Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ

[galazia_sfaira]

Τα κατανοω όσα λες αλλα δεν μπορώ να τα αναπαραγάγω λεκτικά.
Το σχεδιάγραμμα που εκανες είναι πολυ καλό και κατατοπιστικό.
Ξερεις ομως τι σκεπτομαι ότι υπαρχει και το αλλο με τα αντιστοιχα θετικά.....θα το ζωγραφίσεις; :roll: Σε παρακαλω θελω να τα δω και τα δυο μαζι.Με αυτά τα δυο σχηματα μπορέις να μιλησεις ακόμα και σε όσους δεν σε καταλαβαίνουν και ίσως να "δουν".
(καμιά ώρα θα με συχτιρίσετε αλλά το αντεχω,το αντεχω)

[Vasoula]

Ευχαριστούμε Νίκο, που ζωγράφισες το "υπόγειο"

Καλλιόπη μου θα δεις πως πριν το ζωγραφίσει ο Νίκος, θα έχεις βρει μόνη σου το θετικό "σχεδιο"!!!
Μόλις αρχίζει το φως να μπαίνει από τις ρωγμές, όλα "ζευγαρώνουν" και ισορροπούν ότι είχε καταγραφεί στις μνήμες σου σαν "αρνητικό". Η ακινησία και η σιωπή στον πυρήνα, φέρνει την γνώση στην επιφάνεια!!!

Χα! πλάκα έχει! κι όμως αυτό το κατάλαβα! δεν υπήρχε λόγος επεξήγησης (για μένα)

Φοβήθηκε το μάτι μου! :roll:

παραμένωντας σε κατάσταση οργασμού για ώρες χωρίς απαραίτητα εκσπερμάτωση

.

Νίκο, αυτή είναι μια πραγματικότητα, τουλάχιστον και για μένα!
΄Ομως...
αναρωτήθηκα...το καταλαβαίνει κανείς άραγε αυτό?
ή το θεωρεί "αδυναμία"...??? Αλήθεια, που δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια...

[galazia_sfaira]

Bάσω μου το "είδα"κι ακριβώς επειδή ειναι τοσο μα τοσο παραστατικό ήθελα να το δω κι ολας μιας και ειμαι οπτικός-συναισθηματικός τύπος.Ειναι τοσο μα τόσο καθαρό!!!!
Να είστε καλα κι οι δυο σας,συνεχείστε συνεχείστε.....με την πρωτη όχι αλλα με τη επόμεν εχω αρχισει να συναισθανομαι τον λογο σας.Φιλουρες

[Vasoula]

Να συνεχίσουμε Καλλιόπη μου...

Να πω λοιπόν εγώ, την δική μου αντίληψη: ότι οι εσωτερικές αλλαγές έρχονται χωρίς "τυμπανοκρουσίες"...Είναι τόσο "ομαλές" που αναρωτιέσαι "εγώ ήμουν ποτέ διαφορετικά?"

Περνάς στην αρχή ένα μεγάαααααααααααλο στάδιο "πόνου". Για να αποκωδικοποιήσω την έννοια, αισθάνεσαι κάτι ανάλογο με το να μην μπορείς να αναπνεύσεις. Κάθε ανάσα κάνει και το κορμί σου να πονά, οι μυς δεν ανταποκρίνονται στις "εντολές", είναι σκληροί και άκαμπτοι, όπως ήταν οι σκέψεις σου για την ζωή σου.

Η θεϊκή πνοή που έρχεται μετά να χαλαρώσει αυτήν την "ακαμψία" είναι το φως που αφήνεις να "μπει" με την θέληση σου και να σε βοηθήσει να αντιληφθείς τι γίνεται στο "σκοτάδι"...

Οι αλλαγές δεν γίνονται "ερήμην" σου! Εννοείται...
΄Οταν όμως ξεκαθαρίζουν οι σκληρές δοκιμασίες, όταν κατανοήσεις την πλήρη συμμετοχή σου σ' αυτές, τότε δεν τις πολεμάς, δεν τους εναντιώνεσαι, αλλά τις αποδέχεσαι με τόση ευγνωμοσυνη, που το μόνο που κάνεις είναι να κλαις!

