Ο ΑΝΕΜΟΣ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

[Ταρούλα]

[Μπεττουλα]

Μανουλη μου, η αλήθεια είναι ότι ο Εαυτός μας έχει πολλές δυνάμεις φανερές μα και κρυφές. Έτσι διαχωρισμένος όμως όπως είναι ο άνθρωπος, δεν μπορεί να διανοηθεί ότι δημιουργεί μόνος του την πραγματικότητά του και αυτό ΄δεν είναι πάντα θετικό, γιατί τις περισσότερες φορές αυτοσαμποτάρεται, λόγω ασυνείδητων συναισθημάτων, που αντικρούουν το όφελος του, για να στηρίξουν τον προγραμματισμό του.

Ποιά είναι η αλήθεια ρωτάς... Η αλήθεια βρίσκεται αντίθετα από εκεί που βρίσκεται ο φόβος.

Ο Εαυτός μας θα μας καθοδηγήσει για να κάνουμε έναν πόλεμο που χρειάζεται, δεν θα μας πει που θα τον κάνουμε, γιατί δεν τον ενδιαφέρει ο τόπος και ο χρόνος, όσο η Απόφαση μας να πολεμήσουμε τους "δαίμονές" μας.

Μανουλη

[ΙΩΑΝΝΑ]

[Μάνος]

Έτσι διαχωρισμένος όμως όπως είναι ο άνθρωπος, δεν μπορεί να διανοηθεί ότι δημιουργεί μόνος του την πραγματικότητά του και αυτό ΄δεν είναι πάντα θετικό, γιατί τις περισσότερες φορές αυτοσαμποτάρεται, λόγω ασυνείδητων συναισθημάτων, που αντικρούουν το όφελος του, για να στηρίξουν τον προγραμματισμό του.

Η αλήθεια βρίσκεται αντίθετα από εκεί που βρίσκεται ο φόβος. Μπορεί όντως να χρειάζεται να γυρίσεις πίσω για να τον αντιμετωπίσεις. Ή μπορεί να μείνεις στην Αυστραλία για να τον αντιμετωπίσεις εκεί. Όπως και να γίνει, αυτό που χρειάζεται είναι να παλέψεις με τους φόβους σου και αυτό είναι το κύριο θέμα για εσένα, και όχι ο τόπος που θα γίνει αυτό.

Ο Εαυτός μας θα μας καθοδηγήσει για να κάνουμε έναν πόλεμο που χρειάζεται, δεν θα μας πει που θα τον κάνουμε, γιατί δεν τον ενδιαφέρει ο τόπος και ο χρόνος, όσο η Απόφαση μας να πολεμήσουμε τους "δαίμονές" μας.

Αχ... Βασούλα..., Βασούλα...!
Πως όμως θα καταλάβω που βρίσκεται ο φόβος μου; Βρίσκεται στην Αυστραλία παρέα με τη μοναξιά μου οπότε αυτός είναι ο λόγος που το ένα μου μισό θέλει να γυρίσω Ελλάδα; ...Γιατί κακά τα ψέμματα, τη φοβάμαι τη μοναξιά και όχι μόνο αυτό, αλλά φοβάμαι για το πως θα διαχειριστώ τόσα πράγματα μακρυά από εσάς.
Γιατί όπως και να το κάνουμε είναι αλλιώτικος ο δρόμος της αυτογνωσίας χωρίς παρέα...
ή
Βρίσκεται στην Ελλάδα παρέα με την οικογενειακή τερατώδη αγάπη οπότε αυτός είναι ο λόγος που το άλλο μου μισό θέλει να παραμείνω στη Μελβούρνη; Μήπως φοβάμαι να την αντιμετωπίσω και αναζητώ πίστωση χρόνου; ...Και όχι μόνο αυτό αλλά φοβάμαι και την ανεργία..., τι θα γίνει όταν τελειώσουν οι οικονομίες μου, κλπ...

[Vasoula]

Μανούλη μου...έχεις δίκιο για την μοναξιά που μπορεί να βιώσει κανείς σε έναν ξένο τόπο, αυτήν την μοναξιά που είναι εμφανής! Υπάρχει όμως και η αφανής μοναξιά, όταν όπου και να είναι, δεν αντέχει τον Εαυτό του

Η Φιλία είναι μία από τις βασικές ανάγκες του ανθρώπου,
η αγκαλιά, η επικοινωνία, το μοίρασμα, το άγγιγμα, η αλληλο-υποστήριξη, είναι καταστάσεις που φορτίζουν την καρδιά μας με Αγάπη και μας δίνουν την δύναμη να ανακαλύψουμε την δική μας εσωτερική πηγή Αγάπης, ώστε όλα να γίνουν περισσότερο αληθινά στην Ζωή μας.
Οπότε θα έλεγα ότι θα πάρεις εκείνες τις αποφάσεις, που θα σε κάνουν να νιώθεις περισσότερο δυνατός να πολεμήσεις τους φόβους σου και σε ξεβολεύουν.
Ξεβόλεμα είναι να αντιμετωπίσεις τους φόβους σου σε έναν ξένο τόπο, χωρίς Φίλους, και χρειάζεται δύναμη, το καταλαβαίνω
Όμως νομίζω ότι είναι περισσότερο δύσκολο να ξεβολευτείς όταν παλεύεις με τους υπόγειους προγονικούς δεσμούς και βρίσκεσαι κοντά στην οικογένεια σου, που το σίγουρο είναι ότι δεν θα σου επιτρέψει να αποκοπείς από τις εξαρτήσεις σου.
Εκεί χρειάζεται απεριόριστη δύναμη για να πατήσεις στον δικό σου Δρόμο, αψηφώντας τις "απειλές" των οικείων σου.

