Σιγά που θα εννοούσε ο Ιησούς κάτι άλλο εκτός από αυτό..."'οτι έχεις μέσα, έχεις και έξω"...
Ο ΄Ανθρωπος δεν έχει απλά την νοημοσύνη του λεξικού, αλλά την Σοφία του θεού…Και για να την εκφράσει, χρειάζεται πρωτίστως να αφοσιωθεί σ’ αυτό που Είναι… B.N.
εγώ αυτόν τον διαχωρισμό τον βίωσα πολύ έντονα τον τελευταίο καιρό για πρώτη φορά από τότε που πήρα τον πρώτο μου βαθμό γεγονός που με γέμισε τύψεις.. με αφορμή την πτυχιακή που έπεσα με τα μούτρα και δεν έκανα τίποτα άλλο σχεδόν εκτός από αυτό μιας και πρέπει να παραδοθεί τέλος του μήνα άρχισα να μην βρίσκω χρόνο για την αυτοθεραπεία μου..παρόλο που τα σύμβολα τα είχα μέρος της καθημερινότητας μου συνειδητοποίησα οτι χρησιμοποιούσα μόνο αυτά που με βοηθούσαν στην καθημερινότητα μου και όχι άλλα για ποιο βαθιά θεραπεία.. νόμιζα οτι παραμελούσα την θεραπεία μου για λειτουργικούς λόγους αλλά κατάλαβα οτι το έκανα από φόβο.. είχα πιεστεί τον τελευταίο καιρό και φοβήθηκα μήπως μου βγουν και άλλα τώρα που δεν θα μπορούσα να αντιμετωπίσω αυτή την περίοδο.. επέστρεψα όμως γιατί δεν θέλω να αφήσω τους φόβους μου να κερδίσουν.. οπότε μπορώ να καταλάβω πόσο εύκολος είναι ο διαχωρισμός πόσο μάλλον αν δεν είσαι και ψιλιασμένος οτι υπάρχει και ένα πνευματικό σου κομμάτι..
Η εσωτερική σπουδαιότητα του ανθρώπου είναι το Φως που τον ακολουθεί, όπου και να βρίσκεται...Να πολεμάει γι' αυτήν την σπουδαιότητα είναι το ζητούμενο
ΜΠΕΤΤΥ έγραψε:εγώ αυτόν τον διαχωρισμό τον βίωσα πολύ έντονα τον τελευταίο καιρό για πρώτη φορά από τότε που πήρα τον πρώτο μου βαθμό γεγονός που με γέμισε τύψεις.. με αφορμή την πτυχιακή που έπεσα με τα μούτρα και δεν έκανα τίποτα άλλο σχεδόν εκτός από αυτό μιας και πρέπει να παραδοθεί τέλος του μήνα άρχισα να μην βρίσκω χρόνο για την αυτοθεραπεία μου..παρόλο που τα σύμβολα τα είχα μέρος της καθημερινότητας μου συνειδητοποίησα οτι χρησιμοποιούσα μόνο αυτά που με βοηθούσαν στην καθημερινότητα μου και όχι άλλα για ποιο βαθιά θεραπεία.. νόμιζα οτι παραμελούσα την θεραπεία μου για λειτουργικούς λόγους αλλά κατάλαβα οτι το έκανα από φόβο.. είχα πιεστεί τον τελευταίο καιρό και φοβήθηκα μήπως μου βγουν και άλλα τώρα που δεν θα μπορούσα να αντιμετωπίσω αυτή την περίοδο.. επέστρεψα όμως γιατί δεν θέλω να αφήσω τους φόβους μου να κερδίσουν.. οπότε μπορώ να καταλάβω πόσο εύκολος είναι ο διαχωρισμός πόσο μάλλον αν δεν είσαι και ψιλιασμένος οτι υπάρχει και ένα πνευματικό σου κομμάτι..
Υπαρχουν περιοδοι που κι εγω "φρεναρω" λιγο την θεραπεια για να δοσω βαση σε πιο πρακτικα θεματα, και δεν θεωρω πως γινεται απο ψοβο, αλλα απλα απο επιλογη...
είχα πιεστεί τον τελευταίο καιρό και φοβήθηκα μήπως μου βγουν και άλλα τώρα που δεν θα μπορούσα να αντιμετωπίσω αυτή την περίοδο.
αυτό μωρέ, Μπεττούλα, δεν είναι φόβος, αλλά αναγνώριση των αναγκών σου. Αν δεν μπορείς, δεν μπορείς...τι να κάνουμε?
Αύριο θα μπορείς ίσως πιο σταθερά και με μεγαλύτερο σθένος να αντιμετωπίσεις την θεραπεία σου...
Σίγουρα δεν βοηθάει ο γρήγορος ρυθμός ζωής και οι εναλλαγές των εικόνων και των ερεθισμάτων αλλά
αν το καλοσκεφτείς κάθε εποχή για κάθε γενιά είχε αυτή τη δικαιολογία πρόχειρη, βάσιμη και απόλυτα
πιστευτή για τον εαυτό της. Τελικά είναι θεμα προβληματισμού! Όταν αρχίσεις με τον πρώτο σου προβληματισμό
μετά τίποτα δεν είναι ίδιο. Ξαφνικά βρίσκεις χρόνο, βάζεις προτεραιότητες κ.λ.π.. Όπως λέει και η Βάσω
το που θα φτάσεις, το ελέγχεις εσύ...!!!
