Γι' αυτό που πολεμάς είναι μόνο η εξέλιξή σου...Εκεί στον κάθετο άξονα...γιατί όταν αυτός ολοκληρωθεί, ο πόλεμος μετά, στον οριζόντιο, γίνεται αρμονία, ειρήνη και πληρότητα
__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου
...και εκείνο το Θέλημα που δεν έχει παραχωρήσεις, παρά μόνο Επιλογή, Απόφαση και Αφοσίωση…
Όταν είσαι ξύπνιος μπορείς να κατευθύνεσαι εκεί που Θέλεις… Και αυτό έχει τόσο Αφοσίωση, που μοιάζει με πόλεμο…
Όταν δεν υφίστανται κενά που χρειάζεται να συμπληρωθούν, τότε το να υπάρχεις απλώς σ' αυτόν τον κόσμο μέσα στο σώμα σου, είναι η υψηλότερη κατάκτηση!
________________ Πολέμα και Οραματίσου!
Ο ΄Ανθρωπος δεν έχει απλά την νοημοσύνη του λεξικού, αλλά την Σοφία του θεού…Και για να την εκφράσει, χρειάζεται πρωτίστως να αφοσιωθεί σ’ αυτό που Είναι… B.N.
Τον Δρόμο τον βρήκαμε… Ο πόλεμος όμως μας βρίσκει μέσα από την Αφοσίωση, μέχρι να έρθει εκείνη η ευλογημένη Σιωπή, που τότε μπορούμε να αγγίξουμε το Σύμπαν μας, και τότε μπορούμε να τον τιμήσουμε κιόλας…
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είμαι Παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο Δρόμος ο δικός μου προς εσένα...
Και ο Ιησούς είπε ότι μόνο τα παιδιά θα μπουν στο Βασίλειο των Ουρανών.
Τον Δρόμο τον βρήκαμε… Ο πόλεμος όμως μας βρίσκει μέσα από την Αφοσίωση, μέχρι να έρθει εκείνη η ευλογημένη Σιωπή, που τότε μπορούμε να αγγίξουμε το Σύμπαν μας, και τότε μπορούμε να τον τιμήσουμε κιόλας…
Τον Δρόμο τον βρήκαμε… Ο πόλεμος όμως μας βρίσκει μέσα από την Αφοσίωση, μέχρι να έρθει εκείνη η ευλογημένη Σιωπή, που τότε μπορούμε να αγγίξουμε το Σύμπαν μας, και τότε μπορούμε να τον τιμήσουμε κιόλας…
Ένα λάθος… Ο Δρόμος ο δικός μας δεν αφορίζει όλους όσοι δεν τον ακολουθούν, όταν τον περπατάμε με αλήθεια και δεν φανταζόμαστε ότι τον περπατάμε, ενώ δεν έχουμε κάνει ούτε μισό βήμα προς τον Θεό μέσα μας…
Τότε ο Δρόμος γίνεται Νόμος!
Όπου είναι ο Εαυτός μας είναι και ο Θεός και όπου είναι ο Θεός είναι όλα....
Ο Δρόμος ο δικός μας δεν αφορίζει όλους όσοι δεν τον ακολουθούν, όταν τον περπατάμε με αλήθεια και δεν φανταζόμαστε ότι τον περπατάμε, ενώ δεν έχουμε κάνει ούτε μισό βήμα προς τον Θεό μέσα μας…
Επιλέγουμε έναν Δρόμο που μας κατευθύνει στον Κόσμο που οραματιστήκαμε, οι Μνήμες του οποίου είναι μέσα μας δεμένες σε μεταξωτή κλωστή
Και αντί να τον τιμήσουμε, προσπαθούμε να τον κάνουμε ίδιο με τον κόσμο που θέλουμε να εγκαταλείψουμε…