ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ

[konstantinos s.]

Ο πόλεμος στον Φυσικό Κόσμο, δεν είναι παρά αυτή η ατέρμονη μάχη του συνειδητού και του ασυνείδητου…

[JOANNA]

Η Ζωή είναι απλότητα…Αν φαίνεται πολύπλοκη είναι γιατί την κοιτάμε μόνο με την επιφανειακή ματιά μιας συνείδησης που λέει «εγώ», ενώ το ασυνείδητο λέει την ίδια στιγμή, «εσύ»…

Και την απλότητα την επιλέγουμε μόνο, όταν δεν έχουμε ανάγκη τους άλλους, για μπαστούνια της μη συνειδητής αναπηρίας μας…
Όταν, και κουτσός να είναι κανείς, θα συρθεί προς την Αγάπη, παρά θα επιλέξει να μείνει όρθιος με υποστυλώματα, στον φόβο...

Όχι δεν έχουμε χρόνο για περισσότερη α-νοησία...Έχουμε όσο χρόνο θέλουμε όμως να περπατήσουμε προς την Αγάπη, ακόμα και χωρίς πόδια να συρθούμε προς τα εκεί που η Ψυχή μας, μας δίνει Δύναμη και Ακεραιότητα να υπερβούμε τις προκλήσεις μας και να αντιληφθούμε τις ευκαιρίες που μας δίνει η ολική Συνειδητότητα της Αγάπης…

[Ταρούλα]

Υπέροχο κείμενο Βασούλα μου για να τελειώνουμε επιτέλους με τις δεισιδαιμονίες και να δούμε ξεκάθαρα την Ευθύνη και τις Επιλογές μας

[Δωρουλα]

Και την απλότητα την επιλέγουμε μόνο, όταν δεν έχουμε ανάγκη τους άλλους, για μπαστούνια της μη συνειδητής αναπηρίας μας…
Όταν, και κουτσός να είναι κανείς, θα συρθεί προς την Αγάπη, παρά θα επιλέξει να μείνει όρθιος με υποστυλώματα, στον φόβο...

Όχι δεν έχουμε χρόνο για περισσότερη α-νοησία...Έχουμε όσο χρόνο θέλουμε όμως να περπατήσουμε προς την Αγάπη, ακόμα και χωρίς πόδια να συρθούμε προς τα εκεί που η Ψυχή μας, μας δίνει Δύναμη και Ακεραιότητα να υπερβούμε τις προκλήσεις μας και να αντιληφθούμε τις ευκαιρίες που μας δίνει η ολική Συνειδητότητα της Αγάπης…

[Stefanos]

Και τώρα, περισσότερο από ποτέ, αυτό γίνεται ολοένα και πιο εμφανές στην Ζωή μας…
Μόνο να σκεφτούμε σε ποιους αφηνόμαστε να μας καθοδηγούν και να ορίζουν την πορεία μας…προς την Ζωή…προς τον Θεό…προς την Αγάπη…
Του καθενός μας την πορεία και όχι την μαζική πορεία της ανθρωπότητας…
Η μάχη τελικά είναι εντελώς ατομική, δεν μπορεί να είναι μαζική…

Η Ζωή είναι απλότητα…Αν φαίνεται πολύπλοκη είναι γιατί την κοιτάμε μόνο με την επιφανειακή ματιά μιας συνείδησης που λέει «εγώ», ενώ το ασυνείδητο λέει την ίδια στιγμή, «εσύ»…

Και την απλότητα την επιλέγουμε μόνο, όταν δεν έχουμε ανάγκη τους άλλους, για μπαστούνια της μη συνειδητής αναπηρίας μας…
Όταν, και κουτσός να είναι κανείς, θα συρθεί προς την Αγάπη, παρά θα επιλέξει να μείνει όρθιος με υποστυλώματα, στον φόβο...