Και αρχίζεις σιγα-σιγά να νιώθεις...
Τότε μόνο νιώθεις τον εαυτό σου!

΄Οταν επεξεργαζόμουν την έννοια "το θέλημά σου είναι θέλημά μου" βρέθηκα σ' ένα σταυροδρόμι επιλογής που ήταν η μεγάλη μου πρόκληση εκείνη την εποχή!
Ο ένας δρόμος "εύκολος" φαινομενικά, ο άλλος "δύσβατος" με τόσους βράχους μπροστά του, που από την αρχή (φαινομενικά πάλι) μου έκλεινε την διάβαση.
Ο ένας δρόμος ήταν η συνέχιση του εγλωβισμού μου σε "κοινωνικά" πρότυπα, που μπορει να μην ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα, οριοθετούσε όμως μια "ήσυχη ζωή", και ο άλλος η δυσκολία που έρχεται όταν αυτά τα πρότυπα τα γράφεις στα παλιά σου τα παπούτσια!!!!

Μεταφέροντας αυτήν την αγωνία επιλογής στον λαβύρινθο, αντιμετώπισα το ίδιο "σταυροδρόμι", όμως εκεί κάτω η διαφορά ήταν ότι και στους δύο δρόμους υπήρχαν "τα τέρατα" της ανασφαλειας και του εγωισμού, το ίδιο απαιτητικά και αιμοβόρα και στις δύο κατευθύνσεις. Και τώρα? Τι κάνουμε?

Το μήνυμα που πήρα τότε ήταν:

Αν δεν διώξεις τις σκιές, αν δεν τοποθετήσεις τον εαυτό σου στο "φως", όποια επιλογή και να κάνεις θα την χαρακτηρίζει ο φόβος. Φως περιέχουν και οι δύο δρόμοι, και όποιον και να πάρεις, δεν έχει σημασία για την ζωή σου στο φυσικό επίπεδο, αλλά θα έχει σημασία για την εμπειρία σου που θα προάγει και την εξέλιξή σου.

΄Ηρθαν γεγονότα τότε βιωματικά που αποκρυπτογράφησαν το μήνυμα αυτό, γιατί μόνο έτσι μπορώ να το κατανοήσω σε βάθος.

Η απόφασή μου να ακολουθήσω τον δρόμο που ήταν για μένα "το θέλημά σου, είναι θέλημά μου" ήρθε μετά με απόλυτη επίγνωση, γνωρίζοντας προκαταβολικά ότι θα ήταν τόσο δύσκολος για την κοινωνική υποδομή και την οικογενειακή ισορροπία!!!

Και αυτό είναι το "μυστικό" του λαβύρινθου...Σε βάζει στην διαδικασία να "αναγνωρίζεις", με ότι περιέχει αυτή η αναγνώριση.

Δεν είναι εύκολο, το ξέρω. Δεν είναι εύκολο να επιλέγεις...χωρίς να λαμβάνεις υπόψη σου ανθρώπους που αγαπάς και θέλεις να προστατέψεις, καταστασεις που δυσκολεύουν την "ζωή" σου, ασθένειες, σκέψεις, συναισθήματα.
΄Ομως οι ρωγμές που γίνονται στα τοιχώματα του "λαβύρινθου", όπως πολύ σωστά ανάφερε ο Νίκος, σου δειχνουν τον "πυρήνα" και έχεις τόση λαχτάρα να φτάσεις εκεί, που δεν λογαριάζεις καμία πρόκληση, πόνο ή σκληρότητα, εκτός από το να "σε φτάσω θεέ μου"...

[Emmaki]

Και εκείνη είναι που βοηθα ουσιαστικά το σώμα να ξεπερνάει το άγχος ηδονής (βλέπε κατάσταση ανάγκης "ξεφόρτισης")παραμένωντας σε κατάσταση οργασμού για ώρες χωρίς απαραίτητα εκσπερμάτωση.

