ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ...

[Vasoula]

Κοιτάω την φωτογραφία σου αγαπημένο μου πλάσμα

Και χίλια συναισθήματα αναδύονται…

Όχι συναισθήματα λύπης και απόγνωσης, ούτε απογοήτευσης…

Μου βγάζεις εκείνο το θάρρος που χρειάζεται ένας άνθρωπος για να μην βολευτεί ποτέ, ότι κι αν έχει…

Μου βγάζεις εκείνη την συνειδητοποίηση ότι η αδιαφορία δεν έχει να κάνει με τους λαούς και τα σύνορα, ούτε με την θρησκεία τους, ούτε με τα ήθη και τα έθιμα τους. ΄Εχει να κάνει με την ψευδαίσθηση και την πλάνη, ότι όλα συμβαίνουν για το κέρδος των ισχυρών και είναι κάτι που ακινητοποιεί κάθε διάθεση για δράση

Μου βγάζεις εκείνη την Αγάπη, που λέει ότι οι άνθρωποι της Γης δεν χωρίζονται σε μικρούς και μεγάλους, γιατί όλοι είμαστε περαστικοί από τούτον τον τόπο

Μου βγάζεις εκείνη την Σοφία, που λέει ότι δεν υπάρχουν άτυχοι και τυχεροί άνθρωποι
Γιατί θέλω να σου πω, ότι γνωρίζω χιλιάδες άλλα παιδιά του δυτικού κόσμου, που είναι πολύ πιο δυστυχισμένα από εσένα και η διαφορά σας είναι ότι εκείνα δεν το ξέρουν

Κοιτάω την φωτογραφία σου αγαπημένο μου πλάσμα και προσεύχομαι για όλους τους ανθρώπους και γι’ αυτούς που βρίσκονται στην δική σου θέση, αλλά και για τους άλλους που νομίζουν ότι δεν θα βρεθούν ποτέ στην δική σου θέση…

Ίσως αυτοί χρειάζονται περισσότερη βοήθεια…

Σ’ αγαπώ

72567197_10157650955559850_3485581022601412608_n.jpg (49.09 KiB) Προβλήθηκε 3541 φορές

[Annoula]

[Λιζούλα]

[Δωρουλα]

[Vasoula]

παιδάκια, αφήστε τις καρδούλες και εκφράστε τα συναισθήματα σας

[Annoula]

Όλο το κείμενο και η φωτογραφία βγάζει το συναίσθημα του ήρθα για να ζήσω. Και σε αυτό δεν χωράει βόλεμα, απογοήτευση, καθησυχασμός, εγωισμός.

Κοιτάω την φωτογραφία σου αγαπημένο μου πλάσμα και προσεύχομαι για όλους τους ανθρώπους και γι’ αυτούς που βρίσκονται στην δική σου θέση, αλλά και για τους άλλους που νομίζουν ότι δεν θα βρεθούν ποτέ στην δική σου θέση…

Ίσως αυτοί χρειάζονται περισσότερη βοήθεια…

Να μην παίρνουμε τη ζωή σα δεδομένο. Οι ερμηνείες δεν είναι πολλές φορές αυτό που φαίνεται.

Καμιά φορά με την καθημερινότητα μπορεί να παρασυρθώ και ήταν μια έμπνευση αυτό το κείμενο για τα μάτια ταπεινά στην καρδιά όπου από εκεί έρχεται η αληθινή ερμηνεία της ζωής

[Ιωαννάκι]

