Το δικό σου μωρό, το δικό σου σώμα, τα δικαιώματά σου....

[zefira]

......................................................

[toxotis]

Ζεφυρούλα μου σε είδα που μπήκες και μπήκα να δω το θέμα...

Με την ευκαιρία που μου έδωσες είδα και την προηγούμενη σελίδα και -μιας και δεν είχα ξαναμπεί σε αυτό το τόπικ-...

Έτσι συγκινήθηκα διπλά...!!!

Από τη μία ξαναέζησα τη χαρά της γέννας του Αλέξανδρου, όπου γένναγα εγώ και είχα μαζί μου ολόκληρο "στόλο"!

Ανάμεσα σε άλλες πολύ αγαπημένες υπάρξεις -που δεν γνωρίζεται στο φόρουμ αυτό- ήταν ο Αετός μας και η Γαλάζια σφαίρα κοντά μου την ώρα του τοκετού!

Ένας τοκετός πλήρως Ανώδυνος! όχι γιατί με "χαπάκωσαν" -δεν προλάβαιναν χεχεχε- αλλά γιατί είχα την ενεργειακή συμπαράσταση αυτών των αγαπημένων μου ανθρώπων!

Ένας τοκετός που γινόταν μόνο με τη μαία στην κλινική, μιας και δεν είχε προλάβει να φτάσει ακόμη η γιατρός μου και που στο σύνολο δεν κράτησε -στην κλινική- περισσότερο από 30 λεπτά!!!


Ήταν ένα όνειρο, ήταν η χαρά της Ζωής που έρχετε μέσα σε κύματα αγάπης!

(Τι μου θυμήσατε κορίτσια! Ευχαριστώ!)

Από την άλλη συγκινήθηκα με το βιντεάκι του Γιάννη...

συγκίνηση, αγάπη, ευγνωμοσύνη... του αγέννητου ακόμη αλλά πλήρως συνειδητού Samuel προς το γιατρό....

δεν υπάρχουν λόγια που να μπορούν να εκφράσουν την ψυχή όταν αυτή συγκινείται...

Σ' ευχαριστώ Γιαννάκη μας

[Evoula]

Aυτη τη σκηνή με το έμβρυο να αδράζει το χέρι του γιατρού, το είχα παρακολουθήσει σε ένα επεισόδιο του "Dr HOUSE".
Eντυπωσιακά ακριβής.
Βέβαια, από την άλλη μπορεί η τηλεόραση να αντέγραψε την ζωή... για άλλη μια φορά.

Μια ερώτηση μόνο. Είμαστε σίγουροι πως αυτή η ιστορία δημοσιεύτηκε στους N.Y. Times?

[Δωρουλα]

Σε ψυχολογικό και οικονομικό βάρος έχουν μετατραπεί η εγκυμοσύνη και ο τοκετός για τους γονείς
Απεταξάμην την καισαρική
Ολο και περισσότερες υποψήφιες μητέρες επιλέγουν τη φυσιολογική γέννα εκφράζοντας την αντίθεσή τους στη βιομηχανοποίηση της διαδικασίας



ΑΧ. ΧΕΚΙΜΟΓΛΟΥ
Η «δικτατορία της καισαρικής» που ισχύει στην Ελλάδα μετατρέπει την ευτυχία της γέννησης ενός παιδιού σε δυσβάσταχτη οικονομική επιβάρυνση

Επιστροφή στη φύση. Ετσι απαντούν εκατοντάδες μέλλουσες μητέρες που αντιτίθενται στην όλο και διογκούμενη «βιομηχανοποίηση» του τοκετού, με τις ουσιαστικά αναγκαστικές καισαρικές τομές και τα ατέλειωτα τιμολόγια. Αν για χιλιάδες χρόνια, η είδηση της έλευσης του «πελαργού» συνοδευόταν από αστείρευτη χαρά και προσδοκία, στις ημέρες μας, η εγκυμοσύνη συνεπάγεται ένα ατελείωτο αλισβερίσι με γιατρούς, εξετάσεις, κλινικές και άγχη, που μεταφράζεται σε διόλου ευκαταφρόνητες δαπάνες. Και φανταστείτε ότι το παιδί δεν έχει γεννηθεί ακόμη.

* Μονόδρομος η επέμβαση

Κάθε χρόνο στην Ελλάδα έρχονται στον κόσμο περίπου 100.000 νεογνά. Η κυρίαρχη τάση στη νέα γενιά και ιδιαίτερα στο Λεκανοπέδιο είναι να γεννηθεί το παιδί σε κλινική. Ωστόσο, από την πρώτη στιγμή που η σύλληψη γίνει γνωστή, ξεκινά μια ασταμάτητη πίεση προς τους μέλλοντες γονείς για την «εντατικοποίηση της εργασίας» στα ραντεβού με τους γιατρούς. Ακόμη, όπως όλοι μαρτυρούν, το ενδεχόμενο της καισαρικής τομής έχει αποκτήσει χαρακτήρα μονόδρομου.

