ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΟΡΙΑ....

[Stefanos]

[JOANNA]

:violence-torch: :violence-uzi: :violence-uzi: μα ειναι βλαμμενος ρε μπουρλοτο..
αυτη ομως ειναι η Βουλη

[Μάνος]

Όρια...
Μια πολύ λεπτή έννοια για άκρως αντίθετους διαχωρισμούς!
Πρόσφατα έχει αρχίσει να με απασχολεί το παρακάτω ερώτημα:
Όταν δουλεύεις κάπου που δεν είσαι ευχαριστημένος και κάθε φορά που έρχεται η ώρα να πας για δουλειά δυσανασχετείς, δε θέλεις να πας, αλλά το κάνεις,
που τελειώνουν τα όρια του "νιώθω ευλογημένος που τουλάχιστον έχω αυτή τη δουλειά, μου δίνει κάποιες απολαβές, είναι μια δουλειά σαν όλες τις άλλες" και που ξεκινάνε τα όρια του "δε μου αρέσει η δουλειά για τους χ λόγους και δεν περνάω καλά"
Είναι βόλεμα το να παραμένεις σε μια τέτοιου είδους δουλειά;;;
Νιώθω το υποσυνέιδητο να προστάζει: "...που να τρέχεις τώρα να βρίσκεις άλλη. Κάτσε εδώ, μα καλά είσαι μέχρι να φύγεις..."

[ARTYADIS]

Είναι βόλεμα το να παραμένεις σε μια τέτοιου είδους δουλειά;;;

Νομίζω ότι είναι περισσότερο η ανάγκη, Μανούλη μου, παρά το βόλεμα. Εάν είχες εναλλακτική και όμως παρέμενες, τότε ναι, είναι βόλεμα ή ακόμα και φόβος για το καινούργιο.

[Μάνος]

Δημητρούλα γλυκιά
Ευχαριστώ καλό μου για την απαντησούλα σου...

[Evoula]

Μάνο, δύσκολα διλήμματα αυτά... Κάποτε θυμάμαι είχα μπει σε αυτό το τρυπάκι. Ξέρεις όμως τί; Αναγνωρίζεις τις ανάγκες σου και τους λόγους που σε αναγκάζουν να μείνεις σε μια δουλειά που δεν σου αρέσει αλλά έχεις ανοιγμένα τα φτερά σου και είσαι προετοιμασμένος να αρπάξεις την ευκαιρία όταν σου δοθεί. Βόλεμα είναι να κλωτσάς τις ευκαιρίες και να μην επιδιώκεις την αλλαγή φέρνοντας δικαιολογίες. Όχι να αναγνωρίζεις πως είσαι ανθρώπινο ον, που θέλει να τραφεί και να επιβιώσει.
Έτσι γλιτώνεις από άσκοπους θυμούς και άγχη.

Αλήθεια πώς είναι η κατάσταση στην δουλειά σου σήμερα; Κάποτε είχες γράψει πως η προϊσταμένη σου, επειδή βίωνε μια απώλεια, είχε κάνει κόλαση το γραφείο. Διορθώθηκε αυτή η κατάσταση; Αν και κρίνοντας από τα παραπάνω μάλλον όχι.

Σου εύχομαι το καλύτερο. Είσαι δυνατός, θα την βρεις την άκρη.

[Μάνος]

Βόλεμα είναι να κλωτσάς τις ευκαιρίες και να μην επιδιώκεις την αλλαγή φέρνοντας δικαιολογίες. Όχι να αναγνωρίζεις πως είσαι ανθρώπινο ον, που θέλει να τραφεί και να επιβιώσει.
Έτσι γλιτώνεις από άσκοπους θυμούς και άγχη.

Πολύ σωστό!!!!
Εύη μου...

...Μόνο που δεν αναφέρομαι στην δουλειά μου στο γραφείο, αλλά στην δεύτερη δουλειά μου, στην ταβέρνα... Όσο για τα πράγματα στο γραφείο ναι, δεν μπορώ να πω, τα πράγματα έχουν βελτιωθεί κατά πολύ! Η Άντρεα κάνει υπεράνθρωπες προσπάθεις και πραγματικά τη θαυμάζω γι' αυτό. Όχι ότι δεν έχει τις μεταπτώσεις της και τότε γίνεται απότομη και σχεδόν αγενής, αλλά ποτέ σε προσωπικό επίπεδο. Για να μη στα πολυλέω, σε γενικές γραμμές τα πράγματα είναι καλά...

Τις τελευταίες μέρες ωστόσο, έχω διαπιστώσει κάτι άλλο, που για μένα είναι πολύ σημαντικό και θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας: Την επιλογή. Κάθε φορά πριν πάω στη δουλειά είτε στο γραφείο είτε στην ταβέρνα (ειδικά στην ταβέρνα που τώρα τελευταία είχαν χαλάσει αρκετά τα πράγματα) επιλέγω να είμαι χαρούμενος και να νιώθω πραγματικά ευλογία που έχω αυτή τη δουλειά και μου αποφέρει κάποιο εισόδημα. Επιλέγω να "φορέσω" τη θετική μου διάθσεση και ένα τεράστιο χαμόγελο, απομακρύνοντας αρνητικές σκέψεις. Με αυτό τον τρόπο διαπίστωσα πως όλα τσουλάνε ρολόι κατά τη διάρκεια του ωραρίου. Παλιά που πήγαινα στραβωμένος, απογοητευμένος και γεμάτος ανεξέλεγκτες αρνητικές σκέψεις που πολλαπλασιάζονταν, η βάρδια όχι μόνο δεν τσουλούσε, αλλά συνέβαιναν και διάφορα δυσάρεστα πράγματα...
Έτσι λοιπόν από τότε προσπάθω να επιλέγω την θετική όψη του νομίσματος. Όχι ότι τα καταφέρνω πάντα με επιτυχία, αλλά τουλάχιστον το έχω εντοπίσει και το προσπαθώ...

Αυτά...

[Evoula]

Eμ, με μπέρδεψες βρε Μάνο μου...

Να σου πω... Πότε κοιμάσαι εσύ; Γιατί είναι και οι δύο φουλ ωράριο και όσο η Αυστραλία να μην είναι Ελλάδα, πριν τις 1,00 δύσκολο το βρίσκω να σχολάς το βράδυ.

Πάντως, να φοράς πάντα το χαμόγελό σου, να βρίσκεις στην κάθε στιγμή ένα λόγο για να νοιώθεις όμορφα και να περνάς καλά.
Χαίρομαι που είσαι εδώ...

[Sofoula]

Αχ, αυτό το "επιλέγω που θέλω να είμαι" είναι απόλυτα σημαντικό

[Μάνος]

Εύη μου, γλυκιά ψυχούλα


Σε γενικές γραμμές δουλεύω στο γραφείο από τις 9 μέχρι τις 4
και στην ταβέρνα από τις 6 μέχρι τις 10-11, όσο πάει... (εδώ τα κοάλα κοιμόνται νωρίς!)

[Ellaki]

(εδώ τα κοάλα κοιμόνται νωρίς!)

ευτυχώς

[eirini]

[Δωρουλα]

Μανούλη!

[Μάνος]

[AMALIA]