

Την ίδια διαίσθηση έχω και εγώ...
Γέλασα με το νοσοκομείο που είπες... Ο Πέτρος ονομάζει τον ειδικό χώρο που κάνω διαλογισμούς και έχω όλους τους κρυστάλλους μου "νηπιαγωγείο"...
Και εμένα αυτή η διαδικασία με εκφράζει πολύ!!!Εγώ θα θάβω πάντα έναν πληγωμένο κρύσταλλο, από σεβασμό στην φύση του και στην προσφορά του.
Χαλαζίας Ρουτιλίου!!και ενα αλλο για το ηλιακο πλεγμα που δεν συγκρατω το ονομα του