Μπροστά στην προοπτική της γέννας-φασόν, πολλές γυναίκες αντιδρούν και συνασπίζονται σιγά σιγά υπό τη σκέπη συλλόγων, αλλά και στο Διαδίκτυο. Οργανώσεις «επωάζονται» σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και επαρχία, ενώ στο Internet, σε ειδικές ιστοσελίδες και φόρα, οι μέλλοντες γονείς εκδηλώνουν την οργή τους με την όλη διαδικασία, που μετατρέπει σε ψυχολογικό και οικονομικό βάρος το πιο όμορφο πράγμα που τους έχει συμβεί. Η απάντησή τους; «Η φυσική επιλογή» - δηλαδή ο φυσιολογικός τοκετός.

«Υπάρχει πια μια βιομηχανία εγκυμοσύνης και τοκετού και οι συνεχείς εξετάσεις έχουν αντίκτυπο και στη γυναίκα και στο μωρό» σημειώνει η κυρία Κατερίνα Τσομπάνογλου, η οποία διανύει τους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης της. «Υπάρχει μια στάνταρντ διαδικασία κατά την προετοιμασία και τη διάρκεια του τοκετού που θεωρείται δεδομένη από την κλινική και τους ιατρούς και η οποία έχει ως αποτέλεσμα να μειώνονται οι επιλογές της γυναίκας» επισημαίνει.

Σύμφωνα με την κυρία Τσομπάνογλου, «το οικονομικό είναι μεγάλο θέμα, γιατί η αμοιβή των ιατρών ανεβαίνει ανάλογα με το αν το δωμάτιο είναι τρίκλινο, δίκλινο ή μονόκλινο». «Οταν κοιτούσα τις τιμές σε μεγάλη αθηναϊκή κλινική, αν θα γεννούσα σε τρίκλινο ή τετράκλινο δωμάτιο, θα έπρεπε να πληρώσω 2.500 ευρώ για το δωμάτιο και άλλα τόσα για τον γιατρό» αναφέρει και καταλήγει λέγοντας ότι «έχει γίνει πια ταρίφα».

Το άλλο φλέγον ζήτημα, αυτό των γεννήσεων με καισαρική, δεν απασχολεί μόνο την κοινή γνώμη• έχει φθάσει ως τη Βουλή στο παρελθόν. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, ο «πελαργός» συνεπάγεται χειρουργείο για μία στις δύο Ελληνίδες, ενώ το ποσοστό εκτοξεύεται ακόμη υψηλότερα στις ιδιωτικές κλινικές. Αν και στο μεγαλύτερο κομμάτι του δυτικού κόσμου η τάση πλέον είναι η «επιστροφή στη φύση», εν τούτοις στη χώρα μας πολλές κλινικές αναπτύσσουν χρηματοπιστωτικά προγράμματα, σε συνεργασία με τράπεζες, που συμπεριλαμβάνουν πλείστες όσες προσφορές. Κανείς δεν θα είχε αντίρρηση σε κάτι τέτοιο - άλλωστε σε καιρούς κρίσης η αγορά έτσι λειτουργεί, ωστόσο όταν μιλάμε για ζωή και όχι LCD οθόνες, τα πράγματα είναι διαφορετικά. «Εκεί θα κατέληγα και εγώ αν ακολουθούσα τον δρόμο που είχα πάρει μέχρι πριν από ενάμιση μήνα» αναφέρει η κυρία Τσομπάνογλου. Το «προβλεπόμενο» πρόγραμμα έχει ως εξής: επίσκεψη στον γιατρό για υπέρηχο κάθε τρεις εβδομάδες, ενώ το τελευταίο δίμηνο της κύησης κάθε δύο εβδομάδες. Ακόμη, το «πακέτο» περιέχει φάρμακα (σε ορισμένες περιπτώσεις), βιταμίνες και γενική αίματος κάθε μήνα, αλλά και προγεννητικό έλεγχο άπαξ. Ολα αυτά μαζί μπορεί να κοστίσουν συνολικά 2.600 ευρώ.

Ωστόσο, οι υψηλές δαπάνες έρχονται όταν ο «πελαργός» ετοιμάζεται για τη μεγάλη έξοδο. Η γέννα σε ιδιωτική κλινική - μαζί με την αμοιβή του ιατρού - μπορεί να στοιχίσει από 5.500 ως 14.000 ευρώ και αν επιλεγεί η «λύση» της καισαρικής στο ποσό προστίθενται άλλα 1.000 ευρώ. «Κερασάκι» στον λογαριασμό είναι άλλα 1.500 ευρώ για την 20ετή φύλαξη βλαστοκυττάρων. Σημειωτέον ότι το δημόσιο νοσοκομείο - που προτιμάται από τους μέλλοντες γονείς σε μεγαλύτερο βαθμό στην επαρχία - είναι σαφώς φθηνότερο, ωστόσο πολλοί μέλλοντες γονείς το αποφεύγουν λόγω των γενικότερων προβλημάτων που αντιμετωπίζει το Εθνικό Σύστημα Υγείας.

