Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ
Συντονιστής: Emmaki
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ
Τα έχουμε πει και ξαναπεί...
Όσε φορές όμως και να τα πούμε, υπάρχει μέσα μας κάποιος που "κλωτσάει" σ' αυτήν την αλήθεια...
Είναι μύθος η αγάπη της μητέρας...Τραγικός κι όλας!
Παιδί η γυναίκα κάνει, για να καθαγιαστεί από την κατωτερότητα που νιώθει σαν γυναίκα (από την θρησκεία της βεβαίως) κατά κύριο λόγο, αλλιώς είναι ανήθικη που κάνει σεξ...Μετά, κανένας άντρας δεν θα παντρευόταν, αν δεν ήταν το παιδί στην μέση...Εκεί πέφτουν όλες οι αντιστάσεις και οι γυναίκες το επιδιώκουν...
Αν δεν γίνουν Άνθρωποι οι γονείς πρώτα, μην ελπίζετε σε πνευματική ωριμότητα του ανθρώπου...
Τούτη η κληρονομικότητα τους είναι και το ενδιαφέρον τους...
Αλλά ξέρετε, δεν αντέχεται από το παιδί αυτή η υποτιμητική ματιά τους...η εγκατάλειψη δεν αντέχεται...
Εγκαταλείπω το παιδί δεν σημαίνει ότι το διώχνω...Σημαίνει ότι το χρησιμοποιώ προς ίδιον όφελος!
Του δίνω ένα, για να πάρω το πολλαπλάσιο του σε ενέργεια...
Να έβρισκα έναν και μοναδικό άνθρωπο, που να μην είχε τύψεις αν δεν έγινε έτσι όπως το ήθελαν οι γονείς του
Η Θεραπεία ξεκινάει από εδώ, που η ασθένεια έχει μπει βαθιά μέσα μας και δουλεύει ανενόχλητη...
για πάμε...
Γιατί οι γονείς πληγώνουν τόσο βαθειά;
Η μητρική αγάπη θεωρείται αυτονόητο συναίσθημα αλλά αντικειμενικά δεν είναι.
Τα παιδιά δεν είναι τα ιδανικά παιδιά της φαντασίας μας . Όπως επίσης και οι μητέρες δεν μοιάζουν μ αυτές που περιγράφουν τα ποιήματα.
Ο μύθος της μητρότητας – όπως κάθε μύθος – είναι απλουστευμένος και απλοποιημένος. Όλοι μας έχουμε βιώσει την κατάρριψη αυτού του μύθου στην παιδική μας ηλικία, αλλά μεγαλώνοντας όλοι θέλουμε ν’ αποδείξουμε ότι εμείς θα τον επαληθεύσουμε ως γονείς.
Μοιάζει να υπάρχει μια συλλογική πεποίθηση ότι όταν μια γυναίκα γίνεται μητέρα – μεταμορφώνεται σε καθαγιασμένο πλάσμα. Όσοι έχουν μπει στη διαδικασία να δουλέψουν θεραπευτικά με τον εαυτό τους, γνωρίζουν ότι το είδος και η ποιότητα της αγάπης που έχουμε εισπράξει ως παιδιά, αυτό είναι που μπορούμε να προσφέρουμε ως γονείς .
Η σχέση με το παιδί είναι μαγική. Ο ενήλικος άνθρωπος φαινομενικά, έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει την ιδανική σχέση, να πλάσει τον ιδανικό άνθρωπο, όπως τον έχει στο μυαλό του.
Αυτό όμως το πρότυπο πολύ συχνά , μέσα στο εικοσιτετράωρο συγκρούεται με τα πραγματικά συναισθήματα που ξεπηδούν απ εκεί που δεν τα περιμένεις και τα οποία παραμένουν ανομολόγητα και καλά κρυμμένα .
Προσπαθώντας οι γονείς να φτιάξουν αυτό που φαντάζονται πολύ συχνά – ανάλογα και με τον χαρακτήρα τους – το πετυχαίνουν. Πετυχαίνουν ακριβώς την εικόνα και ξεγελούν τον κοινωνικό περίγυρο και τον εαυτό τους. Ο μόνος που δεν ξεγελιέται είναι το παιδί. Το οποίο παραμένει ο μοναδικός αξιόπιστος μάρτυρας της αλήθειας των συναισθημάτων κάθε οικογένειας.
