Η ζωή μου...η ζωή μας! Μέρος Β'

[Fotinoula]

ευχαριστώ

[Ellaki]

΄Ετσι μπλόκαρε από μόνος του την εσωτερική του επικοινωνία και άρχισε να φωνάζει για να ακουστεί, διεκδικώντας, όσα ένιωθε ότι του λείπουν, από τους άλλους!
Βρήκε τον πιο εύκολο δρόμο για να αναγνωρίσει τους υπαίτιους της δυστυχίας του, βάζοντας στο απυρόβλητο τον εαυτό του, χάνοντας έτσι την ευκαιρία να τον γνωρίσει!!

ευχαριστω

[Vasoula]

[CHRYSSOULA]

Η πόλωση δημιούργησε συνεχόμενα συναισθηματικά μπλοκαρίσματα, απομακρύνοντας τον άνθρωπο από την πηγαία ευγένεια και την τέλεια μορφική εκδήλωση του ανεκδήλωτου μέρους του θεού

Παρατηρώντας το χθες και το τώρα κατάλαβα πως μέσα από την πόλωση, μέσα από όλα αυτά που νόμιζα ότι ήμουν, έμαθα τελικά "τι δεν είμαι" Γιατί όμως αυτός ο δρόμος των επιγνώσεων και της αυτοπραγμάτωσης να είναι τόσο οδυνηρός??? Γιατί να μη θυμάμαι??? Γνωρίζω την απάντηση για την λήθη αλλά βαθιά μέσα μου χαίρομαι μεν για τις εμπειρίες που απόκτησα αλλά ανεβαίνοντας τον ανηφορικό δρόμο τα πόδια μου και τα χέρια μου δεν θα είναι απαλά και μεταξένια αλλά γδαρμένα και ματωμένα από όλα όσα χρειάστηκε να γίνουν για να βαδίσω πάνω στον δρόμο...
Σε αυτό το δρόμο βαδίζει ο καθένας μόνος του αλλά είναι παρήγορο να σκεφθείς, ότι άμα λυγίσεις από το βάρος του δικού σου σταυρού θα βρεθούν σίγουρα παρήγορα χέρια και λόγια να σε βοηθήσουν να συνεχίσεις........!!!!!!!

[AMALIA]

Χρυσουλα..

[Επισκέπτης]

Αν δεν γδαιρνόταν τα χέρια σου HARIDEA θα περνούσες αυτό το μονοπάτι/?



Γράφεις "Σε αυτό το δρόμο βαδίζει ο καθένας μόνος του"
Αυτό είναι το μόνο σίγουρο!

Αλλά νομίζω πως αξίζει τον κόπο!

[Fotinoula]

Χρυσούλα

[galazia_sfaira]

όλα όσα χρειάστηκε να γίνουν για να βαδίσω πάνω στον δρόμο...

…όλα όσα χρειάζεται να γίνουν για να βαδίσουμε πάνω στον δρόμο….
Ειπες την μαγική λέξη για ολους !ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ!
Oλα είναι μεσα στην ροή ακόμα κι οσα είναι δυσβασταχτα ακατανόητα παράδοξα.

[Vasoula]

ακατανόητα και δυσβάσταχτα είναι για το εγώ μας, η ψυχή μας γνωρίζει...

Γι' αυτό ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ!!!!!

[Δωρουλα]

[CHRYSSOULA]

Εναρμόνιση Βασούλα σωστά....αλλά πόσε φορές έχω πει..... έχετε πει.... όταν έρχεται η στιγμή της αντιμετώπισης κάποιου γεγονότος
που είναι δυσβάσταχτο...." Απελθέτω απ΄εμού το ποτήριον τούτο"
... και μετά υποκλίνεσαι γλυκά στο θέλημά Του που έχει γίνει θέλημα ΣΟΥ΄....

[Επισκέπτης]

όλα όσα χρειάστηκε να γίνουν για να βαδίσω πάνω στον δρόμο...

…όλα όσα χρειάζεται να γίνουν για να βαδίσουμε πάνω στον δρόμο….
Ειπες την μαγική λέξη για ολους !ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ!
Oλα είναι μεσα στην ροή ακόμα κι οσα είναι δυσβασταχτα ακατανόητα παράδοξα.

[Ellaki]

ακατανόητα και δυσβάσταχτα είναι για το εγώ μας, η ψυχή μας γνωρίζει...

Γιατί όμως αυτός ο δρόμος των επιγνώσεων και της αυτοπραγμάτωσης να είναι τόσο οδυνηρός???

[xamogelo]

Τα κείμενα αυτά αγγίζουν και εμβαθυνουν μέσα στη ψυχή μου, πέρνουν τη θέση που τους αξίζει και γίνεται επεξεργασία.
Ευχαριστώ πολύ γιαυτό τον δρόμο που εσείς με βοηθήσετε να συνεχίσω ευχόμενη να φτάσω αν τα καταφέρω στο τέλος του.

[Επισκέπτης]

Η πόλωση δημιούργησε συνεχόμενα συναισθηματικά μπλοκαρίσματα, απομακρύνοντας τον άνθρωπο από την πηγαία ευγένεια και την τέλεια μορφική εκδήλωση του ανεκδήλωτου μέρους του θεού

Παρατηρώντας το χθες και το τώρα κατάλαβα πως μέσα από την πόλωση, μέσα από όλα αυτά που νόμιζα ότι ήμουν, έμαθα τελικά "τι δεν είμαι" Γιατί όμως αυτός ο δρόμος των επιγνώσεων και της αυτοπραγμάτωσης να είναι τόσο οδυνηρός??? Γιατί να μη θυμάμαι??? Γνωρίζω την απάντηση για την λήθη αλλά βαθιά μέσα μου χαίρομαι μεν για τις εμπειρίες που απόκτησα αλλά ανεβαίνοντας τον ανηφορικό δρόμο τα πόδια μου και τα χέρια μου δεν θα είναι απαλά και μεταξένια αλλά γδαρμένα και ματωμένα από όλα όσα χρειάστηκε να γίνουν για να βαδίσω πάνω στον δρόμο...
Σε αυτό το δρόμο βαδίζει ο καθένας μόνος του αλλά είναι παρήγορο να σκεφθείς, ότι άμα λυγίσεις από το βάρος του δικού σου σταυρού θα βρεθούν σίγουρα παρήγορα χέρια και λόγια να σε βοηθήσουν να συνεχίσεις........!!!!!!!

Που οσο δυνατος κ αι να εισαι , τα εχεις τελικά, τοση μα τοση αναγκη.....

Χρυσούλα