Όχι δεν έχουμε χρόνο για περισσότερη α-νοησία...Έχουμε όσο χρόνο θέλουμε όμως να περπατήσουμε προς την Αγάπη, ακόμα και χωρίς πόδια να συρθούμε προς τα εκεί που η Ψυχή μας, μας δίνει Δύναμη και Ακεραιότητα να υπερβούμε τις προκλήσεις μας και να αντιληφθούμε τις ευκαιρίες που μας δίνει η ολική Συνειδητότητα της Αγάπης…

Προτιμώ να συρθώ, να πάω μπουσουλώντας, είτε με οποιαδήποτε άλλον τρόπο αρκεί να οδεύω προς τα εκεί...

[Ελενίτσα]

Και την απλότητα την επιλέγουμε μόνο, όταν δεν έχουμε ανάγκη τους άλλους, για μπαστούνια της μη συνειδητής αναπηρίας μας…
Όταν, και κουτσός να είναι κανείς, θα συρθεί προς την Αγάπη, παρά θα επιλέξει να μείνει όρθιος με υποστυλώματα, στον φόβο...

Όχι δεν έχουμε χρόνο για περισσότερη α-νοησία...Έχουμε όσο χρόνο θέλουμε όμως να περπατήσουμε προς την Αγάπη, ακόμα και χωρίς πόδια να συρθούμε προς τα εκεί που η Ψυχή μας, μας δίνει Δύναμη και Ακεραιότητα να υπερβούμε τις προκλήσεις μας και να αντιληφθούμε τις ευκαιρίες που μας δίνει η ολική Συνειδητότητα της Αγάπης…

[ARTYADIS]

Φανταστικό κείμενο ... κι αυτή η φωτογραφία.. μια αληθινή αντανάκλαση του συνειδητού και ασυνειδήτου!

[Μπεττουλα]

Μπορούμε να πούμε ότι οι Δυνάμεις του Σκότους είναι επιβλητικές, επιδρούν στην Θέληση του κάθε ανθρώπου και τον καθοδηγούν, χωρίς δική του πρωτοβουλία…
Επηρεάζουν το ασυνείδητο και μέσω αυτού καθορίζουν και την επεμβατική τους διαδικασία, στις πράξεις, τις σκέψεις και τα συναισθήματα, παίρνοντας ηγετικό ρόλο στην συνείδηση του κάθε ανθρώπου…
Παίρνουν μορφές του οποιουδήποτε άλλου ανθρώπου, ο οποίος μπορεί να μας επηρεάσει, επεμβαίνοντας στην Θέλησή μας…

Αντίθετα οι Δυνάμεις του Φωτός σέβονται την Ελεύθερη Βούληση και δεν επιβάλλουν υποκειμενικότητες, επιδρώντας στις Θελήσεις των ανθρώπων…
Τους επιτρέπουν να επιλέξουν μόνοι τους, δίνοντας τους απεριόριστες ευκαιρίες Αγάπης….


Και τώρα, περισσότερο από ποτέ, αυτό γίνεται ολοένα και πιο εμφανές στην Ζωή μας…
Μόνο να σκεφτούμε σε ποιους αφηνόμαστε να μας καθοδηγούν και να ορίζουν την πορεία μας…προς την Ζωή…προς τον Θεό…προς την Αγάπη…
Του καθενός μας την πορεία και όχι την μαζική πορεία της ανθρωπότητας…
Η μάχη τελικά είναι εντελώς ατομική, δεν μπορεί να είναι μαζική…

Και την απλότητα την επιλέγουμε μόνο, όταν δεν έχουμε ανάγκη τους άλλους, για μπαστούνια της μη συνειδητής αναπηρίας μας…

[Valia]

Όταν, και κουτσός να είναι κανείς, θα συρθεί προς την Αγάπη, παρά θα επιλέξει να μείνει όρθιος με υποστυλώματα, στον φόβο...

