Και ναι......ήρθε η ωρα για τους.....ΓΟΝΕΙΣ!!!!!!!

[Annoula]

Πειράζει που θέλω και παραδείγματα για να το πιάσω??

[Vasoula]

Θέλεις παραδείγματα πχ.

για την έμφυτη ηθική?

πχ. ο σεβασμός στην φύση μας, που εναρμονίζεται με ότι ζει και υπάρχει στην γη...τα όρια του είμαι...

για την έμφυτη ενοποίηση?

πχ. συναισθήματα του πεδίου της ψυχής που δεν είναι απαγορευτικά
ούτε διαχωρίζονται σε αρνητικά-θετικά
Το παιδί θα μάθει να εναρμονίζεται με αυτά χωρίς να τα θάβει στο άγνωστο μέρος του εαυτού του, νιώθωντας την ψυχή του...

για την έμφυτη εμπιστοσύνη?

πχ. το σύνολο του "είμαι" που το εναρμονίζει με την εξέλιξη του μέσα από την εμπειρία της δύναμης και της θέλησης σαν θεϊκές ποιότητες. Η ενθάρρυνση και η έμπνευση για να ζει με συνειδητότητα και όχι με συνειδηση μόνο!

Εμπιστεύομαι την ζωή και αγαπώ...το κύριο μήνυμα

αν δεν καταλαβαίνεις ακόμα Αννούλα, θα ήθελα να μου δώσεις παραδείγματα μέσα από την ζωή μας, σε σχέση με τα παιδιά, για να μπορέσουν να απαντηθούν επιτόπου και να μην υπάρχουν ασάφειες επί του πρακτικού... ;)

[galazia_sfaira]

[Emmaki]

Για να αναγνωρίσουμε τα "βάρη" των προτύπων που κλέβουν την χαρά της ζωής, δίνοντας ανούσιες κατευθύνσεις.

Σημασία έχει να γνωρίζουμε από την αρχή, ότι η ευθύνη για τα παιδιά μας περιλαμβάνει "ακεραιότητα", "αγάπη", "εξατομίκευση"

Στην ακεραιότητα, περιλαμβάνεται η η έμφυτη ηθική, που οργανώνει την ατομικότητα και την προσαρμόζει στους φυσικούς νόμους.

Στην αγάπη, περιλαμβάνεται η έμφυτη ενοποίηση, που φροντίζει την ατομικότητα και την οριοθετεί με σεβασμό στους συμπαντικούς νόμους.

Στην εξατομίκευση, περιλαμβάνεται η έμφυτη εμπιστοσύνη, που ωριμάζει την ατομικότητα και την εναρμονίζει με τους πνευματικούς νόμους

[Annoula]

[Δωρουλα]

Βάσω!!!!

[Επισκέπτης]

[Deukalion]

Εγώ έχω προβλημα με τους γονείς μου. Με κουράζουν πολύ. Η μάνα μου συνεχώς μιλάει πολύ δυνατά όλη μερα και βρίζει σε σημείο να τρίζουν τα αυτιά μου κυριολεκτικά.Ακούω σαν παραμορφωση.Ολη μέρα έχει πρόβλημα με κάτι κτλκτλ. Και οσο βλέπω άλλους ανθρώπους πως φαίρονται καταλαβαίνω το κόλλημα.Δεν έχει αυτό το ΄ανάλαφρο΄.Μεταδίδει ένα βάρος.Ποτέ δεν θα μιλούσε όπως για παραδειγμα στη συνάντηση χθες .Και γενικά οι γονείς μου θεωρούν χαμηλού επιπέδου και ειδικά η μάνα μου βλάκες και κακούς τους άλλους αν δεν μιλάνε για "σοβαρά" θέματα.
Και με πειράζει που για παράδειγμα μου λέει οτι πρέπει να τρώω όσες θερμίδες χρειάζονται κτλ και το προεκτείνει ότι κάνω νηστείες ότι ειμαι σε ομάδα που κάνει νηστίες κτλ και οτι θα αρρωστήσω κτλ. Αλλά εγώ δεν πεινάω και δεν μπορώ να τρώω τόσο τουλάχιστον στη φάση που βρισκομαι τώρα.Οταν θελήσω να κάνω φούσκωμα θα φάω αλλά δεν θέλω τώρα.Δεν πεινάω και νιώθω ποτε πρέπει να φάω.Αν φαω με το ζόρι δεν νιώθω καλά.
Αλλά γενικά δεν μπορώ να τρώω πολύ πλεον.Και περιέργως οσο περισσοτερο τρώω λιγότερη ενέργεια έχω.

