αλλα κανείς μας δεν ασχολήθηκε παραπέρα.
Παύλο μου εγώ έμεινα σ' αυτό...
Και όταν κανείς δεν ασχολείται παραπέρα, το να δώσει την μύηση, είτε δωρεάν, είτε με χρήματα, τι νόημα έχει?
Θα εισπράξει αυτό το ίδιο αίσθημα...αδιαφορία!
Λίγο πρέπει να σας ενδιαφέρουν τα χρήματα, όσο το γιατί να δώσετε μία μύηση, αφού εσάς λίγο σας άγγιξε το συγκεκριμένο γεγονός.
Ξέρεις λέω πάντα, ότι ναι μεν έχει σημασία το μάστερ-teacher στο ρέικι, αλλά μεγαλύτερη έχει ο τρόπος που δημιουργείς από μια τεχνική μια Τέχνη...
Έτσι παίζουν μεγάλο ρόλο και οι συνθήκες που έλαβες κάτι, ανεξάρτητα αν πλήρωσες πολλά ή λίγα ή και καθόλου για να λάβεις, όταν δεν κατάφερε ο δάσκαλος να σου μεταδώσει την Τέχνη του να είσαι Μάστερ από την μία και από την άλλη η τεχνική δεν κατάφερε να σπάσει τα προσωπικά σου "ταμπού" ώστε να την εξελίξεις μέσα σου.
Η άποψή μου είναι ότι δεν δίνουμε απλά για να δώσουμε, ούτε δίνουμε για να πάρουμε το οτιδήποτε...
Πριν από κάθε μύηση χρειάζεται να έχεις σπάσει κάθε προσδοκία για το αποτέλεσμα, αλλά παράλληλα να έχεις κάνει τα πάντα, σαν το αποτέλεσμα να εξαρτάται μόνο από εσένα.
Τώρα η πληρωμή ή μη, έχει να κάνει με βαθιά θρησκευτικά πρότυπα και τις προσδοκίες τους, γιατί ρέικι δίνεις, δεν οδηγείς τον άλλον σε σατόρι, ή σε αγιοποίηση, παρ' όλο που μπορεί κανείς να φτάσει και σε τέτοια επίπεδα αθωότητας, που να μετασχηματίσει την καρδιά του.
Όλα είναι εδώ, Παύλο μου, αρκεί να είμαστε και εμείς εδώ...
