ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ

[Vasoula]

Πολλοί άνθρωποι, τούτην την εποχή ιδιαίτερα, βιώνουν το αδιέξοδο…
Ένας φαύλος κύκλος που σε βάζει στο ίδιο πρόβλημα, από το οποίο νομίζεις ότι βγήκες, αλλάζοντάς του μορφή.

Μια κατάσταση που δεν μας εξελίσσει, την θεραπεύουμε

Και ο φαύλος κύκλος θεραπεύεται με την αυτοεκτίμηση

Φυσικά δεν έρχεται ξαφνικά μια ωραία πρωία και βλέπεις μόνο τις θετικές σου πλευρές και λες ουάου...

Έχει διαδρομή η αυτοεκτίμηση... Μια διαδρομή αυτογνωσίας και δακρύων, μέχρι να φτάσεις στον Εαυτό σου.

Ξεκινάμε με το να συγκεντρωνόμαστε και σε θετικά πράγματα... Το να βλέπουμε το Καλό μέσα σε κάθε κακό είναι το Α και το Ω της Ζωής μας. Αλλιώς γινόμαστε μίζεροι και καχύποπτοι προς όλους και όλα...

Υπάρχει μια διαδικασία, που είναι κοντά στην αυθυποβολή, χωρίς όμως να είναι ακριβώς αυθυποβολή, όπου εκεί θάβεις τα συναισθήματα και ωραιοποιείς τα άσχημα... Δεν εννοώ κάτι τέτοιο. Είναι αυτοέλεγχος. Μόλις ο νους πάει στα αρνητικά του επιβάλλουμε να πάει και στα θετικά. Τον μαθαίνουμε να τα βρίσκει, στην Ζωή, στον Εαυτό μας, στο περιβάλλον μας.

Πρέπει να το μάθει κάποιος αυτό... Να μπορεί να αναχαιτίσει τον νου του, που από συνήθεια βλέπει μόνο τα αρνητικά... είναι μια ιδιότητα του φυσικού ανθρώπου αυτό... να βλέπει μόνο το αρνητικό και να μένει σ’ αυτό, ονομάζοντάς το «αλήθεια»…

Αν το μάθει κανείς αυτό, μετά θα νιώθει ευγνωμοσύνη, γιατί όποια πέτρα και να σηκώνει, θα βλέπει και ένα Καλό...

Και θα πορεύεται με αυτήν την εμπειρία στο δισάκι του, δυναμώνοντας την Θέλησή του και την Πίστη του

Η θετική σκέψη δεν αρκεί για να κάνει κανείς τον κόσμο του όμορφο. Θα περάσει από τις συμπληγάδες για να νιώσει την Ζωή αυθεντική και όπως είναι. Αλλά αν λέει πως πιστεύει στον Θεό, σε μια Ανώτερη Δύναμη, τότε θα ψάχνει το θείο Σχέδιο μέσα από το κακό και θα φτάνει στην Αλήθεια…

Το να μπορεί κανείς να διακρίνει το κακό, είναι η μισή διαδικασία της πνευματικής, νοητικής και συναισθηματικής μας ωρίμανσης. Η άλλη μισή είναι να βλέπει μέσα στο κακό το Καλό. Μόνο τότε θα μπορεί να πολεμάει για την αύξηση του Καλού μέσα στον κόσμο του.

Καμιά φορά ή τις περισσότερες φορές δεν αρκεί να πολεμάς το κακό, γιατί γίνεσαι και εσύ μέρος του. Μπορείς όμως να το σταματήσεις να γεμίζει τον κόσμο σου.

[Θοδωράκος]

[ARTYADIS]

Το να μπορεί κανείς να διακρίνει το κακό, είναι η μισή διαδικασία της πνευματικής, νοητικής και συναισθηματικής μας ωρίμανσης. Η άλλη μισή είναι να βλέπει μέσα στο κακό το Καλό. Μόνο τότε θα μπορεί να πολεμάει για την αύξηση του Καλού μέσα στον κόσμο του.

Καμιά φορά ή τις περισσότερες φορές δεν αρκεί να πολεμάς το κακό, γιατί γίνεσαι και εσύ μέρος του. Μπορείς όμως να το σταματήσεις να γεμίζει τον κόσμο σου.

