






Συντονιστής: Emmaki
Βάσω έγραψε:Ας γίνει ο γάμος, ένα "λάθος" του παρελθόντος!
Ας γίνει η "ανάγκη" για να φέρουμε παιδιά στον κόσμο, όχι κοινωνικό "συμβόλαιο", αλλά συνειδητή επιλογή!
Ας γίνει η επιλογή μας να βρισκόμαστε εδώ, δράση, με πλήρη διαύγεια της αξίας της και των "συνεπειών" της.
Ας γίνει η αγάπη μας για την ζωή, το κίνητρο για να διευκολύνουμε την συνέχειά της.
Ας γίνουμε αυτό που είμαστε...
τότε όλα θα είναι πιο εύκολα!!! Γιατί δεν θα χρειάζεται να εξηγούμε πια...
ούτε τι είναι αγάπη
ούτε τι είναι έρωτας
ούτε τι είναι γάμος
ούτε καν τι είναι ζωή!!!
Ενα "πανηγύρι" για τους άλλους...
Είδες όμως πως το έχουμε κάνει δικό μας???
"η μέρα της χαράς μου" αναφέρεις...
Σκέψου λοιπόν, πόση χαρά σου έφερε "ο γάμος"!!!!
Σκέψου επίσης, να είσαι με έναν σύντροφο που σε νιώθει, που πορεύεστε μαζί, που αισθάνεστε ο ένας την αλήθεια του άλλου και μοιράζεστε αυτήν την αλήθεια, που μπορεί για τον καθένα σας να είναι διαφορετική...
Αυτή δεν είναι η ουσιαστική χαρά?
Που δεν στηρίζεις τα όνειρα σε ένα "χαρτί" ή ένα σύμβολο???
Γιατί δεν έχεις όνειρα...
Απλά βιώνεις την συντροφικότητα και το μοίρασμα μέσα από αληθινά συναισθήματα, χωρίς κοινωνικές προεκτάσεις...
΄Ετσι ο άλλος είναι η πραγματικότητα και όχι αυτό που θα ήθελες να είναι.
Και στην πραγματικότητα, έχεις μόνο δράση, και όχι προσδοκίες!
Αν μπορούσαν οι άνθρωποι να ζουν πραγματικά, θα τέλειωνε μεμιάς ο θεσμός του γάμου....
Γιατί κανείς δεν θα είχει ανάγκη να "δείξει" πόσο ευτυχισμένος είναι...
Συνήθως θέλουμε να "δείξουμε", όταν και εμείς δεν είμαστε σίγουροι και χρειαζόμαστε επιβεβαίωση από τους άλλους.
΄Ετσι όλο το σκηνικό που στήνεται σε ένα γάμο, στήνεται για να μας επιβεβαιώσει ότι και οι άλλοι χαίρονται με την χαρά μας, για την οποία εμείς τελικά δεν είμαστε και πολυ σίγουροι...
Πίστεψέ με, ότι αν μπορούσαμε σε βάθος να νιώσουμε "σύντροφοι", δεν θα χρειαζόμαστε καμια κοινωνική επιβεβαίωση!!!!
Σου μιλάω μέσα από την καρδιά μου, ότι κανείς δεν είναι αξιότερος από τον ταπεινό, να ευλογήσει το μυστήριο...
Ο Ιησούς είναι ανάμεσά μας και εκδηλώνεται από τον πιο ταπεινό και όχι από αυτόν που "μασκαρεύεται" για να μας δείξει ότι είναι ο μονος δρόμος ένωσης μαζί του.
Αν αυτό το γνωρίζεις βαθιά μέσα στην καρδιά σου και αναγνωρίζεις την παρουσία του, τότε όλα αυτά που πάνω αναφέρεις σαν ενδεδειγμένα κοινωνικά μυστήρια θα τα αποδεχθείς σαν αναγκαίο σκηνικό στον ρόλο μας, δίνοντας του την αξία που του πρέπει και όχι την αξία που θέλουν οι ίδιοι...
Οι αξια που θέλουν είναι η δύναμη και η εξουσία στο όνομα του Ιησού, και πες μου που αυτό είναι γραμμένο, για να το νιώσω, να μπω βαθιά στην αλήθεια του και να το ακολουθήσω...
Πότε μίλησε ο Ιησούς για θρησκεία, πότε μίλησε για περιουσία της εκκλησίας, πότε μίλησε για να γιορτάζουμε την Ανάσταση με "μαγειρίτσα"!!!!
Το ίδιον το βάφτισε ο Ιωάννης...καμια σχέση με ιερέα...
Και το μυστήριο της βάφτισης δεν έχει να κάνει με όσα πεζά γίνονται στην διάρκεια της βάφτισης της κοινωνικής εννοώ.
Γι' αυτό σου λέω, σκηνικο σε ένα ρόλο!!! Χωρίς βαθύτερη προέκταση.
Μαρία μου, δεν το νιώθεις ότι ο Ιησούς είναι μέσα σε όλους μας?
Ο ίδιος λέει ότι δεν υπάρχουν "εκλεκτοί", παρά μόνο αγαθοί και ταπεινοι...
Η "αφύπνιση" (δεν είναι για μένα πολύ όμορφη λέξη) σε βάζει στην αληθεια να βιώνεις τις εμπειρίες με την ψυχή και όχι με την συνείδηση μόνο. Η ένωση αυτών των δύο φέρνει και την επίγνωση της ζωής, που δεν έχει να κάνει με "λάθος" ή "σωστό" αλλά με την διαδρομή που σε φέρνει μέσα στον χώρο της θεότητας.., δηλαδή της αλήθειας, της καθαρότητας και της αγνότητας.