Μέσα σε 4 γραμμές περιέγραψες ακριβώς τα παραλειπόμενα της ζωής μου... ...Μόνο που αυτά τα παραλειπόμενα είναι και τα πιο ουσιαστικά!!!Βάσω έγραψε:Δεν μπορούν όμως να κάνουν αλλιώς παρά να εμπλακούν οι άνθρωποι με τους ανθρώπους σε μια κοινωνικοποίηση που έχει πολύ μοναξιά, θλίψη και πόνο...Αναγκαστικά ζουν οι άνθρωποι μεταξύ τους, χωρίς καμία ουσιώδη χαρά. Συμβαίνει και σε προσωπικές σχέσεις, όχι μόνο στις σχέσεις που είναι κανείς αναγκασμένος να έχει λόγω εργασίας πχ.
Νομίζω ότι αυτός ο φόβος είναι ο πιο συχνός, αλλά και ο πιο βαθύς που δύσκολα κανείς θα το παραδεχτεί ότι ναι έτσι είναι...
Και μετά, ο καθένας δημιουργεί σχέσεις για να καλύψει την μοναξιά του και αυτός ο φόβος δεν τον αφήνει να αφεθεί ανεπιφύλακτα να αγαπήσει και να αγαπηθεί...
...Καλά, για τις επαγγελματικές σχέσεις που είσαι αναγκασμένος να δεχτείς λόγο εργασίας, εκεί να δεις γλέντια!!! Πως λοιπόν μετά από αυτά να μπεις με όλο σου το είναι σε μια σχέση;
Η πλανάρα η μεγάλη ήταν πως όσο ήμουν Ελλάδα, έλεγα πως θα πάω Μελβούρνη και θα τα αλλάξω όλα! Είχαμε κάνει μια συζήτηση θυμάμαι με την Ιωάννα και μου είχε πει πως για να τα αλλάξεις, η αλλαγή πρέπει να ξεκινήσει από σένα. Και με μεγάλη έπαρση της απάντησα¨"Ε, μα ναι βρε Ιωαννα μου, αυτό εννοείται!" Τι ακριβώς ηλίθιε τύπε εννοείται;;;;;; Μου απαντάω τώρα, κατόπιν εορτής...
¨...Και μόλις μου έσκασαν οι καλά παγιωμένες εντολές μέσα μου:Βάσω έγραψε:Γιατί γεννηθήκαμε για να είμαστε μαζί, και μαθαίνουμε από ΄παιδί ότι όλοι οι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι και πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί και να προσέχουμε πολύ...Το πιο αγνό ΄κομμάτι μας τραυματίστηκε ανεπανόρθωτα στην παιδική ηλικία και γι' αυτό χάθηκε η ενότητα μέσα μας και έξω μας.
"Μην εμπιστεύεσαι κανέναν! όλοι θέλουν το κακό σου. Μόνο η οικογένεια σου σε αγαπάει" (Πότε ακριβώς γελάνε, θέλω να μου το πείτε!

Και επίσης σε μικρότερη ηλικία:
"Μην τυχόν και πάρετε καραμέλες από κανέναν ξένο. Ότι θέλετε να μου το ζητάτε από μένα."
"Μην τυχόν και έρθει κανείς στο σχολείο και σας πει με έστειλε η μαμά σου να σε πάρω και πάτε μαζί του. Θα έρχομαι πάντα εγώ. Και αν ποτέ γίνει κάτι και δεν μπορώ, θα έχω βρει τρόπο να σας ειδοποιήσω πρώτα"
Ναι, από τη μια τραυμάτιζαν την παιδική μου ηλικιά, αλλά από την άλλη τώρα σκέφτομαι και λέω, στον κόσμο που ζούμε και ακούμε καθημερινά για αρπαγές ανηλίκων για δωρεά οργάνων κλπ... κατά πόσο μπορείς να το δικαιολογήσεις αυτό; ...Ή μα***ιες λέω;;;

Πόση μα πόση δουλειά εμπεριέχεται σε μια μόνο πρόταση...(!) Πω........Βάσω έγραψε:Όμως τι σημαίνει ασυνείδητο? Αυτό που είναι μέσα σου αλλά δεν θέλεις να το παραδεχτείς και αρκείσαι να ζεις με λιγότερη συνείδηση από όσο στην Ουσία σου έχεις...
Ναι, ε;Βάσω έγραψε:Δεν ξέρω να σου απαντήσω, γιατί αγαπώ πολύ την Ζωή...και ξέρεις, μόλις η κόλαση μυρίζεται Αγάπη, μεταμορφώνεται...








