Νομίζω οτι οι ¨¨εμπειρίες¨¨ ερχονται οταν δεν τις ζητάμε ως τέτοιες..Θαθελα παρα πολυ να ζησω παρομοιες εμπειριες...
Απλώς εργαζόμαστε και ζούμε...........και ερχονται μόνες τους
Συμφωνώ σε όλα Χρυσούλα μου. Ας διευκρινήσω τι ήθελα να τονίσω.Όμως όταν κάποια στιγμή κοιτάζεις τον έναστρο ουρανό δεν νοιώθεις να ξεγλιστράς σε ένα μακρινό όνειρο? Δεν νοιώθεις σαν την μικρή Αλίκη που πέρασε μέσα από τον καθρέφτη ακολουθώντας τον άσπρο κούνελο ξεκινώντας την περιπέτεια της ζωής???... Δεν νοιώθεις μια δίψα που σε κάνει να αναζητάς την ουσία της ύπαρξης σου??? Τότε αυτή την στιγμή αφήνεσαι στην μαγεία που τυλιγμένη στα φτερά της φαντασίας θες, του οραματισμού σε οδηγεί σε μέρη που ακόμα και ο δύσπιστος νους μένει σιωπηλός γιατί τον έχει αιχμαλωτίσει η θύμιση ......
Αυτή η περιπέτεια δεν βιώνεται νοητικά αλλά με ΑΙΣΘΗΣΗ μόνο...
Μη ξεχνάς ότι γράφεις στο topic Σαμπάλλα γιαυτό και η Ελισσάβετ μίλησε για εμπειρία...... Εμπειρία αισθήσεων μέσα από τον οραματισμό......!!!!!
HARIDEA έγραψε: Ο οραματισμός βοηθάει να συγκεντρωθείς και ο Αν. Εαυτός αρχίζει και ξεκλειδώνει τον μηχανισμό της ενθύμισης του ποιός πραγματικά είσαι... Δεν είναι η γνώση μόνο γιατί αυτή μπορείς να την αναζητήσεις σε βιβλία ή σε διαλέξεις εκείνο που σε κάνει να δονείσαι σε άλλη συχνότητα είναι αυτή η γεύση στα χείλη που δεν την έχεις ξανανοιώσει..Ρίγη στην σπονδυλική στήλη και έκσταση πάθους, έναν έρωτα που σε κάνει να παραμιλάς βιώνοντας την απαράμιλλη δόνηση της Ολότητας.....!!!!!!!