ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΑΦΥΠΝΙΖΟΥΝ

[ΙΩΑΝΝΑ]

Βασούλι

[eirini]

Σας "ακούω"

Bάσω...

[Μπεττουλα]

ίσως εκείνο ΄το "σ' αγαπώ" που κρατήσαμε, γιατί φοβηθήκαμε ότι δεν θα γίνει αποδεκτό...
ίσως αυτό που γεμίζει την Ψυχή μας ομορφιά και δεν του δώσαμε σημασία, γιατί θεωρήσαμε ότι κανέναν δεν ενδιαφέρει να το μοιραστούμε...
ίσως αυτό που μας θύμωσε και το κρατήσαμε, για να μην φέρουμε ανατροπές
ίσως αυτό το οποίο μας κάνει χαρούμενους και δεν του δώσαμε και ιδιαίτερη σημασία γιατί η Χαρά δεν ενδιαφέρει κανέναν
ίσως γιατί το να έχεις αισθήματα σε κάνει και ευάλωτο και έτσι δεν μπορείς να τα εκφράσεις
ίσως γιατί δεν μπορούμε να εκφράσουμε ανάγκες που οι άλλοι δεν θα αποδεχτούν και τις καταπιέζουμε (χωρίς λόγο τις περισσότερες φορές)

όπως και να είναι...πάντα υπάρχει χρόνος να μιλήσεις για αυτά όλα που νιώθεις
και όταν το αποφασίσεις, τότε θα βρεθεί και εκείνος που θα ανοίξει την καρδιά του για να σε ακούσει

να μην τα λες σε εκείνον που δεν τον ενδιαφέρει να σε ακούσει...


αλλιώς μπορεί να περιμένεις και σε όλη σου την ζωή και κανένας να μην βρεθεί να σε ακούσει, γιατί εσύ δεν νιώθεις έτοιμος να μιλήσεις...

[Valia]

όντως μας ακούς Βασούλα μου

[Vasoula]

[Μάνος]

ίσως εκείνο ΄το "σ' αγαπώ" που κρατήσαμε, γιατί φοβηθήκαμε ότι δεν θα γίνει αποδεκτό...
ίσως αυτό που γεμίζει την Ψυχή μας ομορφιά και δεν του δώσαμε σημασία, γιατί θεωρήσαμε ότι κανέναν δεν ενδιαφέρει να το μοιραστούμε...
ίσως αυτό που μας θύμωσε και το κρατήσαμε, για να μην φέρουμε ανατροπές
ίσως αυτό το οποίο μας κάνει χαρούμενους και δεν του δώσαμε και ιδιαίτερη σημασία γιατί η Χαρά δεν ενδιαφέρει κανέναν
ίσως γιατί το να έχεις αισθήματα σε κάνει και ευάλωτο και έτσι δεν μπορείς να τα εκφράσεις
ίσως γιατί δεν μπορούμε να εκφράσουμε ανάγκες που οι άλλοι δεν θα αποδεχτούν και τις καταπιέζουμε (χωρίς λόγο τις περισσότερες φορές)

Με συγκίνησες πολύ Βάσω μου.
Τόσα ίσως και όμως! Στριμώχτηκαν μέσα σε μια ζωή και πήραν το κάθε ένα τον δικό τους χώρο... Τον χώρο που εγώ τους επέτρεψα να έχουν! ...Και τώρα πια αυτά τα ίσως έχουν γίνει στανταράκια. Παλεύω όμως, όπως όλοι μας, να απαλλαγώ από αυτά... Είναι όμως τόσο δύσκολο όταν έχει μάθει πια να ζεις με αυτά και να τα έχει κάνει "φιλαράκια" σου...

...Και ναι, Βασούλα!!!
Όλους μας ακούς!!!
...Ακόμα και από την άλλη άκρη του κόσμου ακόμα(!)

"Σύνορα η αγάπη δε γνωρίζει,
πόσο σ’ αγαπώ, πόσο σ’ αγαπώ.
Γέρνεις και ο ίσκιος σου μ’ αγγίζει
κι εγώ ριγώ, κι εγώ ριγώ..."

[Vasoula]

[eirini]

Μάνο

[AMALIA]

Μανο μου γλυκε...

[Maraki]

Μανουλι μου

[Annoula]

Μάνο

[Fotinoula]

[elenaki]

ίσως εκείνο ΄το "σ' αγαπώ" που κρατήσαμε, γιατί φοβηθήκαμε ότι δεν θα γίνει αποδεκτό...
ίσως αυτό που γεμίζει την Ψυχή μας ομορφιά και δεν του δώσαμε σημασία, γιατί θεωρήσαμε ότι κανέναν δεν ενδιαφέρει να το μοιραστούμε...
ίσως αυτό που μας θύμωσε και το κρατήσαμε, για να μην φέρουμε ανατροπές
ίσως αυτό το οποίο μας κάνει χαρούμενους και δεν του δώσαμε και ιδιαίτερη σημασία γιατί η Χαρά δεν ενδιαφέρει κανέναν
ίσως γιατί το να έχεις αισθήματα σε κάνει και ευάλωτο και έτσι δεν μπορείς να τα εκφράσεις
ίσως γιατί δεν μπορούμε να εκφράσουμε ανάγκες που οι άλλοι δεν θα αποδεχτούν και τις καταπιέζουμε (χωρίς λόγο τις περισσότερες φορές)

Βασουλα μου..

[Μάνος]

Παιδάκια

[Βικούλα]