Όταν ειδα τη φωτογραφία αυτή χτες μαζί με το κείμενό σου Βασούλα έκλαψα, συγκινημένη πολύ από όλο αυτό που έβλεπα και διάβαζα. Μέσα στα μάτια ενός παιδιού βλέπεις το Θεό! Το Θεό που γελάει, κλαίει,αγαπάει. Ενιωσα τη δύναμη του ανθρώπου, να μην το βάζει κάτω ότι και να συμβεί κ σε αυτό το παιδί έχουν συμβεί τραγικά πράγματα, όχι μικροπράγματα με τα οποία μπορεί να λιποψυχήσουμε και να γκρινιάξουμε όσοι ζούμε μια "ήσυχη" ζωή. Τι μαθήματα μπορούμε να πάρουμε από ένα παιδί!!! Ενα πλασματάκι τόσο δα και κρύβει μέσα του τόση Σοφία, κ εμείς πασχίζουμε πάση θυσία να το κόψουμε και να το ράψουμε στα μέτρα μας.
Παραπέρα με έβαλε να αναλογιστώ τον πόλεμο. Πόσο μεγάλο εσωτερικό πόλεμο έχουν αυτοί οι άνθρωποι που παίρνουν μέρος σε αυτές τις κτηνωδίες, που εκφράζεται με τόση βία κ στον κόσμο έξω? Αλλά ακόμα περισσότερο, όσο μεγάλος ή μικρός κ αν είναι ο εσωτερικός πόλεμος του καθενός μας, δεν εκφράζεται τάχα με βία κ έξω μας? Δεν είναι ανάγκη να είναι πόλεμος με όπλα και βόμβες, αλλά να μην επιτρέπουμε η εσωτερική μας διαμάχη να σκοτώνει το γέλιο και την αγάπη ενός παιδιού, που με τη σειρά του θα γίνει ένας "πολεμοχαρής" ενήλικας κ φαύλος κύκλος πάλι. Δεν θέλω τα συναισθήματα που αφήνω ανεπεξέργαστα να φέρουν καταστροφή στον κόσμο μου, θέλω να δημιουργώ όχι να καταστρέφω.

[Ellaki]

Αγαπημένη ψυχούλα στα ματάκια σου βλέπω το Φως της ζωής. Το χαμόγελό σου είναι υπόσχεση και όραμα, σαν να ανοίγεις έναν δρόμο μπροστά που είσαι έτοιμη να βαδίσεις, για να βρεις την χαρά μέσα από την θλίψη. Τα ανακατεμένα σου μαλλιά μου μυρίζουν γη και αέρα. Κι ο ουρανός πίσω σου χάνεται έτοιμος να σε ακολουθήσει.
Μια απλή φωτογραφία από μια στιγμή της ζωής σου που δίνει δύναμη και ελπίδα σε όλον τον κόσμο.

[Ταρούλα]

Ενα τεράστιο "ΓΙΑΤΙ" βλέπω στη φωτογραφία και είναι το πιο δυνατό μήνυμα αυτό....

και εύχομαι το τέλος του πόνου

[Λιζούλα]

Ολο μαζί, το πρόσωπο αυτού του παιδιού, ο τρόπος που κοιτάζει, το χαμόγελο του, το κείμενο σου Βασούλα,
μου έβγαλαν πολλά συναισθήματα με κυρίαρχα αυτά της θέλησης για ζωή, της θαρρετής διεκδίκησης του δικαιώματος για ζωή,
της πίκρας για τον πόνο που βιώνει γύρω του και μέσα του και αυτό μιας αδιαμφισφήτητης αλήθειας ότι όπως κι αν φαίνεται στα μάτια του καθενός, ότι κι αν σκεφτεται το μυαλό του καθενός είναι κι αυτό ένα από τα Παιδιά του Θεού.

[Θοδωράκος]

Μου βγάζεις εκείνο το θάρρος που χρειάζεται ένας άνθρωπος για να μην βολευτεί ποτέ, ότι κι αν έχει…

Υπάρχουν πόλεμοι που χάνονται ανθρώπινες ζωές. Και άλλοι, πιο κρυφοί ίσως πόλεμοι που χάνεται η Ζωή. Πίσω από βολέματα, καθημερινότητες, ρουτίνες... Χίλια δυο!

Όταν διάβασα το κείμενό σου, Βασούλα, ένιωσα αυτήν την Αγάπη που όλα τα αγκαλιάζει. Αλλά και εκείνο το χέρι που δείχνει για τι πολεμάμε. Για την Ζωή μας.

Βλέποντας αυτήν την φωτογραφία, θέλω απλά να πάρω μια τεράστια αγκαλιά αυτό το κοριτσάκι. Να του πω, πως το αγαπάω, πως μπορώ να καταλάβω τον πόνο σου, την αγωνία σου, τον φόβο ίσως που μπορεί να βιώνεις τώρα. Αλλά σε παρακαλώ, μην γεμίσεις την καρδούλα σου με όλα αυτά. Κράτα την Αγνή. Για να μπορείς πάντα να χαμογελάς, ακόμα και όταν έρχονται οι δύσκολες στιγμές. Και μην πιστέψεις ποτέ σου ότι η Ζωή είναι όλα αυτά.

