ΘΕΛΩ ΚΑΙ "ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΛΩ"

[Annoula]

[eirini]

[Ellaki]

Ζήτω τα τσαλακωμένα βρακιά!

Ζήτω!


όσο για τις δουλειές του σπιτιού.........μην χ@@@@@
και την εικόνα της καλής νοικοκυράς που την πας?????
άσε τον χειρισμό που ασκούμε στους <συγκατοίκους μας>.......εγώ που κουράζομαι μπλα μπλα μπλα
κοίτα εμένα τι άξια που είμαι και όλοι οι άλλοι είσαστε γαιδούρια και αχάριστοι
βρώμικα παιχνιδάκια εξουσίας και ελέγχου ρε γμτ που τα επαναλαμβάνουμε ασυνείδητα
όρια και διάκριση καριολάκι

[Vasoula]

τρόμαξα από νοικοκυρές να σας κάνω Γυναίκες, Ελλάκι μου...

νομίζω ότι τα καταφέραμε...


άντε και στα δικά σας οι επόμενες...


δεν έχει σημασία τι κάνεις, αλλά τι συναίσθημα υπάρχει πίσω από αυτό που κάνεις...

Μπορείς να έχεις ένα σπίτι φροντισμένο και καθαρό, από απλότητα ή και από ψυχαναγκασμό...

[Ταρούλα]

[eirini]

Εγώ που πλέον δε θέλω να κάνω τίποτα???? μια φορα το μήνα καθαριζω και τρομάζω με το τι βγαίνει απο εκεί μέσα

[Μάνος]

δεν έχει σημασία τι κάνεις, αλλά τι συναίσθημα υπάρχει πίσω από αυτό που κάνεις...

[Vasoula]

Εγώ που πλέον δε θέλω να κάνω τίποτα???? μια φορα το μήνα καθαριζω και τρομάζω με το τι βγαίνει απο εκεί μέσα

μην νομίζεις Ειρηνάκι, κι αυτό που κάνεις ψυχαναγκασμός είναι...

το αντίθετο άκρο του ενός πόλου φέρνει ακριβώς τα ίδια αποτελέσματα με διαφορετικό τρόπο..

[Ιωαννάκι]

Εεεεεεεεε,ρε γλέντιααααααααααααααααααα

[Μπεττουλα]

[AMALIA]

τρόμαξα από νοικοκυρές να σας κάνω Γυναίκες, Ελλάκι μου...

νομίζω ότι τα καταφέραμε...

Μεγαλη αληθεια..

δεν έχει σημασία τι κάνεις, αλλά τι συναίσθημα υπάρχει πίσω από αυτό που κάνεις...

Μπορείς να έχεις ένα σπίτι φροντισμένο και καθαρό, από απλότητα ή και από ψυχαναγκασμό...

Ακριβως..

[Danielli]

το αντίθετο άκρο του ενός πόλου φέρνει ακριβώς τα ίδια αποτελέσματα με διαφορετικό τρόπο..

Εδω είμουν και εγώ ,στον άλλο πόλο.
Επειδή έλειπα από το σπίτι πολλές ώρες βασιζόμουν σε βοηθεια άλλων για να είναι γίνονται οι δουλειές , είμουν αρνητική στο να προσφέρω εγώ,με αποτέλεσμα να μην απολαμβάνω τη ζωή μου μέσα σε αυτό , να μην ξέρω που είναι τα πράγματα μου, και κάθε κίνηση φροντίδας (που με έπιανε που και που) να πέφτει στο κενό.

Διαβάζοντας μια ιστορία του Ζεν πριν από πολύ καιρό, συνειδητοποίησα ότι κινόμουν μέσα στο σπίτι με ασυνειδητο τρόπο.
(Η ιστορία έλεγε -στο περιπου- ότι πήγε ο μαθητής στο "δασκαλο" να μοιραστει τα επιτευγματα του και άφησε έξω από τη πόρτα τα παππούτσια και την ομπρέλα του. Πριν ανοίξει το στόμα του, τον ρώτησε ο δάσκαλος αν άφησε τα παππούτσια του δεξιά ή αριστερά από την ομπρέλα... ο μαθητής δεν θυμόταν... και ο δάσκαλος του είπε να φύγει και να γυρίσει μετά από χ χρόνια που θα γνωρίζει όταν θα κάνει αυτή τη κίνηση τι έχει έχει πράξει).

Και αυτό ψαχαναγκαστικό ακούγεται αλλά για κάποιον σαν και μένα που αν έπρεπε να βγάλω 7 υλικα απτο ψυγειο για να μαγειρεψω , το άνοιγα 7 φορες.... αντί για μία να τα πάρω όλα μαζί... ηταν μια καλή συνειδητοποίηση!

Πλέον βρίσκω γειωτικό και δημιουργικό που έχω αναλάβει τη φροντίδα μόνη μου (πρωτόγνωρο συναίσθημα) .

[Θοδωράκος]

Ντανούλι

[Fotinoula]

Νταννούλι μου

[Ιωαννάκι]

Ντανούλα