Χωρισμός..

[angela_al]

Νομίζω ότι αρκετοί άνθρωποι θέλοντας να είμαστε "αθώοι" και "ανώτεροι" στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, αρνούμαστε την ανάγκη μας να λάβουμε ώσπου έρχεται η στιγμή που θεωρούμε ότι έχουμε δώσει αρκετά για να είμαστε κι οι ίδιοι δικαιούχοι.
Αυτό, αν θες το λέμε σύνδρομο του βοηθού, του νοσοκόμου, του υποτακτικού.
Κι αυτός, όπως κι αν τον ονομάσουμε, είναι ο μεγαλύτερος θύτης γιατί απορρίπτει την ισορροπία με το σύντροφο.

[galazia_sfaira]

Δεν θα έπρεπε εμείς να φροντίζουμε εμάς?

Σου είπε κανεις οσο χρονων είσαι ότι εχεις υποχρέωση πρωτίστως να φροντίζεις τον ευατο σου;
Σου είπε κανεις ποτε οτι αν εχεις εσυ μονο τοτε έχεις και να δώσεις;
Μα γεμισαν ενοχη για οτι εχει σχεση με τον εαυτο μας και μας γεμισαν με υποχρεώσεις έναντι των αλλων.
Πως αλλαζεις αυτο το προτυπο;
Εκει εναι το θεμα!!!!

[ELLI]

Σου είπε κανεις οσο χρονων είσαι ότι εχεις υποχρέωση πρωτίστως να φροντίζεις τον ευατο σου;
Σου είπε κανεις ποτε οτι αν εχεις εσυ μονο τοτε έχεις και να δώσεις;
Μα γεμισαν ενοχη για οτι εχει σχεση με τον εαυτο μας και μας γεμισαν με υποχρεώσεις έναντι των αλλων.
Πως αλλαζεις αυτο το προτυπο;
Εκει εναι το θεμα!!!!

Ακριβώς έτσι!!!Με παρηγορεί ότι το αντιλήφθηκα πια.Δυσκολεύομαι πολύ(υποφέρω κάποιες φορές)αλλά θα τα καταφέρω.Το χρωστάω σε μένα.

[galazia_sfaira]

Δεν θελει να υποφέρεις Ελλη.
Θελει να θυμηθείς!
Η Αγαπη ειναι η ουσία της ύπαρξης μας.
Ενθυμούμενη, η αγαπη θα σε πλημμυρίσει!
Η προσπαθεια εχει κοπο,εχει απωλεια.
Η εμπιστοσύνη ηρεμεί ,γαληνεύει αναδημιουργεί!
Χαμογέλα!

[Αμαλία]

Τον πόνο που προκαλούμε εμείς στον εαυτό μας, τον περνάμε στις αδυναμίες μας, όμως είναι ακριβώς η θέση θύτη που παίρνει ρόλο μέσα μας.

Μπορείς να μου το εξηγήσεις λιγάκι αυτό γιατί δεν το πιάνω;

[Vasoula]

Πάντα θα έχεις κατά νου Αμαλίτσα ότι υπάρχουν μέσα σου ρόλοι...

Μέχρι να αναπτυχθείς προς το πνεύμα σου, ο ρόλος σου είναι κατεξοχήν κοινωνικός. Αν δεν γνωρίζεις τις πραγματικές ανάγκες του εαυτού σου, του φέρεσαι σαν θύτης, αφήνοντας ένα μέρος του να μην μπορεί να εκφραστεί δημιουργικά, γιατί δεν του το επιτρέπεις...

Εκπαιδεύουμε τον εαυτό μας να συμπεριφέρεται σύμφωνα με όσα μάθαμε ότι πρέπει να χρειαζόμαστε. ΄Ετσι το εσωτερικό παιδί το φιμώνουμε, γιατί θα μας χαλάσει την εικόνα, αν βγάλει προς τα έξω τις ανάγκες του.

Αυτό δεν μάθαμε τελικά από τους γονείς μας?
Αν δούμε με ειλικρίνεια την εκπαίδευσή μας στην παιδική ηλικία, θα αναγνωρίσουμε εύκολα το "θύμα"...
Αν δουμε με ειλικρίνεια την συμπεριφορά μας κατά την ωρίμανσή μας στον εαυτό μας, θα αναγνωρίσουμε εύκολα τον "θύτη"...

Υποφέρουμε από έναν χωρισμό, γιατί ενώ κατά την άποψή μας δώσαμε τα πάντα, η σχέση δεν ευωδόθηκε...Και πάντα πληγωνόμαστε, γιατί ο άλλος δεν μας κατάλαβε, ή δεν μπόρεσε να καλύψει τις ανάγκες μας...Θύμα λοιπόν...

