Συντονιστής: Emmaki
«Τι σημαίνει, μεγάλε Ιερέα, να αγαπήσω?» τον ρώτησα
«΄Ελα», μου είπε και με πήρε από το χέρι Με πήγε σε ένα μεγάλο άστρο. Δεν υπήρχε παρά φως. ΄Ενιωθα πολλούς δίπλα μου, αλλά δεν έβλεπα κανέναν.
«Νιώσε πως είναι ο ήχος της αγάπης»
«Νιώσε πως είναι το χρώμα της αγάπης»
«Νιώσε πως είναι η μυρωδιά της αγάπης»
΄Ενιωσα την σιωπή σου, αγαπημένη μου ψυχή, και με μιας άγγιξα την ζωή σου την ζωή μας!
«Κατάλαβες τώρα, τι σημαίνει «αγάπησε»? με ρώτησε
Πόσο όμορφο, πόσο συγχρονικό και πόσο μα πόσο επίκαιρο μετά από τόσα χρόνια...!!!Βασούλα έγραψε:Ναι είναι εύκολο να αγαπάς αυτόν που έχει ίδιες ιδέες, πιστεύω και φιλοσοφία με εσένα…
Το δύσκολο είναι να μπορείς να αγαπάς και τον αντιφρονούντα…
Και σαν Αγάπη δεν εννοώ το συναίσθημα, αλλά εκείνη την κατάσταση στο Είναι σου που δεν έχει χώρο για μνησικακία και εκδίκηση, ή αυτοδικαίωση, αλλά σε αφήνει σε μια διαρκή εσωτερική Ειρήνη…
2000 χρόνια όμως, ο χριστιανισμός προσπάθησε να εξολοθρεύσει όλους τους εχθρούς του, … Και απορώ… Πως γίνεται να ασπάζεσαι μια θρησκεία που σε εκπαιδεύει να μισείς…
Το μίσος, έτσι κι αλλιώς είναι μια κατάσταση εσωτερικού διαχωρισμού, μια κατάσταση που βιώνει ο άνθρωπος σε όλον τον πλανήτη… δεν χρειαζόμασταν και έναν θεό για να μας δείξει ποιους πρέπει να μισούμε, το κάναμε και από μόνοι μας…
Και όσο εμείς τρωγόμαστε μεταξύ μας, για την θρησκεία, την χώρα, το πολιτικό κόμμα, την φυλή μας, κάποιοι εκεί έξω ( λίγοι η αλήθεια είναι) υπηρετούν το «διαίρει και βασίλευε», σφίγγοντας ολοένα και περισσότερο το χαλινάρι στο λαιμό μας…
Εξυπνάδα να το πω...
΄Όπως και να γίνει πάντως, το σίγουρο είναι ότι ο Άνθρωπος δεν μας μήνυσε κάτι τέτοιο… αυτό το έκανε ο άνθρωπος, γιατί μόνο αυτός δεν έχει κανέναν Θεό μέσα του…
Ναι, ναι, ξέρω… είμαι αιρετική!
