Μια ξανθιά οδηγεί το αυτοκίνητο της και σε κάποιο φανάρι
εμφανίζεται ο σχετικός Πακιστανός για να της καθαρίσει το τζάμι.
Το τζάμι είναι καθαρό και η κοπέλα του δίνει 50 λεπτά και του κάνει νόημα να μην το καθαρίσει.
Ο Πακιστανός ενθουσιάζεται και της λέει με σπασμένα ελληνικά:
- "Κυρία, είστε πολύ όμορφη."
Η ξανθιά συνεχίζει τον δρόμο της, και στο άλλο φανάρι πάλι τα ίδια. Ο ίδιος Πακιστανός κάνει πάλι να της πλύνει το τζάμι, του δίνει πάλι 50 λεπτά, και ακούει πάλι το ίδιο κομπλιμέντο.
Αυτή η ιστορία συνεχίζεται και στα επόμενα 5-6 φανάρια...
Πάντα ο ίδιος Πακιστανός, και με το ίδιο κομπλιμέντο, οπότε η κοπέλα δεν αντέχει και του λέει:
- "Κοίταξε, θα σου δώσω 5 ευρώ, αρκεί αν μου πεις πως το κάνεις και εμφανίζεσαι σε κάθε φανάρι."
- "Κυρία", λέει αυτός, "αν μου δώσετε 5 ευρώ, θα σας πω πως να βγείτε από την πλατεία..."
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΠΟΣΑ ΔΙΝΟΥΜΕ,ΑΛΛΑ ΠΟΣΗ ΑΓΑΠΗ ΒΑΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ
Είναι που λέτε μια ξανθιά, μια μελαχρινή και μια κοκκινομάλλα
, οι οποίες έχουν ναυαγήσει σε ένα ερημονήσι.
Η απέναντι ακτή απέχει 100 μίλια,
πολύ μεγάλη απόσταση.
Αλλά, μια και δεν έχουν καθόλου φαγητό και νερό
πρέπει να προσπαθήσουν να τη διασχίσουν αλλιώς θα πεθάνουν.
Κανονίζουν, λοιπόν να φύγει μια από αυτές
και να πάει να φέρει βοήθεια.
Ξεκινάει λοιπόν η κοκκινομάλλα,
η οποία κάνει δέκα μίλια, νιώθει ότι δεν μπορεί να τα καταφέρει και γυρίζει πίσω.
Μετά αποφασίζουν να δοκιμάσει η μελαχρινή,
η οποία ήταν σε καλύτερη φυσική κατάσταση.
Πράγματι, έκανε 15 μίλια, αλλά κουράστηκε και αυτή
και γύρισε πίσω.
Έτσι, απέμεινε η ξανθιά.
Βλέποντας ότι είναι η μόνη ελπίδα που είχαν,
η ξανθιά ξεκίνησε με όλες της τις δυνάμεις,
έκανε 95 μίλια, και ξεθεωμένη είπε:
- "Αποκλείεται να τα καταφέρω", και γύρισε πίσω.
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΠΟΣΑ ΔΙΝΟΥΜΕ,ΑΛΛΑ ΠΟΣΗ ΑΓΑΠΗ ΒΑΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ
Ένας ιερέας πεθαίνει και βρίσκεται στην είσοδο του Παραδείσου. Μπροστά του βρίσκεται ένας τύπος με μαύρο γυαλί , τζιν παντελόνι, φανταχτερό πουκάμισο και μυστήριο ύφος... Έρχεται ο άγιος Πέτρος και ρωτάει τον πρώτο:
- Ποιος είσαι, τέκνο μου εσύ;
- Ο Μητσάρας να 'ουμ'. 40 χρόνια ταξί, πρώτος στην πιάτσα Βαρδάρη-Λαχαναγορά, βασικά.
- Έλα, τέκνο μου, λέει ο άγιος Πέτρος. Πάρε αυτή τη μεταξωτή ρόμπα με τα χρυσά κοσμήματα και έλα στο βασίλειο των Ουρανών...
Ο Μήτσος περνάει λοιπόν στον Παράδεισο και έρχεται η σειρά του ιερέα.
