Συντονιστής: Emmaki
Μπορώ να το βρω στο διαδίκτυο? Και να το κατεβάσω?
Αν το λες σε εμένα, δεν θα σχολιάσω τη συνεννοησή μας γιατί τα έχουμε πει πολλές φορές!Δεν ήταν αρκετά ξεκάθαρο! οκ.
Περνάς από κατάσταση βαααχ(!) και συνεχίζεις...Τι γίνεται όμως όταν δεν το παίρνει και ο άλλος αλλά τον αγαπάς?
(Ν.Δ. Αιγόκερω στον 8ο, Β.Δ. Καρκίνο στο 2ο....!)
Αχ............!
για σένα το είπα!Αν το λες σε εμένα, δεν θα σχολιάσω τη συνεννοησή μας γιατί τα έχουμε πει πολλές φορές
υπάρχει καλύτερη γέίωση από αυτή Καλλιόπη μου?αλλά συμβαίνει κι αυτο που λεω κι εγω ακουω το τραγουδι και λεω "ααα ο Παναγιώτης με τις αφιερώσεις". (αυτό λεγεται γείωση Βάσω μου....)
Αν καταληγει να τρώει τα σωθικά τότε δεν ειναι σχέση είναι αρρωστεια που σίγουρα θα εκδηλωθεί και σε σωματικό επίπεδο και σε ψυχικό ολων των μελλων.η οποία ενώ ξεκινά με τις καλύτερες προϋποθέσεις, ρομαντικά πολλές φορές, καταλήγει να τρώει τα σωθικά των πρωταγωνιστών....!
Μα τι λες Πέννη μου...Όταν αγαπάς δεν κλείνεις τα μάτια στα λάθη του άλλου, απλά τα αποδέχεσαι
Δύσκολα πράγματα αυτά αγαπημένη μου, νομίζω όμως πως επάξια αναφέρεσαι σε αυτό και εκτίθεσαι. Σου δίνω πολλά συγχαρητήρια!Αγαπη ειναι να επιτρεψεις στον άνθρωπο που αγαπας να ειναι ευτυχισμενος ακόμα κι αν αυτο συνεπαγεται να ειναι μακρια απο σενα κι εξω απο σενα.....
Πολύ σωστά, όπως πολύ σωστά, είχε πει και η Βασω κάποτε, πως όταν ένα ζευγάρι είναι ενωμενο σαν γροθιά ΤΙΠΟΤΑ μα ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορεί να μπεί αναμέσά τους!Και ποτέ μα ποτέ.......δεν φταίει μόνο ο ένας στην απιστία!!!!!!!!
δ) από την Ηλία:Χωρίς ωριμότητα, η απιστία και η πίστη είναι ακόμα μια ταμπέλα, ακόμα ένα κοινωνικό και οικογενειακό πρότυπο!!!!!
ε) με πολλά πολλά ακόμη..αλλά και με όλα όσα..αναφέρει η Βασω στο πιο πάνω μήνυμά της...και να θυμάστε αυτό την επόμενη φορά που θα κοιτάξετε τον/την συντροφό σας στα μάτια..
Δεν σας ανήκει όπως δεν της ανήκετε...
είναι εκεί γιατι το θέλει..
γιατί το νιώθει..
Συνήθως οι επιλογές μας για τον σύντροφό μας γίνονται βιαστικά. Δεν αφήνουμε χώρο για βαθύτερα αισθήματα. Τα μηνύματα που παίρνουμε από το περιβάλλον μας είναι «παντρευτείτε, να κάνετε παιδιά». Και όσο να λέμε ότι αυτό έχει ξεπεραστεί, είναι πάντα μέσα μας και μας πιέζει επιτακτικά. ΄Ετσι αρχίζουν οι «εκπτώσεις», σε ότι αφορά τις προτεραιότητές μας. Το συνταίριασμα σε όλα τα πεδία με τον σύντροφό μας είναι κάτι που αφήνουμε πάντα τελευταίο.
Ισως βέβαια να συμβαίνει αυτό αρχικά, και για λίγο..μέχρι το ζευγάρι να ξαναβρεί τις ισσοροπίες του.΄Όμως έρχεται, σε περίοδο δυσκολιών, να ξυπνήσει τα δικά μας «ψυχογραφήματα» και να δούμε πόσο πολύ εκτιμάμε, ή δεν ανεχόμαστε τον σύντροφό μας.
Ναι, αλλά εκείνη τη στιγμή που επιλέγουμε νοιώθουμε πληρότητα...! Τι χαλάει στην πορεία...?΄Όμως έρχεται, σε περίοδο δυσκολιών, να ξυπνήσει τα δικά μας «ψυχογραφήματα» και να δούμε πόσο πολύ εκτιμάμε, ή δεν ανεχόμαστε τον σύντροφό μας.
Ξαφνικά βλέπουμε έναν άλλον άνθρωπο! Που δεν είναι άλλος, αλλά ο ίδιος, που εμείς επιλέξαμε, ΄Όμως μας φαίνεται τόσο «λίγος»! Αρχίζει η κριτική, αρχίζει η προσπάθεια, αρχίζει η μάχη. ΄Οπού υπάρχουν αυτά τα τρία οι σύντροφοι μεταβάλλονται από συνοδοιπόροι στον δρόμο της οικογένειας, σε πολιορκητές και πολιορκούμενους.
Μαράκι μου, τίποτα δεν είχες αποδεχτεί, γιατί τίποτα δεν γνώριζες. Και βασικά δεν γνώριζες, θεωρώ, τον εαυτό σου, και πόσο μπορούσες να εκτιμας και να στηρίζεις έναν άντρα, που στην καθημερινότητα σου έδειξε και ένα άλλο πρόσωπο.Υπερηφανευόμουν γιατί γνώριζα τα ελλατώματα του (ελλατώματα για εμένα φυσικά), και τα είχα αποδεχτεί. Δεν τα είχα αποδεχτεί με πίεση ούτε και με σκοπό να τα αλλάξω. Τα είχα αποδεχτεί γιατί αυτό σημαίνει αγάπη. Πίστευα λοιπόν πως ποτέ αυτά, δεν θα δημιουργούσαν πρόβλημα στη σχέση μας..γιατί τα γνώριζα και τα αγαπούσα.
