Εμπειρία με διαλογισμό

[Παναγιώτης]

Καλησπέρα σε όλους !!! Χθες έκανα τον καθημερινό Βουδιστικό διαλογισμό μου με επίγνωση της αναπνοής (δηλαδή εστίαση μόνο στην αναπνοή μου ώστε να αδειάσω το μυαλό μου) είχα μια περίεργη εμπειρία. Ξαφνικά, εκεί που ήμουν τελείως ακίνητος και χαλαρός το σώμα μου άρχισε κατά κάποιο περίεργο τρόπο από μόνο του να κάνει ελαφρούς κυματισμούς και να ταλαντεύεται ελαφρώς σαν φίδι όχι σε ενοχλητικό βαθμό. Πήρε μόνο του αυτή την πρωτοβουλία και δεν κράτησε για πολύ ώρα, μονάχα δύο - τρία λεπτά και έπειτα σταμάτησε. Τι πιστεύετε ότι μπορεί να ήταν

[konstantinos s.]

Παναγιώτη καλησπέρα

Ο διαλογισμός είναι νομίζω για τον καθένα μια μοναδική εμπειρία. Με τον εστιασμό στην αναπνοή δίνεται η δυνατότητα να χαλαρώσει τόσο το σώμα όσο και το μυαλό, με αποτέλεσμα κάθε φορά να βιώνεις πιο βαθιά συναισθήματα, να έρχονται αναμνήσεις που είχαν ξεχαστεί και άλλα πολλά.

Η δική μου εμπειρία είναι να μη προσπαθώ να εξηγήσω οτιδήποτε μου συμβαίνει στο διαλογισμό, καθώς αν είναι κάτι να εξηγηθεί θα έρθει με έχει βοηθήσει περισσότερο να ανοίγω και να βιώνω κάθε φορά την εμπειρία με απλότητα και ανοικτή καρδιά. Με τον καιρό πιστεύω θα σου είναι περισσότερο ξεκάθαρο σε ποια εμπειρία χρειάζεται να εστιάσεις για περαιτέρω επεξεργασία και ποια απλά την αποδέχεσαι για αυτό που είναι

[Μάνος]

Γειά σου Παναγιώτη,

Συμφωνώ πολύ με όσα είπε κ Κωνσταντίνος. Επιπλέον, τι νόημα θα είχε να σου πω ότι κι εγώ είχα μια ακριβώς ίδια εμπειρία ή μια τελείως διαφορετική;
Σκέφτομαι τώρα πως εφόσον ο καθένας από εμάς είναι διαφορετικός, με άλλα βιώματα, άλλα τραύματα, όλα άλλα, λογικό δεν είναι οι εμπειρίες μας να διαφέρουν;
Για μένα το θέμα δεν είναι τόσο το τι βιώνεις, αλλά πως το αποκωδικοποιεί κάποιος…, …χωρίς φυσικά να μειώνω έτσι την αξία της εμπειρίας, ε;

Δύναμη και Πίστη εύχομαι σε όλους μας να μην σταματήσουμε…

[Παναγιώτης]

Παναγιώτη καλησπέρα

Ο διαλογισμός είναι νομίζω για τον καθένα μια μοναδική εμπειρία. Με τον εστιασμό στην αναπνοή δίνεται η δυνατότητα να χαλαρώσει τόσο το σώμα όσο και το μυαλό, με αποτέλεσμα κάθε φορά να βιώνεις πιο βαθιά συναισθήματα, να έρχονται αναμνήσεις που είχαν ξεχαστεί και άλλα πολλά.

Η δική μου εμπειρία είναι να μη προσπαθώ να εξηγήσω οτιδήποτε μου συμβαίνει στο διαλογισμό, καθώς αν είναι κάτι να εξηγηθεί θα έρθει με έχει βοηθήσει περισσότερο να ανοίγω και να βιώνω κάθε φορά την εμπειρία με απλότητα και ανοικτή καρδιά. Με τον καιρό πιστεύω θα σου είναι περισσότερο ξεκάθαρο σε ποια εμπειρία χρειάζεται να εστιάσεις για περαιτέρω επεξεργασία και ποια απλά την αποδέχεσαι για αυτό που είναι

Εγώ πάντως Κωνσταντίνε, έχω τις επιστολές των Διδασκάλων της Σοφίας από τον Roger de Pins. Δεν μπορείς να φανταστείς τι Υψηλά και Φωτεινά Όντα είναι αυτοί οι οποίοι πέρασαν το κατώφλι για το επέκεινα, που από άνθρωποι ανέβηκαν στο επόμενο στάδιο της εξέλιξης και έγιναν Μύστες της Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας βοηθώντας την ανθρωπότητα ώστε να προοδεύσει στο εξελικτικό Θείο Σχέδιο. Αυτά τα όντα για την Θεοσοφία αποκαλούνται "Διδάσκαλοι της Σοφίας" απόλυτοι κύριοι του Είναι του και του όντος τους.

