Να νιώσουμε τον Εαυτό μας και να του επιτρέψουμε να εκφραστεί και στο απεριόριστο...
Να μην είμαστε πια υπηρέτες του χώρου και του χρόνου...Κανείς δεν προλαβαίνει να κάνει τίποτα, κυνηγάει τον χρόνο για να τον υπηρετήσει...
Στην ουσία ο χρό...νος είναι υπηρέτης μας! ΄Ολα στον φυσικό κόσμο έγιναν για να μας υπηρετούν...Τα αντιστρέψαμε γιατί νομίσαμε ότι ο έλεγχος θα μας αυξήσει τις πιθανότητες της ευτυχίας...
Και την πατήσαμε...
Γίναμε υπηρέτες του χρόνου και εκείνος μας φθείρει...
Γίναμε υπηρέτες του χρήματος και εκείνο μας διαφθείρει...
Γίναμε υπηρέτες της τροφής και εκείνη μας εξουθενώνει
Γίναμε υπηρέτες του θεού και εκείνος μας αδικεί...
Τρέχουμε πίσω από τα πάντα...ποτέ δεν τα αφήσαμε να έρθουν κοντά μας με απλότητα και να τους επιτρέψουμε να μας αποκαλυφτούν και να τεθούν στην υπηρεσία μας!
Γενικά τρέχουμε, διαρκώς τρέχουμε να προλάβουμε...Τι?
Οι μισοί άνθρωποι έχουν άγχος για την ζωή και οι άλλοι μισοί έχουν άγχος για τον θάνατο...
Δεν είναι αστείο όμως?
Γιατί όλοι θέλουν να ελέγξουν το αυτονόητο!
Εχω ένα όραμα
Ολοι οι ΄Ανθρωποι να αγαπούν
Πρωί πρωί με καφεδάκι...



Εσείς? πως σκέφτεστε αυτήν την στιγμή?