Μπορεί να κακοποιηθεί συναισθηματικά ένα παιδί για να αναγκαστεί να χωρέσει στην εικόνα που έχουν οι γονείς, να ανταποκριθεί στις προσδοκίες τους, να γίνει αυτό που εκείνοι θέλουν. Όμως πάντα θα υπάρχει κάτι που αργά η γρήγορα θα εμφανισθεί ως αδυναμία, ασθένεια, επιθετικότητα, απάθεια και δεν θα μπορεί να το εξηγήσει κανείς.
Η κακοποίηση των παιδιών δεν είναι μόνο οι ακραίες ιστορίες που βγαίνουν στις ειδήσεις. Συμβαίνει καθημερινά από ανύποπτους γονείς. Συμβαίνει μ ένα απλανές βλέμμα, με μια επιτιμητική ματιά, με προσβλητικά λόγια, με θυμό που εγκλωβίζεται σ ένα κλειστό στόμα. Συμβαίνει όταν οι γονείς εστιάζουν στα επιτεύγματα και όχι στο ίδιο το παιδί, στην ύπαρξη του.
Συμβαίνει, όχι γιατί αυτό που κάνει ή δεν κάνει ένας γονιός, είναι από μόνο του τόσο φοβερό, αλλά γιατί το μωρό είναι τόσο εύθραυστο και εξαρτημένο για την επιβίωση του απ αυτούς. Είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να αντιλαμβάνεται στο κέντρο της ύπαρξης του την κάθε δόνηση που νοιώθει το πλάσμα που του δίνει ζωή.
Δεν πρέπει καμία μητέρα να νομίζει πως μπορεί να φροντίζει ένα μωρό μηχανικά, χωρίς επιπτώσεις. Το μωρό που δεν συναντά ένα βλέμμα να το κοιτάζει, νοιώθει ότι βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο. Το αποτύπωμα της συναισθηματικής απουσίας ή της συναισθηματικής αναστάτωσης της μητέρας είναι ανεξίτηλο στην ψυχή και στο σώμα του ανθρώπου.
Όμως γιατί οι μητέρες δεν είναι τόσο διαθέσιμες όσο χρειάζεται να είναι, για τις ανάγκες του παιδιού;
Γιατί οι μητέρες και οι πατέρες είναι πριν απ όλα άνθρωποι. Άνθρωποι που έχουν διανύσει μια απόσταση στη ζωή τους, μπορεί να έχουν πληγές ανοιχτές, κρυμμένα μυστικά, καταπιεσμένα συναισθήματα και σε κάθε περίπτωση παιδικά τραύματα που τώρα ενεργοποιούνται.
Έρχεται το παιδί στη ζωή μας και μας φέρνει αντιμέτωπους με το παρελθόν μας. Έχουμε δύο επιλογές ή θα το αντιμετωπίσουμε ή θα του το κληροδοτήσουμε αυτούσιο. Αυτή είναι ακριβώς η ευκαιρία που δίνει η γονεϊκότητα. Σου καθρεφτίζει τις πληγές, τις στρεβλώσεις, τα κενά. Μπορείς πάντα να αποστρέψεις το βλέμμα αλλά όχι χωρίς τίμημα.
Οι γονείς που νοιάζονται, το πιο σημαντικό που μπορούν να κάνουν, για να προστατεύσουν τα παιδιά τους απ τον εαυτό τους, είναι να φροντίσουν τον εαυτό τους. Μόνο έτσι θα επιτρέψουν στην αγάπη τους να εκδηλωθεί αβίαστα και ευεργετικά.
http://iphigeneiapanetsou.wordpress.com ... %B9%CE%AC/" onclick="window.open(this.href);return false;
Όσε φορές όμως και να τα πούμε, υπάρχει μέσα μας κάποιος που "κλωτσάει" σ' αυτήν την αλήθεια...
Είναι μύθος η αγάπη της μητέρας...Τραγικός κι όλας!
