Συντονιστής: Emmaki
γιατί για εμένα Αγάπη σημαίνει και Αλήθεια...Αυτός ήταν ο Δρόμος μου, αυτός συνεχίζει να είναι...
Αυτό χρειάζεται ίσως ακόμα την σχετική έρευνα, για να φτάσεις πιο βαθιά και από το βαθιά...Γιατί για τους περισσότερους ανθρώπους η Αγάπη ισούται με εκείνους τους όρους, που κάνουν την Ζωή δυσβάσταχτη από τις ψευδαισθήσεις της αγάπης...
Αιώνες τώρα, προσπάθησαν οι επιτήδειοι και τα κατάφεραν ο Άνθρωπος να νιώθει μικρός και αμαρτωλός και μόνο΄που αναπνέει σε τούτον τον κόσμο...
Γρηγόρη μου σε ευχαριστούμε πολύ για αυτό σου το μοίρασμα. Και εγώ έτσι ακριβώς νιώθω για την Βασούλα μας.Γρηγόρης έγραψε:Και σ αυτό το σημείο, μετά απο 3 μήνες αναζήτησης και θεραπείας με "ειδικούς", ήρθε η πραγματικά μαγική στιγμή που μίλησα με τη Βασούλα και τότε βρέθηκε ο άνθρωπος που με άγγιξε! Με άγγιξε με αγάπη και σεβασμό! Μου μίλησε με τρόπο που δεν μου είχε μιλήσει ποτέ κανείς! Δεν μου έδωσε έτοιμη λύση στο πιάτο αλλά μου έδινε τροφή για σκέψη και με ξεκλείδωνε όταν έφτανα σε αδιέξοδο! Ήταν ο πρώτος άνθρωπος που κατάλαβε ότι δεν χρειαζόμουν τίποτα παραπάνω από Αγάπη! Είδε μέσα μου και με καθοδήγησε αναλόγως!!
Έτσι είναι Γρηγόρη μου!!! Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!!! Μέσα στο φόρουμ έμαθα πως υπάρχουν και κάποιες επιλογές που ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ πως τις κάνουμε εμείς... Στην πραγματικότητα όμως, αν ξύσεις λίγο την επιφάνεια και δεις πιο βαθιά στον εαυτό σου, θα δεις πως τελικά κάθε άλλο παρά ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ είναι...Γρηγόρης έγραψε:Η ομοφυλοφιλία, κατά τη γνώμη μου, είναι ένα ανάλογο ζήτημα. Δεν γεννιέσαι με αυτό, το αποκτάς στην πορεία μέσα απ τα βιώματα σου! Για μένα το πρόβλημα δεν ήταν η χρήση αλλά η έλλειψη Αγάπης, Ενότητας και Συντροφικότητας που με έφτασε στη χρήση ουσιών! Έτσι και η ομοφυλοφιλία, δεν πιστεύω ότι έχει να κάνει με ποιον κάνεις σεξ, αλλά με το τι σε έφτασε να κάνεις αυτή την επιλογή!
Ποσο αληθεια ...Βήμα βήμα παίρνεις την δύναμη σου πίσω, για να νιώσεις ελεύθερος να επιλέξεις ξανά...Χτίζεις-γκρεμίζεις, γκρεμίζεις-χτίζεις και στο ενδιάμεσο φοβάσαι...Και τότε θέλεις ένα χέρι να σε κρατήσει, να σε κάνει να νιώσεις ασφάλεια και αγάπη, ώστε να ξεριζώσεις και το τελευταίο υπονοούμενο αυτοαπόρριψης και αυτοτιμωρίας.
μονο που το διαβαζω δακρυζω περνωτας απο μπροστα μου σαν ταινεια σκοινες απο γκρεμισματα , χτισιματα φοβους πισωγυρισματα.... αλλα παντα ενα Χερι το δικο σου... και αλλα πολλα των συνοιδοιπωρων μου εδω μεσα να μου δινουν εκεινη την δυναμη καποιες φορες να κανω και το μικρο αλματακι... 
Ακριβως ...Οι άνθρωποι συνήθως δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι έκαναν λάθος επιλογές, γιατί φοβούνται να τις αλλάξουν, όταν έχουν στηρίξει πάνω σ' αυτές τις επιλογές όλο το μίσος και την εκδικητικότητα για την Ζωή και τον Εαυτό τους. Γιατί, όπως λέει και ο ποιητής, τι θα γίνουμε χωρίς βαρβάρους?
Ετσι Βασουλα μας..Όταν οι βάρβαροι φύγουν από μέσα σου, τότε το μόνο που σου μένει είναι να Αγαπήσεις τον Εαυτό σου, γιατί αυτός ο Δρόμος που ανοίγει και ελευθερώνεται πάει κατευθείαν στον Θεό...Έχει διαφάνεια τόση, ώστε να μπορείς να "δεις" το ουσιώδες, που κρυβόταν τόσο καιρό πίσω από τα πέπλα των ψευδαισθήσεων.
ΒασούλαΒήμα βήμα παίρνεις την δύναμη σου πίσω, για να νιώσεις ελεύθερος να επιλέξεις ξανά...Χτίζεις-γκρεμίζεις, γκρεμίζεις-χτίζεις και στο ενδιάμεσο φοβάσαι...Και τότε θέλεις ένα χέρι να σε κρατήσει, να σε κάνει να νιώσεις ασφάλεια και αγάπη, ώστε να ξεριζώσεις και το τελευταίο υπονοούμενο αυτοαπόρριψης και αυτοτιμωρίας.
Σ'ευχαριστώ Οι άνθρωποι συνήθως δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι έκαναν λάθος επιλογές, γιατί φοβούνται να τις αλλάξουν, όταν έχουν στηρίξει πάνω σ' αυτές τις επιλογές όλο το μίσος και την εκδικητικότητα για την Ζωή και τον Εαυτό τους. Γιατί, όπως λέει και ο ποιητής, τι θα γίνουμε χωρίς βαρβάρους?
Όταν οι βάρβαροι φύγουν από μέσα σου, τότε το μόνο που σου μένει είναι να Αγαπήσεις τον Εαυτό σου, γιατί αυτός ο Δρόμος που ανοίγει και ελευθερώνεται πάει κατευθείαν στον Θεό...Έχει διαφάνεια τόση, ώστε να μπορείς να "δεις" το ουσιώδες, που κρυβόταν τόσο καιρό πίσω από τα πέπλα των ψευδαισθήσεων.
Να θυμάσαι ότι είναι γενικό το κακό, να θεωρεί ο άνθρωπος τον Εαυτό του ξεγραμμένο...Και όταν το ασυνείδητο έχει γεμίσει από αυτήν την πεποίθηση, είναι πολύ φυσιολογικό να κάνει εκείνες τις επιλογές που θα την συντηρούν, ενώ συνειδητά νομίζει ότι κάνει το καλύτερο για εκείνον.
Κάπως έτσι μαζεύουν οι άνθρωποι περιουσία, για να καταφέρουν να "δέσουν" στην Γη, ενόσω νιώθουν ότι η Ζωή τους πετάει έξω...
Και εγώ και επίσης πολύ χαρούμενη γι'αυτόVasoula έγραψε:Όσο για το κάτι αποκλίνον που λες, κι εγώ έτσι νιώθω και είμαι και πολύ χαρούμενη γι' αυτό. Και εγώ είμαι ένας άνθρωπος που αποκλίνει από το φυσιολογικό, που είναι το πρόβλημα?