Θα ήθελα μόνο να προσθέσω..οτι αυτή είναι η απόλυτη ψυχική ένωση σε ένα ζευγάρι......η ένωση σε γήινο επίπεδο, η σεξουαλική πράξη, χωρίς εκσπερμάτωση και χωρίς κίνηση(!).....και μάλιστα λέγεται και Τάντρα(νομίζω ή κάπως έτσι..)...και είναι αυτό ακριβώς!

Ευχάριστο διάλλειμα..

Συνεχίστε..

[nikos]

Τις προηγούμενες ημέρες δεν είχα πολύ καθαρό μυαλό για να επικοινωνήσω σε αυτό το θέμα για αυτό δεν το συνέχισα αν και το ήθελα. Όχι τώρα πως έχω πολύ ακούγοντας και Καζαντζίδη παράλληλα :shock: , για αυτό συγχωρείστε μου προκαταβολικά κάποια κοτσάνα που ίσως πω. :lol:

Ξερεις ομως τι σκεπτομαι ότι υπαρχει και το αλλο με τα αντιστοιχα θετικά.....θα το ζωγραφίσεις; Σε παρακαλω θελω να τα δω και τα δυο μαζι.Με αυτά τα δυο σχηματα μπορέις να μιλησεις ακόμα και σε όσους δεν σε καταλαβαίνουν και ίσως να "δουν".
(καμιά ώρα θα με συχτιρίσετε αλλά το αντεχω,το αντεχω)

sfairούλα
Μπορείς να τα αντικαταστήσεις με τα αντίθετά τους πχ: "Χρόνια μυική ένταση" => "Μυική ευπλαστότητα"
Το σχέδιο δεν είναι δικό μου, είναι του Αλεξάντερ Λόουεν όπως φαίνεται και κάτω δεξιά. Έχει γράψει το περίφημο "Αγάπη κι οργασμός".
Όσοι δουν, θα δουν από τα μάτια μου, όχι από τα δικά τους. Αν τους κάνει "κλικ" κάτι ας το κρατήσουν για την πορεία τους .

αναρωτήθηκα...το καταλαβαίνει κανείς άραγε αυτό?
ή το θεωρεί "αδυναμία"...???

Αδυναμία μπορεί να θεωρηθεί το ίδιο όταν προέρχεται από το φόβο αφήματος στην ηδονή και τη συναισθηματική συγκράτηση.
Κριτήριο είναι το συναίσθημα. Δυστυχώς υπάρχουν προσδοκίες αποδείξεως της αρρενωπότητας στους άνδρες με το να αποδείξουν πως έχουν στύση ανεξαρτήτως των συναισθηματικών συνθηκών, και της θηλυκότητας στις γυναίκες όπου το να πάρουν το σπέρμα του άνδρα αποτελεί "τρόπαιο" και αυτοσκοπό ώστε να νιώσουν αρκετές στο ρόλο τους. Η άρνηση αυτή του φύλου μάς οδηγεί πολλές φορές στη μανία της ηδονής του σεξ.
Μέσα από την αγάπη και το μοίρασμα των αδυναμιών στην πράξη του έρωτα το ζευγάρι πιστεύω πως βρίσκει την άκρη να αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο και να προχωράει στην πορεία του.

Θα ήθελα μόνο να προσθέσω..οτι αυτή είναι η απόλυτη ψυχική ένωση σε ένα ζευγάρι......η ένωση σε γήινο επίπεδο, η σεξουαλική πράξη, χωρίς εκσπερμάτωση και χωρίς κίνηση(!).....και μάλιστα λέγεται και Τάντρα(νομίζω ή κάπως έτσι..)...και είναι αυτό ακριβώς!