«Πρέπει να παλέψεις για να έχεις το παιδί μαζί σου» τονίζει μια μητέρα που πρωτοστατεί σε πρωτοβουλία γονέων από τη Θεσσαλονίκη (η οργάνωσή τους - έχει βαφτιστεί «Mother Power» - βρίσκεται ακόμη στα σπάργανα και προσεχώς θα μετεξελιχθεί σε σύλλογο). «Καλλιεργείται από τους γιατρούς ο φόβος ότι πρέπει να τρέμουμε τη γέννα» σημειώνει και προσθέτει ότι «έχει περάσει η πεποίθηση πως οι γυναίκες δεν μπορούν να γεννήσουν». Η αλλαγή των ιατρικών πρακτικών τους προβληματίζει πολύ καθώς, «σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, όταν το ποσοστό των καισαρικών ξεπεράσει το 15%, μπορεί να θεωρηθεί δυνητικά επικίνδυνο».

«Αρχίζει να υπάρχει σιγά σιγά κάποια αντίδραση, μάλλον μικρή, αν κρίνουμε από το υψηλό ποσοστό καισαρικών γεννήσεων» επισημαίνει με πικρία. «Οταν πας στην κλινική, θα κάνεις ό,τι σου πει ο γιατρός, δεν έχεις επιλογές» λέει. Οπως επισημαίνει, υπάρχουν μεγάλα οικονομικά κίνητρα, διότι πίσω από τη γέννα έχει στηθεί μια τεράστια βιομηχανία στην οποία ανακυκλώνονται πολύ μεγάλα ποσά. Στις τάξεις της «δεν συμφέρει σε κανέναν να μιλάει για τον φυσιολογικό τοκετό».

«Στις κλινικές υπάρχει η τάση να επισπεύδουν τον τοκετό και μια δωδεκάωρη γέννα θεωρείται μεγάλη» σημειώνει και προσθέτει: «Η μάνα δεν ξέρει ούτε τα δικαιώματά της ούτε τις παρενέργειες που μπορεί να έχει μια καισαρική». «Οταν άρχισα να τα ψάχνω, κατέληξα στο σπίτι. Κανείς δεν μιλάει για τις φυσικές μεθόδους αντιμετώπισης του πόνου» τονίζει.

* «Αντιμετωπίζουν τη γέννα ως κρίση»

Στην Ολλανδία το 30% των πρωτότοκων γυναικών και το 60% των δευτερότοκων γεννούν στο σπίτι διότι το κράτος αποδέχεται τη φυσική επιλογή και στέλνει μια μαία. «Εδώ οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν ξέρουν καν τι είναι, ενώ πολλοί γιατροί δεν έχουν παρακολουθήσει φυσικό τοκετό και μαθαίνουν να αντιμετωπίζουν τη γέννα ως κρίση» αναφέρει. «Υπάρχει θυμός γιατί στερούν από τις γυναίκες τη σημαντικότερη εμπειρία της ζωής» λέει και προσθέτει: «Οταν ήμουν έγκυος, ρώτησα σε μια κλινική για φυσικό τοκετό και όλοι με συνέδεαν με το λογιστήριο».

Στην Αθήνα εδώ και 11 χρόνια λειτουργεί ο σύλλογος «Ευτοκία», που έχει στόχο «την προαγωγή του φυσικού τοκετού» και δημιουργήθηκε από μητέρες, μαίες, γιατρούς και ψυχολόγους. Ο σύλλογος δεν καταδικάζει την καισαρική αυτή καθαυτή αλλά την «καισαρική για ευκολία». «Προάγουμε τον φυσικό τοκετό και θέλουμε η γυναίκα να βρει τη δύναμη για να γεννήσει» σημειώνει εκπρόσωπος του συλλόγου. Στην Ελλάδα «η γέννα εξαρτάται όλο και περισσότερο από την τεχνολογία, το υπέροχο ένστικτο της μητρότητας όλο και συμπιέζεται» αναφέρει ο σύλλογος στην ιστοσελίδα του. «Η γέννα έχει πλέον γίνει ιατρική πράξη και οι γυναίκες υποβάλλονται σε μια σωματική, ψυχολογική και οικονομική δοκιμασία που επηρεάζει όλη την οικογένεια αλλά κυρίως την υγεία και την ανάπτυξη του ίδιου του μωρού» καταλήγει.


Ακριβή μου εγκυμοσύνη
* Προγεννητικός έλεγχος ως 2.600 ευρώ.

* Φυσιολογικός τοκετός από 5.500 ως 14.000 ευρώ ή με καισαρική κόστος γέννας + 1.000 ευρώ.

* Φύλαξη βλαστοκυττάρων 1.200 ευρώ




ΠΗΓΗ Το ΒΗΜΑ, 14/09/2008 , Σελ.: A48
Κωδικός άρθρου: B15461A482
ID: 297025

[Δωρουλα]

Βιομηχανία μωρών σε 5άστερο μαιευτήριο
Από την εισαγωγή της εγκύου στην κλινική έως την αναμονή στον θάλαμο τοκετού όλα οδηγούν στον... μονόδρομο της καισαρικής
Της Σαντυς Τσαντακη

Θεωρώ τον εαυτό μου εξαιρετικά τυχερό. Δεν είναι και λίγο να είσαι προγραμματισμένη να γεννήσεις το πρώτο σου παιδί παραμονές Δεκαπενταύγουστου και ο γιατρός σου να είναι εκεί στο πλευρό σου (και όχι στη Μύκονο), όπως και η μαία σου (άσπρη άσπρη), και να επιμένει 12 ώρες και βάλε μετά, να γεννήσεις φυσιολογικά, να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να μην σε βάλει στο χειρουργείο για καισαρική και να ξεμπερδεύει, όπως τόσοι άλλοι συνάδελφοί του, ημέρες που είναι... Αλλά και στο δεύτερο παιδί, γέννησα φυσιολογικά, σε έξι ώρες, με κινηματογραφική ροή και όλους τους προβολείς στραμμένους πάνω μας... Στο χειρουργείο στην τελική πράξη.