Παιδί η γυναίκα κάνει, για να καθαγιαστεί από την κατωτερότητα που νιώθει σαν γυναίκα (από την θρησκεία της βεβαίως) κατά κύριο λόγο, αλλιώς είναι ανήθικη που κάνει σεξ...Μετά, κανένας άντρας δεν θα παντρευόταν, αν δεν ήταν το παιδί στην μέση...Εκεί πέφτουν όλες οι αντιστάσεις και οι γυναίκες το επιδιώκουν...
Αν δεν γίνουν Άνθρωποι οι γονείς πρώτα, μην ελπίζετε σε πνευματική ωριμότητα του ανθρώπου...
Τούτη η κληρονομικότητα τους είναι και το ενδιαφέρον τους...
Αλλά ξέρετε, δεν αντέχεται από το παιδί αυτή η υποτιμητική ματιά τους...η εγκατάλειψη δεν αντέχεται...
Εγκαταλείπω το παιδί δεν σημαίνει ότι το διώχνω...Σημαίνει ότι το χρησιμοποιώ προς ίδιον όφελος!
Του δίνω ένα, για να πάρω το πολλαπλάσιο του σε ενέργεια...
Να έβρισκα έναν και μοναδικό άνθρωπο, που να μην είχε τύψεις αν δεν έγινε έτσι όπως το ήθελαν οι γονείς του
Η Θεραπεία ξεκινάει από εδώ, που η ασθένεια έχει μπει βαθιά μέσα μας και δουλεύει ανενόχλητη...
για πάμε...
Γιατί οι γονείς πληγώνουν τόσο βαθειά;
Η μητρική αγάπη θεωρείται αυτονόητο συναίσθημα αλλά αντικειμενικά δεν είναι.
Τα παιδιά δεν είναι τα ιδανικά παιδιά της φαντασίας μας . Όπως επίσης και οι μητέρες δεν μοιάζουν μ αυτές που περιγράφουν τα ποιήματα.
Ο μύθος της μητρότητας – όπως κάθε μύθος – είναι απλουστευμένος και απλοποιημένος. Όλοι μας έχουμε βιώσει την κατάρριψη αυτού του μύθου στην παιδική μας ηλικία, αλλά μεγαλώνοντας όλοι θέλουμε ν’ αποδείξουμε ότι εμείς θα τον επαληθεύσουμε ως γονείς.
Μοιάζει να υπάρχει μια συλλογική πεποίθηση ότι όταν μια γυναίκα γίνεται μητέρα – μεταμορφώνεται σε καθαγιασμένο πλάσμα. Όσοι έχουν μπει στη διαδικασία να δουλέψουν θεραπευτικά με τον εαυτό τους, γνωρίζουν ότι το είδος και η ποιότητα της αγάπης που έχουμε εισπράξει ως παιδιά, αυτό είναι που μπορούμε να προσφέρουμε ως γονείς .
Η σχέση με το παιδί είναι μαγική. Ο ενήλικος άνθρωπος φαινομενικά, έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει την ιδανική σχέση, να πλάσει τον ιδανικό άνθρωπο, όπως τον έχει στο μυαλό του.
Αυτό όμως το πρότυπο πολύ συχνά , μέσα στο εικοσιτετράωρο συγκρούεται με τα πραγματικά συναισθήματα που ξεπηδούν απ εκεί που δεν τα περιμένεις και τα οποία παραμένουν ανομολόγητα και καλά κρυμμένα .
Προσπαθώντας οι γονείς να φτιάξουν αυτό που φαντάζονται πολύ συχνά – ανάλογα και με τον χαρακτήρα τους – το πετυχαίνουν. Πετυχαίνουν ακριβώς την εικόνα και ξεγελούν τον κοινωνικό περίγυρο και τον εαυτό τους. Ο μόνος που δεν ξεγελιέται είναι το παιδί. Το οποίο παραμένει ο μοναδικός αξιόπιστος μάρτυρας της αλήθειας των συναισθημάτων κάθε οικογένειας.
