Ελλάκι μου γλυκό
Πολλοί αναγνώστες ίσως μπερδευτούν με την πολυπλοκότητα των ορισμών...
τι είναι το "εγώ", τι είναι η "προσωπικότητα", τι είναι ο "Εαυτός" τι είναι η "συνείδηση" κλπ κλπ
Έτσι κι αλλιώς η ανθρώπινη Ύπαρξη είναι πολυδιάστατη κι αυτό ίσως φέρνει μια σύγχυση σε συναισθηματικό και νοητικό επίπεδο. γιατί δεν υπάρχει σαφής γνώση για το τι είναι ο άνθρωπος γενικά...Δεν υπάρχει σαφής γνώση για τα πεδία του, δεν υπάρχει σαφής γνώση για το βάθος και την ουσία του, δεν υπάρχει σαφής γνώση για τα ελαττώματα και τα χαρίσματα.
Έλεγα σήμερα στην Εμμούλα για το πως εξελίσσεται μια προσωπικότητα ενός παιδιού...
Αν οι τάσεις της προσωπικότητας του παιδιού δεν είναι ορατές, τότε είναι πολύ εύκολο να χαρακτηριστεί σαν ελάττωμα, αυτό που οι γονείς δεν κατάφεραν να διακρίνουν σαν χάρισμα και να το αναδείξουν.
Οπότέ η προσωπικότητα του παιδιού μένει αδόμητη και εύλογο είναι, κατά την διάρκεια της ωρίμανσης του ατόμου, να δημιουργούνται άπειρα κόμπλεξ, που άλλοι τα καλυπτούν επιμελώς με διάφορους τρόπους, άλλοι τα αφήνουν να φαίνονται...
Κυρίαρχος λοιπόν του παιχνιδιού φαίνεται ένα εγωκεντρικό στοιχείο, που ζυγίζει και μετράει αυτά που κρύβονται και αυτά που φαίνονται και το ονομάζουμε "εγώ"...'Ετσι, πολυ απλά, θα μπορούσα να πω ότι το "εγώ" είναι αυτό το στοιχείο μας που στηρίζεται σε όσα φαίνονται
Η προσωπικότητα μας όμως δεν είναι μόνο όσα φαίνονται, αλλά είναι και όσα επιμελώς κρύβουμε και βγαίνουν προς τα έξω με έναν μη συνειδητό τρόπο.