Ευθυμία μου, το εγρηγορός χρειάζεται μια πολυμελή ομάδα για να υπάρξει σαν οντότητα. Δεν έχει να κάνει, δυστυχώς, μόνο με το πνευματικό μονοπάτι., αλλά και με πολλούς, σχεδόν όλους, τους τομείς της κοινωνίας. Πολιτική, ποδόσφαιρο, θρησκευτικούς ομίλους κλπ.
Το μεγαλύτερο και φανατικότερο εγρηγορός το έχει η θρησκεία και μετά το ποδόσφαιρο, επηρεάζοντας τα μέλη των ομάδων τους με εγωιστικές προθέσεις, γι αυτό και βλέπουμε φανατισμό, μίσος, πόλεμο κλπ.
Τα εγρηγορότα δεν έχουν απαραίτητα αρνητική δράση στα μέλη μιας ομάδας. ΄Εχεις δίκιο για την πρόθεση αυτού που έχει δημιουργήσει την ομάδα, και την αγνότητα της δημιουργίας της.
Συνήθως οι ομάδες δημιουργούνται για έναν σκοπό, ο οποίος αν δεν είναι ανιδιοτελής, τα μέλη φανατίζονται και γεμίζουν το εγρηγορός της ομάδας τους με συναισθήματα πάθους.
Χρειάζεται προσοχή μεγάλη όταν συμμετέχουμε σε ομάδες που φανατίζουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Είναι ξεκάθαρα τα κίνητρα των ομάδων τις περισσότερες φορές, που καλύπτουν την φιλοδοξία και την δίψα για πλούτο, καθώς και την άσκηση ελέγχου αυτών που τις δημιούργησαν, δίνοντας βέβαια κάποια ιδανικά.
Σκεφτείτε μόνο τον Χίτλερ και αυτό που κατάφερε
Ιδανικά ήταν για αυτούς που τον ακολουθούσαν πιστά
Μεγάλη σημασία έχει να γνωρίσουμε τον Εαυτό μας και να οδηγηθούμε στις θεϊκές του ποιότητες, που είναι το μόνο μέσον για να αποφύγουμε το «ρεύμα» και να στηριχτούμε στην δύναμή μας, ώστε να μην παρασυρθούμε από τυχαία ιδανικά, που εξυπηρετούν σκοπούς
όποιοι και να είναι.
Οι άνθρωποι αυτήν την εποχή είναι ευάλωτοι στο πνεύμα και στην αγάπη. Εύκολα παρασύρονται σε διαδρομές, που όχι μόνο δεν τους φέρνουν κοντά στον Εαυτό τους, αλλά τους αποπροσανατολίζουν από την αγνότητα και την θειότητα.
΄Όλα τα συστήματα (και δεν εξαιρώ το ρέικι από αυτά) συνοψίζουν την αγάπη σε πέντε αράδες, η πράξη όμως της ζωής μένει διαρκώς η ίδια μίζερη πραγματικότητα.
Στην οικογένεια δεν δημιουργούνται εγρηγορότα. Το κάθε μέλος της οικογένειας έχει τα δικά του βιώματα και συναισθήματα, που χρειάζεται να τα δει, όχι υπό την πίεση του «ανήκω στην οικογένεια», αλλά υπό την ευρεία έννοια του «είμαι εγώ»
Η ψυχή μας έρχεται εδώ για να εργαστεί με τα συναισθήματα, και να βρεθεί στην πνευματική κατάσταση της θειότητας, αναγνωρίζοντας σαν πηγή δημιουργίας της μόνο την ανώτερη συνειδητότητα που εμείς ονομάζουμε θεό! Η ανθρώπινη συνείδηση δεσμεύεται με την οικογένεια και την φυσική ζωή, χωρίς να έχει την δύναμη να ξεχωρίσει την ζωή, από την απλή θέλησή για να επιβιώσει.
Συνήθως η υποχρέωση που αισθανόμαστε απέναντι στους γονείς μας είναι η δέσμευσή μας για να εξελιχτούμε και να αναγνωρίσουμε ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ της ψυχής μας! ΄Ετσι αυτή η δέσμευση μας παίρνει όλη την ενέργεια και ασθενούμε.
Δεν φταίει κανείς γι αυτό, παρά μονο η δική μας αδυναμία, να δούμε με αγάπη τον εαυτό μας και να φροντίσουμε εμείς οι ίδιοι την δική μας ασθένεια.
Οι δεσμευτικές υποχρεώσεις δεν αφήνουν χώρο ούτε στην συγχώρεση, ούτε στην συμπόνια, ούτε στην καλοσύνη, σαν αξίες της θεότητας, αλλά μας παρασύρουν σε ένα αιώνιο «πρέπει», χωρίς να μπορούμε να εκφράσουμε με ελευθερία όλα τα χαρίσματα μας!
Εγω πχ ξεκινω την μερα μου μια χαρα και ερχομαι σ'επαφη καθημερινα με ενα πολυ αρνητικο προσωπο της οικογένειάς μου και
αν τουτο το forum εχει το δικο του εγρηγορος, τοτε ειναι το πιο καθαρο, λαμπερο, φωτεινο, γεματο αγαπη εγρηγορος που υπαρχει....
κι όλοι εμείς τριγύρω του, τα υπερκαταναλωτικά όντα...