Η ακινησία δεν είναι το θέμα στην Τάντρα. Τα καθαρά συναισθήματα των κέντρων είναι σημαντικά και η μεταξύ τους επικοινωνία. Πάρτε για παράδειγμα το άβαταρ του Σκαπανέα με τα γρανάζια.
Ένα κέντρο για να καθαρίζει περνάει από όλες τις φάσεις, πχ στο 1ο χρειάζεται το συναίσθημα της αποδοχής του να έχεις μηχανιστική τάση για σεξ για να προχωρήσεις στη διάρκεια και να ανακαλύψεις το υγιές ριζικό "εγώ" που υπάρχει από πίσω. Περνάς στο 2ο όπου υπάρχουν τα συναισθήματα φόβου στο μοίρασμα με τον άλλο. Επιδιώκεις την συναισθηματική ασφάλεια και τρυφερότητα και εναρμονίζεται η σχέση με μπαμπά και μαμά μέσα σου. Εδώ τελειώνει για τον πολύ κόσμο. Μόλις νιώσουν την απέραντη γλυκήτητα, τρυφερότητα, σωματική ηδονή και ασφάλεια αρχίζει το άγχος γιατί υπάρχει και η οριοθέτηση του 3ου που εκδηλώνεται μέσα από επιθετικότητα πολλές φορές(συναισθηματική απομάκρυνση από γονείς και οριοθέτηση.). Έτσι η ενέργεια ξαναγυρνάει κάτω και εγκλωβίζεται(λιμνάζει) όπου έχει ανάγκη να ξεφορτιστεί από το σώμα όπως και γίνεται.
Στην περίπτωση του υγιούς μοναχισμού(συνειδητή ψυχική επιλογή κι όχι φυγή από προβλήματα) όπου χρησιμοποιείται επικοδομητικά η σεξουαλική ενέργεια για έρευνα και καθάρισμα, όταν επιτυγχάνεται η αυτάρκεια υπάρχει "κίνδυνος" να σταματάει η εκπομπή προσέλκυσης "των άλλων" λόγω διαφορετικότητας. Το 1ο σταματάει να εκπέμπει γιατί αρνείται την ανάγκη ένωσης και τη μοναξιά σε διαπροσωπικό επίπεδο. Αναζητείται το ίδιο του αντίθετου φύλου(στην ουσία ένα ανύπαρκτο alter ego) γιατί η διαφορετικότητα γίνεται ξεβόλεμα κι περιττό εμπόδιο.

[galazia_sfaira]

Μέσα από την αγάπη και το μοίρασμα των αδυναμιών στην πράξη του έρωτα το ζευγάρι πιστεύω πως βρίσκει την άκρη να αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο και να προχωράει στην πορεία του.

Εγώ με το "πήρα κόκκινο στυλό και τραβώ γυαλο.....πως μαρεσει αυτός ο ήλιος,πως μαρεσει το φεγγαρι όταν βγαινει να με βρεί..."κατάφερα μεχρις στιγμης να απομονώσω το παραπανω και να να σε ευχαριστησω (γμτο μου δεν καταφερα να κατεβασω τα μουσουνακι να σου στειλω ένα...)
(Πως μαρεσει αυτος ο ήλιος όταν βγαίνει το πρωί.......)

[nikos]

Γιατί να με ευχαριστήσεις δεν κατάλαβα :roll:
(τα μουσουδάκια: κάνε δεξί κλικ και πάτα αριστερό κάτω-κάτω που λέει properties. Εκεί που λέει address URL κάνε μακρόσυρτο αριστερό κλικ δίπλα (που λέει "http:" κλπ)όπως αντιγράφεις μια πρόταση στο φόρουμ. Κάνε copy paste μετά στο κείμενο μέσα σε img σαν να βάζεις εικόνα)

[Vasoula]

όταν επιτυγχάνεται η αυτάρκεια υπάρχει "κίνδυνος" να σταματάει η εκπομπή προσέλκυσης "των άλλων" λόγω διαφορετικότητας. Το 1ο σταματάει να εκπέμπει γιατί αρνείται την ανάγκη ένωσης και τη μοναξιά σε διαπροσωπικό επίπεδο

Νίκο αυτό χρειάζεται να το εξηγήσεις λίγο παραπάνω.
Για να μην παρανοηθεί...