Απίθανες δικαιολογίες

Ας είναι καλά ο Ιάσονας και η Δήμητρα... Να μην πούμε και τα επώνυμα και τους φέρουμε σε δύσκολη θέση. Είναι απίστευτο τι ακούει κανείς από γυναίκες σε ενδιαφέρουσα που είτε από δική τους ανασφάλεια, είτε εξαιτίας των γιατρών που έχουν επιλέξει, η καισαρική αποτελεί όχι λύση ανάγκης, αλλά... μονόδρομο. «Εχω μυωπία...», λέει η μία. Τι λες; Κι εγώ και δεν έβγαλα καν τους φακούς μου την ώρα του τοκετού... «Είναι τυλιγμένο με τον λώρο...» Σοβαρά; Και η κόρη μου είχε διπλή περιτύλιξη του ομφάλιου λώρου και όλα καλά, με τον σωστό χειρισμό γιατρού και μαίας... «Μα, είναι το τρίτο παιδί...».

Υπάρχουν πολλές δικαιολογίες. Δεν είναι μόνο ότι οι καισαρικές στοιχίζουν πιο πολύ, είναι ότι θέτουν σε κίνδυνο τόσο την υγεία των μητέρων όσο και των παιδιών. Και δεν μιλάμε φυσικά για τις περιπτώσεις εκείνες που κρίνεται απαραίτητη η... τομή αλλά για την ευκολία με την οποία μια γυναίκα σήμερα οδηγείται στο χειρουργείο. Αλλά και πάλι δεν είναι αυτό το θέμα μας. Το θέμα μας είναι η βιομηχανία μωρών, τα μαιευτήρια της χώρας που λειτουργούν σαν πεντάστερα ξενοδοχεία με αστεία υποδομή, θλιβερό σέρβις, πράγματα για τα οποία κανείς δεν μιλάει. Γιατί, όταν είσαι έγκυος, διαβάζεις δεκάδες βιβλία, προετοιμάζεσαι όσο μπορείς και όσο αντέχεις, ξέρεις ότι ετοιμάζεσαι για μια μεγάλη περιπέτεια, που εύχεσαι ότι θα έχει αίσιο τέλος και θα έχει, αλλά τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με την ίδια την εμπειρία.

Οταν μπαίνεις στο ιδιωτικό μαιευτήριο, νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε mall. Και αγοραφοβικός να μην είσαι, κάτι παθαίνεις. Πού να πηγαίνεις και για εγκλεισμό, για τέσσερις τουλάχιστον ημέρες, γνωρίζοντας ότι θα δώσεις μια περιουσία για να γεννήσεις το παιδί σου. Εκτός κι αν δεν σε πειράζει να μείνεις σε πεντάκλινο, να έχεις τον πόνο σου και να τον μοιράζεσαι μαζί με άλλες γυναίκες που η καθεμία κουβαλάει τη δική της χαρά ή το δράμα. Βάλτε και τους συγγενείς, τους φίλους, το μωρό, το προσωπικό, πάρτι θα κάνουμε. Αν δε έχεις και ιδιωτική ασφάλιση, κλείνεις το μονόκλινο, για να μπορεί να κοιμηθεί κι ένας δικός σου άνθρωπος για βοήθεια...

Βοήθεια; Πριν ακόμη γίνει επισήμως η εισαγωγή, για πρόκληση οδυνών, αφού είχα μπει στον δέκατο μήνα και η κόρη μου δεν έλεγε να βγει, η κοπέλα στην είσοδο απαίτησε να βγάλω τα μικροσκοπικά διαμαντάκια από τα αυτιά μου που τα φορούσα για γούρι... Είχα φτιάξει ένα μικρό σακίδιο για να το πάρω μαζί μου, με ένα μικρό αρκουδάκι (δώρο της αδερφής μου για παρέα), το iPod με χαρούμενα τραγούδια για να μην ακούω τις άλλες γυναίκες που ούρλιαζαν (και έβριζαν) από τους διπλανούς θαλάμους, ένα εμφιαλωμένο νερό (για να πίνω) και ένα ιαματικό (για να ψεκάζομαι), ένα βούτυρο κακάο γιατί στη διάρκεια του τοκετού στεγνώνουν τα χείλη... Ομως και αυτά ακόμη ήθελαν να μου τα κατασχέσουν. Και έπρεπε να δώσω μάχη, για να τα κρατήσω, ή έστω ορισμένα από αυτά και να πω ότι έχω συνεννοηθεί με τον γιατρό μου και να παρέμβει και ο γιατρός πατέρας μου, παρών (ευτυχώς) σε όλη τη διαδικασία. Ούτε φυλακισμένη...