Όχι δεν έχουμε χρόνο για περισσότερη α-νοησία...Έχουμε όσο χρόνο θέλουμε όμως να περπατήσουμε προς την Αγάπη, ακόμα και χωρίς πόδια να συρθούμε προς τα εκεί που η Ψυχή μας, μας δίνει Δύναμη και Ακεραιότητα να υπερβούμε τις προκλήσεις μας και να αντιληφθούμε τις ευκαιρίες που μας δίνει η ολική Συνειδητότητα της Αγάπης…

[panos]

πολλες απαντησεις

[Μάνος]

Ο πόλεμος στον Φυσικό Κόσμο, δεν είναι παρά αυτή η ατέρμονη μάχη του συνειδητού και του ασυνείδητου…
Και αλίμονο, αν ένας άνθρωπος πιστέψει ότι είναι μόνο το «εγώ» του και χαρίσει την Ψυχή του στην ασυνειδησία του…Εκεί που θα χαρίσει την Ψυχή του, αφήνει όλον τον χώρο να γεννηθεί ο πόλεμος των πάντων, ακόμα και αν δεν πιάσει ποτέ όπλο στο χέρι του…
Σκοτώνει ασυνείδητα, ασυνείδητα τρέφει τον δυνάστη και τον δούλο, που προκύπτουν πρώτα μέσα του, σαν καλό και κακό και σαν χιλιάδες μικρά και αβάσιμα «θέλω»…Μετά νομίζει, ότι επιλέγει ο ίδιος…

Η Ζωή μας πια αποδεικνύει (τώρα περισσότερο από ποτέ) ότι κανείς δεν μπορεί να επιλέξει την Ειρήνη, την Αγάπη και την καθολικότητα της πνευματικής του ωριμότητας, επιλέγοντας θρησκεία, πολιτική παράταξη, ιδανικά, το καλό ή το κακό, ενόσω η Ψυχή του είναι αλλού…
Όσες επιλογές και να κάνει, αν η Θέλησή του αφήνεται σε καθοδηγητικούς παράγοντες, χωρίς βαθύτερη αντίληψη του Εαυτού του, αυτές οι επιλογές θα επηρεάζονται πάντα από την έλλειψη ολικής Συνειδητότητας…

Και τώρα, περισσότερο από ποτέ, αυτό γίνεται ολοένα και πιο εμφανές στην Ζωή μας…
Μόνο να σκεφτούμε σε ποιους αφηνόμαστε να μας καθοδηγούν και να ορίζουν την πορεία μας…προς την Ζωή…προς τον Θεό…προς την Αγάπη…
Του καθενός μας την πορεία και όχι την μαζική πορεία της ανθρωπότητας…
Η μάχη τελικά είναι εντελώς ατομική, δεν μπορεί να είναι μαζική…

Η Ζωή είναι απλότητα…Αν φαίνεται πολύπλοκη είναι γιατί την κοιτάμε μόνο με την επιφανειακή ματιά μιας συνείδησης που λέει «εγώ», ενώ το ασυνείδητο λέει την ίδια στιγμή, «εσύ»…

Και την απλότητα την επιλέγουμε μόνο, όταν δεν έχουμε ανάγκη τους άλλους, για μπαστούνια της μη συνειδητής αναπηρίας μας…
Όταν, και κουτσός να είναι κανείς, θα συρθεί προς την Αγάπη, παρά θα επιλέξει να μείνει όρθιος με υποστυλώματα, στον φόβο...

Όχι δεν έχουμε χρόνο για περισσότερη α-νοησία...Έχουμε όσο χρόνο θέλουμε όμως να περπατήσουμε προς την Αγάπη, ακόμα και χωρίς πόδια να συρθούμε προς τα εκεί που η Ψυχή μας, μας δίνει Δύναμη και Ακεραιότητα να υπερβούμε τις προκλήσεις μας και να αντιληφθούμε τις ευκαιρίες που μας δίνει η ολική Συνειδητότητα της Αγάπης…

Μα κοιτα να δεις που έπεσα σήμερα!!!!
Βασούλα μου

[Vasoula]

[Θοδωράκος]

Η Ζωή είναι απλότητα…

[Βικούλα]

[Ellaki]