ΚΑΛΗΜΕΡΑ...ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ...ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ!!!!!

[Madraoulas]

Θα το πω με δικα μου λογια
οποτε πεθαινει καποιος ποτε δεν κλαιω γι αυτον που φευγει, αλλα γι αυτους που μενουν και τον θυμουνται..οποτε ειναι εγωιστικος ο πονος(οσο και αν ακουγεται 'τρελο')...
κλαιμε για τους 'εδω'..για μας κλαιμε....οι 'εκει' εχουν πλεον περασει σε αλλη διασταση...και ο πονος ο σωματικος, ο συναισθηματικος με 2 λογια..τον 'φορτωνεται' η ψυχη μας και δεν πρεπει..αφου η αγαπη υπαρχει σε ολες τισ διαστασεις

[Annoula]

Σφαιρούλα
>:D< >:D< >:D< >:D< >:D< >:D< >:D< >:D< >:D< >:D< >:D<

Αυτό το Σαββατοκύριακο απλά βιώσαμε όλοι ένα σεμινάριο βάθους οργανωμένο στην εντέλεια απο τον αγαπημένο μας Γιάννη... όπως πάντα άλλωστε.

Κανείς νομίζω δεν θα είναι το ίδιο μετά απο αυτό. Οι επιγνώσεις για όλους θα ακολουθήσουν.

[Annoula]

αφου η αγαπη υπαρχει σε ολες τισ διαστασεις

Μήπως απλά κλαίμε για τους φόβους μας και το ότι δεν μπορούμε να τη βιώσουμε ακόμα σε όλες της τις διαστάσεις

[AMALIA]

Ολοι σφαιρουλα ειμαστε αλλιωτικοι μετα απο αυτο...
Γεμισαμε ξαφνικα απο μια ατελιωτη ανευφ ορων αγαπη... καποιοι την βιωσαμε για πρωτη φορα..... γεμισαμε με γαληνη...με πολλα συναισθηματα..... θελουμε χρονο να τα αφωμοιωσουμε....

[Επισκέπτης]

Σφαιρουλαααααααααααααααααααααααααααααααααααα

Εισαι αστερι λεμε!


κι εγω που νομιζα οτι θα δω καμια θεόπουλα...

[AMALIA]

Γιαννη μου απο φαντασια δεν τα πας καλα... αστο δεν το εχεις...
Την σφαιρουλα την περιμενες θεουσα... εμενα ξυνη και χοντρη.....

καλυτερα δινε αγκαλιτσες.....

[Επισκέπτης]

Οντως δεν το εχω!

ειδικα εσενα αμαλια σε φανταζομουν σαν την κυρια Λουκα

[Επισκέπτης]

Καλο βραδυ σε όλους με μια ιοσουλα να με περιτριγυριζει

[AMALIA]

Σαν την Λουκα?????

μπιαχχχχχχχχ......

[Επισκέπτης]

Καλησπέρα αγαπημένοι μου...

Θέλω σε έναν-έναν να πω καλησπέρα και να σας στειλω την αγαπη μου...μου λείψατε

Σφαιρούλα
Γιαννάκι
Ελισσαβετι
Αννούλα
Αμαλίτσα
Ελενάκι
Μάντρυ
Ντάννιελάκι
Δωρούλα
Φωτεινούλα

ξέχασα κανεναν από οσους ειναι εδω μ έσα τώρα?
συγχωρηστε με ....

Σας αγαπω πολύ

Φευγουν ο Ηλιας και η Κατερινούλα? καλο ταξειδι, εδω ειμαστε για οτι χρειαστούν

Τι νοιώθω για το Γιάννη μας? αφηστε καλλίτερα

Αγαπημενη Βασούλα

[galazia_sfaira]

Αχ Γιάννη μου μεέκανες και γελασα καρδια μου και το εχω τοση ανάγκη......

Κοριτσια καλησπερα σας!

[Vasoula]

όταν διαπίστωσα, το τι μπορούν να κάνουν οι μικρές μας συνειδήσεις, με το σώμα, βιώνοντας ένα άγριο και εγωιστικό πόνο, που τον εναποθέτουν στην ψυχή, χωρίς να το ζητήσει.

Eλενάκι μου, ο καθένας βιώνει την θλίψη ενός θανάτου, με τον δικό του τρόπο, όπως επίσης και για τους δικούς του λόγους.