Στην ουσία ό,τι και να γίνεται , ό,τι και να μας συμβαίνει δυσάρεστο, μπορεί να το θεωρούμε "κακό", αλλά δεν είναι.. Γιατί οτιδήποτε συμβαίνει είναι ακριβώς για να μας πάει παρακάτω.. Τελικά έχω την αίσθηση ότι το "κακό" δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα μικρότερο "καλό" , μέσα σε ένα μεγαλύτερο "Καλό".. Σαν μία αλήθεια που είναι μέρος μίας μεγαλύτερης Αλήθειας..

Βασουλίτσα μου τι υπέροχο κείμενο και τί υπέροχη εικόνα!!

[Vasoula]

το κακό υπάρχει, Δημητρούλα μου, όπως και να το ονομάζει κανείς...

Αλλιώς δεν θα ζούσαμε στον φυσικό κόσμο, αλλά στον παράδεισο...

Γι' αυτό ακριβώς ήρθαμε εδώ...για το κακό...

και τι είναι το κακό, εκτός από την ψευδαίσθηση? τι είναι το κακό, εκτός από την βλάβη? τι είναι το κακό, εκτός από την τσίμπλα στα μάτια μας?
τι είναι το κακό εκτός από την αλαζονεία μας? τι είναι το κακό εκτός από τον φόβο μας? Τι είναι το κακό εκτός από την επίκριση? τον διαχωρισμό? την κατηγόρια? την δικαίωση?

δεν ξέρω τι είναι το κακό, αλλά δεν ξέρω και τι είναι το καλό...

Ξέρω μόνο το Καλό που τα περιέχει όλα

[Fotinoula]

Πολλοί άνθρωποι, τούτην την εποχή ιδιαίτερα, βιώνουν το αδιέξοδο…
Ένας φαύλος κύκλος που σε βάζει στο ίδιο πρόβλημα, από το οποίο νομίζεις ότι βγήκες, αλλάζοντάς του μορφή.

αυτό πάντως παίζει να είναι Η παγιδάρα,
ό,τι αθεράπευτο έχεις μέσα σου πας και το καθρεφτίζεις σε κάτι και νομίζεις ότι αλλάζοντας αυτό το κάτι
(βλέπε εργασία) θα αλλάξεις και τον φαύλο κύκλο, ή μάλλον το κάνεις για να "δείξεις" στο εγώ σου ότι να άλλαξα είμαι πάλι Η καλύτερη ( )

πιο μπούρδα πεθαίνεις δλδ
και λέω, και θα μου επαναλαμβάνω σαν την Ταπεινότητα και την στιγμή να την Ζεις συγκεντρωμένος δεν έχει
και μετά έρχονται και σε βρίσκουν και οι αλλαγές, με Αλήθεια όμως όχι από υποκρισία και διεξόδους

[ARTYADIS]

Ξέρω μόνο το Καλό που τα περιέχει όλα

Κι αυτή είναι όλη ουσία αγαπημένη μου!

Φυσικά και υπάρχει το κακό, δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Είναι όμως ο τρόπος που το αντιμετωπίζεις και το διαχειρίζεσαι.. Εάν μέσα στην κατανόησή σου υπάρχει το γεγονός ότι ένα "κακό" γεγονός συμβαίνει ως αποτέλεσμα μίας αιτίας που εσύ καλείσαι να θεραπεύσεις, τότε αυτό το "κακό" θα σε οδηγήσει σε ένα "καλό".. άρα στην ουσία δεν συνέβει για να σε βλάψει, αλλά να σε πάει παρακάτω..
Κι έτσι αντί να γίνεσαι μίζερος , δυστυχισμένος και εκδικητικός, αντιλαμβάνεσαι ότι τελικά όλα γίνονται και λειτουργούν για το ΑΓΑΘΟ!
Κάπως έτσι ..

Βασουλίτσα μου!

[Ταρούλα]

Βασούλα μου

Παιδάκια

Εχω βιώσει πόσο εύκολο είναι να πέσεις σε πλάνη και χρειάζεται εγρήγορση, καθημερινή άσκηση και με Ταπεινότητα να μην σταματάς ποτέ να ψάχνεις την Αλήθεια.

Το να μπορεί κανείς να διακρίνει το κακό, είναι η μισή διαδικασία της πνευματικής, νοητικής και συναισθηματικής μας ωρίμανσης. Η άλλη μισή είναι να βλέπει μέσα στο κακό το Καλό. Μόνο τότε θα μπορεί να πολεμάει για την αύξηση του Καλού μέσα στον κόσμο του.

