οι πιο διαδεδομενοι μυθοι για τα όρια
- galazia_sfaira
- Δημοσιεύσεις: 10143
- Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:13 pm
- Τοποθεσία: Μυτιλήνη
Αν πω "όχι άλλαξα γνώμη δεν θα έρθω", δεν είναι οκ;
Ποια ανάγκη μας κάνει να κοτσάρουμε από πίσω: "Λυπάμαι μωρέ που δεν θα είμαι μαζί σας αλλά να, σκέφτηκα να έρθω την επόμενη φορά, τώρα δεν είμαι και πολύ στα κέφια μου, δεν είμαι καλή παρέα, νιώθω καλύτερα να απομονωθώ λίγες μέρες, έχουμε καιρό για συναντήσεις..."?
Εμένα με έκανε, κι ήταν ενοχικό νομίζω...
Ποια ανάγκη μας κάνει να κοτσάρουμε από πίσω: "Λυπάμαι μωρέ που δεν θα είμαι μαζί σας αλλά να, σκέφτηκα να έρθω την επόμενη φορά, τώρα δεν είμαι και πολύ στα κέφια μου, δεν είμαι καλή παρέα, νιώθω καλύτερα να απομονωθώ λίγες μέρες, έχουμε καιρό για συναντήσεις..."?
Εμένα με έκανε, κι ήταν ενοχικό νομίζω...
L' Amor che move il sole e l'altre stelle
Dante Aligieri
Dante Aligieri
Μου πήρε πολύ καιρό να βάλω κάποια όρια. Φοβόμουν την απόρριψη, μην πληγώσω τους γύρω μου και μη τους στεναχωρήσω. Να γίνουν χαλί οι ανάγκες μου να τις πατήσουν για να είμαι αρεστή. Έδωσα μάχη για να τα βάλω. Ακόμα υπάρχουν σημεία που αισθάνομαι ενοχές που τα βάζω, ιδιαίτερα σε άτομα που τους έχω αδυναμία. Αλλά έχω αντιληφθεί ότι δε γίνεται διαφορετικά. Το κόστος του να μη βάζεις όρια είναι πολύ μεγαλύτερο σε προσωπικό επίπεδο απο το να τα βάζεις.
Όσο για τους γονείς εκεί είναι ένα άλλο θέμα. Εκεί παίζει το "καλό" παιδί που ξαφνικά γίνεται κακό.
Όσο για τους γονείς εκεί είναι ένα άλλο θέμα. Εκεί παίζει το "καλό" παιδί που ξαφνικά γίνεται κακό.
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
- galazia_sfaira
- Δημοσιεύσεις: 10143
- Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:13 pm
- Τοποθεσία: Μυτιλήνη
Το δύσκολο δεν είναι να πούμε "όχι" στους άλλους, θεωρώ...
το πιο δύσκολο είναι να πούμε "ναι" στον εαυτό μας...
Υπάρχουν διαφόρων ειδών όρια...
Συνήθως οι άνθρωποι που έχουν πληγωθεί από τα παιδικά τους χρόνια, βάζουν γύρω τους έναν "φράχτη", ο οποίος δεν έχει "πόρτες"...΄Ετσι κλείνουν μέσα στον εαυτό τους τα πικρά συναισθήματα και δεν αφήνουν τίποτα "καλό" να εισρεύσει μέσα τους. Κλείνονται από τους ανθρώπους από φόβο και άρνηση, και κρατάνε σταθερά τα όρια του πόνου όμως.
Σ' αυτήν την περίπτωση, τα όρια προσβάλλονται εύκολα, γιατί δεν υπάρχει η δυνατότητα και η διάθεση να πούνε "ναι" σ' αυτό που πραγματικά θέλουν, από φόβο και μόνο...
Αυτά είναι τα όρια της απομόνωσης...
΄Αλλοι πάλι, βάζουν όρια σ' αυτά που χρειάζονται, στις πραγματικές τους ανάγκες, από εσφαλμένη ηθική τοποθέτηση κατά την εκπαίδευσή τους από την οικογένεια.
΄Η βάζούν όρια στις αναγκες των άλλων, κρατώντας σταθερά τα δικά τους.
Τα όρια δεν τοποθετούνται με ένα "ναι" ή ένα "όχι" στους άλλους...
