Καλησπερούδια για να μην τα ξεχάσω κιόλας!!
Σφαιρούλα....
Βασούλι....
Υπέροχα όσα είπατε με συγκινήσατε πάρα πολύ αλλά μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος τι στην ευχή σεμινάριο ήταν αυτό στον Λάδωνα κ αι καψουρευτήκατε όλες έτσι; Καρούνα ήταν και το χασα παναθεμά με; Τι έγινε καλέ;
Γιατί μωρέ!!!!
Αν γίνει καμιά άλλη ομάδα με το ίδιο θέμα θα μου το πείτε κι εμένα; Να δοκιμάσω τουλάχιστον!! Τι προϋποθέσεις υπάρχουνε για να μπεις σε τέτοια ομάδα; Πρέπει να κάνεις ρέικι για κάποια χρόνια μήπως;
Πρεπει ν ανεβεις 40 φορες γονυπετης(και χωρις επικαλαμιδες) στην εκκλησια στο νησι σου....να κανεις ραφτιγκ αλλες 40 φορες δεμενη κατω απο τη βαρκα...και τελος να πας στο Μπακα αλλες 40 φορες με το γιγαντα
ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΩ ΟΛΟΥΣ!!..ετσι απλα....
''΄Όταν μέσα μας έχουν εκλείψει οι αιτίες της πράξης, τότε η πράξη η ίδια δεν άγεται από τα συμπτώματα, αλλά εκδηλώνεται αυθόρμητα και αυτούσια, ως αγαθοσύνη. "
Το πρώτο και το τελευτάίο είναι για μένα παιχνιδάκι τα έχω κάνει ουκ ολίγες φορές!!! Οντας Τηνιακή με πήγαινε η γιαγιά μου κάθε χρόνο!! Με θυμάμαι να ανεβαίνω εκείνα τα σκαλιά γονατιστή από τεσσάρων χρονών!! Στα είκοσι εγκατέλειψα το άθλημα!!! Ο γίγαντας θα κάνει χαρές να τον πάω τέτοια βόλτα!!
Για το ράφτινγκ όψομαι!!
Χρειάζεται να μην τα βάζεις μαζί μου, όταν ανακαλύπτεις τον εαυτό σου και όσα του έχεις κάνει (να θυμάσαι ότι δεν φταίω εγώ γι' αυτό ε?)
Χρειάζεται κουράγιο και θάρρος κατ' αρχήν και εμπιστοσύνη στον εαυτό σου ότι θέλεις οπωσδήποτε να προχωρήσεις στον δρόμο σου.
Από τα κορίτσια που έφυγαν, μόνο ένα είχες το θάρρος να πει "δεν μπορώ τώρα"...και γι' αυτό την εκτιμώ πολύ!
Οι υπόλοιπες δεν άντεξαν το "βάρος" μου....
Καλααααα...'παιξε' αυτα τα ευκολα παιχνιδακια x40 φορες..και αν δεν πας σε μοναστηρι, σφυρα μου... (με το συμπαθιο ε)
ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΩ ΟΛΟΥΣ!!..ετσι απλα....
''΄Όταν μέσα μας έχουν εκλείψει οι αιτίες της πράξης, τότε η πράξη η ίδια δεν άγεται από τα συμπτώματα, αλλά εκδηλώνεται αυθόρμητα και αυτούσια, ως αγαθοσύνη. "
Χρειάζεται να μην τα βάζεις μαζί μου, όταν ανακαλύπτεις τον εαυτό σου και όσα του έχεις κάνει (να θυμάσαι ότι δεν φταίω εγώ γι' αυτό ε?)
Χρειάζεται κουράγιο και θάρρος κατ' αρχήν και εμπιστοσύνη στον εαυτό σου ότι θέλεις οπωσδήποτε να προχωρήσεις στον δρόμο σου.
Από τα κορίτσια που έφυγαν, μόνο ένα είχες το θάρρος να πει "δεν μπορώ τώρα"...και γι' αυτό την εκτιμώ πολύ!
Οι υπόλοιπες δεν άντεξαν το "βάρος" μου....
Βασούλα μου, για το κουράγιο, αν δεν πέσω στα βαθειά δεν μπορώ να το πω!! Αλλά το ότι έχω κάνει τόσα βήματα με το ρέικι αυτούς τους τελευταίους μήνες εμένα μου λέει πολλά!! Αν με είχες γνωρίσει τον περασμένο Δεκέμβρη θα καταλάβαινες τι εννοώ!! Πιστεύω ότι το οφείλω στον εαυτό μου να προσπαθήσω κι ότι ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΜΟΥ!!!