Καμιά φορά ή τις περισσότερες φορές δεν αρκεί να πολεμάς το κακό, γιατί γίνεσαι και εσύ μέρος του. Μπορείς όμως να το σταματήσεις να γεμίζει τον κόσμο σου.

[Μπεττουλα]

πραγματικα παρα πολυ ωραιο...

Και ο φαύλος κύκλος θεραπεύεται με την αυτοεκτίμηση

Φυσικά δεν έρχεται ξαφνικά μια ωραία πρωία και βλέπεις μόνο τις θετικές σου πλευρές και λες ουάου...

Έχει διαδρομή η αυτοεκτίμηση... Μια διαδρομή αυτογνωσίας και δακρύων, μέχρι να φτάσεις στον Εαυτό σου.

Ξεκινάμε με το να συγκεντρωνόμαστε και σε θετικά πράγματα... Το να βλέπουμε το Καλό μέσα σε κάθε κακό είναι το Α και το Ω της Ζωής μας. Αλλιώς γινόμαστε μίζεροι και καχύποπτοι προς όλους και όλα...

Μόλις ο νους πάει στα αρνητικά του επιβάλλουμε να πάει και στα θετικά. Τον μαθαίνουμε να τα βρίσκει, στην Ζωή, στον Εαυτό μας, στο περιβάλλον μας.

Πρέπει να το μάθει κάποιος αυτό... Να μπορεί να αναχαιτίσει τον νου του, που από συνήθεια βλέπει μόνο τα αρνητικά... είναι μια ιδιότητα του φυσικού ανθρώπου αυτό... να βλέπει μόνο το αρνητικό και να μένει σ’ αυτό, ονομάζοντάς το «αλήθεια»…

Αν το μάθει κανείς αυτό, μετά θα νιώθει ευγνωμοσύνη, γιατί όποια πέτρα και να σηκώνει, θα βλέπει και ένα Καλό...

Και θα πορεύεται με αυτήν την εμπειρία στο δισάκι του, δυναμώνοντας την Θέλησή του και την Πίστη του

Το να μπορεί κανείς να διακρίνει το κακό, είναι η μισή διαδικασία της πνευματικής, νοητικής και συναισθηματικής μας ωρίμανσης. Η άλλη μισή είναι να βλέπει μέσα στο κακό το Καλό. Μόνο τότε θα μπορεί να πολεμάει για την αύξηση του Καλού μέσα στον κόσμο του.

πραγματικα αν και ακουγεται ευκολο δεν ειναι, γιατι ειναι οπως το λες Βασουλα χρειάζεται εκπαίδευση για αυτό, μιας και στα αρνητικά πάει πρώτα νους! Γιατί όμως να συμβαίνει αυτό? τι κερδίζει ο νους με το να εστιάζει σε αυτη τη καχυποψια και τη μιζερια παντου? ετσι οπως το σκέφτομαι εγω μαλλον σαν ενας ακομη τροπος να σε κρατα εγκλωβισμένο μου φαινεται και απογοητευμενο για να μην προσπαθησεις για την αλλαγή..σαν να μην θελει να δεις οτι αυτη δεν ειναι η "αληθεια" και ας παρουσιάζεται σαν τετοια..

[Vasoula]

Γιατί όμως να συμβαίνει αυτό?

Μα τι ρωτάς Μπεττούλα μου?

Λες να μας μεγαλώνουν οι πιο θετικοί άνθρωποι? Μέσα στην μιζέρια είναι οι γονείς, λόγω των διαφορών μεταξύ τους, κυρίως η μητέρα είναι καταθλιπτική έτσι κι αλλιώς...
Σπάνια να συναντήσεις χαρούμενη μητέρα...μην δίνεις σημασία στο τι λένε...εμένα να ρωτήσεις τι λένε όταν δεν τους ακούει κανείς, παρά μόνο ο θεραπευτής τους...

[Μπεττουλα]

ωωω δωρακι και αυτο ε?? δεν πήγε το μυαλό μου εκεί η αλήθεια είναι!