Μπορεί να κακοποιηθεί συναισθηματικά ένα παιδί για να αναγκαστεί να χωρέσει στην εικόνα που έχουν οι γονείς, να ανταποκριθεί στις προσδοκίες τους, να γίνει αυτό που εκείνοι θέλουν. Όμως πάντα θα υπάρχει κάτι που αργά η γρήγορα θα εμφανισθεί ως αδυναμία, ασθένεια, επιθετικότητα, απάθεια και δεν θα μπορεί να το εξηγήσει κανείς.
Η κακοποίηση των παιδιών δεν είναι μόνο οι ακραίες ιστορίες που βγαίνουν στις ειδήσεις. Συμβαίνει καθημερινά από ανύποπτους γονείς. Συμβαίνει μ ένα απλανές βλέμμα, με μια επιτιμητική ματιά, με προσβλητικά λόγια, με θυμό που εγκλωβίζεται σ ένα κλειστό στόμα. Συμβαίνει όταν οι γονείς εστιάζουν στα επιτεύγματα και όχι στο ίδιο το παιδί, στην ύπαρξη του.
Συμβαίνει, όχι γιατί αυτό που κάνει ή δεν κάνει ένας γονιός, είναι από μόνο του τόσο φοβερό, αλλά γιατί το μωρό είναι τόσο εύθραυστο και εξαρτημένο για την επιβίωση του απ αυτούς. Είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να αντιλαμβάνεται στο κέντρο της ύπαρξης του την κάθε δόνηση που νοιώθει το πλάσμα που του δίνει ζωή.
Δεν πρέπει καμία μητέρα να νομίζει πως μπορεί να φροντίζει ένα μωρό μηχανικά, χωρίς επιπτώσεις. Το μωρό που δεν συναντά ένα βλέμμα να το κοιτάζει, νοιώθει ότι βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο. Το αποτύπωμα της συναισθηματικής απουσίας ή της συναισθηματικής αναστάτωσης της μητέρας είναι ανεξίτηλο στην ψυχή και στο σώμα του ανθρώπου.
Όμως γιατί οι μητέρες δεν είναι τόσο διαθέσιμες όσο χρειάζεται να είναι, για τις ανάγκες του παιδιού;
Γιατί οι μητέρες και οι πατέρες είναι πριν απ όλα άνθρωποι. Άνθρωποι που έχουν διανύσει μια απόσταση στη ζωή τους, μπορεί να έχουν πληγές ανοιχτές, κρυμμένα μυστικά, καταπιεσμένα συναισθήματα και σε κάθε περίπτωση παιδικά τραύματα που τώρα ενεργοποιούνται.
Έρχεται το παιδί στη ζωή μας και μας φέρνει αντιμέτωπους με το παρελθόν μας. Έχουμε δύο επιλογές ή θα το αντιμετωπίσουμε ή θα του το κληροδοτήσουμε αυτούσιο. Αυτή είναι ακριβώς η ευκαιρία που δίνει η γονεϊκότητα. Σου καθρεφτίζει τις πληγές, τις στρεβλώσεις, τα κενά. Μπορείς πάντα να αποστρέψεις το βλέμμα αλλά όχι χωρίς τίμημα.
Οι γονείς που νοιάζονται, το πιο σημαντικό που μπορούν να κάνουν, για να προστατεύσουν τα παιδιά τους απ τον εαυτό τους, είναι να φροντίσουν τον εαυτό τους. Μόνο έτσι θα επιτρέψουν στην αγάπη τους να εκδηλωθεί αβίαστα και ευεργετικά.
http://iphigeneiapanetsou.wordpress.com ... %B9%CE%AC/" onclick="window.open(this.href);return false;
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Re: Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ
Βρε Ουστ!!!
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν.
Re: Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ
Πωπωπω συγχρονικότητα...Είναι μύθος η αγάπη της μητέρας...Τραγικός κι όλας!
Βασούλα, σ'ευχαριστώ!!
Πολέμα και Οραματίσου
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
Re: Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ
Vaso έγραψε:Να έβρισκα έναν και μοναδικό άνθρωπο, που να μην είχε τύψεις αν δεν έγινε έτσι όπως το ήθελαν οι γονείς του
Η Θεραπεία ξεκινάει από εδώ, που η ασθένεια έχει μπει βαθιά μέσα μας και δουλεύει ανενόχλητη...
