Κουράστηκε η ψυχή να βλέπει τόση δυστυχία και τόσο αναίτιο πόνο, σ έναν τέτοιας ασύλληπτης ομορφιάς και φυσικού πλούτου πλανήτη, με τις πραγματικές ανθρώπινες δυνατότητες σχεδόν απεριόριστες, ιδιαίτερα αν δεν παρεμποδίζονται...
Κι όμως…είναι αλήθεια…
21ος αιώνας στον πλανήτη γη και οι περισσότεροι άνθρωποι, κατά γενική ομολογία, εξακολουθούν να ζουν κάτω από απαράδεκτες συνθήκες, μέσα σε βάρβαρο και ανασφαλές κοινωνικό περιβάλλον, στερούμενοι πρόσβασης σε βασικά αγαθά που χρειάζονται για την επιβίωση και την ευημερία τους.
Αυτό το γεγονός, με βάση τις υπάρχουσες γνώσεις, τις φυσικές περιβαντολλογικές δυνατότητες και τα σύγχρονα επιστημονικά και τεχνολογικά εργαλεία, τα οποία πλέον διαθέτουμε, θα έπρεπε να κρίνεται απ όλους, ως απολύτως απαράδεκτο και μη αποδεκτό για τον παγκόσμιο ανθρώπινο πολιτισμό.
Κι όμως, αντί αυτού εξακολουθούμε να εθελοτυφλούμε και να βρισκόμαστε μέσα σε ατελείωτες και ανόητες συγκρούσεις μεταξύ πολιτικών και οικονομικών ιδεολογιών και προτάσεων, οι οποίες στερούμενες αληθινών πανανθρώπινων αξιών και ολιστικής οπτικής του κόσμου μας, αποτυγχάνουν συνεχώς να δώσουν λύσεις στα τεράστια προβλήματα που συσσωρεύονται και τα οποία προσπαθούν να αντιμετωπίσουν οι πολίτες του κόσμου μας.
Από τη μια ανήθικοι, διεφθαρμένοι και άσχετοι πολιτικοί, μαζί με τεχνοκράτες οικονομολόγους του χρήματος, που αντιλαμβάνονται τη ζωή μονάχα με οικονομικούς αριθμούς και δείκτες και από την άλλη άμυαλοι θρησκευτικοί ηγέτες που φανατίζουν και υπνωτίζουν τις μάζες, οδηγούν με την υποκρισία και τα ψέματά τους την ανθρωπότητα στην εξαθλίωση και τον όλεθρο.
Δυστυχώς όλη αυτή η απαράδεκτη παγκόσμια κατάσταση καθιστά όλους μας, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό υπεύθυνους, γιατί μέσα σε όλη αυτή τη σύγχυση και την άγνοια, ενδιαφερόμαστε και αγωνιζόμαστε κυρίως να τα βγάλουμε πέρα, μέσα στη δική μας μικρή και περιορισμένη κλίμακα της καθημερινής ζωής, αδιαφορώντας ουσιαστικά για τη μεγάλη και απαράδεκτη εικόνα του κόσμου μας.
…μέχρι το «κακό» να χτυπήσει και τη δική μας πόρτα…
Ας συλλογιστούμε ήρεμα, όσο πιο υπεύθυνα μπορούμε, τα αυτονόητα και απλά πράγματα που θα έπρεπε να συμβαίνουν στις κοινωνίες μας αντί τούτης της παράδοξης τρέλας.
Ας ρίξουμε πρώτα μια ματιά στον πλανήτη μας από ψηλά, στο κοινό μας σπίτι, για να μπορέσουμε να αντιληφθούμε ότι δεν έχει σύνορα, να καταλάβουμε ότι τα κάθε λογής σύνορα, τους περιορισμούς και τα συμφέροντα τα κατασκευάζουμε εμείς οι ίδιοι, ότι υπάρχουν και αναπτύσσονται μέσα στα κοινωνικά μας συστήματα.