[Vasoula]

Πάρη μου, έχεις παρει πολύ "βαριά" το θέμα των γονιών σου...σαν να σου έχει γίνει εμμονή, ο τρόπος που συμπεριφέρονται, είτε μεταξύ τους, είτε προς σ' εσένα.

Κατανοώ ότι "δουλεύουν" πρότυπα σε σένα, όπως στον καθένα, και είναι η αρχή που ξεχνάμε τον Εαυτό μας, και περιοριζόμαστε σ' αυτό που αντιλαμβανόμαστε μέσα από εκείνους.

΄Εχεις δώσει σημασία στις συμπεριφορές τους και έχεις χάσει εσένα...

Κι αυτό από μόνο του σου προκαλεί ένα άγχος. Δεν μπορείς να αναγνωρίσεις σ' αυτούς τίποτα δημιουργικό και καλό, με αποτέλεσμα να μην μπορείς να το αναγνωρίσεις και σε σένα.

Συμβουλή θα σου δώσω...
΄Ασε τους να κάνουν ότι θέλουν και ασχολήσου λιγότερο με εκείνους και περισσότερο με σένα.

Κοινώς, αποταυτίσου και μην παρατηρείς αυτό που δεν σου αρέσει σε εκείνους, αλλά αυτό που σου αρέσει σε σένα.

Σε μια οικογένεια, ο ένας γίνεται καθρέφτης του άλλου και δεν το καταλαβαίνει κανείς.
΄Οταν εργάζεσαι με εσωτερική κατεύθυνση προς την ψυχή σου, αρχίζεις να συνειδητοποιείς τα μηνύματα του καθρεφτίσματος και τα επεξεργάζεσαι, χωρίς απαραίτητα να "κατηγορείς" τους άλλους για τις συμπεριφορές τους, αφού ένα κομμάτι τους ανήκει και σε σένα...

Με υπομονή και επιμονή....

[Deukalion]

Οταν ακούω συνέχεια γκρίνια μολις ανοιξω την πόρτα μου για παράδειγμα με επηρεάζει χωρις να το καταλαβαίνω πάντα.

Συμβουλή θα σου δώσω...
΄Ασε τους να κάνουν ότι θέλουν και ασχολήσου λιγότερο με εκείνους και περισσότερο με σένα.
Επειδή αυτο συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό και το καταλαβαίνουν το βλέπουν ως αδιαφορία (μονο εμεις νοιαζόμαστε για σένα κτλ αλλιώς να πας στους άλλους κτλ) οτι βλέπω το σπίτι σαν ξενοδοχείο και να παίρνω πράγματα μονο απο τους γονεις μου χωρίς να νοιάζομαι για τίποτα και επειδή δεν τους λέω μερικά πράγματα διότι αργότερα θα τα στρέψουν εναντίων μου και θα κάνουν υποθέσεις.
Και κάτι άλλο Βάσω και οποιοι άλλοι ακούνε..ΤΙ θα λέγατε στα παιδιά σας εαν θέλαν να αγοράσουν μηχανή;

[Vasoula]

όταν μου είχε ζητήσει η Εμμανουέλα, στα 18, δεν είχα συμφωνήσει, απλά!

Από την στιγμή που μου ζήτησε να πληρώσω, θεωρώ ότι θα μπορούσα να έχω άποψη.

Και μεταξύ μας, ούτε τώρα θα συμφωνούσα, αν με ρωτούσε, μια και οι δρόμοι της Αθήνας και κυρίως οι οδηγοί της, δεν είναι για μηχανές.