...Vaso έγραψε:Μπορεί να κακοποιηθεί συναισθηματικά ένα παιδί για να αναγκαστεί να χωρέσει στην εικόνα που έχουν οι γονείς, να ανταποκριθεί στις προσδοκίες τους, να γίνει αυτό που εκείνοι θέλουν. Όμως πάντα θα υπάρχει κάτι που αργά η γρήγορα θα εμφανισθεί ως αδυναμία, ασθένεια, επιθετικότητα, απάθεια και δεν θα μπορεί να το εξηγήσει κανείς.
Η κακοποίηση των παιδιών δεν είναι μόνο οι ακραίες ιστορίες που βγαίνουν στις ειδήσεις. Συμβαίνει καθημερινά από ανύποπτους γονείς. Συμβαίνει μ ένα απλανές βλέμμα, με μια επιτιμητική ματιά, με προσβλητικά λόγια, με θυμό που εγκλωβίζεται σ ένα κλειστό στόμα. Συμβαίνει όταν οι γονείς εστιάζουν στα επιτεύγματα και όχι στο ίδιο το παιδί, στην ύπαρξη του.
πολύ καλό, ευχαριστούμε Βασούλα
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Re: Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ
Βασούλα
Ακριβώς έτσιΜπορεί να κακοποιηθεί συναισθηματικά ένα παιδί για να αναγκαστεί να χωρέσει στην εικόνα που έχουν οι γονείς, να ανταποκριθεί στις προσδοκίες τους, να γίνει αυτό που εκείνοι θέλουν. Όμως πάντα θα υπάρχει κάτι που αργά η γρήγορα θα εμφανισθεί ως αδυναμία, ασθένεια, επιθετικότητα, απάθεια και δεν θα μπορεί να το εξηγήσει κανείς.
Η κακοποίηση των παιδιών δεν είναι μόνο οι ακραίες ιστορίες που βγαίνουν στις ειδήσεις. Συμβαίνει καθημερινά από ανύποπτους γονείς. Συμβαίνει μ ένα απλανές βλέμμα, με μια επιτιμητική ματιά, με προσβλητικά λόγια, με θυμό που εγκλωβίζεται σ ένα κλειστό στόμα. Συμβαίνει όταν οι γονείς εστιάζουν στα επιτεύγματα και όχι στο ίδιο το παιδί, στην ύπαρξη του.
Θυμάμαι-Πιστεύω-Ζω
Όσο μακρύτερα ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
Όσο μακρύτερα ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
Re: Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ
Ποσο τραγικο ομως..Αλλά ξέρετε, δεν αντέχεται από το παιδί αυτή η υποτιμητική ματιά τους...η εγκατάλειψη δεν αντέχεται...
Εγκαταλείπω το παιδί δεν σημαίνει ότι το διώχνω...Σημαίνει ότι το χρησιμοποιώ προς ίδιον όφελος!
Του δίνω ένα, για να πάρω το πολλαπλάσιο του σε ενέργεια...
Να έβρισκα έναν και μοναδικό άνθρωπο, που να μην είχε τύψεις αν δεν έγινε έτσι όπως το ήθελαν οι γονείς του
Αυτο ακριβως με οσους και αν το εχω συζητησει,κανεις δεν καταλαβαινει οτι ξεσπαει με το παραμικρο στο παιδι του γιατι δεν εχει καλυψει ουτε το ελαχιστο απο τις αναγκες του σαν ανθρωπος..το προσπερνανε αμεσως λεγοντας πως θυσιαζονται για το παιδι τους..Οι γονείς που νοιάζονται, το πιο σημαντικό που μπορούν να κάνουν, για να προστατεύσουν τα παιδιά τους απ τον εαυτό τους, είναι να φροντίσουν τον εαυτό τους. Μόνο έτσι θα επιτρέψουν στην αγάπη τους να εκδηλωθεί αβίαστα και ευεργετικά.
Ευχαριστουμε Βασουλα μας
"Ευχαριστώ που βρίσκομαι μεσα στην Ανάσα Σου"!
----------------------------
Πολεμα και Οραματισου!
----------------------------
Πολεμα και Οραματισου!