Να αντιληφθούμε ότι κατοικούμε σε μια γη, την οποία έχουμε διαμελίσει και διαχωρίσει για λόγους συμφερόντων και εξ αιτίας αυτών είμαστε σε διαρκείς ανόητες συγκρούσεις μεταξύ μας.
Να συνειδητοποιήσουμε ότι η ύπαρξη των εθνών μας δεν ορίζει όμορφα και αθώα τους διαφορετικούς πολιτισμούς, τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα του κάθε λαού, αλλά ότι ουσιαστικά ορίζει τα περιορισμένα οικονομικά συμφέροντα σ ένα κόσμο διαχωρισμένο και ανταγωνιστικό και για το λόγο αυτό βίαιο, άδικο και βάρβαρο.
Αν πραγματικά μας ενδιαφέρει να αλλάξει ριζικά εικόνα ο κόσμος μας, αν πραγματικά μας ενδιαφέρει σε τι κόσμο θα ζουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας, τότε θα πρέπει να εγκαταλείψουμε κάθε περιορισμένη και διαχωριστική στενομυαλιά, κάθε πρότυπο, αξίες και θεσμούς που δεν λειτουργούν πλέον για το κοινό καλό όλων των ανθρώπων της γης.
Η γη είναι μια και δεν υπάρχει, προς το παρών, άλλος γνωστός πλανήτης που να μπορεί να φιλοξενήσει τη ζωή.
Αυτό απλά σημαίνει ότι δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να συμπεριφερόμαστε και να δρούμε στη γη σαν να ήμασταν οι τελευταίοι κάτοικοί της.
Είναι η ώρα να εγκαταλείψουμε τις σημαίες, τα σύμβολα, τα λάβαρα και το φανατισμό από οτιδήποτε πλασματικά μας χωρίζει και ενωμένοι να λύσουμε τα κοινά προβλήματά μας. Τα προβλήματα είναι ανθρώπινα και όχι εθνικά.
Είναι η ώρα για μια παγκοσμιοποιημένη ανθρωπότητα που δεν θα έχει ως βάση τον χρηματοοικονομικό παράγοντα και τους αριθμούς αλλά τις κοινές ανθρώπινες βιολογικές και συναισθηματικές ανάγκες.
Είναι η ώρα να σκεφτούμε και να αποφασίσουμε ένα ενιαίο σύνταγμα/διακύρηξη των πολιτών όλης της γης, που θα λαμβάνει υπ όψιν πρώτα και πάνω απ όλα την ίδια τη ζωή στον πλανήτη μας, τη διατήρηση και την πρόοδό της.
Όσα ενδεικτικά αναφέρονται παρακάτω, ως παραδείγματα ενός άλλου παγκόσμιου προσανατολισμού, βασίζονται σε σύγχρονες τεκμηριωμένες επιστημονικές γνώσεις και όχι σε προσωπικές απόψεις που πιθανά περιέχουν ιδιοτέλεια και άγνοια.
Σκεφτείτε σε τι κόσμο θα μπορούσαμε να ζούμε όλοι αν κατανοούσαμε την ανάγκη και εφαρμόζαμε ένα Σύνταγμα των πολιτών όλης της γης.
Μερικά από τα βασικά και ουσιαστικά άρθρα ενός τέτοιου συντάγματος θα έπρεπε να αναφέρουν τα παρακάτω,
- Όλοι οι άνθρωποι, άσχετα από χρώμα, φυλή, καταγωγή, πεποιθήσεις ή οποιεσδήποτε άλλες επιφανειακές διαφορές και ικανότητες, έχουν τις ίδιες βιολογικές και συναισθηματικές ανάγκες.
Σ έναν ενωμένο πανανθρώπινο πολιτισμό η κάλυψη των βασικών αναγκών, η πρόσβαση δηλαδή σε καθαρό νερό, τροφή, καθαρό αέρα, υγειονομική περίθαλψη, μόρφωση και στέγη, θεωρούνται αναφαίρετο δικαίωμα όλων των ανθρώπων και αποτελούν βασική προϋπόθεση για την ευημερία, την ασφάλεια και την πρόοδό τους.