Και μπορεί όλα αυτά να μοιάζουν μικρά ή αστεία, αλλά φανταστείτε τον εαυτό σας γυμνό ή ημίγυμνο, καλωδιωμένο, με πόνους, ανάμεσα σε αγνώστους, αγέλαστους νοσηλευτές... Για ώρες καθηλωμένο σε ένα λευκό δωμάτιο πάνω σε ένα κρεβάτι, με καλώδια για να ακούς το μωρό, να σε γυρίζουν 360 μοίρες, να νομίζεις ότι έχει σταματήσει ο χρόνος. Θυμάμαι ότι είχα αγωνία, αν θα ήμουνα μόνη μου στον θάλαμο τοκετού. Και τελικά με οδήγησαν σε ένα δωμάτιο που ήταν μια κυρία που... έσκουζε, είχε χάσει την ψυχραιμία της και κανείς δεν μπορούσε να την ηρεμήσει. Αν δεν με άλλαζαν δωμάτιο, θα γινόμασταν δύο οι «υστερικές».

Και στην ανάνηψη; Που δεν θες να κοιμηθείς, είσαι εξαντλημένη, τα έχεις 400 και το μόνο που ονειρεύεσαι να πας στο δωμάτιο σου, στους δικούς σου ανθρώπους, να πάρεις αγκαλιά το μωρό σου και τελικά μένεις για δύο τουλάχιστον ώρες (αν δεν σε ξεχάσουν), στη μέση του πουθενά, με την Παναγία απέναντι, ένα (χαλασμένο) ρολόι, έναν τύπο που καθάριζε το αίμα από τα ντουλάπια και με πλάτη σε νοσηλεύτριες που έψαχναν απεγνωσμένα αναισθησιολόγο, αλλά εκείνος και είχε φύγει και είχε κλείσει το κινητό του.

Η επόμενη μέρα

Την επόμενη μέρα είμαι μόνη με το νεογέννητο μωρό. Στο μονόκλινο που λέγαμε. Η πόρτα κλειστή. Κυρία λοιπόν εισβάλλει απρόσκλητη σαν γιατρός του νοσοκομείου, διαιτολόγος, διατροφολόγος, ή κάτι τέτοιο, για να μου πουλήσει πρόγραμμα αδυνατίσματος. Οταν της είπα ότι δεν με ενδιαφέρει, ότι είχα βάλει μόλις 9 κιλά και θα έβγαινα με το τζιν μου από το μαιευτήριο, εκείνη με κοίταξε απαξιωτικά και μου είπε: «Δεν είναι κρίμα να μείνετε με κοιλιά και ραγάδες;» δεν ξέρω ποια ήταν η απάντησή μου αλλά σε δευτερόλεπτα είχε βγει από το δωμάτιο. Και είχε πάει στο διπλανό. Με τους χάρτινους τοίχους μπορούσες να ακούσεις κάθε συζήτηση. Μαμά και κόρη αγόρασαν όλα τα προϊόντα που τους πούλησε, από γνωστές εταιρείες καλλυντικών, για όλα τα... κακά της μοίρας τους. Φαντάσου λοιπόν να μην έχεις βάλεις 9 αλλά 29 κιλά. Και να έχεις μόλις γεννήσει. Με την ψυχολογία της λεχώνας. Φουντάρεις ή δεν φουντάρεις από το 8ο; Υπάρχουν και χειρότερα. Θυμάμαι την εμπειρία φίλης μου που «έχασε» το πρώτο της μωρό και την έπαιρναν στη διάρκεια της νοσηλείας της τηλέφωνο στο δωμάτιο για να τη «συγχαρούν» και να της πουλήσουν από πάνες μέχρι ζυγαριές. Δεν τους έβρισε. Δεν είχε το κουράγιο...


© 2008 H KAΘHMEPINH All rights reserved.

[Δωρουλα]

ΠΟΙΟI ΕΙΜΑΣΤΕ

Η Εκστρατεία για τις Επιλογές Τοκετού στην Ελλάδα [Εγκυμονώ - Γεννώ – Επιλέγω] ξεκίνησε το Μάρτιο του 2008 στη Θεσσαλονίκη. Στόχος μας είναι η υποστήριξη και προώθηση του φυσικού τοκετού και η κατάδειξη από τη μια της συνεχώς αυξανόμενης εμπορευματοποίησης των μαιευτικών υπηρεσιών στην Ελλάδα και από την άλλη της έλλειψης ενημέρωσης για τις διαφορετικές δυνατότητες τοκετού που υπάρχουν. Μας ενδιαφέρει να δημιουργήσουμε ένα διάλογο που θα ρίξει φως στην αμέλεια των ιδιωτικών κλινικών και των νοσοκομείων, και που θα δώσει στις γυναίκες τη δύναμη να απαιτούν μεθόδους τοκετού και μεταγεννητικής φροντίδας διαφορετικές από αυτές που παρέχονται τώρα. H βιομηχανία της γέννας στηρίζεται στο φόβο μας καθώς επίσης και στην εκμετάλλευση της λανθασμένης πληροφόρησης που πολύ συχνά παρέχουν γιατροί, κλινικές και επαγγελματίες υγείας, οι οποίοι δείχνουν να αγνοούν τι είναι φυσικός τοκετός. Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια διαμορφώνεται ο ρόλος μας που αποτελεί ένα συνδυασμό ομάδας πίεσης, πηγής ενημέρωσης για την κατάσταση στην Ελλάδα και φόρουμ διαλόγου. Οποιοσδήποτε έχει προσωπική εμπειρία στα προαναφερόμενα προβλήματα, ή απλά ενδιαφέρεται για ένα πιο δίκαιο μαιευτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι ευπρόσδεκτος να συμμετέχει.

