Απιστευτο βιντεακι!

[Ιωαννάκι]

δεν με συνήθισες ακόμα?

Οχι ενταξει εχω κανει προοδο, αφησα αμεσως το τηλεφωνο κατω, λεω ασε με μαζευουν αλλη φορα

[Annoula]

Αυτό το όνειρο που δεν αφήνει περιθώρια στον Εαυτό μας, να νιώσει την αλλαγή και να την αφήσει να συμβεί, γιατί πρόλαβαν όλα και έγιναν υποχρεώσεις.

Μέσα στο βιντεάκι είδα ακριβώς (όχι ότι δεν το ήξερα) το πώς λειτουργούσα σε κάθε μου σχέση. Τι άφηνα να με επισκιάσει. Μπορεί νοητικά να τα αντιλαμβανόμουν αλλά μόνο όταν έγινε βίωμα είδα το που αφήνω τη δύναμή μου. Στεναχωριέμαι για όλα όσα έγινα αλλά τώρα γνωρίζω ότι μπορώ αλλιώς. Υπάρχει και άλλος τρόπος.

[Ταρούλα]

Πιστεύω, σχετικά με την συμβίωση δύο ανθρώπων, πως αυτό που τελικά βλάπτει είναι η υποχρέωση του "για πάντα"...
Αυτό το όνειρο που δεν αφήνει περιθώρια στον Εαυτό μας, να νιώσει την αλλαγή και να την αφήσει να συμβεί, γιατί πρόλαβαν όλα και έγιναν υποχρεώσεις.

Αντί η συμβίωση να γίνει Δρόμος ανάπτυξης, έγινε δρόμος που ο καθένας βολεύει τα αδιέξοδά του...

Η συμβίωση ξεκινά με έρωτα και περιέχει χαρά και ελευθερία και μετά αρχίζει να λειτουργεί το πρότυπο....

[Vasoula]

γιατι όμως τελειώνει κάτι τόσο όμορφο?
γιατί το αφήνουμε να τελειώσει?
και αφού τελειώνει, γιατί κάνουμε την πάπια?
γιατί αγωνιζόμαστε να διατηρήσουμε στην Ζωή μας κάτι πεθαμένο και το ξορκίζουμε κιόλας?

είναι τα παραδείγματα στην Ζωή μας πολλά, που θα μας κάνουν να επιδιώξουμε το τέλμα...
Με κύρια την σχέση των γονιών μας...
Κανείς δεν προσπαθεί να ανακαλύψει κάτι άλλο, πιο αληθινό και πιο ουσιώδες...
Το τέλμα είναι το παράδειγμά μας για την Ζωή μας...

Εκεί κάτω, σαν τα σκουλήκια να σερνόμαστε, χωρίς καμία διάθεση να αλλάξουμε, τάχα για να μην πονέσουμε...τάχα για να μην φέρουμε δυσαρμονία στο περιβάλλον μας...τάχα το ένα...τάχα το άλλο, έγινε η Ζωή μας αυτό που νομίζουμε, και όχι αυτό που την κάναμε...

Μετά όχι η ΧΑ θα μας κυβερνάει, αλλά θα μας κοροϊδεύει και μπροστά στα μουτρα μας, ότι αυτοί φροντίζουν μόνο για την αλήθεια και την ευημερία μας...Ακριβώς όπως οι γονείς μας...Ακριβώς όπως και εμείς για τα παιδιά μας...

το πάω το φέρνω, πάλι η ΧΑ μπροστά μας...

[ALEXOULA]

Εκεί κάτω, σαν τα σκουλήκια να σερνόμαστε, χωρίς καμία διάθεση να αλλάξουμε, τάχα για να μην πονέσουμε...τάχα για να μην φέρουμε δυσαρμονία στο περιβάλλον μας...τάχα το ένα...τάχα το άλλο, έγινε η Ζωή μας αυτό που νομίζουμε, και όχι αυτό που την κάναμε...

Εκεί κάτω στο βούρκο ζουμε , χωρίς αέρα , χωρίς φως , χωρίς ανάσα ,
μάλλον δεν ζουμε αργοπεθαίνουμε ,
δεν μας αρέσει όμως φοβόμαστε να τολμήσουμε να βγούμε
από τη μιζέρια ,
για να μην στεναχωρήσουμε τους άλλους , για το τι θα γίνουν τα παιδιά ,
για το τι θα πει ο κοσμος γύρω , γιατί όλοι έτσι είναι , για , για , για ,
για ......για τη μαμά μας και τον μπαμπα μας βρε γμτ ,
που αν δεν τους πετάξουμε
από μέσα μας , θα ζούμε όπως αυτοί και εμείς και τα παιδιά μας και οι επόμενοι
Να τολμήσουμε να πάρουμε την απόφαση και μια βαθιά αναπνοή να βγούμε από κει ,
δεν έχουμε να χάσουμε κατι ,
ίσα -ισα θα δούμε πως δεν είναι και τόσο δύσκολο να αφήσουμε το τέλμα και την μπόχα του πίσω μας

[Έφη]

γιατι όμως τελειώνει κάτι τόσο όμορφο?
γιατί το αφήνουμε να τελειώσει?
και αφού τελειώνει, γιατί κάνουμε την πάπια?
γιατί αγωνιζόμαστε να διατηρήσουμε στην Ζωή μας κάτι πεθαμένο και το ξορκίζουμε κιόλας?
........
Εκεί κάτω, σαν τα σκουλήκια να σερνόμαστε, χωρίς καμία διάθεση να αλλάξουμε, τάχα για να μην πονέσουμε...τάχα για να μην φέρουμε δυσαρμονία στο περιβάλλον μας...τάχα το ένα...τάχα το άλλο, έγινε η Ζωή μας αυτό που νομίζουμε, και όχι αυτό που την κάναμε...