- Ζούμε σε έναν πανέμορφο καταπράσινο πλανήτη, που διαθέτει ένα μοναδικό σε πλούτο φυσικό περιβάλλον, μέσα στο οποίο υπάρχουν και προσφέρονται όλα εκείνα τα αγαθά που έχει ανάγκη κάθε πλάσμα και κάθε οργανισμός για να επιβιώσει, να αναπτυχθεί και να ευημερήσει.
Αποτελεί μέγιστο και πρωταρχικό χρέος όλων μας να διατηρήσουμε και να διαφυλάξουμε την ισορροπία αυτής της ομορφιάς και αυτού του πλούτου γιατί έτσι μονάχα θα μπορούν να απολαμβάνουν και να έχουν οι ερχόμενες γενιές ότι πραγματικά χρειάζονται.
- Οι φυσικοί πόροι του πλανήτη αποτελούν παγκόσμια κοινή κληρονομιά όλων των πολιτών του κόσμου και όχι ιδιωτική περιουσία οποιουδήποτε φυσικού προσώπου, έθνους ή εταιρείας, η δε χρήση τους πρέπει να είναι απόλυτα συνδεδεμένη με τη φέρουσα δυνατότητα και αειφορία τους, τις πραγματικές ανθρώπινες ανάγκες και την τεχνολογική πρόοδο με τη χρήση της οποίας θα μπορούν όλοι οι άνθρωποι της γης να απολαμβάνουν το υψηλότερο δυνατό βιοτικό επίπεδο σε όλους τους τομείς της κοινωνικής τους δράσης.
- Η ενεργειακή αυτονομία των κοινωνιών μας αποτελεί θεμέλιο λίθο του επιπέδου του πολιτισμού που θέλουμε να έχουμε.
Η γη και το ευρύτερο φυσικό περιβάλλον περιέχουν άφθονες ανανεώσιμες μορφές και πηγές ενέργειας ικανές να εξασφαλίσουν τις ανάγκες μας για πάρα πολλά χρόνια. Για το λόγο αυτό η χρήση του πετρελαίου περιορίζεται και η χρήση των ορυκτών καυσίμων εγκαταλείπεται ως ιδιαίτερα βλαπτική για τον άνθρωπο και το περιβάλλον.
Η γεωθερμική, η αιολική και ηλιακή ενέργεια, η ενέργεια των ωκεανών, η χρήση του υδρογόνου και άλλων εναλλακτικών μορφών κρίνονται επαρκείς, καθαρότερες και ασφαλέστερες μέθοδοι ενεργειακής κάλυψης και αυτονομίας.
- Η διανομή όλων των παραγόμενων αγαθών μέσα από τις χρηματοπιστωτικές μεθόδους κρίνεται παρωχημένη, αναποτελεσματική, άνιση και ως εκ τούτου απαράδεκτη.
Με τη χρήση όλων των σύγχρονων τεχνολογικών μεθόδων μπορούμε να παράξουμε αφθονία αγαθών και να δημιουργήσουμε μια κοινωνία πρόσβασης όλων σε όλα.
Οι άνθρωποι δεν έχουν ανάγκη τα χρήματα αλλά την ελεύθερη πρόσβαση σε όλα όσα έχουν ανάγκη.
Όλα τα αγαθά και οι υπηρεσίες παρέχονται χωρίς χρήματα ή κάθε λογής ανταλλάγματα, χρεώσεις, πιστώσεις κλπ
- Η γη αποτελεί το κοινό σπίτι όλου του ανθρώπινου είδους και γι αυτό το λόγο οι πολίτες της μπορούν να ταξιδεύουν και να διαμένουν σε οποιοδήποτε μέρος της επιθυμούν ελεύθερα και χωρίς περιορισμούς.
