Χαμογέλασα με κάποια, γιατί έχουν έρθει ήδη αρκετά δυναμικά, με την αλλαγή του χρόνου.
#1- Μην επιτρέψετε στον εαυτό σας να παγιδευτεί σε κάτι που μισείτε. Αν κάτι φέρνει αρνητικότητα στην ζωή σας, είτε είναι μια δουλειά ή μια υποχρέωση, τότε είναι καιρός για μια μεγάλη αλλαγή.
Από όλα, αυτό με προβλημάτισε πιο πολύ. Ακόμα δεν μπορώ να εντοπίσω τι είναι αυτό που μπορεί να φέρνει αρνητικότητα στην ζωή μου. Θέλω να πω, εύκολα μπορώ να αρχίσω να λέω για το εργασιακό περιβάλλον πχ, πράγμα που με ταλαιπωρεί το τελευταίο διάστημα. Αλλά προς το παρών το βλέπω ως πρόκληση για εξέλιξη στο κομμάτι της ακεραιότητας, και όχι ως κάτι που ήρθε η ώρα να το αλλάξω (ακόμα και εάν καμιά φορά και μόνο στην σκέψη της αλλαγής ενθουσιάζεται το μέσα μου). Όπως και νά'χει, εστιάζομαι στο να αλλάξω το συνήθειο της γκρίνιας (περίεργο που δεν το ανέφερε για τους καρκίνους
), που δεν το λες ακριβώς "δουλειά ή υποχρέωση", αλλά ότι φέρνει αρνητικότητα είναι το μόνο σίγουρο.
#2- Πάντα θα υπάρχουν ευθύνες στην ζωή, αλλά μην τις αφήσετε να είναι τα πάντα. Η ζωή είναι πολλά περισσότερα από το απλώς να δουλεύετε για να πληρώσετε τους λογαριασμούς. Μάθετε να απολαμβάνετε την ζωή και να ζείτε αληθινά.
Αυτό είναι κάτι που ήρθε με το νέο έτος, αρκετά δυναμικά. Κάποιες φορές το καταφέρνω, κάποιες φορές όχι. Χρειάζεται λίγη εκπαίδευση παραπάνω εδώ. Η παλιά κασέτα ήταν ότι πρώτα τελειώνω με τις υποχρεώσεις, και μετά κάθομαι να χαλαρώσω και να απολαύσω την ζωή. Έτσι, αν χρωστούσα πχ να πληρώσω έναν λογαριασμό, δεν ηρεμούσα αν δεν τον ξεχρέωνα (και έτσι, αυτή η ευθύνη γινόταν "τα πάντα"). Τώρα εκπαιδεύομαι στο να τα βάζω όλα σε μία ροή, να υπάρχουν οι ευθύνες και οι υποχρεώσεις, αλλά ταυτόχρονα να μπορώ να είμαι ήρεμος. Και όλο και περισσότερο βιώνω το ότι αυτή η ροή είναι που φέρνει την ηρεμία, την "τακτοποίηση" να το πω έτσι. Και ναι μεν το ότι η ζωή είναι πολλά περισσότερα είναι κάτι που το πιστεύω βαθιά μέσα μου, παρ'όλ'αυτά βλέπω ότι όσο υπάρχουν κομμάτια ατακτοποίητα, κάπου "σκοντάφτει" στην πράξη.
(Τώρα που το ξαναδιαβάζω, έκατσε το μάτι μου στην λέξη "ευθύνη". Σαν αυτή η λέξη να προκαλεί κάποιο άγχος. Από την άλλη όμως, είμαι υπεύθυνος. Μήπως κάτι παίζει με το κομμάτι της εκκρεμότητας τότε; Σκέψεις που δεν γίνονται πράξεις, βλ. #4; Σκέφτομαι "φωναχτά" τώρα.
)
#3- Χρειάζεται να καθιερώσετε μια ισορροπία όσον αφορά τα συναισθήματα σας. Το να βρίσκεστε διαρκώς στα άκρα είναι εξαντλητικό. Μάθετε να αποδέχεστε, να αγκαλιάζετε και να «νιώθετε» τα συναισθήματα σας χωρίς να τα αφήνετε να εκραγούν.
Εδώ χαμογέλασα, γιατί αυτή η λέξη "αγκαλιάζω" ήταν κάτι που ήρθε σχεδόν με τον που άλλαξε ο χρόνος. Ίσως εδώ να βρίσκεται το κλειδί για όλα τα υπόλοιπα. Και ναι μεν έχω κάνει βήματα προς τα εκεί, αλλά ακόμα χρειάζεται δουλίτσα. Ισορροπία (που όμως να μην γίνεται απάθεια), ζωντανά συναισθήματα (που όμως να μην γίνονται παρορμητικά), αποδοχή των συναισθημάτων (χωρίς όμως να με άγουν και να με φέρουν). Αυτό που ανακαλύπτω συνεχώς όλο και περισσότερο, είναι πως όσο μένω στην απλότητα, τόσο τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα. Ειδικά σε συναισθήματα που παλαιότερα θα τα ονόμαζα "αρνητικά" (και θα έμπαινα σε δράματα "ωιμέ τι πάθαμε που ένιωσα αυτό"), χρειάζεται εγρήγορση στο να κρατήσω την απλότητα και να τα δω απλά και ξεκάθαρα.
#4-Μην σχεδιάζετε απλώς να κάνετε κάτι διαφορετικό και συναρπαστικό, ακολουθήστε το κιόλας. Το να ονειρεύεστε εκπληκτικές διακοπές είναι διασκεδαστικό, αλλά δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική εμπειρία.
Κι εδώ χαμογέλασα, γιατί και αυτό ήρθε στην επιφάνεια πριν μερικές μέρες. Αυτό το αν θέλω κάτι, να κάνω κάτι για αυτό. Και πως τελικά η πράξη είναι που μετράει, και το βίωμα που έχεις και νιώθεις εκείνη την στιγμή. Αλλιώς γίνονται όλα όμορφες θεωρίες, νά'χαμε να λέγαμε. Πιστεύω πως βρίσκομαι σε καλό σημείο σε αυτό.
#5- Επιτρέψτε στον εαυτό σας να συναντήσει και να συναναστραφεί με καινούργιους ανθρώπους. Δεν σημαίνει να αντικαταστήσετε τους παλιούς, αλλά οι καινούργιοι άνθρωποι μπορούν να φέρουν νέες οπτικές και απόψεις για την ζωή.
Αυτό ήρθε εντελώς ξαφνικά και αναπάντεχα πριν μερικές ημέρες, και με έκανε από την μία να χαρώ, από την άλλη να πω αυτό το "μα γιατί δεν το έκανα τόσο καιρό"! Πάει αρκετά καλά και αυτό το κομμάτι, και νιώθω αρκετά κοντά στο να αφήσω οριστικά πίσω μου ότι με εμπόδιζε σε αυτό.
Πιο πολύ μου τράβηξαν το ενδιαφέρον τα #2, #3, και #4. Και βλέπω πως το #4 μπορεί να βοηθήσει το #2, και με την σειρά τους να βοηθήσουν το #3. Και από την άλλη, όσο το #3 ισορροπεί, "τροφοδοτεί" όλα τα υπόλοιπα.