Πιστεύουμε πως τίποτα δε θα αλλάξει αν οι ίδιοι οι γονείς, οι χρήστες των μαιευτικών υπηρεσιών αλλά και οι επαγγελματίες υγείας δεν εναντιωθούν στην αυξανόμενη εμπορευματοποίηση των μαιευτικών υπηρεσιών. Είναι στο χέρι μας να διασφαλιστεί πως μητέρα και παιδί θα έχουν την καλύτερη δυνατή εμπειρία γέννας/ τοκετού. Αυτό περιλαμβάνει την προστασία των δικαιωμάτων τους σε όλες τις κλινικές και τα νοσοκομεία στην Ελλάδα καθώς και την εξασφάλιση στις μελλοντικές μητέρες έγκυρης πληροφόρησης πάνω στις διαφορετικές μεθόδους τοκετού όπως είναι η γέννα στο σπίτι. Έρευνες δείχνουν πως μια εμπειρία τοκετού ήρεμη, χωρίς παρεμβάσεις και χωρίς στρες είναι το καλύτερο ξεκίνημα για τη ζωή του βρέφους καθώς βοηθάει στην δημιουργία ισχυρών δεσμών αγάπης μεταξύ των γονιών και του παιδιού. Πιστεύουμε πως ένας διαφορετικός τρόπος τοκετού είναι δυνατός και ότι το υπάρχον σύστημα πρέπει να αλλάξει ριζικά εκ τω έσω. Καλωσορίζουμε όλες τις γυναίκες που έχουν βιώσει διαφορετικές εμπειρίες τοκετού, και θα ήθελαν να μάθουν περισσότερα για τυχόν μελλοντικές επιλογές τους. Θα θέλαμε επίσης να στηρίξουμε επαγγελματίες υγείας που ενδιαφέρονται να αλλάξουν οι ισχύουσες πρακτικές στην Ελλάδα. Τέλος θα θέλαμε να υπογραμμίσουμε ότι παρόλο που πιστεύουμε πως ο φυσικός τοκετός είναι η καλύτερη λύση για τη μητέρα και το παιδί ταυτόχρονα υποστηρίζουμε και το δικαίωμα για όλες τις γυναίκες να αποφασίσουν τι είναι καλύτερο για τις ίδιες και το μωρό τους εφόσον έχουν ενημερωθεί πλήρως για τις επιλογές τους.

Επικοινωνήστε μαζί μας στο birthchoicesgreece@gmail.com.



ABOUT US

The Campaign for Birth Choices in Greece [Birth Choices] was set up in March 2008 in Thessaloniki, Northern Greece. Our aim is to support and promote natural birth and to address the increasingly commercialized birth services that most women are forced to use in Greece and the lack of information about the alternatives. We are interested in highlighting the malpractice of clinics and hospitals by creating a public dialogue as well as empowering women to demand alternatives to what is on offer. The birth industry plays on our fear, as well as exploiting the misinformation conveyed to us by health professionals, doctors and clinics who seem to have lost sight of what natural birth is. Our role is a combination of pressure group, information resource about the Greek situation and discussion forum. Anyone who has had a birth experience affected by the issues we raise above, or who is interested in a fairer birth system in Greece is welcome to join us.
We believe that unless parents, service users and health professionals stand against the increasing development of money making birth services, nothing will change. It is in our hands. Our priority is ensuring the best possible birth experience for mother and baby, which includes protecting their rights in all clinics and hospitals in Greece, and making sure the mother-to-be can access accurate information about alternatives such as home birth. Research shows that a calm, stress-free and non-interventionist birth experience is the most positive start in life for the baby, and helps the bond between baby and parents. We believe that another way of giving birth is possible and that the current system needs radical change from within. We welcome all women, with all birth experiences who want to find an alternative. We would like to support health professionals who are interested in changing current practices in Greece. We believe natural birth is the best option for mother and baby, but we also support the right of all women to decide for themselves and their baby, providing they have been fully informed of their choices.
Please email us at birthchoicesgreece@gmail.com.