[Vasoula]

Μπεττούλα μου σκέψου αν σε μεγάλωσαν μόνο με φακές, τι δυσκολία θα είχες να γευτείς μουσακά πχ.
Σκέψου πόσο θα έπρεπε να ασκηθείς για να επιτρέψεις στην γεύση να σου δίνει ένα υγιές μήνυμα...

Το ίδιο συμβαίνει και με την όραση, την ακοή, την όσφρηση, την αφή...

Αυτό που μαθαίνει ένα παιδάκι είναι να καθορίζει με αρνητικό τρόπο τις αισθήσεις του...Τι περιμένεις από εκεί και πέρα?

[Maraki]

Πολυ σημαντικά όσα εγραψες Βασουλα μου για μένα.
Για μια μεγάλη περίοδο είχα ξεκινήσει να εστιάζομαι στις ελλείψεις μου, στα αρνητικά μου και οταν αυτό γίνεται ερχεται και η ντροπη και ο φοβος και η απογοήτευση και η αυτοεκτίμηση και η εμπιστοσυνη στον ευατο μας ροκανιζεται πάρα πολύ εύκολα.

Παιδάκια

[Μάνος]

Βασούλα μου πόσο συγχρονικό όλο το κείμενο...
Κυρίως όμως θα εστιάσω σε αυτό:

Είναι αυτοέλεγχος. Μόλις ο νους πάει στα αρνητικά του επιβάλλουμε να πάει και στα θετικά. Τον μαθαίνουμε να τα βρίσκει, στην Ζωή, στον Εαυτό μας, στο περιβάλλον μας.

Την εβδομάδα που μας πέρασε έπιασα τον εαυτό μου να προσπαθεί να με αυθυποβάλει με αρνητικά συναισθήματα σε οτιδήποτε και αν είχα κανονίσει τώρα που βρίσκομαι Ελλάδα. Καμιά φορά όμως δεν άφησα να με νικήσει. Έκανα πάντα αυτό που είχα προγραμματίσει και πάντα το αποτέλεσμα με δικαίωνε, γιατί γυρνώντας σπίτι είχα ένα πάρα πολύ όμορφο συναίσθημα χαράς και πληρότητας.

Το ερώτημα μου είναι γιατί να συμβαίνει αυτό;
...Μήπως γιατί επηρεάστηκα χωρίς να το καταλάβω από την αρνητική ενέργεια που υπάρχει σε ένα πατρικό σπίτι με γονείς και την μιζέρια τους?
...Μήπως γιατί αυτή τη φορά που θα γυρίσω Μελβούρνη δεν ξέρω πότε θα επιστρέψω Ελλάδα (μέχρι τώρα ήξερα πως σε 6 μήνες θα είμαι πίσω), οπότε το αρνητικό συναίσθημα με ακινητοποιεί προκειμένου να μη νιώσω τα όμορφα πράγματα που ζω με τους φίλους μου ώστε να είναι λιγότερο οδυνηρή η επιστροφή μου;
...Μήπως γιατί υπογείως δουλεύει το άγχος για τις δουλειές;
...Σκέψεις κάνω...

[IΟΑΝΝΑ]

Τελειο!!

Το να μπορεί κανείς να διακρίνει το κακό, είναι η μισή διαδικασία της πνευματικής, νοητικής και συναισθηματικής μας ωρίμανσης. Η άλλη μισή είναι να βλέπει μέσα στο κακό το Καλό. Μόνο τότε θα μπορεί να πολεμάει για την αύξηση του Καλού μέσα στον κόσμο του.

Καμιά φορά ή τις περισσότερες φορές δεν αρκεί να πολεμάς το κακό, γιατί γίνεσαι και εσύ μέρος του. Μπορείς όμως να το σταματήσεις να γεμίζει τον κόσμο σου.

[Βικούλα]

Το να μπορεί κανείς να διακρίνει το κακό, είναι η μισή διαδικασία της πνευματικής, νοητικής και συναισθηματικής μας ωρίμανσης. Η άλλη μισή είναι να βλέπει μέσα στο κακό το Καλό. Μόνο τότε θα μπορεί να πολεμάει για την αύξηση του Καλού μέσα στον κόσμο του.

Καμιά φορά ή τις περισσότερες φορές δεν αρκεί να πολεμάς το κακό, γιατί γίνεσαι και εσύ μέρος του. Μπορείς όμως να το σταματήσεις να γεμίζει τον κόσμο σου.