Τεσπά, σε αυτή την σειρά Επιστολών δίνουν πολύτιμες και χρήσιμες συμβουλές που δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χρήσιμες μου είναι τώρα που διανύω τα αρχικά μου βήματα ! Νιώθω ευγνώμων, διότι κάθε φορά μου δείχνουν το μονοπάτι προς τον Εσώτερο Θεό μου, τον Άτμαν ή Ανώτερο Εαυτό και πως μπορούμε σαν Προσωπικότητες ή Κατώτεροι Εαυτοί να ξαναθυμηθούμε και να βρούμε το μεγαλείο της Ψυχής και του Πνεύματος μας.......

Διότι ο Άνθρωπος, όταν απαλλάσσεται από τα χαμερπή και ταπεινά πάθη, προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες τότε απλά Είναι, Ελεύθερος καθ' εικόνα και καθ' ομο ίωσιν του Δημιουργού του, του Υπάτου Ενός και Απείρου Όντος που αποκαλούμε με την λέξη "Θεός"


Κλείνω με το αγαπημένο μου σύνθημα από την Μαντάμ Μπλαβάτσκυ: "Δεν υπάρχει μεγαλύτερη θρησκεία από την Αλήθεια"

[konstantinos s.]

Πράγματι, οι Επιστολές εμπεριέχουν πολύ Σοφία και αγγίζουν πολύ ιερά κομμάτια Και αποτελούν μεγάλη έμπνευση τα μηνύματα από τους Δασκάλους που έχουν δοθεί, είναι συγκλονιστικά…

Αλλά για μένα μπορεί να λειτουργήσουν και σαν παγίδα…
γιατί μπορεί κάποιος, βλέποντας τόσο φως, να μείνει σε αυτό, στο ιδεατό, στη θεωρία και να δυσκολευτεί να γειώσει στον εαυτό του τα μηνύματα που παίρνει.

Να εξηγήσω τι εννοώ. Γράφεις πχ ότι

ο Άνθρωπος, όταν απαλλάσσεται από τα χαμερπή και ταπεινά πάθη, προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες τότε απλά Είναι, Ελεύθερος καθ' εικόνα και καθ' ομο ίωσιν του Δημιουργού του

και συμφωνώ πολύ.

Αλλά ποια είναι αυτά τα πάθη και οι προκαταλήψεις που εμποδίζουν εσένα και εμένα να βρούμε το Θεό μέσα μας? Και αν τα βρεις μετά πως τα πολεμάς στην καθημερινότητά? Πότε τα θάβεις, πότε ασυνείδητα τα υπηρετείς και πότε τα νικάς?

Θέλω να πω ότι είναι πολύ όμορφες οι Επιστολές και τα μηνύματα, ανοίγει πραγματικά η καρδιά σου! Αλλά για να φτάσεις στο στόχο που αναφέρεις χρειάζεται και η εργασία στο εδώ και τώρα, στην καθημερινότητα. Το αναφέρω γιατί έχω δει, και από τη δική μου πορεία, ότι είναι πολλές φορές εύκολο να μείνεις στη θεωρία και να βάλεις στην άκρη την εφαρμογή της, γιατί εκεί είναι και η δυσκολία. Αν διαβάσεις εστιασμένα τα τόπικ και στους διαλόγους σε αυτό το θέμα και στις ανώτερες επικοινωνίες νομίζω θα καταλάβεις τι εννοώ.

Τώρα για το τελευταίο για τη θρησκεία δεν έχω να σου πω κάτι γιατί γενικά ακούω θρησκεία και μου σηκώνεται η τρίχα κάγκελο Προσωπικά θεωρώ ότι η θρησκεία και η Αλήθεια είναι εκ διαμέτρου αντίθετα, αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα.

[Παναγιώτης]

Έχω ξεκινήσει τις ασκήσεις κάθαρσης των ενεργειακών κέντρων που προτείνουν οι Διδάσκαλοι. Κάθε φορά που τις κάνω, νιώθω μια ελαφρότητα. Νιώθω πανάλαφρος μέσα μου, ένα φως το οποίο αμυδρά σιγά σιγά αρχίζει να αναπτύσσεται (ήμουν πολύ υλιστής πριν 1,5 χρόνο οπότε δεν έκανα καθόλου δουλειά με τα ενεργειακά κέντρα μου). Έχω ξεκινήσει με το τσάκρα της βάσης και κάθε φορά νιώθω μια πίεση στο σημείο, όχι ενοχλητική αλλά ίσα - ίσα μια σαν γείωση θα το έλεγα που μου παρέχει ασφάλεια, στήριγμα και "πάτημα", νιώθω στέρεο έδαφος κάτω από τα πόδια μου και αισθάνομαι ότι ότι και να γίνει, εγώ έχω το πάτημα μου, την βάση μου.

[konstantinos s.]

Παναγιώτη τι όμορφη εμπειρία!

[Ellaki]

πολύ ωραία Παναγιώτη μου

[Μάνος]

Ωραία Παναγιώτη μου!
Συνεχίζουμε...