ΚΑΠΟΙΑ ΛΟΓΙΑ...

[Δωρουλα]

[ALEXOULA]

[Ελενίτσα]

[ARTYADIS]

Δεν θέλω να είμαι τιμωρός κανενός, ούτε κριτής, ούτε σωτήρας… αυτό που επιλέγω είναι να Είμαι ο Εαυτός μου και όμορφα να τραβήξω την ανηφόρα της Επιστροφής μου…>>>

[sofia sourra]

[Μάνος]

Δεν είμαστε πιόνια… Είμαστε Άνθρωποι, που γεννηθήκαμε από την Αγάπη και την Σοφία και μόνο αυτήν την Αλήθεια μπορώ να αναγνωρίσω, ακόμα και αν σε χάσω, γιατί εσύ πιστεύεις ότι η αλήθεια είναι να γίνεσαι διαρκώς θύμα ή θύτης του παιχνιδιού και να προσπαθείς διακαώς να δικαιώνεις τον ρόλο σου…

Βασούλα μου

[Vasoula]

παιδάκια γιατί έχετε βάλει λυπημένες φατσούλες?

Αυτό που έγραψα αφορά τις παραχωρήσεις που κάνουν τα μέλη μιάς σχέσης πάνω στους ρόλους "μάνα-πατέρας", οι οποίοι, το ξέρετε πια, ότι είναι κυρίαρχοι και κρύβονται πίσω από τις λανθασμένες ασφάλειες της ανωριμότητας των ανθρώπων.

Αν δεν υπάρχουν αυτοί οι ρόλοι, τότε όλα είναι αυθεντικά...Και οι υποχωρήσεις αναγκαίες.

Σαφώς είναι καλύτερα να αντιμετωπίζεις την ζωή μαζί με κάποιον άλλον, είναι και η ομορφιά του Ανθρώπινου όντος το "μαζί", αρκεί να νιώθεις ελεύθερος να είσαι μαζί με κάποιον άλλον άνθρωπο και όχι για να κρύψεις τους φόβους σου και τις ανασφάλειές σου.

Έγραψα στις ομάδες ότι οτιδήποτε παραχωρεί κανείς, θα το απαιτήσει με έναν υπόγειο τρόπο, όπως και ότι απαιτεί κανείς θα το παραχωρήσει χωρίς να το συνειδητοποιήσει...

Δεστε πχ. τους γονείς...Κάνουν τάχα θυσίες (παραχωρήσεις) και μετά ύπουλα απαιτούν την Ψυχή σου...
Και τα παιδιά απαιτούν αγάπη και ενδιαφέρον από τους γονείς και μετά ασυνείδητα παραχωρούν την ελευθερία τους
Σκεφτείτε πόσοι ενήλικες μένουν μαζί με τους γονείς τους τάχα γιατί δεν έχουν τα μέσα να επιβιώσουν...

Αυτό που έγραψα δεν αφορά μόνο συντροφικές σχέσεις, αλλά ακόμα και την σχέση γονιού-παιδιού...Και για εμένα, αυτό τουλάχιστον είναι βιωμένο από την Τζοαννούλα...Κανείς δεν αγαπάει αν δεν "γνωρίσει" τον άλλον...Ούτε την μάνα του, ούτε τον σύντροφό του, ούτε καν το παιδί του...

Γι' αυτό να είστε προσεχτικοί...
Η Αγάπη δεν έχει ούτε παραχωρήσεις, ούτε απαιτήσεις, ούτε θυσίες...
Εχει μόνο εγκατάλειψη των προτύπων και των ρόλων και γι' αυτό χρειάζεται να μιλάμε για αυθεντικότητα όταν θέλουμε να βαδίζουμε στην Ζωή σαν Άνθρωποι

Τα παιχνίδια ελέγχου αυτό ακριβώς κάνουν...Σε κάνουν να βαδίζεις στην ζωή σαν ανάπηρος...

[Danielli]

Δεστε πχ. τους γονείς...Κάνουν τάχα θυσίες (παραχωρήσεις) και μετά ύπουλα απαιτούν την Ψυχή σου...
Και τα παιδιά απαιτούν αγάπη και ενδιαφέρον από τους γονείς και μετά ασυνείδητα παραχωρούν την ελευθερία τους

Αυτο ξαναπέστο!!

[Fotinoula]

Γι' αυτό να είστε προσεχτικοί...
Η Αγάπη δεν έχει ούτε παραχωρήσεις, ούτε απαιτήσεις, ούτε θυσίες...
Εχει μόνο εγκατάλειψη των προτύπων και των ρόλων και γι' αυτό χρειάζεται να μιλάμε για αυθεντικότητα όταν θέλουμε να βαδίζουμε στην Ζωή σαν Άνθρωποι

Τα παιχνίδια ελέγχου αυτό ακριβώς κάνουν...Σε κάνουν να βαδίζεις στην ζωή σαν ανάπηρος...

