εγώ θα έφερνα στο φως αυτό...
Ο Δάσκαλός μου έλεγε "πρόσεχε με ποιούς κάνεις παρέα" και αυτό το τίμησα στην Ζωή μου.
Δεν ταιριάζουμε με όλους τους ανθρωπους σίγουρα, και από την άλλη υπάρχουν ένα σωρό όμορφοι άνθρωποι στον κόσμο που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να εκφράσουμε την φωτεινή/θετική πλευρά του Εαυτού μας, και έτσι με πιο εποικοδομητικό τρόπο να δουλέψουμε με την σκιά μας. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να θεωρήσω δάσκαλο έναν αγενή, αχάριστο, ασεβή προς την ζωή, μίζερο και αντιδραστικό άνθρωπο, που δεν χαμογελάει στα προβλήματα και δεν θέλει να "μετανοήσει" για ότι πικρό έχει δημιουργήσει στην ζωή του.
Ναι δουλεύουμε με το σκοτάδι, αλλά γι' αυτό χρειαζόμαστε το φως...
Για όσο το συναισθηματικό μας πεδίο δεν έχει ακέραια ενέργεια το προστατεύουμε από τις επιδράσεις όσων έχουν περισσότερο "κόλαση" μέσα τους, από όσο "παράδεισο" μέχρι να δημιουργήσουμε τον δικό μας φωτεινό κόσμο. Αυτή είναι μια ηθική "υποχρέωση" προς τον Εαυτό μας, όσο διανύουμε τον δρόμο να τον βρούμε...
Και βέβαια οι δύσκολοι άνθρωποι δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι "εγώ είμαι εύκολος άνθρωπος", ίσως θα ταίριαζε καλύτερα αντί για "δύσκολοι άνθρωποι", το "εντελώς διαφορετικοί από εμάς άνθρωποι", σε ό,τι αφορά τους στόχους του καθενός μας...
βέβαια οι στόχοι του καθενός μας διαφέρουν...
Κάποιος θέλει να τρέξει στην αλήθεια
Κάποιος θέλει να σέρνεται προς την αλήθεια
Κάποιος θέλει να φύγει τρέχοντας από την αλήθεια
Δύσκολοι και εύκολοι άνθρωποι δεν υπάρχουν! Υπάρχουν όμως Δρόμοι και Δάσκαλοι, δύσκολοι ενίοτε...