Re: Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ
ωραίος!!!!!!Vaso έγραψε:Παιδί η γυναίκα κάνει, για να καθαγιαστεί από την κατωτερότητα που νιώθει σαν γυναίκα (από την θρησκεία της βεβαίως) κατά κύριο λόγο, αλλιώς είναι ανήθικη που κάνει σεξ...Μετά, κανένας άντρας δεν θα παντρευόταν, αν δεν ήταν το παιδί στην μέση...Εκεί πέφτουν όλες οι αντιστάσεις και οι γυναίκες το επιδιώκουν...
ΤραγικόVaso έγραψε:Να έβρισκα έναν και μοναδικό άνθρωπο, που να μην είχε τύψεις αν δεν έγινε έτσι όπως το ήθελαν οι γονείς του
Vaso έγραψε:Οι γονείς που νοιάζονται, το πιο σημαντικό που μπορούν να κάνουν, για να προστατεύσουν τα παιδιά τους απ τον εαυτό τους, είναι να φροντίσουν τον εαυτό τους. Μόνο έτσι θα επιτρέψουν στην αγάπη τους να εκδηλωθεί αβίαστα και ευεργετικά.
Επιτρέπω...σημαίνει ότι μειώνεις την απόσταση εσένα με ΕΣΕΝΑ!!!
ετοίμασε την καρδιά ένα ναό να έρθει να κατοικήσει ο Θεός.
αν τον αφήσεις μισοτελειωμένο δεν μπορεί να έρθει να κατοικήσει
ετοίμασε την καρδιά ένα ναό να έρθει να κατοικήσει ο Θεός.
αν τον αφήσεις μισοτελειωμένο δεν μπορεί να έρθει να κατοικήσει
Re: Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ
Vaso έγραψε: Οι γονείς που νοιάζονται, το πιο σημαντικό που μπορούν να κάνουν, για να προστατεύσουν τα παιδιά τους απ τον εαυτό τους, είναι να φροντίσουν τον εαυτό τους. Μόνο έτσι θα επιτρέψουν στην αγάπη τους να εκδηλωθεί αβίαστα και ευεργετικά.
"Πολέμα και Οραματίσου"...
Re: Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ
Οι γονείς που νοιάζονται, το πιο σημαντικό που μπορούν να κάνουν, για να προστατεύσουν τα παιδιά τους απ τον εαυτό τους, είναι να φροντίσουν τον εαυτό τους. Μόνο έτσι θα επιτρέψουν στην αγάπη τους να εκδηλωθεί αβίαστα και ευεργετικά.
Re: Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ
Vaso έγραψε: Αλλά ξέρετε, δεν αντέχεται από το παιδί αυτή η υποτιμητική ματιά τους...η εγκατάλειψη δεν αντέχεται...
Εγκαταλείπω το παιδί δεν σημαίνει ότι το διώχνω...Σημαίνει ότι το χρησιμοποιώ προς ίδιον όφελος!
Του δίνω ένα, για να πάρω το πολλαπλάσιο του σε ενέργεια...
Προσπαθώντας οι γονείς να φτιάξουν αυτό που φαντάζονται πολύ συχνά – ανάλογα και με τον χαρακτήρα τους – το πετυχαίνουν. Πετυχαίνουν ακριβώς την εικόνα και ξεγελούν τον κοινωνικό περίγυρο και τον εαυτό τους. Ο μόνος που δεν ξεγελιέται είναι το παιδί. Το οποίο παραμένει ο μοναδικός αξιόπιστος μάρτυρας της αλήθειας των συναισθημάτων κάθε οικογένειας.
Μπορεί να κακοποιηθεί συναισθηματικά ένα παιδί για να αναγκαστεί να χωρέσει στην εικόνα που έχουν οι γονείς, να ανταποκριθεί στις προσδοκίες τους, να γίνει αυτό που εκείνοι θέλουν. Όμως πάντα θα υπάρχει κάτι που αργά η γρήγορα θα εμφανισθεί ως αδυναμία, ασθένεια, επιθετικότητα, απάθεια και δεν θα μπορεί να το εξηγήσει κανείς.