[AMALIA]

Αυτό που έγραψα δεν αφορά μόνο συντροφικές σχέσεις, αλλά ακόμα και την σχέση γονιού-παιδιού...Και για εμένα, αυτό τουλάχιστον είναι βιωμένο από την Τζοαννούλα...Κανείς δεν αγαπάει αν δεν "γνωρίσει" τον άλλον...Ούτε την μάνα του, ούτε τον σύντροφό του, ούτε καν το παιδί του...

Ετσι ακριβως..

Γι' αυτό να είστε προσεχτικοί...
Η Αγάπη δεν έχει ούτε παραχωρήσεις, ούτε απαιτήσεις, ούτε θυσίες...
Εχει μόνο εγκατάλειψη των προτύπων και των ρόλων και γι' αυτό χρειάζεται να μιλάμε για αυθεντικότητα όταν θέλουμε να βαδίζουμε στην Ζωή σαν Άνθρωποι

[Ιωαννάκι]

Γι' αυτό να είστε προσεχτικοί...
Η Αγάπη δεν έχει ούτε παραχωρήσεις, ούτε απαιτήσεις, ούτε θυσίες...
Εχει μόνο εγκατάλειψη των προτύπων και των ρόλων και γι' αυτό χρειάζεται να μιλάμε για αυθεντικότητα όταν θέλουμε να βαδίζουμε στην Ζωή σαν Άνθρωποι

Τα παιχνίδια ελέγχου αυτό ακριβώς κάνουν...Σε κάνουν να βαδίζεις στην ζωή σαν ανάπηρος...

[Ελενίτσα]

παιδάκια γιατί έχετε βάλει λυπημένες φατσούλες?

Κάναμε μερικά σεναριάκια Δεν γίναμε Φώσκολοι αλλά όχι ότι δεν κοντέψαμε κιόλας

Σαφώς είναι καλύτερα να αντιμετωπίζεις την ζωή μαζί με κάποιον άλλον, είναι και η ομορφιά του Ανθρώπινου όντος το "μαζί", αρκεί να νιώθεις ελεύθερος να είσαι μαζί με κάποιον άλλον άνθρωπο και όχι για να κρύψεις τους φόβους σου και τις ανασφάλειές σου.
Έγραψα στις ομάδες ότι οτιδήποτε παραχωρεί κανείς, θα το απαιτήσει με έναν υπόγειο τρόπο, όπως και ότι απαιτεί κανείς θα το παραχωρήσει χωρίς να το συνειδητοποιήσει...

Δεστε πχ. τους γονείς...Κάνουν τάχα θυσίες (παραχωρήσεις) και μετά ύπουλα απαιτούν την Ψυχή σου...
Και τα παιδιά απαιτούν αγάπη και ενδιαφέρον από τους γονείς και μετά ασυνείδητα παραχωρούν την ελευθερία τους
Σκεφτείτε πόσοι ενήλικες μένουν μαζί με τους γονείς τους τάχα γιατί δεν έχουν τα μέσα να επιβιώσουν...

[Ellaki]

Γι' αυτό να είστε προσεχτικοί...
Η Αγάπη δεν έχει ούτε παραχωρήσεις, ούτε απαιτήσεις, ούτε θυσίες...
Εχει μόνο εγκατάλειψη των προτύπων και των ρόλων και γι' αυτό χρειάζεται να μιλάμε για αυθεντικότητα όταν θέλουμε να βαδίζουμε στην Ζωή σαν Άνθρωποι

Τα παιχνίδια ελέγχου αυτό ακριβώς κάνουν...Σε κάνουν να βαδίζεις στην ζωή σαν ανάπηρος...

[Valia]

Κανείς δεν αγαπάει αν δεν "γνωρίσει" τον άλλον...Ούτε την μάνα του, ούτε τον σύντροφό του, ούτε καν το παιδί του...

Γι' αυτό να είστε προσεχτικοί...
Η Αγάπη δεν έχει ούτε παραχωρήσεις, ούτε απαιτήσεις, ούτε θυσίες...
Εχει μόνο εγκατάλειψη των προτύπων και των ρόλων και γι' αυτό χρειάζεται να μιλάμε για αυθεντικότητα όταν θέλουμε να βαδίζουμε στην Ζωή σαν Άνθρωποι

Τα παιχνίδια ελέγχου αυτό ακριβώς κάνουν...Σε κάνουν να βαδίζεις στην ζωή σαν ανάπηρος...

πόσο αλήθεια...

[Βικούλα]

Κανείς δεν αγαπάει αν δεν "γνωρίσει" τον άλλον...Ούτε την μάνα του, ούτε τον σύντροφό του, ούτε καν το παιδί του...

Γι' αυτό να είστε προσεχτικοί...
Η Αγάπη δεν έχει ούτε παραχωρήσεις, ούτε απαιτήσεις, ούτε θυσίες...
Εχει μόνο εγκατάλειψη των προτύπων και των ρόλων και γι' αυτό χρειάζεται να μιλάμε για αυθεντικότητα όταν θέλουμε να βαδίζουμε στην Ζωή σαν Άνθρωποι

Τα παιχνίδια ελέγχου αυτό ακριβώς κάνουν...Σε κάνουν να βαδίζεις στην ζωή σαν ανάπηρος...