Και αν φέρουμε την προσοχή μας στο Ανθρώπινο Ον, θα αντιληφθούμε ξεκάθαρα την βιολογική νομοτέλεια του σώματος, που δεν αφορά τους γονείς μας...Όλα αρμονικά, μετρημένα, υπολογισμένα μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια.
Και αν αντιληφθούμε ότι αυτό που ζει μέσα μας και διαρρέει όλον τον οργανισμό μας, τις σκέψεις μας, τα συναισθήματα μας είναι κάτι μεγαλειώδες και αυθεντικό, τότε ίσως (λέω ίσως) κατανοήσουμε ότι αυτό που μας δίνει Ζωή δεν είναι τα χρήματα, τα σπίτια και οι σύντροφοι, αλλά αυτή η πνευματική Ουσία της Αγάπης που κάνει τα πάντα να συμβιώνουν ειρηνικά μεταξύ τους και να φροντίζει το ένα το άλλο, ορμώμενα από την Σοφία ενός Πνευματικού Αρχέτυπου...
Πως στο καλό τα καταφέραμε και φέραμε δυσαρμονία σ' αυτό το Μεγαλείο? Πως στραφήκαμε ο ένας εναντίον του άλλου, με αποτέλεσμα να αναπτυχθούν μέσα στον τέλειο οργανισμό μας ασθένειες και νευρώσεις που έχουν να κάνουν με αυτές τις συγκρούσεις?
Τα σώματα ασθενούν...οι ψυχές εγκλωβίζονται και ο άνθρωπος συνεχίζει να είναι τάχα ο βασιλιάς της Δημιουργίας, ακολουθώντας μια μοίρα που δεν είναι πια αρμονική και δεν θυμίζει τίποτα από την Αγάπη και την Σοφία ενός Πνευματικού Αρχέτυπου...
Τώρα, για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω τι σημαίνει πνευματική αφύπνιση,...Γεμίσαμε από πνευματικά αφυπνισμένους, αλλά τι να το κάνω αν η δυσαρμονία φαίνεται ξεκάθαρα στις πράξεις μας, στις σκέψεις μας και στα συναισθήματα μας, και κατά συνέπεια στην ψυχολογία μας και στα σώματα μας...
Κάτι δεν κάνουμε καλά...
Απλά σκέφτομαι...
Μέσα από την ανάλυση αυτή βλέπουμε πώς κάθε σύστημα των ανθρώπινων οργάνων λειτουργεί και συνδέεται με τα θαυμάσια του Θεού, φανερώνοντας το δικό Του μεγαλείο.
