Να νιώσουν τον άλλον στην Ψυχή του, να νιώσουν Αγάπη και ενδιαφέρον, να μπορούν ανεπιφύλακτα να δοθούν, να νιώσουν αληθινές αγκαλιές, αληθινά αισθήματα, να μοιραστούν με σεβασμό, χωρίς όρους...
Άλλο που αυτή η βαθιά ανάγκη του καθενός καλύφτηκε πίσω από προσδοκίες και όρους και μικρά "θέλω" ενός εγωισμού...Ο άντρας να επιβεβαιωθεί μέσω του σεξ, η γυναίκα να γίνει μάνα...
Όλα αυτά όμως δεν είναι παρά κληρονομιές, που δεν ζητήσαμε μεν, αλλά τις λάβαμε δε... Η κάθε κληρονομιά όμως είναι ένα βάρος πια...Και τούτη η εποχή μας το δείχνει απροκάλυπτα...Όποιος έχει μάτια, βλέπει...
Η βαθιά ανάγκη υπάρχει πάντα, ακόμα και αν έχει θαφτεί πίσω από τόνους σκουπιδιών... Πάντα είναι εκεί να προσπαθεί να τρυπώσει στις καρδιές μας. Και μπορεί να συμβεί μια τόσο δα μικρή στιγμούλα, που το φως αυτής της βαθιάς και αληθινής μας ανάγκης να βρει μια ρωγμή να τρυπώσει στην καρδιά μας και να μας φανερωθεί...Και τότε αλλάζουν όλα...
Δεν μπορώ να αγνοήσω την ανάγκη ενός ανθρώπου να είναι σεξουαλικά ενεργός, όμως σκέφτομαι ότι τούτο το φως μιας αληθινής ανάγκης, ανθρώπινης και θεϊκής συγχρόνως, πολλές φορές μας αποτρέπει από να έρθουμε σε επαφή με το δήθεν μας.
Δεν θέλουμε πια "παγωμένους" εραστές/ερωμένες...Δεν υπάρχει μεγαλύτερη και βαθύτερη ανάγκη από το να νιώθεις αληθινά την ζέστη του Έρωτα, χωρίς τις προσδοκίες που σε φόρτωσαν οι κληρονομιές σου...