[Fotinoula]

να έχουν Δύναμη αυτά τα μάτια να κοιτάζουν έτσι με τη ίδια Αθωότητα την Ζωή και τον Κόσμο
να μην χάσουν αυτή την καθαρότητα, να μην αλλοιωθούν..
και το κυριότερο να θυμόμαστε όλοι το παρακάτω κάθε στιγμή της μικρότητας και του εγωκεντρισμού μας
που τελικά είναι τραγικότερο όντως αυτό που πεθαίνει κάθε μέρα μέσα μας νομίζοντας ότι ζούμε στην κανονικότητα

Μου βγάζεις εκείνη την Σοφία, που λέει ότι δεν υπάρχουν άτυχοι και τυχεροί άνθρωποι
Γιατί θέλω να σου πω, ότι γνωρίζω χιλιάδες άλλα παιδιά του δυτικού κόσμου, που είναι πολύ πιο δυστυχισμένα από εσένα και η διαφορά σας είναι ότι εκείνα δεν το ξέρουν

Κοιτάω την φωτογραφία σου αγαπημένο μου πλάσμα και προσεύχομαι για όλους τους ανθρώπους και γι’ αυτούς που βρίσκονται στην δική σου θέση, αλλά και για τους άλλους που νομίζουν ότι δεν θα βρεθούν ποτέ στην δική σου θέση…

Ίσως αυτοί χρειάζονται περισσότερη βοήθεια…

για αυτό το δάκρυ που κυλάει για να ξεπλύνει την καταστροφή και αυτή την απόσταση που λαμβάνουμε από την Ουσία μας
είτε σε πραγματικό πόλεμο, είτε σε αυτό τον κρυφό
αφιερώνω το παρακάτω..

[Μάνος]

Τι να πεις για ένα πλάσμα σαν αυτό... Μάθημα και δύναμη ψυχής για όλους μας! Το μάτι να πνίγεται μέσα στο δάκρυ και το χαμόγελο να υποδηλώνει την Δύναμη..., την Πίστη..., την Θέληση...

Με άγγιξε πολύ η συγκεκριμένη φωτογραφία. Κάνω είκόνα τη μικρούλα την ώρα που της ζητάει ο φωτορεπόρτερ να του χαμογελάσει και σφίγγεται η καρδιά μου... Παρατηρώ τα μάτια της... Μάτια που μέσα σε αυτά χωράει όλος ο κόσμος(!) Και την ίδια στιγμή που τα μάτια της βγάζουν φωτιές, επιτρέπει στο χαμογελό της να σχηματιστεί!!! Πόσο μεγαλείο!!! Πραγματικά λυπάμαι πολύ για τις ανθρώπινες ψυχές που βιώνουν μια τόσο δύσκολη κατάσταση! Και τι δεν θα έδινα να τελείωνε όλο αυτό σε αυτή τη φωτογραφία...

[Giorgos Agelis]

Απο την μια νιώθω τον πόνο, την οδύνη σου και το αβέβαιο της ύπαρξης σου,
απο την άλλη παρατηρώντας το χαμόγελο σου βλέπω την Δύναμη σου την Θεϊκή ματιά σου, το Θείο Φως σου και θέλω να σου πω να μην την ξεχάσεις να τα θυμάσαι πάντα αν γίνεται...έτσι όταν μεγαλώσεις θα σώσεις τα παιδιά σου και τον κόσμο όλο

[konstantinos s.]

Η εικόνα αυτή είναι πραγματικά μια από τις πιο δυνατές που έχω δει το τελευταίο καιρό.

Και δεν είναι τόσο η απελπισία και η δυστυχία που φέρνει ο πόλεμος που με αγγίζει, αλλά η θέληση για Ζωή από τη μία, και η αγνωμοσύνη πολλές φορές η δική μας από την άλλη, που δεν είμαστε ικανοποιημένοι με τίποτα. Και αν και καταστροφές σαν και αυτή μας θυμίζουν ότι δε θέλει παρά μια στιγμή για να μεταβληθεί η πραγματικότητα / καθημερινότητά μας, εμείς επιμένουμε πολλές φορές να αρνούμαστε τις ευλογίες που μας έχουν δοθεί, και να αντιστεκόμαστε στο φως που έχουμε μέσα μας...