Ο θάνατος είναι για την ανθρώπινη συνείδηση κάτι άγνωστο και τρομακτικό, γιατί είναι καταστάσεις που η λογική δεν μπορεί να αξιολογήσει.
Σ’ αυτές τις καταστάσεις γίνονται ταυτίσεις και πυροδοτείται ο ανθρώπινος εγωισμός που ξετυλίγει τις φοβίες του.

Σε κάποιους ανθρώπους ο θάνατος του Γιάννη μας σήμανε τις καμπάνες τις μοναξιάς, σε κάποιους άλλους του φόβου, σε κάποιους άλλους της απογοήτευσης, των ενοχών, της έλλειψης κοκ.
Το αιφνίδιο και αναπάντεχο προκαλεί συνήθως τρομαχτικές καταστάσεις της συνείδησης που παλεύει να οριοθετήσει την ψυχή και το πνεύμα μέσα από την πίστη, η οποία βάλλεται λόγω ελλειπών στοιχείων τεκμηρίωσης, όπως αυτά προκύπτουν στις ανθρώπινες σκέψεις.

Το σοκ ενός αιφνίδιου θανάτου το υφίσταται το σώμα και όχι η ψυχή. Το σώμα μας λοιπόν αντιδρά με το δικό του γνωστό τρόπο, ανάλογα με αυτά που έχει «φυλαγμένα» σαν μνήμες. ΄Ετσι άλλοι λιποθυμούν, ουρλιάζουν, νιώθουν τα πόδια τους να κόβονται και άλλοι δεν κλαίνε καθόλου, θυμώνουν, απογοητεύονται…

Για να δώσω και ένα παράδειγμα…
Ο θάνατος του «πατέρα Γιάννη», πυροδότησε στην Εμμανουέλα έναν αφάνταστο θυμό, για το δανεικό υποστήριγμα που είχε τοποθετήσει μέσα της στην θέση του πατέρα της. Η ανασφάλεια δεν μπορούσε να βρει διέξοδο στο στερέωμα της «μητέρας», γιατί αυτό όσο και να ήταν λαμπρό και στέρεο, δεν ήταν αρκετό να κρατήσει τον εαυτό της σε ισορροπία.

Σήμερα λοιπόν θα συναντήσει τον φυσικό της πατέρα για να κατανοήσει και η ίδια, γιατί γέρνει το «οικοδόμημα»…

Το ήξερα εδώ και καιρό που κάνουμε ψυχοπνευματική εργασία μέσα στην ομάδα. που έχω. Δεν μπορούσα να προβλέψω την ταχύτητα που πυροδοτήθηκε ο θυμός της, αλλά γνώριζα εκ των προτέρων, πόσο ο νους έφτανε στο υποσυνείδητο και ανασκάλιζε τα κρυμμένα συναισθήματα, που έβγαιναν σαν πόνος.

Η πηγαία θλίψη για έναν ψυχικό σύντροφο, που αποχωρεί, δεν πυροδοτεί συναισθήματα, αλλά παραμένει φωτεινή και μέσα στην αγάπη, αφού η ψυχή αναγνωρίζει την πορεία και το ταξίδι της.

Γι’ αυτό είπα, ότι οι επιγνώσεις για τον καθένα μας, θα είναι η δική του μύηση, όπου μύηση εννοώ κάθε κατάσταση της συνείδησής μας που μας φέρνει ολοένα και πιο κοντά στον θεό.

Στην φυσική μας πραγματικότητα, αποχαιρετούμε το υλικό σώμα, με όλες τις τιμές και τις φωτεινές σκέψεις που αρμόζουν στην πνευματική του δομή. Και αυτό η ψυχή μας το αναγνωρίζει σαν «πένθος» και σιωπά…

[AMALIA]

ΒΑΣΟΥΛΑ....ΜΑΣ...

>:D<

[zefira]

Παιδιά καληνύχτα όλα καλά και ευλογημένα.

Πολλές ζεστές αγκαλιές, τις αγκαλιές του reiki που ηρεμεί και κατευνάζει.

Σιγά σιγά η νέα μέρα θα ανοίξει το πέπλο της και θα μας βρει πιο σοφούς από χθες.

ΑΓΑΠΗ ΑΦΘΟΝΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΓΥΡΩ ΜΑΣ ΠΑΝΤΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ

[AMALIA]

Αγαπουλες καληνυχτα .......
αυριο μια αλλη μερα και παλι μαζι θα την ξεκινησουμε....