΄Ισως χρειάζεται να διευκρινιστεί ότι όταν έχει επιτευχθεί η αυτάρκεια, σημαίνει ότι έχουν ενσωματωθει και κατανοηθεί όσα "αρνητικά" συναισθήματα πιέζουν το "εγώ" και το οδηγούν μέσα από την ανασφάλεια, στο "εξαρτημένο" σεξ.
Το πρώτο κέντρο σ' αυτήν την περίπτωση λειτουργεί βοηθητικά στην προσέλκυση και δεν εκπέμπει, όπως λες, όχι γιατί αρνείται την ανάγκη της ένωσης, αλλά γιατί η προσέλκυση γίνεται από το 7ο και το 4ο, κέντρα που σπάνια βρίσκουν ανταποδοτικη ενέργεια,
ειδικά όταν η ισορροπία μεταξύ 7ου, 4ου και 1ου είναι διαταραγμένη.

Αν η αυτάρκεια, η πνευματική ζωτική ενέργεια δεν βρίσκει εφαρμογή στην ζωή μας, τότε δεν είναι αυτάρκεια, αλλά προσπάθεια για επίτευξη αυτής και έχει διαφορά.
Που σημαίνει ότι είναι άλλο να νομιζεις ότι είσαι, και άλλο να είσαι!

Ο κίνδυνος που αναφέρεις, νομίζω, αφορά στην πρώτη περίπτωση. Η πεποίθηση δεν είναι αυτάρκεια σε καμια περίπτωση. Και μόνο σ' αυτήν την περίπτωση εγώ βλέπω "κίνδυνο" απομόνωσης.

Στην δεύτερη περίπτωση, η προσέλκυση γίνεται από το 7ο και το 4ο. που όμως δεν οδηγεί σε ένωση, λόγω διαφορετικότητας των δονήσεων αυτών που προσεγγίζουν με το 1ο μόνο, χωρίς να έχουν ενδιαφερθει να ισορροπήσουν και τα υπόλοιπα.

[galazia_sfaira]

[galazia_sfaira]

Oυάουυυυυυυυυυυυ
σε ευχαριστώ για οσα μου δείνεις και τωρα σε ευχαριστω για τα μουσουνάκια!!!!!!!!!

[nikos]

σε ευχαριστώ για οσα μου δείνεις και τωρα σε ευχαριστω για τα μουσουνάκια!!!!!!!!!

Ευχαριστώ κι εγώ!

΄Ισως χρειάζεται να διευκρινιστεί ότι όταν έχει επιτευχθεί η αυτάρκεια, σημαίνει ότι έχουν ενσωματωθει και κατανοηθεί όσα "αρνητικά" συναισθήματα πιέζουν το "εγώ" και το οδηγούν μέσα από την ανασφάλεια, στο "εξαρτημένο" σεξ.
Το πρώτο κέντρο σ' αυτήν την περίπτωση λειτουργεί βοηθητικά στην προσέλκυση και δεν εκπέμπει, όπως λες, όχι γιατί αρνείται την ανάγκη της ένωσης, αλλά γιατί η προσέλκυση γίνεται από το 7ο και το 4ο, κέντρα που σπάνια βρίσκουν ανταποδοτικη ενέργεια,

Δεν έχω την ίδια άποψη.
Και να γίνεται από 7ο & 4ο χωρίς να υπάρχουν καθαρά τα κάτω, σχέση δεν κρατιέται. Θα κρατηθεί μόνο αν υπάρχει απώθηση ή φυγή οι οποίες "ωραιοποιούν" καταστάσεις.
Η αυτάρκεια, λέω πως είναι παγίδα στην περίπτωση που ξεχνάς την ανάγκη του "παρε-δώσε" και αυτό εκπέμπεις υποσυνείδητα.

[Vasoula]

Μα Νίκο, αυτό λέω κι εγώ...
Αν τα πρώτα είναι "καθαρά" θα ισορροπούν με τα πάνω...δίνοντας τους την απαραίτητη υψηλότερη δόνηση, ώστε το σεξ να γίνει έρωτας!!!

