AΓΝΟΤΗΤΑ...

[Θοδωράκος]

Πλέον κάθε φορά που βλέπω γυναίκα "της εκκλησίας", σκέπτομαι από μέσα μου "καλά, είσαι πολύ μαζόχα τελικά"...

[Georgios]

Ας ξυπνήσουμε την «κοιμισμένη» μας Αγνότητα…

Αν και κανονικά θα έπρεπε να βάλω όλο το κείμενο σε παράθεση... Αυτό τα λέει όλα...

Πολύ Όμορφο αλλά και πολύ Δυνατό κείμενο...

Σε Ευχαριστώ...

[Ελενα Κ.]

Όλη η προηγούμενη εποχή ευνόησε την δεισιδαιμονία και την αποξένωση μεταξύ μας, προς χάρη μιας περίεργης αξιοπρέπειας…

αυτο το κροσσι μας μαρανε.... αυτη η αξιοπρεπεια που μονο αξιοπρεπεια δεν ηταν τελικα..... χασαμε την επαφη με τον Εαυτο μας προς χαριν αυτης της αξιοπρεπειας για να ζουμε τη ζωη των αλλων και να απομακρυνομαστε ολο και περισσοτερο απο τη δικη μας...

Το στομάχι…Αυτό το Κέντρο της Δύναμης και της Θέλησης, μεταβλήθηκε σε χώρο «θεάτρου», όπου εκεί ο καθένας παίρνει τον ρόλο του και υποδύεται μια αδυναμία μας, δημιουργώντας μας προϋποθέσεις μιας «πλαστής» δύναμης…
Ετσι το αποτέλεσμα των σχέσεων μεταξύ μας ήταν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ασύμβατο και περιορισμένο σε ρόλους εξουσίας, ανάλογα με τις αδυναμίες μας…

Σήμερα ο Δρόμος που ανοίγεται είναι ο Δρόμος της Καρδιάς…
Εκεί που πέφτουν οι μάσκες και συναντιέσαι με τον άλλον με πιο αυθεντικό τρόπο…
Εκεί, που όλα έχουν αξίες και ποιότητες και δεν χάνονται μέσα στις πολύπλοκες συναναστροφές…

Κάποιοι δεν μπορούν ακόμα να βγουν από τους ρόλους…Δεν μπορούν να εξοικειωθούν με τις Ποιότητες του Πνεύματος, γιατί βρίσκονται ακόμα στην διαδικασία να τις «πουλάνε»…
«Πουλάω» δεν σημαίνει απαραίτητα παίρνω χρήματα…ή δεν σημαίνει μόνο αυτό!
Αλλά μπορεί να σημαίνει ότι δεν μπορώ να δώσω και να πάρω τίποτα, χωρίς αντάλλαγμα…Στο «τίποτα» περιέχονται τα πάντα, κυρίως ο σεβασμός στις ανάγκες μας σε ισονομία με τις ανάγκες του άλλου…

Όμως η Εποχή μας δεν αφήνει και πολλά περιθώρια πια για οτιδήποτε φανταχτερό και εμπορεύσιμο…Ξεφτάει…

Οι σχέσεις μας πια χρειάζονται τον Δρόμο της Καρδιάς…Και αυτός έχει ανοίξει…
Όσοι έχουν «μάτια» θα τον δούν…

ποσα ευχαριστω

[eirini]

Εμ τι μια φορα παντρευεσαι(σχετικο)
Να μην νιωσει σαν πριγκηπισσα μεσα στο νυφικο της και τα πυροτεχνηματα..

χαχαχαχα!!!!! Γελάω αλλά είναι όντως τραγικό.

Βάσω ευχαριστώ!!!

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Το εχω ακουσει αληθεια να το λενε παντως ειρηνακι..

[eirini]

γι αυτο ακριβώς γελαω, γιατι όντως ισχυει (τουλάχιστον για πολλες )

[Μάνος]

Οι σχέσεις μας πια χρειάζονται τον Δρόμο της Καρδιάς…Και αυτός έχει ανοίξει…
Όσοι έχουν «μάτια» θα τον δούν…

Και είναι απλό να ανοίξεις την Καρδιά σου και να νιώσεις τον άλλον, σαν έναν αιώνιο «αγαπημένο», να τον βοηθήσεις να σε νοιώσει και εκείνος…
Σ’ αυτήν την απλή «πράξη» Φιλίας το μόνο που χρειάζεσαι είναι η Αιωνιότητα, γιατί μόνο μέσα σ’ αυτήν την Μνήμη, η Αγάπη μπορεί να σε βρει…

Και αυτό προϋποθέτει ότι έχεις βρει τον Εαυτό σου…

«Ους ο Θεός συνέζευξε, άνθρωπος μη χωριζέτω…» και αυτή η Σοφία δεν αναφέρεται στο γάμο μεταξύ μας, αλλά στον Πνευματικό μας γάμο με τον Εαυτό μας…
Ο άνθρωπος εδώ έχει την έννοια εκείνου που δεν έχει Θυμηθεί ότι είναι Άνθρωπος του Θεού, δεν έχει Θυμηθεί την Αιωνιότητά του και συμπεριφέρεται σαν ένα φθαρτό είδος του Φυσικού Κόσμου, περιχαρακωμένος από τα ένστικτα, τα συναισθήματα και την νόηση…
Όταν λείπουν οι πνευματικές «γέφυρες» τα πάντα περιστρέφονται στο «εγώ» μας…
Όμως υπάρχει ο Δρόμος της Καρδιάς…

Και αυτό προϋποθέτει ότι έχεις Θυμηθεί ποιος Είσαι…

Μετά οι σχέσεις μας με τους άλλους περιέχουν εκείνη την Πνευματικότητα, που δεν πουλιέται, δεν αγοράζεται, δεν διδάσκεται…

Το να γίνομαι ολοένα πιο Συνειδητός στην Ύπαρξή μου, δεν σημαίνει τίποτα άλλο από αυτήν την εσωτερική Ενότητα με τον Θείο Εαυτό μου…και αυτό δεν περιέχει κάτι στομφώδες και πομπώδες σε πνευματικότητα…Περιέχει την Αλήθεια που μπορούμε να αντλήσουμε από μέσα μας…

Βασούλα μου Αγαπημένη

[Βικούλα]

[Ιωαννάκι]

Τι όμορφο

[Kellaki]

[Fotinoula]

[ALEXOULA]

[Annoula]

[Θοδωράκος]

Το να γίνομαι ολοένα πιο Συνειδητός στην Ύπαρξή μου, δεν σημαίνει τίποτα άλλο από αυτήν την εσωτερική Ενότητα με τον Θείο Εαυτό μου…και αυτό δεν περιέχει κάτι στομφώδες και πομπώδες σε πνευματικότητα…Περιέχει την Αλήθεια που μπορούμε να αντλήσουμε από μέσα μας…

[Μάνος]

Και είναι απλό να ανοίξεις την Καρδιά σου και να νιώσεις τον άλλον, σαν έναν αιώνιο «αγαπημένο», να τον βοηθήσεις να σε νοιώσει και εκείνος…
Σ’ αυτήν την απλή «πράξη» Φιλίας το μόνο που χρειάζεσαι είναι η Αιωνιότητα, γιατί μόνο μέσα σ’ αυτήν την Μνήμη, η Αγάπη μπορεί να σε βρει…

Και αυτό προϋποθέτει ότι έχεις βρει τον Εαυτό σου…

Βασούλα μου γλυκιά!!!