΄Εχεις πιο πολλές ελπίδες να "επιζήσεις" με αυτοκίνητο. Και μάλλον συμφώνησε και εκείνη...Και φυσικά δεν το μετάνοιωσε...

Αν σήμερα θελήσει να πάρει μηχανή, δεν θα συμφωνήσω μεν, δεν θα την εμποδίσω δε...

[Madraoulas]

Και κάτι άλλο Βάσω και οποιοι άλλοι ακούνε..ΤΙ θα λέγατε στα παιδιά σας εαν θέλαν να αγοράσουν μηχανή;

Αγαπητε Παρη..οδηγω μηχανη απο τα 16 μου..ειχε και ο πατερασ μου μηχανες σε εποχες που αυτοι που τισ ειχαν(1955-1975)ηταν δακτυλοδυχτουμενοι.....ειμαι υπερ του να παρεις...ΑΛΛΑ επειδη σε ΝΟΙΩΘΩ οτι θελεις να 'ξεφυγεις' ,,,θα σου ελεγα να 'δουλεψεις' περισσοτερο με το 'εσω' σου και θα ερθει ο καιροσ για μηχανη..ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΡΩΤΗΣΕΙς ΤΟΤΕ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙς...ΟΧΙ ΑΠΟ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΕΛΕΙς ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙς
Θα ειναι για σενα ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΤΩΡΑ μια μηχανη
Πολυ φιλικα και με αγαπη στο λεω...και ειμαι υπερ των μηχανων

[Deukalion]

Μανδράουλα έχεις πάθει ποτέ κάτι;
Καταλαβαίνω πως το λες αλλά...
Ειναι κάτι που το ήθελα απο παλαιά.Δεν ζήτησα χρήματα ούτε τη γνώμη των γονιών μου για αυτο το θέμα αλλά καταλαβαν τι ήθελα επειδή το έλεγα τριγύρω.
Μπορεί να το κάνω για να ξεφυγω οπως λες αλλά με την έννοια ότι:
Ολο το καιρό μετακινούμουν με ποδήλατο. Μακρυνές αποστάσεις.Γέρακα - Ραφήνα,Γέρακα Αθήνα Κέντρο,Γερακα - Πάρνηθα. Και γενικά οταν δεν γινόταν βράδυ να γυρίσω αν πήγαινα κάπου μιας και δεν εχω ουτε αυτοκινητο δικό μου ούτε μπορώ να το παίρνω γιατι το χρειάζεται ο πατέρας μου χρησιμοποιούσα ποδήλατο. Ακόμα και Πειραιά - Γέρακα.
Ομως δεν γίνεται ,δεν αντέχω αυτο το πράγμα .Μπορείς να καταλάβεις τα μειωνεκτήματα.
Και πολλές φορές με εβλεπαν 3-4 η ώρα το πρωί ξημερώματα με ενα ποδήλατο να γυρνάω. Και πιστεύω πως έχω κάποια εμπειρία σε δυο τροχούς.
ΕΠίσης δεν θα υπάρχει απο τον Ιανουάριο τρένο απο εδώ για να κατεβαίνω λόγω έργων και θα ειναι πολύ δυσκολα για μένα.
Και σε τετοια πόλη χρειάζεται μεταφορικό πιστεύω για αυτο δεν ξέρω.
Απο την άλλη ενώ ξέρω πολλά παιδιά που δεν έχουν πάθει τίποτα απο μηχανή ακουω και μερικούς(40-50) που δεν θέλουν ουτε να τα βλέπουν κτλ...
Απο τη μια δεν νιώθω οτι κινδυνεύω αλλά απο τη πολύ γκρινι ακαμια φορά επηρεάζομαι και φυτρώνουν αμφιβολίες.

[Deukalion]

Βάσω το να πάθεις ένα ατύχημα μπορεί να είναι τυχαίο καθαρά;

[Επισκέπτης]

Παρη επανασταση!

Εισαι στην καλυτερη ηλικια της ζωης σου μην την χαραμισεις για μ******ς!
Γιατι δεν μας μιλησες εχθες?