Η εμπειρία μας μαζί τους

[Ellaki]

Κι αυτό που φοράς στον λαιμό σου ?

[Fotinoula]

Να τον θάψεις Φωτεινούλα...

για πόσο καιρό λες βρε Βασούλα

μαλλον εως ότου το νιώσω να τον βγαλω

[angela_al]

Είχε σπάσει σε μια γωνία και ήταν αιχμηρή. ΄Οταν το άνοιξα, είχε αποκατασταθεί... η γωνία, είχε λειανθεί...Αυτοθεραπεύτηκε...

Αυτό -έχω διαβάσει- μπορεί να συμβεί με ανεπεξέργαστους κρύσταλλους, σπάζουν, τους θάβουν στη γη και αυτοθεραπεύονται.
Είναι πραγματικά εκπληκτικό...
Γενικά λένε να μην κρατάμε ενωμένα δυο κομμάτια που έχουν σπάσει αλλά να τα θάβουμε αφήνοντάς τα στην ησυχία τους, στο φυσικό τους περιβάλλον. Όχι σε γλάστρα- σε καμιά περίπτωση δεν είναι το φυσικό τους περιβάλλον, αλλά κατευθείαν στη γη.

Τώρα Νταννούλα για το ρόδο της ερήμου και Φωτεινούλα θα πω μια άλλη εκδοχή.
Οι κρύσταλλοι δένονται τόσο πολύ με τον "ιδιοκτήτη" που επιλέγουν να θυσιαστούν γι' αυτόν. Ο τραυματισμός τους για παράδειγμα, μπορεί να σημαίνει ότι κάτι έγινε το απέκρουσε αλλά δεν έσπασε- δεν ήταν τόσο ισχυρό.
Θα μπορούσες να σκεφτείς πχ., αν όταν έσπασε το ρόδο είχες αποφύγει στο παρά πέντε ένα οικονομικό ατύχημα ή κάτι δυσάρεστο...
Γενικόλογα, όσο είναι πληγωμένος ο κρύσταλλος και η δύναμή του είναι μπερδεμένη. Κάποιοι επιλέγουν να τους τυλίγουν με μετάξι και να τους στέλνουν καθημερινά σκέψεις αγάπης ή και ρέικι, μήπως και καταφέρουν να αυτοθεραπευτούν σε λίγο καιρό. Το τρόχισμα βέβαια απαγορεύεται!

[Fotinoula]

αλλά κατευθείαν στη γη.

κατι που είναι βεβαια ιδάιτερα δυσκολο αν ζεις σε πολή όποτε μαλλον απο το τίποτα για γλάστρα με κόβω

[ALEXOULA]

Αγγέλα , Φωτεινή , Δωρούλα , Δημήτρη ,
ευχαριστούμε πολύ , αλλά να ξέρετε εσείς
για μας είστε πιο πολύτιμοι από τους κρυστάλλους.

[angela_al]

[Vasoula]

Κι αυτό που φοράς στον λαιμό σου ?

Ποτέ δεν έχω φορέσει κρύσταλλο, είτε στο λαιμό, είτε σε δαχτυλίδι!
Που τον είδες τον κρύσταλλο καλέ?

αυτό που φοράω τώρα είναι σβαρόφσκι, το δε άλλο ήταν τάχυον.

[Vasoula]

για πόσο καιρό λες βρε Βασούλα

μαλλον εως ότου το νιώσω να τον βγαλω

Eγώ θα πρότεινα να τον αφήσεις στην γη...

όχι όχι σε γλάστρα...Δεν έχει την ενεργειακή δυναμική της γης, το χώμα από μια γλάστρα, χώρια που έχει λιπάσματα που δεν ξέρεις αν δεν είναι χημικά επεξεργασμένα και όχι φυσικά...

[Ellaki]

Ταχυονισμένος κρύσταλλος δηλαδή

[Vasoula]

Ταχυονισμένος κρύσταλλος δηλαδή

όχι καμία σχέση με φυσικό κρύσταλλο! Νομίζω ότι το ταχυον δεν είναι καν κρύσταλλος, κάτι σε συνθετικό μου μοιάζει...

εγώ εννοώ πάντα τα πετρώματα, πάντως!

[angela_al]

Ναι, συνθετικοί είναι οι τάχυον.

[Fotinoula]

δλδ να τον θαψω και να τον αφήσω εκει για παντα, να της τον επιστρεψω

[Danielli]

Ακου τι έγινε σήμερα μετά το ποστ που εγραψα, περί πληγωμένου κρυστάλλου.

Εχω έναν κιτρίνη σαν της Φωτεινής, αρκετά μεγάλο, και τον έχω βάλει πάνω σε μιά ψηλή θήκη cd,επειδή εκεί λέει το "φεγκ σουι".
Ο καημένος παραπέει κάθε φορά που κουνιέται η στήλη cd , και κάθε φορά βρίζει και ο Νίκος, γιατί τον προλαβαινει στο τσακ...

Σημερα οπως σφουγγάριζα , χωρις να καταλάβω, έπεσε πάνω σε έναν σπόνδυλό μου στη μέση ,και έσκασε κάτω ενώ έμεινα από τον πόνο.
Τρίφτηκε σε μιά γωνία του στο "κέλυφος".

Τον πήρα αγκαλία, και όπως τον κράταγα στο 2ο κέντρο πάνω, ένιωσα να καίγομαι ολόκληρη.
Επίσης μου συνέβαινε κάτι περίεργο στη μέση μου
Μείναμε αρκετή ωρα σε "συγκίνηση", δεν ξέρω πως να το πω...

Τελικά τον έβαλα πανω στη βιβλιοθήκη στο σαλόνι, που του αρεσει καλύτερα.

[angela_al]

[Danielli]

Με μελάνιασε ο άτιμος

Ωχχχ με κοιτάει...