Λενε οτι το Ρεικι ειναι καθαρη αγαπη! Οτι σε φερνει σε ευθυγραμμιση με την πηγη, με τον θεικο εαυτο σου και με την ιδια την ευτυχια! Οτι χαλαρωνει, αποτοξινωνει και αναζωογονει! Πηρα τη μυηση το Δεκεμβριο (30 και 31 για την ακριβεια που ειχα και τα γενεθλια μου!). Μεχρι τον Ιουλιο δεν ειχα την ευκαιρια να δινω τακτικα θεραπειες στον εαυτο μου, λογω του φορτου της Γ Λυκειου. Με λιγα λογια, η ομορφη αυτη ενεργεια ηταν ενα ξεχασμενο κομματι του εαυτου μου...
Τωρα ομως, κατα το διαστημα του 1 μηνα, που κανω τακτικα αυτοθεραπειες βιωνω πολυ καθαρα την ενεργεια. Δεν αναφερομαι μοναχα στην ευαισθητοποιηση των χεριων για να αισθανεται τα μπλοκαρισματα. Πολυ περισσοτερο αισθανομαι την ενεργεια σαν ζεστη αγαπης και εκστασης να πλημμυριζει το κεφαλι και το λαιμο μου, και να ''αγκυροβολειται'' στην καρδια μου!
Ισως να ακουγεται απιστευτο, αλλα υπαρχουν μερες που απο την πρωινη αυτοθεραπεια μεχρι την ωρα που πεφτω να κοιμηθω βιωνω εκσταση και γαληνη. Χαρα και ηρεμια και διαυγεια και προστασια.
Αυτα τα συναισθηματα μου ηθελα να εκθεσω εδω!
Μαλιστα, θα παροτρυνα τον οποιο μυημενο, να μην περιμενει προσκαιρα αποτελεσματα, αλλα να εργαζεται τακτικα με τον εαυτο του, οχι μονο σε ενεργειακο επιπεδο, αλλα και κυριως στο να βγαλει στην επιφανεια ολες τις ''σκιες'' του, ετσι ωστε να τις μετατρεψει σε θετικοτητα.
Σκεφτηκα μια ασκηση για υλοποιηση στοχων. Μπορειτε να την διαβασετε και να μου πειτε τη γνωμη σας, αν θελετε.
Η εμπνευση μου ηρθε μια φορα, οταν συνειδητοποιησα οτι τελικα για να συνδεθεις με την ενεργεια και να την νιωσεις στο σωμα σου, δεν θελει ουτε συγκεντρωση, ουτε οραματισμο, ουτε τιποτα. Απλα, μια σκεψη. Πριν ακομα σκεφτω την περιφημη φραση : ''Kαλω το Φως για το Ανωτερο Καλο'', η ενεργεια ειναι ηδη εδω! Βεβαια, αυτο που βοηθαει απιστευτα ειναι η καθαρη καρδια! Μια καρδια αδεια απο μισος και εγωισμο και ζηλια, που να εχει ''χωρο'' για να υποδεχτει το Ρεικι.
Η ουσια της ασκησης εγκειται στην εξης σκεψη... Για τον οποιο στοχο θετω, πρωτα προσπαθω να μπω στο ''πνευμα'' του, νιωθω πως ειναι σαν να το εχω ηδη... Πως νιωθω? Ετσι εχω πιασει τον παλμο, εχω αντιληφθει την συνειδητοτητα που πρεπει να καλλιεργησω... Και ολα ειναι θεμα συνειδητοτητας και αντιληψης!... Επειτα λεω κατι σαν, οπως ευκολα και αμεσα η ενεργεια ρεικι ειναι εδω, ετσι ευκολα και αμεσα δεχομαι πχ. την ευτυχια στην ταδε σχεση μου. Στη συνεχεια ''κατεβαζω'' απο την κορωνα μαζι με το ρεικι και τον στοχο μου, αλλα τον φανταζομαι σαν ενεργεια... Πως δηλαδη θελω να νιωσω πχ με το καινουριο αμαξι, ε λοιπον κατεβαζω αυτο το συναισθημα... Και καθως κατεβαινει μαζι με το ρεικι, επομενο ειναι οτι ισχυροποιειται και απο ενεργειακης αποψης.
Επειτα, εχοντας κατεβασει το συναισθημα με το ρεικι οραματιζομαι οτι αυτα τα δυο αναμειγνυονται και γινονται μια ενεργεια που με διαποτιζει ολοκληρο και κατεβαινει προς στα ποδια για να γειωθει. Κλεινω με κατι σαν ''τωρα γειωσα την ευτυχια στον ταδε τομεα, την κατεβασα απο το χωρο του πνευματος και την εφερα στο εδω και τωρα!''.
Επειτα καθομαι 5 λεπτα να συνελθω και επαναφερω τη συνειδηση μου στο εδω και τωρα.
) Είχα δει στο ίντερνετ ότι το άσπρο ΔΕΝ είναι η αύρα. Γι' αυτό και επέμεινα και μετά πίστεψα ότι είναι το πράσινο που είδα. Οπότε συνεχίζω. Δεν πτοούμαι από το γεγονός ότι δεν έχω ρέικι, τρίτα μάτια ανοιχτά και άλλα τέτοια...
