. Μετά από μια σύντομη και ειλικρινή ανταλλαγή αρνητικών συναισθημάτων και ένα ακόμη πιο σύντομο χρονικό διάστημα για να ξεθυμάνουν, τα παιδιά είχαν ξεχάσει τα πάντα.

Τα παιδιά είναι σαφέστατα πολύ πιο ανεξίκακα από τους μεγάλους. Κάπου στο δρόμο προς την ενηλικίωση φαίνεται ότι γινόμαστε ειδικοί στο να κρατάμε κακία, να υπερπροστατεύουμε το ευάλωτο Εγώ μας και να μη συγχωρούμε. Αποθηκεύουμε στη μνήμη μας λάθη και αδικίες και είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να τα χρησιμοποιήσουμε σαν πυρομαχικά. Γινόμαστε επιδέξιοι αντιρρησίες, με ακλόνητη άποψη για το τι είναι σωστό. Είμαστε αποφασισμένοι να κερδίσουμε την κάθε μάχη, κι όταν δεν την κερδίζουμε, αρχίζουμε αμέσως να σχεδιάζουμε την εκδίκησή μας.

Η συγχώρεση έρχεται μόνο όταν καταφέρνουμε να ταυτιστούμε με τους άλλους και να παραδεχτούμε ότι έχουμε κι εμείς αδυναμίες και την ίδια δυνατότητα να κάνουμε λάθη.

[Vasoula]

ότι γινόμαστε ειδικοί στο να κρατάμε κακία,

αυτό Γιώργο, είναι μέρος της νοητικής ανάπτυξης...

όσο είναι κανείς παιδί, το νοητικό του είναι μη αναπτυγμένο...

αναπτύσσεται σταδιακά, και όσο αναπτύσσεται τόσο περισσότερο μαθαίνει να κρύβει τα αληθινά του συναισθήματα...

γιατί βλέπεις το ένα, αναπτύσσεται εις βάρος του άλλου...

τα παιδιά δεν είναι αθώα, συναισθηματικά είναι...
Και όσο ο νους δεν επεμβαίνει στον μηχανισμό άμυνας, ξεχνάνε να κρατήσουν "κακία"...

όμως αυτή η μονομερής ανάπτυξη δεν είναι ωριμότητα...

εγώ αυτό έχω βιώσει τόσα χρόνια...όχι στα παιδιά μόνο, αλλά, δυστυχώς, και στους ανθρώπους...

[Λευκός Κρίνος]

Πάντως δεν είναι ειρωνεία?
Η Ελευθερία & η Ανεμελιά των παιδιών,
να εκλαμβάνεται από τους μεγάλους ζωηράδα & ανευθυνότητα...
Εμείς οι "υπευθυνοι"...Που κάναμε τις ζωές μας τετραγωνισμενα κουτάκια,και που (όσοι από εμας) προσπαθουμε τωρα να γκρεμισουμε όλα αυτά τα πέπλα που χτιζαμε με επιμέλεια τόσα χρόνια...Προσπαθουμε να ριξουμε για να επιστρεψουμε εκει,στην αρχη,στο ξεκινημα.
Νιώθω ευλογημένος,γιατί στο στενό οικογενειακό μου περιβάλλον,υπάρχει ένα παιδί,πολυ ξεχωριστό.Εκεί που οι άλλοι βλέπουν μη υποταγή στα Πρέπει των μεγαλων,βλέπω Ελευθερία.Βλέπω γέλιο,βλέπω χαρά,βλέπω Ζωή!
υγ:Εδώ και μερικές μέρες,μου ζητάει επίμονα να πάμε να κάνουμε ανασκαφές στη Γη για να βρουμε κρυστάλλους!

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10]

όσο είναι κανείς παιδί, το νοητικό του είναι μη αναπτυγμένο...
αναπτύσσεται σταδιακά, και όσο αναπτύσσεται τόσο περισσότερο μαθαίνει να κρύβει τα αληθινά του συναισθήματα...
τα παιδιά δεν είναι αθώα, συναισθηματικά είναι...
Και όσο ο νους δεν επεμβαίνει στον μηχανισμό άμυνας, ξεχνάνε να κρατήσουν "κακία"...

Το παιδί,κρύβει τα αληθινά του συναισθήματα,όταν δεν βρίσκει αποδοχή από το περιβάλλον του,ή νοιώθει καταπίεση,ή ακόμα καί απόρριψη..

Βασσούλα,εγώ πιστεύω πως τα παιδιά είναι αθώα,τουλάχιστον μέχρι μια ορισμένη ηλικία.
Καί από τη στιγμή που μεγαλώνουν με λάθος πρότυπα,ή με γονείς που ασχολούνται μαζί τους,λίγο ή καί καθόλου,γιατί οι γονείς δεν ξέρουν,τα υπόλοιπα είναι φυσικά επακόλουθα..

[Vasoula]

ναι αλλά ο Ιησούς δεν μίλαγε γι' αυτά τα παιδιά...

αθώα είναι όσο δεν υπάρχει η διαδικασία της αποδοχής και είναι στην διαδικασία της αγάπης...εκεί γύρω στα 7...

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10]

Βασσούλα μου συμφωνώ απόλυτα,αλλά νομίζω πως παραβλέπουμε την ευθύνη των γονέων..
Εκεί,νομίζω πως είναι το πρόβλημα,αλλά αυτό είναι άλλο θέμα..

[Ellaki]

Δημήτρη μου κάποια στιγμή έρχεται η ώρα να ωριμάσουμε και να αναλάβουμε εμείς την εξέλιξή μας.

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10]

Έλλη μου,αυτό υποθέτω πως είναι για τους γονείς,έ??

[Vasoula]

όχι φυσικά...για Εσένα είναι, Δημητράκη...

όταν γνωρίζεις πια τελείως, ότι δεν είσαι παιδί που περιμένει, αλλά παιδί που ζει...

έχει διαφορά...

στην ωριμότητα!

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10]

Βασσούλα μου,τώρα με τελείωσες!!!!!

[Danielli]

Ανοιξα αυτο το βιντεάκι, μπροστά στο γιο μου...

Δεν καταλάβαινει αγγλικά, μονο με ρωτούσε γιατι κλαινε αυτά τα παιδιά.

Αυτα τα παιδιά βρισκονται με τη συγκατάθεση των γονιών τους στην "Κατασκηνωση του Ιησού"........ τα φανατίζουν με ενοχή και τα ντοπάρουν με πόνο πριν προλάβουν να "αμαρτίσουν"!!!!!!

http://www.youtube.com/watch?feature=pl ... ACyLTsH4ac#" onclick="window.open(this.href);return false;!

Ελεος αδέλφια!!!!

[Vasoula]

δεν καταλαβαίνω τι λέει...αλλά η φωνή της με σοκάρει!

[AMALIA]

Ελεοςςς..

[Ελενίτσα]

Είναι τραγικό!