- Είμαι ο πατήρ Ιωσήφ Αγγελίδης, 40 χρόνια στην ενορία της Ιεράς Μητροπόλεως άνω Παναγιάς.
- Πάρε, τέκνων μου, λέει ο άγιος Πέτρος, αυτή τη βαμβακερή ρόμπα και προχώρησε κι εσύ στο Βασίλειο των Ουρανών.
- Μα γιατί, απορεί ο ιερωμένος. Γιατί μετάξια και χρυσάφια στον ταξιτζή και σε μένα ένα απλό βαμβακερό;
- Κοίταξε τέκνων μου, του λέει ο άγιος Πέτρος. Σε μας εδώ μετράει το αποτέλεσμα. Όταν εσύ κήρυττες, το ποίμνιο κοιμόταν. Όταν οδηγούσε ο Μήτσος όμως, οι επιβάτες έκαναν την προσευχή τους.
Ο Σέρλοκ Χολμς και ο βοηθός του Δρ. Γουάτσον πήγανε για κάμπινγκ.
Αφού λοιπόν το βράδυ έφαγαν και ήπιαν το κρασάκι τους, την πέφτουν για ύπνο.
Ξαφνικά, μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα, ο Σέρλοκ σκουντάει τον Γουάτσον.
"Γουάτσον, ξύπνα. Κοίτα πάνω και πες μου τι βλέπεις."
"Τί να δώ, κ. Χολμς; Εκατομμύρια των εκατομμυρίων αστέρια."
"Και τι συμπέρασμα βγάζεις από αυτό;"
"Κοιτάξτε: Αστρονομικά, συμπεραίνω ότι υπάρχουν εκατομμύρια γαλαξίες στο σύμπαν και συνεπώς
άπειρο πλήθος αστέρων και πλανητών.
Αστρολογικά, ο σκορπιός πρέπει να βρίσκεται στο Λέοντα.
Ωρολογιακά, πρέπει να είναι περίπου τρεις και τέταρτο τα ξημερώματα.
Μετεωρολογικά, μάλλον θα κάνει καλό καιρό αύριο.
Θεολογικά, συμπεραίνω ότι ο Θεός είναι παντοδύναμος και ότι αποτελούμε ένα απειροελάχιστο και ασήμαντο κομμάτι του σύμπαντος.
Εσείς τι συμπεραίνετε κ. Χολμς;"
Ένας τύπος μισούσε θανάσιμα τον γάτο της γυναίκας του και αποφάσισε να τον ξεφορτωθεί πηγαίνοντάς τον με το αυτοκίνητο 20 οικοδομικά τετράγωνα μακριά και να τον αφήσει στο πάρκο. Καθώς επέστρεφε στο σπίτι, ο γάτος ερχόταν από τον δρόμο. Την επόμενη ημέρα αποφάσισε να τον ξεφορτωθεί πηγαίνοντάς τον με το αυτοκίνητο 40 οικοδομικά τετράγωνα μακριά και να τον αφήσει.
Καθώς επέστρεφε στο σπίτι, ο γάτος ερχόταν από τον δρόμο. Συνέχισε αφήνοντας τον γάτο όλο και πιο μακριά, αλλά ο παλιόγατος πάντοτε επέστρεφε στο σπίτι.
Τελικά, αποφάσισε να τον οδηγήσει πολλά χιλιόμετρα μακριά, να στρίψει δεξιά, να οδηγήσει πολλά χιλιόμετρα, να στρίψει αριστερά, να οδηγήσει πολλά χιλιόμετρα, να περάσει την γέφυρα, να στρίψει δεξιά, να οδηγήσει πολλά χιλιόμετρα, ώσπου έφτασε σε ασφαλή απόσταση από το σπίτι του (κατά την γνώμη του) και εγκατέλειψε τον γάτο εκεί πέρα.
Μερικές ώρες αργότερα, τηλεφώνησε στο σπίτι του:
-Τζένη, ο γάτος είναι εκεί;
-Ναι, γιατί ρωτάς;
Έξω φρενών ο τύπος απαντά:
-Για φέρτον στο τηλέφωνο τον πούστη, χάθηκα και θέλω οδηγίες