Μπαίνουν αυτόματα όταν ο άνθρωπος ανακαλύψει τον εαυτό του και τις αναγκες του και τις σεβαστεί...
Ο σεβασμός είναι το πιο ελαστικό όριο της ανθρώπινης ύπαρξης που δεν παραβιάζει τα όρια των άλλων, ούτε παραβιάζει τα όρια της ιδίας ανάπτυξης.
Για να εδραιωθεί όμως ο σεβασμός, θα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι αντιληφθεί την ύπαρξη δύο εαυτών, ο ένας που δρα κοινωνικά και ο άλλος που πιέζεται εσωτερικά.
Συνήθως ο κοινωνικός μας εαυτός δεν ξέρει να βάζει όρια, και αν το κάνει γίνεται χωρίς ευγένεια και σεβασμό...
Εισπράττει αδικία από τον άλλον, χωρίς να αντιληφθεί ότι περιθάλπτει μέσα του την αδικία...
Εισπράττει δέσμευση από τον άλλον, χωρίς να αντιληφθεί ότι περιθάλπτει μέσα του την δέσμευση...
΄Εχει μεγάλη σημασία για τον εαυτό μας να ανακαλύψει μέσα του, αυτά που δέχεται επιθετικά από τους άλλους και τον αναγκάζουν να αναζητήσει τα όρια του με ένα απλό "όχι"...
γιατί αυτό το "όχι", αν δεν περιέχει ελευθερία εσωτερική, θα γίνει ενοχή και ίσως αμαρτία...Θα χρειάζεται πάντα δικαιολογίες, ακόμα και αν αυτές δεν εκφραστούν λεκτικά...
Τα όρια της ανθρώπινης ύπαρξης τα ορίζει μόνο ο σεβασμός και η αγάπη...Και αν αυτά δεν προκύπτουν από μέσα μας, είναι πλασματικά φρένα στις πληγές μας και στην συνέχισή τους...
το πιο δύσκολο είναι να πούμε "ναι" στον εαυτό μας...
Υπάρχουν διαφόρων ειδών όρια...
Συνήθως οι άνθρωποι που έχουν πληγωθεί από τα παιδικά τους χρόνια, βάζουν γύρω τους έναν "φράχτη", ο οποίος δεν έχει "πόρτες"...΄Ετσι κλείνουν μέσα στον εαυτό τους τα πικρά συναισθήματα και δεν αφήνουν τίποτα "καλό" να εισρεύσει μέσα τους. Κλείνονται από τους ανθρώπους από φόβο και άρνηση, και κρατάνε σταθερά τα όρια του πόνου όμως.
Σ' αυτήν την περίπτωση, τα όρια προσβάλλονται εύκολα, γιατί δεν υπάρχει η δυνατότητα και η διάθεση να πούνε "ναι" σ' αυτό που πραγματικά θέλουν, από φόβο και μόνο...
Αυτά είναι τα όρια της απομόνωσης...
΄Αλλοι πάλι, βάζουν όρια σ' αυτά που χρειάζονται, στις πραγματικές τους ανάγκες, από εσφαλμένη ηθική τοποθέτηση κατά την εκπαίδευσή τους από την οικογένεια.
΄Η βάζούν όρια στις αναγκες των άλλων, κρατώντας σταθερά τα δικά τους.
Τα όρια δεν τοποθετούνται με ένα "ναι" ή ένα "όχι" στους άλλους...
Μπαίνουν αυτόματα όταν ο άνθρωπος ανακαλύψει τον εαυτό του και τις αναγκες του και τις σεβαστεί...
Ο σεβασμός είναι το πιο ελαστικό όριο της ανθρώπινης ύπαρξης που δεν παραβιάζει τα όρια των άλλων, ούτε παραβιάζει τα όρια της ιδίας ανάπτυξης.
Για να εδραιωθεί όμως ο σεβασμός, θα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι αντιληφθεί την ύπαρξη δύο εαυτών, ο ένας που δρα κοινωνικά και ο άλλος που πιέζεται εσωτερικά.
Συνήθως ο κοινωνικός μας εαυτός δεν ξέρει να βάζει όρια, και αν το κάνει γίνεται χωρίς ευγένεια και σεβασμό...