Μα άραγε γνωρίζουμε τις πραγματικές μας ανάγκες? Τι θέλουμε τελικά σαν εαυτός να "κατακτήσουμε"? Πως θέλουμε να εκφράσουμε την δημιουργικότητά μας ξέρουμε? Αφήνουμε μέσα μας συναισθήματα που δεν τα αναγνωρίζουμε σαν δικά μας και φερόμαστε στον εαυτό μας σαν να είναι άβουλος και μόνος. Τον πιέζουμε να νιώθει έτσι, γιατί δεν τον ελευθερώνουμε να νιώθει όπως θέλει...΄Ετσι γινόμαστε θύτης του ίδιου μας του εαυτού...

[Madraoulas]

.

Μα άραγε γνωρίζουμε τις πραγματικές μας ανάγκες? Τι θέλουμε τελικά σαν εαυτός να "κατακτήσουμε"? Πως θέλουμε να εκφράσουμε την δημιουργικότητά μας ξέρουμε? Αφήνουμε μέσα μας συναισθήματα που δεν τα αναγνωρίζουμε σαν δικά μας και φερόμαστε στον εαυτό μας σαν να είναι άβουλος και μόνος. Τον πιέζουμε να νιώθει έτσι, γιατί δεν τον ελευθερώνουμε να νιώθει όπως θέλει...΄Ετσι γινόμαστε θύτης του ίδιου μας του εαυτού...

ο μεγαλυτερος χωρισμος ειναι αυτος που κανουμε.. με τον ΕΑΥΤΟ μας..
αν δεν τον εχουμε γνωρισει(τι πραγματικα θελουμε απο καρδιας)το μεσα μας

ετσι πως να κανουμε σχεση με αλλο ατομο?...ειναι ουτοπικο εν τελει

και οτι ειμαστε-αισθανομαστε καθε στιγμη στη ζωη μας ,αυτο προσελκυουμε ΠΑΝΤΑ..ετσι το αντιλαμβανομαι

[Emmaki]

Υποφέρουμε από έναν χωρισμό, γιατί ενώ κατά την άποψή μας δώσαμε τα πάντα, η σχέση δεν ευωδόθηκε...Και πάντα πληγωνόμαστε, γιατί ο άλλος δεν μας κατάλαβε, ή δεν μπόρεσε να καλύψει τις ανάγκες μας...Θύμα λοιπόν...

Αυτο σημαινει οτι ακομα και αν χωρισουμε συνειδητα, δεν θα στεναχωρηθουμε λιγακι για το χρονο που αφιερωσαμε στον εαυτο μας με αυτον τον ανθρωπο?οχι να τον κατηγορησουμε...απλα να νιωσουμε αυτο το αισθημα της απομακρυνσης.....?

[Vasoula]

Εμμάκι, το πένθος είναι κατάσταση υγιής...γιατί μέσα σ' αυτήν αναδομείσαι...

αρκεί να μην γίνει απελπισία...

[Emmaki]

αρκεί να μην γίνει απελπισία...

;) ;) ;)

[ELLI]

Εμμάκι, το πένθος είναι κατάσταση υγιής...γιατί μέσα σ' αυτήν αναδομείσαι...

αρκεί να μην γίνει απελπισία...

Πως καταλαβαίνεις ότι αφήνεις το πένθος να σε οδηγήσει στην απελπισία?

[Επισκέπτης]

Υποθετω οτι οταν νομιζεις οτι γκρεμιστηκε ολο ο κοσμος γυρω σου?

οχι οτι δεν γκρεμιζεται ενα κομματι αλλα οχι και ολος!

παντως η απελπισια ειναι δεδομενη πιστευω σ εναν χωρισμο. Απο εκει και περα ειναι θεμα ποσο χρονο θα κανεις να την αποβαλεις και να ανανεωθεις

[margaritarenia]

Πως καταλαβαίνεις ότι αφήνεις το πένθος να σε οδηγήσει στην απελπισία?

Οταν εμμενεις στην ελλειψη αυτη καθεαυτη ,και δεν αφουγκραζεσαι
τα μαθηματα ......την κληρονομια που ελαβες απο τον χαμο .....συνεχιζοντας μια κριτικη συνηθως αρνητικη προς εαυτον ,η οποια σε εφερε και σ αυτην την κατασταση????

[ELLI]

οχι οτι δεν γκρεμιζεται ενα κομματι αλλα οχι και ολος!
παντως η απελπισια ειναι δεδομενη πιστευω σ εναν χωρισμο. Απο εκει και περα ειναι θεμα ποσο χρονο θα κανεις να την αποβαλεις και να ανανεωθεις

Γκρεμίζεται ένα κομμάτι από τον κόσμο σου τελικά ή ξεβολεύεσαι?
Και το λέω αυτό γιατί κάποιες φορές με την λογική ξέρεις ότι ο χωρισμός είναι η καλύτερη λύση.

[Επισκέπτης]

Σιγουρα ισχυει και το "ξεβολεμα" σε καποιες περιπτωσεις... κι αυτο σε οδηγει πιο πολυ στην απελπισια.

Αλλα οταν συζηταμε για χωρισμο δεν εννοουμε σε σχεση με καποιον/α που τα συναισθηματα μας ειναι δυνατα και απλα υπαρχουν τριτα εμποδια που μας εμποδιζουν να ειμαστε μαζι ?