Η προσέλκυση μόνο από τα κάτω δηλώνει μπλοκάρισμα, για μένα.

Το πάρε δώσε γίνεται αυτόματα σε ανώτερη δόνήση...
Αλλιώς είναι αλισβερίσι!!!

[galazia_sfaira]

Πεστε το πιο απλά βρε παιδια΄κι εχω χασει τον μπουσουλα .........κατι μου λειπει και δεν μπορω να το κατανοήσω,κατι δεν καταλαβαινω απο οσα λετε αλλα΄διαισθανομαι την σοβαρότητα του θεματος και το εννοώ. :roll:

[Vasoula]

Θα προσπαθήσω Καλλιόπη μου...απλά θα προσπαθήσω...

δανείζομαι μερικά λόγια από την Ελίζαμπεθ Χέικ γιατί αντιπροσωπεύουν απόλυτα την δική μου εμπειρία...

"...O αφυπνισμένος άνθρωπος γνωρίζει ότι το πνεύμα του, ο αληθινός εαυτός του δεν έχει φύλλο, και επομένως αυτός ο άνθρωπος που έχει επιτύχει συνειδητότητα εντός του πνεύματός του, μέσα στην αληθινή του ύπαρξη δεν αναζητά πια το εφήμερο, το σωματικό, αλλά το αιώνιο, το θείο. Τα προβλήματά του δεν πηγάζουν από τη σεξουαλικότητα του σώματος, αλλά από την αντίθεση ανάμεσα στο επίγειο σωματικό και το πνευματικο θείο. Ο σκοπός του είναι να γίνει συνειδητός στο πνεύμα και να αποκτήσει την πλήρη κυριαρχία επάνω στο σώμα και επάνω σε όλες τις δυνάμεις που έχει στην διάθεσή του μέσα στην πραγματική του ύπαρξη. Στην συνείδησή τους οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται πάνω από την σεξουαλικοτητα, πάνω από το φύλλο και είναι ήδη «ανθρώπινα πλάσματα», ακόμα και αν σε σωματικό επίπεδο εξακολουθούν να έχουν σεξουαλική ζωή.

Οι μη αφυπνισμένοι που εξακολουθούν να είναι πνευματικά ασυνείδητοι και να ζουν μια καθαρά σωματική ύπαρξη, είναι αρχικά χωριστά σεξουαλικά όντα και σκέφτονται μόνο ως προς το φύλλο τους. Ακόμα και το άλλο μεγάλο ένστικτο της επιβίωσης υπάρχει σ’ αυτούς καθαρά σαν υπηρέτης του αισθησιασμού και του σεξ.. Τρώνε, πίνουν και προσπαθούν με κάθε τρόπο να διατηρήσουν την υγεία τους, έτσι ώστε να μπορούν να αποστραγγίζουν και το τελευταίο γραμμάριο σεξουαλικότητας από το σώμα τους Η ύψιστη φιλοδοξία και υπερηφάνεια είναι να διατηρήσουν σε ακμή την σεξουαλική τους ικανότητα και τις αισθηματικές τους επιτυχίες. Βέβαια αφού δεν κατάφεραν να αποκτήσουν συνειδητότητα του πνεύματος μένουν στο τέλος, με τίποτα άλλο παρά με την δική τους άπειρη κενότητα και καθώς τα σώματά τους φθείρονται πέφτουν σε ακόμα μεγαλύτερο σκοτάδι και άνοια.
Ο Χριστός τους αποκαλεί σαν «τους νεκρούς που θάβουν τους νεκρούς τους» και ο Παύλος λέει πως είναι ο «φυσικός άνθρωπος που δεν έλαβε τα δώρα του πνεύματός του θεού, γιατί υπάρχει ανοησία μέσα σ’ αυτόν».

