Aπαντήσεις
Συντονιστής: Vasoula
- Δεκατριούλης
- Δημοσιεύσεις: 4621
- Εγγραφή: 29 Ιαν 2011 1:10 pm
Re: Aπαντήσεις
Καλή αρχή παιδάκια.
Ας αφησουμε την κριτική για τους ανθρώπους γύρω μας και ας ακολουθησουμε τον δρόμο που δείχνει η καρδιά μας.
Re: Aπαντήσεις
Καλή Αρχή Γλυκούλια
Όσο πιο μακριά ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
Η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει.
Αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!!!
Η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει.
Αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!!!
Re: Aπαντήσεις
Καλή Αρχή παιδάκια γλυκά
Θυμάμαι-Πιστεύω-Ζω
Όσο μακρύτερα ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
Όσο μακρύτερα ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
- konstantinos s.
- Δημοσιεύσεις: 11739
- Εγγραφή: 30 Μάιος 2011 12:23 pm
Re: Aπαντήσεις
Καλή αρχή παιδάκια!
Re: Aπαντήσεις
καλη Αρχη παιδακια
Η εσωτερική σπουδαιότητα του ανθρώπου είναι το Φως που τον ακολουθεί, όπου και να βρίσκεται...Να πολεμάει γι' αυτήν την σπουδαιότητα είναι το ζητούμενο
- margaritarenia
- Δημοσιεύσεις: 16608
- Εγγραφή: 04 Μάιος 2007 4:02 pm
Re: Aπαντήσεις
Καλό Δρόμο παιδάκια......
Απόφαση να μην επιτρέψω σε κανεναν να με εκπλήξει. Ο μονος που εχει αυτο το δικαίωμα είναι ο Εαυτος μου και ο Θεος μεσα μου
https://m.youtube.com/watch?v=3YDz-ftqr1g#dialog
https://m.youtube.com/watch?v=3YDz-ftqr1g#dialog
Re: Aπαντήσεις
Vasoula έγραψε: Η πνευματική μας εξέλιξη, βασίζεται μόνο στην γνώση που περικλείεται στο «αιθερικό μας αποτύπωμα». Χρειάζεται όμως «να θυμηθούμε» τον τρόπο που μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σ αυτήν.
Αποδεικνύεται με την ουσιαστική επίγνωση της αλήθειας, που όλοι γνωρίζουμε, βαθιά μέσα μας, ποια είναι, αν αφήσουμε την αξιολόγησή της να προέλθει, όχι από τον ορθολογικό νου της προσωπικότητάς μας, αλλά από την πνευματική καρδιά μας, που κάνει τον νου «διάννοια».
Αλήθεια, είναι για τον καθένα μας, ότι μας κάνει να αισθανόμαστε ελεύθεροι, ότι μας κάνει να αισθανόμαστε δυνατοί, ότι μας κάνει να αισθανόμαστε τον «Θεό μέσα μας», αρκεί αυτό το «ότι» να ανταποκρίνεται στην πληρότητα του Εαυτού μας και όχι στην υπεραξία της προσωπικότητάς μας.
΄Ετσι, λοιπόν, αξιολογούμε απαντήσεις που μας ενθαρρύνουν και όχι μας δεσμεύουν προς μία κατεύθυνση. Αναζητάμε, αλλά δεν ακολουθούμε. Νιώθουμε, αλλά δεν υπακούμε. Συγχρόνως αμφισβητούμε, οραματιζόμαστε, εμπιστευόμαστε, μα πάνω από όλα αφοσιωνόμαστε στον δρόμο μας, γνωρίζοντας την μοναδικότητά του. Φθάνοντας στα μισά της διαδρομής, κατανοούμε ότι ο στόχος όλων μας είναι κοινός!
Η εσωτερική σπουδαιότητα του ανθρώπου είναι το Φως που τον ακολουθεί, όπου και να βρίσκεται...Να πολεμάει γι' αυτήν την σπουδαιότητα είναι το ζητούμενο