[Δωρουλα]

Εκστρατεία για το δικαίωμα επιλογών κατά τον τοκετό στην Ελλάδα

Στόχοι

Προσωπική ενδυνάμωση
• Παροχή στήριξης και ενημέρωσης σε γυναίκες για τις εναλλακτικές λύσεις που υπάρχουν έναντι των προσφερόμενων σε κλινικές και τα νοσοκομεία
• Παροχή ενός χώρου/ μιας πλατφόρμας όπου θα μπορούν οι γυναίκες να μιλάνε για την εμπειρία του τοκετού που είχαν, καλή ή κακή
• Να βοηθήσουμε τις γυναίκες να γίνουν πιο κατηγορηματικές στην απαίτηση και διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους κατά τη διαδικασία του τοκετού

Κοινωνική και Πολιτική Πίεση/ Εκπαίδευση
• Να καταστήσουμε αντιληπτό ότι η καισαρική είναι η κυρίαρχη μέθοδος τοκετού στην Ελλάδα και ότι αποτελεί κομμάτι ενός υπερβολικά παρεμβατικού συστήματος.
• Αμφισβήτηση της ορθότητας των πρακτικών που εξασκούν κλινικές και νοσοκομεία και της υποτιθέμενης ανωτερότητας ενός συστήματος γέννας όπου οι γιατροί έχουν τον καθοριστικό ρόλο.
• Αποκάλυψη κακών πρακτικών, καταχρήσεων και αμέλειας σε νοσοκομεία και κλινικές
• Να πιέσουμε για αλλαγές στο σύστημα τοκετών που εφαρμόζεται σε νοσοκομεία και κλινικές
• Αμφισβήτηση του οικονομικού μονοπωλίου που παρατηρείται στους ‘συνεταιρισμούς’ ιδιωτικών κλινικών, ιδιωτών γυναικολόγων και άλλων εταίρων στη βιομηχανία της γέννας στην Ελλάδα
• Να υπάρξει επίγνωση των εναλλακτικών στις ιατρικοποιημένες, παρεμβατικές και με φάρμακα καθοδηγούμενες γέννες
• Να υπάρξει επίγνωση των δικαιωμάτων μητέρας και παιδιού κατά τη διαδικασία της γέννας

Συλλογή πληροφοριών
• Δημιουργία μιας εναλλακτικής τράπεζας πληροφοριών με άρθρα και έρευνα για τη διαδικασία του τοκετού από διάφορες πηγές

Αλλαγή πεποιθήσεων
• Έναρξη ενός δημόσιου διαλόγου γύρω από όλα αυτά τα ζητήματα
• Να προαχθεί η ιδέα ότι ένα διαφορετικό σύστημα τοκετού είναι εφικτό και ότι δεν υπάρχει τίποτε το φυσικό ή το αναπόφευκτο στο υπάρχον σύστημα στην Ελλάδα

[Επισκέπτης]

Δωρούλα καταπληκτικό το άρθρο αλλά και όσα γράφεις εσυ για τον συγκεκριμένο σύλλογο...Οπως πολύ σωστά είπες μιλάμε για την βιομηχανία τοκετού...τεράστια κέρδη..ψωνισμένες είμαστε έτσι κι αλλιώς οι ελληνίδες, καλά να μας κάνουν....ψωνισμένες με τη γέννα μας -μονίκλινο ή σουίτα για να καμαρώνουμε μετά στις φιλενάδες- το τι βιώνουμε εμείς και το παιδί μας ολίγον μας απασχολεί...ψωνισμένες ΄σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας μην ψάχνοντας την ουσία αλλά αναζητώντας την επιβεβαίωση μέσα από επώνυμες τσάντες και παπούτσια τύπου sex and the city. Δεν αφορίζω τα όμορφα αντικείμενα που όπως όλα τα περιττά είναι το αλάτι της ζωής στον περιβάλλοντα χώρο μας, απλά αρνούμαι να τα κάνω σκοπό μου.....

Και στο θάνατο ψωνισμένοι είμαστε..φέρετρα από έβενο λέει ή ξέρω εγώ τι άλλο για να μας συντροφεύουν στο μεγάλο ταξείδι...λες και εκει μέσα βρίσκεται η ψυχή μας...τέλος πάντων , ας μην εκνευριστώ άλλο σαββατιάτικα

[Δωρουλα]

...τεράστια κέρδη..ψωνισμένες είμαστε έτσι κι αλλιώς οι ελληνίδες, καλά να μας κάνουν....ψωνισμένες με τη γέννα μας -μονίκλινο ή σουίτα για να καμαρώνουμε μετά στις φιλενάδες- το τι βιώνουμε εμείς και το παιδί μας ολίγον μας απασχολεί...ψωνισμένες ΄σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας μην ψάχνοντας την ουσία

Δεν ξέρω βρε Τζιλντάκι άν είναι ψώνιο τελικά όλο αυτό!δεν ξέρω να σου πω κατα πόσο μια μάνα, ετοιμόγενη έχει τα περιθώρια να την ψωνίσει!!!στην τελική αν κάποιος έχει οικονομική άνεση ας διοχετεύσει τα χρήματα του όπως του αρέσει!!το θέμα είναι ότι μια μελλοντική μητέρα πιο πολύ βρίσκεται υπο την επίρροια του φόβου, γιατί δεν γνωρίζει, και γιατί ο φόβος υπάρχει τελικά παντού και υπάρχουν και αυτοί που θέλουν να το εκμεταλευτούν!!!το θέμα είναι ότι όταν γνωρίζεις την αλήθεια μπορείς να αντιμετωπίσεις τις καταστάσεις πιο συνειδητά!!αυτό είναι το ζητούμενο, η γνώση για τις επιλογές που έχει μια μάνα να γεννήσει το παιδί της όπως θέλει!!!α, και μην ξεχνάμε ότι δεν είμαστε όλοι κρίσοι να πληρώνουμε στις κλινικές τα κέρατά μας!!!!

