Αυτο ειναι η διευρυνση .....κάθε φορά και ένα βημα να κατανοησεις πιο βαθιαVasilisM έγραψε:Ροζαλακι ειναι μερικα πραγματα ομως που δεν αντεχονται και τοσο.. χρειαζεται μια πολυ βαθια κατανοηση για να τα αφομοιωσεις.
Την πρώτη φορά δεν άντεξα. Ήμουν μικρός, μου φανίκαν βουνό, τα παράτησα. Συνέδεσα το ρέικι με όλο αυτό το ψάξημο, ένα ψάξημο όμως που περισσότερο με τάραζε παρά με ηρεμούσε. Βγήκαν στην επιφάνεια ένα κάρο πράγματα, θέλησα να τα δουλέψω, αλλά έννοιωσα ότι χανόμουν. Έτσι το άφησα, στην προσπάθειά μου να ηρεμίσω.Εσείς? Αντέχετε?
Πολλές φορές αναρωτιέμαι πως αντέχω διάφορες καταστάσεις!!Vaso έγραψε: Εσείς? Αντέχετε?
Ελενη ναι έχουμε όλη την βοηθεια που μπορουμε,αρκει να την ζητησουμεElen75 έγραψε:
Μου συμβαίνουν διάφορα στη ζωή μου αλλά ΑΝΤΕΧΩ να τα αντιμετωπίζω γιατί νιώθω ότι δεν είμαι μόνη!!
Vaso έγραψε:εκει χρειάζεται να αντέξεις, όταν θα δεις ότι δεν ήσουν αληθινός με τον ίδιο σου τον Εαυτό...
αλλα του έλεγες, άλλα ένιωθε εκείνος και άλλα έκανες εσύ...
margaritarenia έγραψε:Ελενη ναι έχουμε όλη την βοηθεια που μπορουμε,αρκει να την ζητησουμεElen75 έγραψε:
Μου συμβαίνουν διάφορα στη ζωή μου αλλά ΑΝΤΕΧΩ να τα αντιμετωπίζω γιατί νιώθω ότι δεν είμαι μόνη!!
AMALIA έγραψε:Καποτε ηταν η καραμελα που πιπιλιζα ¨΄δεν αντεχω¨΄...
Και οσο την πιπιλιζα τοσο οι προκλησεις ερχοταν και εδιναν μαχες με την αντοχη μου..
ΤΩΡΑ γνωριζω οτι το μονο που χρειαζεται ΄΄αντοχη΄΄ ειναι να δεις μεσα σου και να αναλαβεις την ευθυνη να αλλαξεις οτι δεν μπορεις να αντεξεις και να υπομινεις με αγαπη και σοφια οτι δεν μπορεις να αλλαξεις..
Νομιζα ότι αντέχω όμως είμαι ακόμα στο επίπεδο : δε θέλω να μου συμβούν. Νιώθω ότι υπάρχουν πολύ περισσότερα απο αυτά που καταλαβαίνω στο συνειδητό. Νιώθω τη ψυχή μου να "διψάει" για να κατανοήσω αυτά που τώρα δεν καταλαβαίνω. Και απο την μια με πιάνει απελπισια γιατί νιώθω να μη καταλαβαίνω τι συμβαίνει. Νιώθω να μη ξέρω πραγματικά να αγαπάω. Απο την άλλη όμως διαβάζοντας αρκετούς απο εσάς εδω μέσα μου δίνετε ελπίδα γιατί πραγματικά νιώθω ότι εχετε επαφή με τον ευατό σας και ξέρετε να αναγνωρίζετε τα πραγματικά σας συναισθηματα.Ροζαλακι ειναι μερικα πραγματα ομως που δεν αντεχονται και τοσο.. χρειαζεται μια πολυ βαθια κατανοηση για να τα αφομοιωσεις.
Ζαιρα, μετα απο παρα πολλα χρονια ψαξιματος και σκαψιματος αρχιζω να νιωθω αυτο που λεει η Αλεξια μας... ΥΠΟΜΟΝΗ, ΕΠΙΜΟΝΗ, ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ & ΠΙΣΤΗ.....Νομιζα ότι αντέχω όμως είμαι ακόμα στο επίπεδο : δε θέλω να μου συμβούν. Νιώθω ότι υπάρχουν πολύ περισσότερα απο αυτά που καταλαβαίνω στο συνειδητό. Νιώθω τη ψυχή μου να "διψάει" για να κατανοήσω αυτά που τώρα δεν καταλαβαίνω. Και απο την μια με πιάνει απελπισια γιατί νιώθω να μη καταλαβαίνω τι συμβαίνει. Νιώθω να μη ξέρω πραγματικά να αγαπάω. Απο την άλλη όμως διαβάζοντας αρκετούς απο εσάς εδω μέσα μου δίνετε ελπίδα γιατί πραγματικά νιώθω ότι εχετε επαφή με τον ευατό σας και ξέρετε να αναγνωρίζετε τα πραγματικά σας συναισθηματα.
Το μεγαλύτερο μου παράπονο αυτή τη στιγμή έχει να κάνε με το ότι κάνω ψυχοθεραπεία σχεδόν 18 χρόνια, Εχω ψαχτεί και πνευματικά, Και ενω είχα μάθει πολλά "αφεθηκα" να τα "χάσω" για 7 ολοκληρα χρόνια. Οι ανάγκες μου αντί τα θέλω μου καθόρισαν τη ζωή μου.(αυτό πονάει πολύΕλενα Κ. έγραψε:Ζαιρα, μετα απο παρα πολλα χρονια ψαξιματος και σκαψιματος αρχιζω να νιωθω αυτο που λεει η Αλεξια μας... ΥΠΟΜΟΝΗ, ΕΠΙΜΟΝΗ, ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ & ΠΙΣΤΗ.....
πιστευα οτι τα εχω χασει αλλα ειναι μεσα μου και δεν μπορει να μου τα παρει κανεις αν δεν το επιτρεψω....
μαζι με ολα αυτα που λες, ασε λιγο χωρο στη μικρη φωνουλα μεσα σου να ακουστει και θα εκπλαγεις
) Πιστευα ότι με ικανοποιώ και δε βαριέσαι ας χάνω και σημαντικά μου κομμάτια. Επτά χρόνια μετά βρίσκομαι στην εκκίνηση στο σημείο μηδέν ΞΑΝΑ και εγω παντελώς εξαντλημένη. Και δυστυχώς το κάνω χωρίς να το καταλαβαίνω μετά. Και βρίσκομαι στο τέλος εξαντλημένη και με την απορία : "τι έγινε?"