Αν καταγράφει, λέει?? Εδώ βάζουν στο κασετόφωνο να παίζει κασέτα με ξένες γλώσσες την ώρα που κοιμούνται. Είναι μέθοδος υποσυνείδητης εκμάθησης. Σκέψου λοιπόν τι γίνεται με όλες αυτές τις παπαριές της τηλεόρασης, όταν τις ακούς την ώρα που κοιμάσαι. Έλεος!
Όταν δεν υφίστανται κενά που χρειάζεται να συμπληρωθούν, τότε το να υπάρχεις απλώς σ' αυτόν τον κόσμο μέσα στο σώμα σου, είναι η υψηλότερη κατάκτηση!
________________ Πολέμα και Οραματίσου!
Ο ΄Ανθρωπος δεν έχει απλά την νοημοσύνη του λεξικού, αλλά την Σοφία του θεού…Και για να την εκφράσει, χρειάζεται πρωτίστως να αφοσιωθεί σ’ αυτό που Είναι… B.N.
ήταν η μέθοδος του δικού Δασκάλου, Ελενίτσα...
Δεν με δίδασκε μόνο, κυρίως με προβλημάτιζε για να παρατηρώ...και να ερευνώ!
Ο ΄Ανθρωπος δεν έχει απλά την νοημοσύνη του λεξικού, αλλά την Σοφία του θεού…Και για να την εκφράσει, χρειάζεται πρωτίστως να αφοσιωθεί σ’ αυτό που Είναι… B.N.
το χρειαζόμουν αυτό για να το δω και λίγο αλλιώς...
Η εσωτερική σπουδαιότητα του ανθρώπου είναι το Φως που τον ακολουθεί, όπου και να βρίσκεται...Να πολεμάει γι' αυτήν την σπουδαιότητα είναι το ζητούμενο
και όπως είπε ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, « μάχαιρα έδωσες, μάχαιρα θα λάβεις», ο καθένας δημιουργεί και τον κόσμο του.
Η ερμηνεία της παραπάνω φράσης συνδέθηκε, ανόητα, , με την ανταπόδοση και ότι δεν πρέπει να απαντάς στις κακίες των ανθρώπων με κακία, γιατί η αγάπη χωρίς όρους δεν την περιλαμβάνει...
Είναι τόσο άστοχη αυτή η ερμηνεία, που μόνο από την πνευματική κακοποίηση, που έχει υποστεί ο άνθρωπος, την πίστεψε και αγωνίστηκε (ακόμα αγωνίζεται) να την τηρήσει …μάταια φυσικά!
Κανένας φυσικός άνθρωπος δεν μπορεί να την τηρήσει, παρά μόνο με υποκρισία...ή με εσωτερική εργασία…
Αντί να δώσουν επιχειρήματα για τους δύο κόσμους και πως μπορείς να τους ενώσεις, μας έβαλαν στην διαδικασία να προσπαθούμε να προσπερνάμε τις κακίες, χωρίς να βλέπουμε τις δικές μας τις ασυνείδητες...Προσπερνάμε, δείχνοντας τάχα ανωτερότητα, αλλά πόσο ανόητο μπορεί να είναι αυτό, ώστε να μην παρατηρούμε ότι κανείς μέχρι τώρα δεν το έχει καταφέρει, χωρίς να δει τον κόσμο που κουβαλάει μέσα του.
Ο Θεός και η Αγάπη δεν είναι θέμα ανωτερότητας, αλλά αυθεντικότητας!
Η φράση αυτή, με μια άλλη ερμηνεία, πιο βαθιά και με μεγαλύτερη ειλικρίνεια, θα μας έφερνε στην σημαντικότητα πάνω στην οποία ελέχθη…
ότι αυτό που έχεις μέσα σου, αυτό έχεις και έξω σου. Και αν εσύ έχεις μέσα σου "μάχαιρα", δηλαδή ασυνείδητες κακίες και μνησικακίες, αυτό που θα λάβεις έξω από εσένα, θα είναι ακριβώς το ίδιο...
Μπορείς να ξεγελάσεις το συνειδητό με την αγάπη χωρίς όρους…
Το ασυνείδητο όμως δεν ξεγελιέται…Εκεί μπαίνουν οι όροι, εκεί που δεν γνωρίζεις τον Εαυτό σου.
ο καθένας δημιουργεί τον κόσμο του
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο...
Επιτρέπω...σημαίνει ότι μειώνεις την απόσταση εσένα με ΕΣΕΝΑ!!!
ετοίμασε την καρδιά ένα ναό να έρθει να κατοικήσει ο Θεός.
αν τον αφήσεις μισοτελειωμένο δεν μπορεί να έρθει να κατοικήσει