Τα σκυλιά αγαπάνε τα παιδιά.. δεν θα τους κάνουνε κακό.. θα τα προστατεύσουν..
δυστυχώς έχω άλλη εμπειρία πάνω σε αυτό το θέμα.......
και τον ξαδελφούλη μου με μια τρύπα στην πλάτη, από το λυκόσκυλο που είχε ο θείος μου στο κτήμα τους.
Πήγε ο μικρός να το ταϊσει, σε ηλικία περίπου 3 χρονών και μόλις γύρισε να φύγει τον άρπαξε από την πλάτη με αποτέλεσμα η τρύπα από το δόντι του να φαίνεται και σήμερα που είναι περίπου 22 χρόνων......!
Προσωπικά δεν δηλώνω "φιλόζωη".
Έχω φροντίσει βέβαια τα αμέτρητα αδέσποτα σκυλάκια που έχουν μαζέψει οι μικρές στο σπίτι.
Τα μάζευαν, τα πηγαίναμε στο γιατρό, τους κάναμε τα εμβόλιά τους, κάποια χρειάστηκαν και αντιβίωση, ειδικά ένα λαμπραντόρ πρέπει να ήταν και σε μεγάλη ηλικία και κούτσαινε και ήταν εξαντλημένο.... (ήταν βέβαια τέλειος ο γοριλάκος σκύλος που μόλις ξάπλωνε στο σαλόνι, δεν χωράγαμε να περάσουμε.... και ο τρόπος που με κοίταζε, γιατί βέβαια εγώ του έδινα τα φάρμακά του...)
όμως μετά αφού ανάρρωναν τα αφήναμε πάλι στο περιβάλλον τους.
Τα δε γατάκια???? Πάναγιά μου...... Είχαν τα κέφια τους το πρωι που ετοιμαζόμασταν για σχολείο και δουλειά...... μας ακολουθούσαν μπλέκονταν στα πόδια μας......... τα πατούσαμε,..... δεν το άντεχα....!
Ήταν αδύνατη και η συνύπαρξη και η φροντίδα τους .....!
Δεν ξέρω τι θα έκανα αν είχα μονοκατοικία...... ή κτήμα.
Πάντως στο διαμέρισμα αισθάνομαι άβολα να έχω κατοικίδιο εκτός από τα ψαράκια μας.
Το σίγουρο είναι ότι δεν θα έδινα χρήματα να αγοράσω ένα σκυλάκι για τον καναπέ μου. Προτιμώ τα ριχτάρια....!
Όσο για το κτήμα.....? Αν έχει άλογα και κατσικάκια, .....πολύ ευχαρίστως......! Θά ρθω και γω να κάνω τη μουλάρα....χαχαχαχαχ

Το "παιχνίδι" της ψυχής είναι μεγαλειώδες! Δεν την νοιάζει ποιός θα κερδίσει, αρκεί να "παίξει"!! {Βάσω}
η "Εξέλιξη", είναι ο νόμος της Ζωής, ο "αριθμός", είναι ο νόμος του Σύμπαντος, η "ενότητα", είναι ο νόμος του Θεού.