Εισπράττει αδικία από τον άλλον, χωρίς να αντιληφθεί ότι περιθάλπτει μέσα του την αδικία...
Εισπράττει δέσμευση από τον άλλον, χωρίς να αντιληφθεί ότι περιθάλπτει μέσα του την δέσμευση...
΄Εχει μεγάλη σημασία για τον εαυτό μας να ανακαλύψει μέσα του, αυτά που δέχεται επιθετικά από τους άλλους και τον αναγκάζουν να αναζητήσει τα όρια του με ένα απλό "όχι"...
γιατί αυτό το "όχι", αν δεν περιέχει ελευθερία εσωτερική, θα γίνει ενοχή και ίσως αμαρτία...Θα χρειάζεται πάντα δικαιολογίες, ακόμα και αν αυτές δεν εκφραστούν λεκτικά...
Τα όρια της ανθρώπινης ύπαρξης τα ορίζει μόνο ο σεβασμός και η αγάπη...Και αν αυτά δεν προκύπτουν από μέσα μας, είναι πλασματικά φρένα στις πληγές μας και στην συνέχισή τους...
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
- galazia_sfaira
- Δημοσιεύσεις: 10143
- Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:13 pm
- Τοποθεσία: Μυτιλήνη
γιατί αυτό το "όχι", αν δεν περιέχει ελευθερία εσωτερική, θα γίνει ενοχή και ίσως αμαρτία...Θα χρειάζεται πάντα δικαιολογίες, ακόμα και αν αυτές δεν εκφραστούν λεκτικά...
Τα όρια της ανθρώπινης ύπαρξης τα ορίζει μόνο ο σεβασμός και η αγάπη...Και αν αυτά δεν προκύπτουν από μέσα μας, είναι πλασματικά φρένα στις πληγές μας και στην συνέχισή τους...
Αυτό το έχω αντιληφθεί εδώ και παρα πολύ καιρό στον εαυτό μου!!είναι πολλές οι φορές που τελικά διαπιστώνω πως η άρνησή μου σε κάτι, στο να αναδιπλωθώ κυρίως σε σκληροπυρινικές αποφάσεις μου, είναι μια φούσκα "σεβασμός" στον εαυτό μου, η οποία ξεφουσκώνει με μιας όταν έρθει η ώρα!!!Συνήθως οι άνθρωποι που έχουν πληγωθεί από τα παιδικά τους χρόνια, βάζουν γύρω τους έναν "φράχτη", ο οποίος δεν έχει "πόρτες"...΄Ετσι κλείνουν μέσα στον εαυτό τους τα πικρά συναισθήματα και δεν αφήνουν τίποτα "καλό" να εισρεύσει μέσα τους. Κλείνονται από τους ανθρώπους από φόβο και άρνηση, και κρατάνε σταθερά τα όρια του πόνου όμως.
Σ' αυτήν την περίπτωση, τα όρια προσβάλλονται εύκολα, γιατί δεν υπάρχει η δυνατότητα και η διάθεση να πούνε "ναι" σ' αυτό που πραγματικά θέλουν, από φόβο και μόνο...
Αυτά είναι τα όρια της απομόνωσης...
για μενα το δεδομένο κυρίως είναι να μάθω πλέον να μην είμαι άκαμπτη σε όλα τα πρέπει που έχω βάλει σε μενα για να προστατέψω το τομαράκι μου, είναι να κυλίσω σαν νεράκι με την ζωή και τη ροή της και να δρω με αποδαχή στο μεσα μου, ακόμα και αν δεν τα καταφέρει να οριοθετείται σωστά κάποιες φορές!!!
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
εμένα εννοείς Αμαλίτσα?
γιατί σε πμ στο έστειλα, κατά λάθος μπηκε εδώ.... ;)
γιατί σε πμ στο έστειλα, κατά λάθος μπηκε εδώ.... ;)
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Θες να πεις Βάσω ότι το κείμενο παραπάνω ήταν μήνυμα προσωπικό στην Αμαλία?????γιατί νόμιζα για μενα ήταν!!!! ;)
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
ουπς! και για σένα ήταν πμ Δωρούλα...
κατά λάθος βγήκε έξω...
κατά λάθος βγήκε έξω...
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι