ΓΥΝΑΙΚΑ

[Vasoula]

το αντέγραψα από το φβ

και το φέρνω εδώ για συζήτηση... αν βέβαια υπάρχει κάτι να συζητήσουμε


ανοιχτείτε...μην συμφωνήσετε απλά...

Άντρες και Γυναίκες ας δούμε το χάλι μας...

Γιορτάζει λένε η γυναίκα σήμερα...Να την χαιρόμαστε βρε, έτσι που την καταντήσαμε...







Ξυρίσου. Οι γυναίκες δεν έχουν τρίχες. Κάνε κερί. Κάνε λέιζερ. Βγάλε τα φρύδια σου. Μην κάθεσαι έτσι. Σφιχτό το σταυροπόδι. Μέσα η κοιλιά. Δοκίμασε έναν κορσέ. Βάλε τακούνια. Πρέπει να μάθεις να περπατάς με γόβες. Πιο σφιχτό σουτιέν. Το στήθος σου πρέπει να φαίνεται πιο πλούσιο, πιο ψηλά, πιο στρογγυλό. Όχι αυτό το εσώρουχο. Δοκίμασε στρινγκ. Βάλε ταμπόν. Δίαιτα, κάνε δίαιτα. Τη χημική. Τη θερμιδική. Την αποτοξινωτική. Αυτή με τη σούπα. Να πίνεις δυο μέρες μόνο νερό. Οι γυναίκες δεν πίνουν έτσι μπύρες. Μάθε να στέκεσαι. Μην καμπουριάζεις. Βάψε τα νύχια σου μόνιμα. Βάψε τα μαλλιά σου. Βγάλε τα φρύδια σου εντελώς και βαψ'τα κι αυτά μόνιμα. Βάλε πιο κοντή φούστα. Πιο στενή. Να φανούν τα πόδια σου. Μάθε να χορεύεις. Χαμογέλα, είσαι κοριτσάκι. Να είσαι ευγενική, είσαι κοριτσάκι. Μη βρίζεις, δε μιλάνε έτσι τα κοριτσάκια. Μην ξεφυσάς, δεν είναι κομψό. Μην κοιτάς έτσι, να έχεις τρόπους. Ο πρώτος σου πρέπει να είναι ο ένας. Πρέπει να ματώσεις. Πρέπει να πονέσεις. Δεν πρέπει να έχεις πολλούς. Πρέπει να τελειώνεις πάντα.

Επιτέλους, μεγάλωσε. Βρες άντρα. Έξυπνο όμορφο πλούσιο να σε ζει να τον κάνεις ό,τι θες να σου κάνει παιδιά. Γίνε μάνα. Ξανά. Ξανά. Ξανά. Μη θηλάζεις, θα πέσει το στήθος σου. Πώς έγινε έτσι το σώμα σου. Κάνε πλαστική για να σε αγαπάει. Μη φύγεις με έναν τσακωμό. Με ένα βρισίδι. Με έναν ξυλοδαρμό. Αυτός σε ζει. Τα παιδιά χρειάζονται τον πατέρα τους. Μη μιλάς. Μάθε να σωπαίνεις.

Τι εννοείς δεν είσαι ευτυχισμένη;

Έφη Παρασκευοπούλου.

[Ταρούλα]

Για γέλια και για κλάμματα, αλλά είναι αλήθεια. Η γυναίκα γίνεται αντικείμενο πόθου και αρχικά χαίρεται (για τον πόθο μάλλον ) και στην συνέχεια μένει με την πίκρα του αντικειμένου.... και την οργή για το φύλο της.....

[Annoula]

Κάποια από αυτά έμμεσα βιωμένα και κάποια άμεσα. Ο παρανομαστής είναι ο ίδιος. Εντολές που προστίθενται η μια πάνω από την άλλη και άντε μετά να αποδεχθείς το φύλο σου. Και θεωρητικά γελάμε αλλά στην ουσία όλες αυτές οι εντολές δουλεύουν μέσα στον καθένα μας και φτιάχνουν μια εικόνα μη αληθινή.
Χάσαμε τη φύση μας. Όταν διαβάζω κάτι τέτοια μου έρχεται στο μυαλό μια σκηνή από το παιδικό moana οπου η πρωταγωνίστρια τραγουδάει ότι ξέρω ποια είσαι, δεν είσαι αυτή και επιστρέφει την κλεμμένη καρδιά στη θηλυκή αρχή.

[danielmakro]

[Μάνος]

Πολύ αληθινό το άρθρο αυτό Βασούλα μου...
Μια γυναίκα που χρόνια τώρα παλεύει να ζήσει σαν αντικείμενο βάσει των προτύπων και των εντολών της κοινωνίας, της θρησκείας, της οικογένειας... Πως να μην μισήσει μετά το φύλο της; Που να νιώσει την Χαρά και τον Εαυτό της μέσα σε όλο αυτό; Πολύ τραγικό...

Για να τα λέμε όμως και όλα τα πρότυπα δεν κάνουν διακρίσεις. Δεν έχει να κάνει με το αν είναι κάποιος γυναίκα ή άντρας. Τα αντίστοιχα ισχύουν και για έναν άντρα, έτσι δεν είναι; Άντρας ή γυναίκα γαλουχιζόμαστε να ακολουθούμε το κοπάδι... Για να αρέσουμε, για να είμαστε αποδεκτοί, για να..., για να... Ίσως μάλιστα πάρουμε μια πλασματική αξία μέσα από αυτά αν τα πετύχουμε. Αν όχι, τι γίνεται τότε;

Και μέσα σε όλο αυτό, πουθενά η Χαρά, πουθενά η Ζωή, πουθενα΄ο Εαυτός μας...






Αννούλα μου εξαιρετικό το βιντεάκι...

[Θοδωράκος]

Τα αντίστοιχα ισχύουν και για έναν άντρα, έτσι δεν είναι;

Το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό αφορά το να είσαι "ο καλύτερος". Αυτός ο αέναος ανταγωνισμός για την πρωτιά. Και στην συνέχεια να φαίνεσαι δυνατός, βαρβάτος, σκληρός, χωρίς συναισθήματα, χωρίς ευαισθησίες.


Πως μπορέσαμε και χωρέσαμε τον άνθρωπο σε κάτι τόσο μικρό και στενό; Λογικό μετά η Ψυχή μας να παθαίνει ασφυξία.

[IΟΑΝΝΑ]

Πολυ αληθινο δυστυχως και πολυ θλιβερο..αν και συμφωνω με τα αγορια οτι οι πιεσεις ειναι και για τους αντρες μεγαλες αντιστοιχα..

[Ellaki]

Όλοι συμφωνούμε ότι γυναίκες και άντρες έχουμε ξεχάσει εντελώς το ποιοί είμαστε. Αλλά το θέμα είναι τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για αυτό. Για παράδειγμα εγώ έγινα χίπισσα αλλά δεν με ωφέλησε σε τίποτα.

Αν ξεκινούσαμε από τα βασικά, δηλαδή να σεβόμαστε το αντίθετο φύλο και να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε σε ποιές εντολές έχει εγκλωβιστεί,τις οποίες λίγο πολύ τις ξέρουμε.
Αν ήμασταν ξεκάθαροι όσον αφορά αυτά που θέλουμε και τα υποστηρίζαμε με σεβασμό στον άλλον.
Αν ανοίγαμε εμείς πρώτοι την καρδιά μας και εμπιστευόμαστε χωρίς προσδοκίες.
Αν...................
Βέβαια, όλα τα <αν> προυποθέτουν ότι θα δουλέψουμε πρώτα με τον εαυτό μας και θα μάθουμε να παίρνουμε την ευθύνη των όσων μας αναλογούν και να αφήνουμε τον άλλον να βρει τις δικές του.

Αν όμως δεν προσπαθήσουμε να αλλάξουμε έστω το ελάχιστο, τότε τι? Θα συνεχίσουμε να βγαίνουμε με πλακάτ στους δρόμους? Θα κληροδοτήσουμε στην επόμενη γενιά τα ίδια και χειρότερα?
Δεν υπάρχει κανένα όφελος στην αποδοχή μιας κατάστασης εάν δεν προσπαθήσουμε να την κάνουμε πιο ανθρώπινη. Δεν έχει νόημα να συμπονάμε τον ξυπόλυτο ζητιάνο και να μην συμπονάμε τον ίδιο μας τον εαυτό.

[Vasoula]

με αυτά και με αυτά, δικαιολογημένα οι άνθρωποι πιστεύουν τις θεωρίες που λένε ότι ο άνθρωπος κατάγεται από τον πίθηκο...
Ότι η προέλευση του είναι ένα ζώο, που εξελίχτηκε σε άνθρωπο
ενώ εγώ βλέπω το αντίθετο...έναν άνθρωπο που εξελίχτηκε σε ζώο

Λογικό λοιπόν φαίνεται να μην ξέρουμε "ποιός είμαι"...Και μέσα στην ζωή μας, προσπαθώντας να το ανακαλύψουμε, πέφτουμε στην παγίδα της άγνοιας μας

[Μάνος]

έναν άνθρωπο που εξελίχτηκε σε ζώο

Πόσο μεγάλη αλήθεια αυτό!!! Δυστυχώς...