- Οι πολίτες της γης και ιδιαίτερα τα νέα παιδιά μπορούν να σπουδάσουν οτιδήποτε θέλουν και να πάνε σε οποιοδήποτε πανεπιστήμιο, χωρίς να έχουν κανένα περιορισμό. Αν η ενέργεια αποτελεί το θεμέλιο λίθο του τεχνολογικού επιπέδου ενός πανανθρώπινου πολιτισμού η εκπαίδευση αποτελεί το θεμέλιο λίθο των αξιών και της ουσίας ενός τέτοιου πολιτισμού.
- Η αμειβομένη εξαρτημένη εργασία εγκαταλείπεται καθώς παύει να υπάρχει το κίνητρο που ανάγκαζε κάποιον να εργάζεται για να εξασφαλίσει τα προς το ζην.
Ενθαρρύνεται η προσφορά και ο εθελοντισμός στους τομείς εκείνους που ο καθένας μπορεί και επιθυμεί να προσφέρει.
Γίνεται αντιληπτό, μέσα από τη διαρκή και με κάθε προσφερόμενο τρόπο εκπαίδευση, ότι σ έναν κόσμο ενωμένο και αδιαίρετο το Εγώ και το ατομικό συμφέρον δίνουν τη θέση τους στο Εμείς και στο κοινό καλό.
- Οι μηχανές και τα συστήματα διαχείρισης και αυτοματισμών αντικαθιστούν σταδιακά το ανθρώπινο δυναμικό από όλες σχεδόν τις παραγωγικές δουλειές. Οι μηχανές και τα συστήματα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να απαλλάξουν τους ανθρώπους από τις επίπονες και άχαρες αυτές δουλειές. Απελευθερωμένοι οι άνθρωποι από τον σκληρό αγώνα για την επιβίωσή τους θα μπορέσουν να στραφούν στα αληθινά τους ενδιαφέροντα και τις ικανότητές τους και με τον τρόπο αυτό θα αποτελέσουν πιο ουσιαστικά και δημιουργικά μέλη της νέας κοινωνίας.
- Στρατοί, πολεμικές συγκρούσεις, αστυνομίες, φυλακές, εγκληματικότητα και άλλες κοινωνικές παρεκκλίσεις παύουν σταδιακά να υφίστανται σε μια κοινωνία όπου ο ανταγωνισμός, το χρήμα και το ατομικό όφελος αποτελούν παρελθόν και η κοινωνία είναι μια κοινωνία πρόσβασης.
Πριν βιαστείτε να αμφισβητήσετε τη ρεαλιστικότητα όλων αυτών που αναφέρθηκαν και πριν ρωτήσετε ποιος και με τι οικονομικούς πόρους θα τα κάνει όλα αυτά, καθίστε και υπολογίστε τα χρήματα, τους φυσικούς πόρους, το ανθρώπινο δυναμικό και τους χρόνους που χρησιμοποιεί και σπαταλά η παρούσα κοινωνία για πολέμους, εξοπλιστικά προγράμματα, για παραγωγή, διαφήμιση και προώθηση άχρηστων καταναλωτικών προϊόντων, πολιτικές αναμετρήσεις, κόμματα, πολυεθνικές, χρηματιστήρια, τράπεζες, τόκους, δάνεια, αγορές, πωλήσεις…κι ένα ατελείωτο κατάλογο παρόμοιων ανούσιων δραστηριοτήτων, συνδεδεμένων σχεδόν απόλυτα με το παρών χρηματοπιστωτικό οικονομικό μοντέλο.
Κι όταν τα σκεφτείτε όλα αυτά, πριν πείτε «και τι μπορώ να κάνω εγώ» καλό είναι να συνειδητοποιήσετε ότι ο κόσμος είμαστε όλοι εμείς.
«Πάντα αναρωτιόμουν γιατί κάποιος δεν κάνει κάτι για το ένα, για το άλλο…μέχρι που κατάλαβα ότι αυτός ο κάποιος ήμουν εγώ…»
Τάσος Πετρίδης
Πανγαία – The Venus Project
t.petridis.vp@gmail.com