[Δωρουλα]

Δωρούλα καταπληκτικό το άρθρο αλλά και όσα γράφεις εσυ για τον συγκεκριμένο σύλλογο...

Μανάρι δεν τα έγραψα εγώ συνεργασία έπαιξε!!!!

[Επισκέπτης]

Πολλύ όμορφα όλα αυτά.

Θυμάμαι πιο παλιά είχα δει στην ΕΡΤ μια εκπομπή που αφορύσε αυτό το θέμα και είχα ανατριχιάσει......γρρρρρρρ

Είναι λοιπόν μια Κυρία στο Αλεξάνδρα , όπου κάνει αγώνα να ενημερώνει τις μέλλουσες μητέρες για το τι πρέπει να κάνουν.
Έλεγε πως στα "σύγχρονα"μαιευτήρια με το που βγει το μωρό το παίρνουν και το βάζουν στον ειδικό θάλαμο , χωρίς καν να το δώσουν στις μητέρες.
Τόνιζε πως είναι έγλημα για την ψυχική υγεία του παιδιού.
Ο λόγος που γίνεται αυτό , εξηγούσε, είναι γιατί αν το μωρό πιεί γάλα με το που γεννηθεί από το στήθος της μητέρας τότε δεν θα δέχεται τις σκόνες και τα γέλατα μαζικής παραγωγης.
Οπότε εφευρίσκουν οι γιατροί διάφορα , όπως πχ δεν έχεις γάλα, το παιδί είναι αδύναμο κ.λ.π. ώστε να του δίνουν άλλο γάλα εκτός της μητέρας.

ΤΡΑΓΙΚΟ!

[zefira]

Ξέρετε πόσο καθοριστικό ρόλο παίζει η καισαρική γέννα για το μωρό?

Απο τη στιγμή εκείνη που δεν κάνει την προσπάθεια της φυσιολογικής γέννας, όπου για το μωρό είναι η πρώτη του διδασκαλία για την ζωή, μετά έχει διάφορα μπλοκαρίσματα που θα του είναι δύσκολο να το δει στην συνέχεια της ζωής του.

Εκτός βέβαια κι αν επιλέξει η ίδια η ψυχή να γεννηθεί με καισαρική.

Αλλά να το επιλέγει ο γιατρός για το χρήμα αυτό πια....

[Evoula]

Παιδιά εγώ στην γέννηση της κορούλας μου δεν έζησα τίποτε από όλα αυτά.
Ο γιατρός που επέλεξα, δεν μου έκοψε καμία απολύτως ταρίφα, αντιθέτως γλίτωσα και χρήματα των εξετάσεων που ένα τμήμα της πληρώνεται, δεν με άφηνε με τίποτε να γεννήσω με καισαρική μέχρι την τελευταία στιγμή, όπου υποψιάστηκε πως υπάρχει λώρος, αφού το μωρό ήταν ψηλά και με πήρε όταν υπήρξαν συμπτώματα αστάθειας από το παιδί.
Μόλις συνήρθα από την νάρκωση μου έφεραν αμέσως το παιδί να το δω και από τότε το είχα συνέχεια στο δωμάτιό μου.
Οι μαίες ήταν κάτι υπέροχα κορίτσια και ο γιατρός μου το ίδιο.
Όσο για το θηλασμό, το αντίθετο συνέβαινε. Οι μαίες ήταν έως και πιεστικές πάνω σε αυτό το θέμα. Κανείς δεν επενέβαινε στην διατροφή του παιδιού. Η μητέρα αποφάσιζε αν το παιδί της είχε χορτάσει ή όχι και επέλεγε συμπλήρωμα.
Εμένα στο μυαλό μου η όλη διαδικασία μου έχει αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις
:lol: :lol: :lol:

[galazia_sfaira]

Kαι για μενα η γέννηση του Ταξιαρχη ήταν ενα θαύμα!

[Vasoula]

Κι εγώ έχω τις καλύτερες αναμνήσεις απο αυτά τα 2 γεγονότα της ζωής μου...

΄Εκανα καισαρική μεν, αλλά ο γιατρός περίμενε τόσο πολλές ώρες, και έκανε τόσο μεγάλες προσπάθειες, που είχα πια εξαντληθεί...
Η μαία ήταν μια καταπληκτική γυναίκα...

Δεν θα ξεχάσω ποτέ, το ότι μια νοσοκόμα με σηκωσε στα χέρια, γιατί είχα ορούς και δεν μπορουσα να σηκωθώ, για να με πάει στην αίθουσα που ήταν το μωράκι, μια και γεννήθηκε μικρουλι και το είχαν σε αίθουσα παρακολούθησης.
Εγω δεν μπορούσα να σηκωθώ, το παιδί δεν μπορούσε να έρθει σε μένα...τρελλάθηκα η πιτσιρίκα...κι έκλαιγα που δεν μπορούσα να δω το μωράκι...
Και τότε αυτή με σήκωσε στα χέρια και με πήγε στην αίθουσα που ήταν το μωρό για να το δω...

Δεν αισθάνθηκα σαν "χιλιάρικο" αλήθεια...΄Ημουν πολύ τυχερή και στις δύο περιπτώσεις!!!