Έτσι αυτό που θα χρειαστεί ΄να μετρήσεις για τις αποφάσεις σου, είναι την δική σου δύναμη και όχι τους φόβους σου...Αυτοί, όπου πας είναι μαζί σου.

[Ellaki]

Αυτή τη γλύκα όπως λες Ελλάκι μου, πως είναι δυνατόν να την νιώσει κάποιος που δεν ξέρει καν πως είναι; Καλά εσύ, πορεύεσαι στον δρόμο της αυτογνωσίας χρόνια τώρα με αποτέλεσμα να έχεις ανοίξει και να είσαι σε θέση να την νιώσεις. Τί γίνεται όμως με κάποιον που όχι μόνο είναι κλειστός στο να αφεθεί και να νιώσει, αλλά δεν ξέρει που του παν τα τέσσερα κυριολεκτικά!!! ...Και άντε πες τη νιώθει κάποια στιγμή. Πως θα καταλάβει πως πρόκειται για βοήθεια από τον Ανώτερο και όχι ότι είναι μια αλήθεια δική του καμουφλαρισμένη με όλες τις εντολές και τους προγραμματισμούς;

Είναι σίγουρα δυσκολο στην αρχή γιατί στην ουσία αμφιβάλλεις ακόμη κι αν υπάρχει, ενώ τα πάντα όλα περνάνε από τον έλεγχο του νου.
Φαντάσου ένα μωράκι που προσπαθεί να περπατήσει. Σηκώνεται, πέφτει, κάνει καρούμπαλα .......... αλλά εκεί, επιμένει να προσπαθεί μέχρι που κάποια στιγμή κάνει το πρώτο αβέβαιο βήμα, ενώ ούτε για μια στιγμή δεν έχει αμφιβολία ότι θα τα καταφέρει.
Ξεχάσαμε Μανούλη μου πόσο όμορφη είναι η αγκαλιά του Εαυτού μας κι αυτό πονάει περισσότερο από όλα τα άλλα στην ζωή μας.
Μωράκια πρέπει να ξαναγίνουμε, να μάθουμε να περπατάμε ξανά σε έναν κόσμο που Εμείς θα πλάσουμε και ο τρόπος είναι ένας..........παρατηρώ, πειραματίζομαι, πέφτω, ξανασηκώνομαι και δεν ξεχνώ να οραματίζομαι όσες δυσκολίες κι αν υπάρχουν, όσοι διαόλοι κι αν ξυπνήσουν.

<Πολεμώ και Οραματίζομαι> έχει πει η Αγαπημένη μας Βασούλα

[Θοδωράκος]

Ελλάκι

[margaritarenia]

Όμως νομίζω ότι είναι περισσότερο δύσκολο να ξεβολευτείς όταν παλεύεις με τους υπόγειους προγονικούς δεσμούς και βρίσκεσαι κοντά στην οικογένεια σου, που το σίγουρο είναι ότι δεν θα σου επιτρέψει να αποκοπείς από τις εξαρτήσεις σου.
Εκεί χρειάζεται απεριόριστη δύναμη για να πατήσεις στον δικό σου Δρόμο, αψηφώντας τις "απειλές" των οικείων σου.

Έτσι αυτό που θα χρειαστεί ΄να μετρήσεις για τις αποφάσεις σου, είναι την δική σου δύναμη και όχι τους φόβους σου...Αυτοί, όπου πας είναι μαζί σου.

Ω ναι ......

Ξεχάσαμε Μανούλη μου πόσο όμορφη είναι η αγκαλιά του Εαυτού μας κι αυτό πονάει περισσότερο από όλα τα άλλα στην ζωή μας.
Μωράκια πρέπει να ξαναγίνουμε, να μάθουμε να περπατάμε ξανά σε έναν κόσμο που Εμείς θα πλάσουμε και ο τρόπος είναι ένας..........παρατηρώ, πειραματίζομαι, πέφτω, ξανασηκώνομαι και δεν ξεχνώ να οραματίζομαι όσες δυσκολίες κι αν υπάρχουν, όσοι διαόλοι κι αν ξυπνήσουν.

<Πολεμώ και Οραματίζομαι> έχει πει η Αγαπημένη μας Βασούλα

Ελλάκι....

[Μάνος]

Βασούλα μου γλυκιά


Ελλάκι μου

[Fotinoula]

Μάνο μου

Βασούλα μου

Ελλάκι μου

[Ταρούλα]

[Δωρουλα]

παιδάκια μου!

[Ιωαννάκι]

Παιδάκια γλυκά

[ALEXOULA]

[Μπεττουλα]

..παρατηρώ, πειραματίζομαι, πέφτω, ξανασηκώνομαι και δεν ξεχνώ να οραματίζομαι όσες δυσκολίες κι αν υπάρχουν, όσοι διαόλοι κι αν ξυπνήσουν.

Η Φιλία είναι μία από τις βασικές ανάγκες του ανθρώπου,
η αγκαλιά, η επικοινωνία, το μοίρασμα, το άγγιγμα, η αλληλο-υποστήριξη, είναι καταστάσεις που φορτίζουν την καρδιά μας με Αγάπη και μας δίνουν την δύναμη να ανακαλύψουμε την δική μας εσωτερική πηγή Αγάπης, ώστε όλα να γίνουν περισσότερο αληθινά στην Ζωή μας.

παιδακια ολα