Οι αφυπνισμένοι άνθρωποι, που έχουν δει πως αυτοί που γίνονται αδύναμοι και ανόητοι με την πάροδο της ηλικίας, δεν είναι οι μόνοι κάτοικοι σ’ αυτήν τη γη, αλλά πως επίσης υπήρξαν, κατά την διάρκεια όλων των εποχών, άνθρωποι που πολλές φορές έφτασαν σε μεγάλη ηλικία διατηρώντας τις πνευματικές δυνάμεις και οι οποίοι μέρα με την μέρα, γίνονταν όλο και πιο πλούσιοι πνευματικά, πιο σοφοί, αποκτούσαν μεγαλύτερη γνώση, μεγαλύτερη δύναμη και ικανότητα και οι οποίοι (όπως ο Γκαίτε) κατόρθωσαν να διατηρήσουν ακόμα και την ομορφιά του σώματός τους σε μεγάλη ηλικία..." (Γιόγκα και σεξουαλική ενέργεια, εκδόσεις Πύρινος Κόσμος)






Υπάρχουν λοιπόν δύο κατηγορίες ανθρώπων οι συνειδητοί και οι ασυνείδητοι, που αυτό σημαίνει ότι μεταξύ τους υπάρχει μία κλίμακα εξέλιξης, ανάλογα με το στάδιο αφύπνισης που έχουν επιτύχει
Υπάρχουν στάδια εξέλιξης και στους αφυπνισμένους, όπως και στάδια εξέλιξης στους ασυνείδητους, ανάλογα με την προσωπική τους εργασία. ΄Όσο όμως ανεβαίνουμε στην κλίμακα της εξέλιξης αναγνωρίζουμε ολοένα και περισσότερο τα επίπεδα συνειδητότητας και την ουσιαστική ένωση με το πνεύμα κάθε συνειδητού όντος.
Η αναγνώριση αυτή εμπεριέχει και την σοφία της συνειδητής σχέσης, αφού ο αρσενικός και θηλυκός πόλος έχουν ισορροπήσει μέσα στην πνευματική του συνείδηση, σαν ΕΓΩ ΕΙΜΙ. Η σχέση που αναζητά ο αφυπνισμένος άνθρωπος δεν είναι πια η ολοκλήρωση του, αλλά η αλληλεπίδραση της πνευματικής του συνείδησης εκδηλωμένη στην ύλη. Η σεξουαλική ένωση δεν είναι πια αυτοσκοπός, δεν τον οδηγεί στην επιλογή συντρόφου για αναπαραγωγή, έτσι είναι ανεξαρτητοποιημένος από αυτήν, σαν συναισθηματική κάλυψη ενός «ασυνείδητου» εγώ.
Σ’ αυτήν την φάση εξέλιξης, ο αφυπνισμένος άνθρωπος δεν μπορεί να επιλέξει ή να ελκύσει άτομα που ακόμα δεν έχουν κατανοήσει την σεξουαλική ένωση σαν «το παιχνίδι» της πνευματικής τους συνείδησης, και θεωρούν την σεξουαλική ένωση σαν συμπλήρωμα των ανθρώπινων συνειδήσεων που ωθούνται σ’ αυτήν από την ανάγκη ισορροπίας που δεν την βρίσκουν εντός τους, αλλά την ψάχνουν σε έναν σύντροφο.

Τις περισσότερες φορές αυτό το επίπεδο αυτογνωσίας παρεξηγείται και φαίνεται σαν αναζήτηση του τέλειου συντρόφου, σαν επιλογή μοναχικότητας, σαν ασυνείδητη αφέλκυση οποιασδήποτε σεξουαλικής σχέσης.

Το επίπεδο «αφυπνισμένης» συνείδησης και η ένωση με το πνεύμα εντός μας, είναι η κατανόηση των όρων του υλικού επιπέδου και η υπέρβαση αυτών. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να έχει κανείς επιτύχει την ισορροπία των ενεργειακών κέντρων και να έχει συνείδηση των διαστάσεων ύπαρξης του Εαυτού του, θεωρώντας το «εγώ» σαν ένα μέρος αυτού και όχι σαν την απόλυτη ύπαρξη.