Τώρα η στράτα μου δεν πάει παραπέρα
Θέλω να ζήσω την ζωή μου έξω απ τα μέτρα
Δεν το αντέχω να βουλιάζω μες το ψέμα
Τώρα κατάλαβα πως ήμουν ένα δέμα
Τώρα ο κόσμος και οι φωνές δεν με τρομάζουν
τώρα τα χέρια μου ένα σύνθημα χαράζουν
Υπήρξε κάποτε μια καταλυτική στιγμή στην Ζωή μου
Δεν άντεχα πια να γκρεμίζονται τα όνειρά μου
Δεν άντεχα την ψεύτικη ελπίδα που κάνει τόσο θόρυβο!
Υπήρξε μια στιγμή που δεν άντεχα τον κόσμο!
Δεν είχα που να στηρίξω τα ιδανικά μου, δεν είχα παρά έναν τρόμο την ημέρα Και ήθελα τόσο να αγαπάω
Και έφυγα
Εφύγα, για να γυρίσω και να μην με σοκάρει η ανθρωπότητα
Να κατανοήσω ότι αυτό που ήθελα ήταν να φτιάξω τον κόσμο στα μέτρα μου, αλλά δεν έβλεπα ότι και ο δικός μου κόσμος ήταν αυτό που σιχαινόμουν
Ένα «δέμα» που πάνω του έγραφε «προσοχή μην ανοιχτεί»
Θέλει κουράγιο να ανοίξεις το δέμα Ορμάνε οι άλλοι να σε φάνε
Αντέχεις το ψέμα σου Βάσω? Αντέχεις να δεις αυτό που νόμιζες ότι αγαπάς, να συνθλίβεται?
Αντέχεις, ε πες μου αντέχεις?
Αντέχεις να μην μοιάζεις σε κανέναν, αλλά να είσαι ίδιος με όλους?
Αντέχεις αυτήν την αντίφαση?
Αντέχεις να γίνει η καρδιά σου «πέτρα», όταν οι άλλοι νομίζουν ότι αγαπούν με την καρδιά τους? Αντέχεις να μείνεις μέσα σ αυτό που θα ορμήσει να σε εξοντώσει? Αντέχεις την ασθένεια?
Ξέρεις, όταν σκίζεις το «δέμα» δεν υπάρχει το περιτύλιγμα για να σε προστατέψει Θα θέλεις να φύγεις πάλι Αντέχεις ε πες μου αντέχεις?
Δοξάρι είμαι στα χέρια σου θεέ μου Μην με τεντώσεις πολύ γιατί θα σπάσω
Δοξάρι είμαι στα χέρια σου θεέ μου Τέντωσέ με κι ας σπάσω..
Νικος Καζαντζάκης
Ναι Δάσκαλε αντέχω! Πάμε !!! ΠΙΣΤΕΥΩ!!
Και πάω στο αντίθετο ρεύμα...δοξάρι είμαι, τέντωσέ με κι ας σπάσω...
Εσείς? Αντέχετε?
κι ένα λαλά για καλημέρα!
http://youtu.be/idTSAKzFUxo
Βάλτε το στο τέρμα!