οκ ευχαριστώ ....

[Ellaki]

γιατι όμως τελειώνει κάτι τόσο όμορφο?
γιατί το αφήνουμε να τελειώσει?
και αφού τελειώνει, γιατί κάνουμε την πάπια?
γιατί αγωνιζόμαστε να διατηρήσουμε στην Ζωή μας κάτι πεθαμένο και το ξορκίζουμε κιόλας?

γιατί φοβόμαστε να ενηλικιωθούμε, να βγούμε από το μαντρί και να αναλάβουμε τις ευθύνες εξ ολοκλήρου

[Μάνος]

Να μου επιτρέψετε να απαντήσω με "Το παράπονο" του αγαπημένου μου Ο.Ελύτη σε μουσική Δ. Παπαδημητρίου, δια στόματος Ε. Αρβανιτάκη (φυσικά)



Εδώ στου δρόμου τα μισά
έφτασε η ώρα να το πω
άλλα είναι εκείνα που αγαπώ
γι’ αλλού γι’ αλλού ξεκίνησα.

Στ’ αληθινά στα ψεύτικα
το λέω και τ’ ομολογώ.
Σαν να `μουν άλλος κι όχι εγώ
μες στη ζωή πορεύτηκα.

Όσο κι αν κανείς προσέχει
όσο κι αν το κυνηγά,
πάντα πάντα θα `ναι αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει.


Η ζωή περνά και χάνεται μέσα στους φόβους, μέσα στην ανωριμότητα μας, στην ανευθηνότητα μας, μέσα σε όλα όσα τελειώνουν γύρω μας και εντός μας και εμείς σφυρίζουμε ανέμελα τύπου ότι "δε συμβαίνει αυτό σε μένα αλλά στον διπλανό μου", οπότε όλα καλά!!! Πόσο κρίμα, ε...;;;

[eirini]

γιατι όμως τελειώνει κάτι τόσο όμορφο?
γιατί το αφήνουμε να τελειώσει?
και αφού τελειώνει, γιατί κάνουμε την πάπια?
γιατί αγωνιζόμαστε να διατηρήσουμε στην Ζωή μας κάτι πεθαμένο και το ξορκίζουμε κιόλας?

είναι τα παραδείγματα στην Ζωή μας πολλά, που θα μας κάνουν να επιδιώξουμε το τέλμα...
Με κύρια την σχέση των γονιών μας...
Κανείς δεν προσπαθεί να ανακαλύψει κάτι άλλο, πιο αληθινό και πιο ουσιώδες...
Το τέλμα είναι το παράδειγμά μας για την Ζωή μας...

Εκεί κάτω, σαν τα σκουλήκια να σερνόμαστε, χωρίς καμία διάθεση να αλλάξουμε, τάχα για να μην πονέσουμε...τάχα για να μην φέρουμε δυσαρμονία στο περιβάλλον μας...τάχα το ένα...τάχα το άλλο, έγινε η Ζωή μας αυτό που νομίζουμε, και όχι αυτό που την κάναμε...

Σκατά στα μούτρα μας!!!!!!

[Έφη]

Υπέροχο τραγούδι Μάνο μου και υπέροχη η φωτό με τον μονόκερο !

[Μάνος]

Σκατά στα μούτρα μας!!!!!!

Γελάω τόσο πολύ κάποιες φορές με τις ατάκες σου Ειρήνη μου, οποίες είναι τόσο άμεσες, και είναι σα να σε έχω εικόνα!

Εφούλα μου

[Vasoula]

πωπω χτυπάει ακόμα η καρδιά μου...

υπέροχη έκπληξη






Έπαθαν σοκ οι επιβάτες της Aegean στην πτήση από Θεσσαλονίκη

Και ξαφνικά, εκεί που περίμεναν να φτάσουν στην Αθήνα, οι επιβάτες της κατάμεστης
πτήσης Α3115 της Αegean...
πάγωσαν όταν άκουσαν μια απίστευτη, μεστή, δυνατή φωνή να διαπερνά το αεροσκάφος.
Ηταν η απρόσμενη «αεροπειρατεία» της Λυρικής!
Συγκεκριμένα, δύο επιβάτες, ήταν ο τενόρος Δημήτρης Πάκσογλου και η σοπράνο Ελενη Κελεσίδη που σηκώθηκαν από τις θέσεις τους και άρχισαν να τραγουδούν άριες από την Τραβιάτα αφήνοντας άναυδους του επιβάτες.


Η δράση της Λυρικής έγινε προκειμένου να γιορτασθεί και τιμηθεί η επέτειος 15 χρόνων της Αegean! Oι επιβάτες δεν έκρυψαν τον ενθουσιασμό τους και η Αegean απέδειξε πως επιλέγει να κινείται τολμηρά και δημιουργικά ακόμη και για τα γενέθλιά της.
Το δρώμενο έγινε την Τετάρτη 28 Μαϊου στην πτήση από το αεροδρόμιο Μακεδονία στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος.

https://gr.celebrity.yahoo.com/news/%CE ... 00633.html" onclick="window.open(this.href);return false;

[Ιωαννάκι]

Ομορφο

[Annoula]

Τι ωραία

[Ταρούλα]