Η κακοποίηση των παιδιών δεν είναι μόνο οι ακραίες ιστορίες που βγαίνουν στις ειδήσεις. Συμβαίνει καθημερινά από ανύποπτους γονείς. Συμβαίνει μ ένα απλανές βλέμμα, με μια επιτιμητική ματιά, με προσβλητικά λόγια, με θυμό που εγκλωβίζεται σ ένα κλειστό στόμα. Συμβαίνει όταν οι γονείς εστιάζουν στα επιτεύγματα και όχι στο ίδιο το παιδί, στην ύπαρξη του.
[/quote]Συμβαίνει, όχι γιατί αυτό που κάνει ή δεν κάνει ένας γονιός, είναι από μόνο του τόσο φοβερό, αλλά γιατί το μωρό είναι τόσο εύθραυστο και εξαρτημένο για την επιβίωση του απ αυτούς. Είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να αντιλαμβάνεται στο κέντρο της ύπαρξης του την κάθε δόνηση που νοιώθει το πλάσμα που του δίνει ζωή.
ειναι πολλα αυτα που πιστευα οτι ηταν δικα μου.. δεν εβλεπα καν οτι ηταν "φορετα".. και αν δεν ειχα και τα παιδικα-εφηβικα ημερολογια να διαβαζω τωρα και να βλεπω ισως να ημουν ακομα εκει.. εχει πολυ ζουμι ακομα..
Η εσωτερική σπουδαιότητα του ανθρώπου είναι το Φως που τον ακολουθεί, όπου και να βρίσκεται...Να πολεμάει γι' αυτήν την σπουδαιότητα είναι το ζητούμενο
Re: Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ
Βασούλα πολύ συγχρονικό
Re: Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ
Βασούλα μου
Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Re: Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ
...Και μόλις τώρα συνειδητοποίησα πως συνέβη το εξής και μάλιστα σήμερα:
Μίλαγα με τη μάνα μου στο skype και με ρώταγε αν είχα κανένα νέο με τη βίζα μου. Και της είπα, όχι, δνε ξέρω ακόμα τι θα κάνω αν θα παραμείνω μετά τον Μάρτιο ή αν θα συνεχίζω να σπουδάζω κάτι το οτιδήποτε, αρκεί να μείνω.
(Αυτό είναι το σκεπτικό, ώστε να αποταμιεύσω κανά δολλάριο, να μην έρθω πίσω ταπί και ψύχραιμός. Γιατί από τότε που ξεκίνησα την δεύτερη δουλειά μπορώ και αποταμιεύω πλέον.)
Η απάντηση μανούλας: "Δεν ξέρω αγόρι μου, κάνε ότι θες. Αλλά και εδώ τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Όχι να έρθεις πίσω και να λες τι ήθελα και ήρθα, δεν καθόμουνα στην Μελβούρνη καλύτερα"
Και όταν μου το είπε μου χτύπησε καμπανάκι: Αυτό είναι κάτι που μου έκαναν σνέχεια οι γονείς μου από την παιδική μου ηλικία. Ύπουλες οδηγίες-κατευθύνσεις!
Αφήστε με ρε γαμώτο να αποφασίσω εγώ μόνος μου τι πραγματικά θέλω να κάνω και αν γουστάρετε μείνετε δίπλα μου στην απόφαση αυτή, αλλιώς στον αγύριστο!
Αι σιχτήρ πια!!!
Μίλαγα με τη μάνα μου στο skype και με ρώταγε αν είχα κανένα νέο με τη βίζα μου. Και της είπα, όχι, δνε ξέρω ακόμα τι θα κάνω αν θα παραμείνω μετά τον Μάρτιο ή αν θα συνεχίζω να σπουδάζω κάτι το οτιδήποτε, αρκεί να μείνω.
(Αυτό είναι το σκεπτικό, ώστε να αποταμιεύσω κανά δολλάριο, να μην έρθω πίσω ταπί και ψύχραιμός. Γιατί από τότε που ξεκίνησα την δεύτερη δουλειά μπορώ και αποταμιεύω πλέον.)
Η απάντηση μανούλας: "Δεν ξέρω αγόρι μου, κάνε ότι θες. Αλλά και εδώ τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Όχι να έρθεις πίσω και να λες τι ήθελα και ήρθα, δεν καθόμουνα στην Μελβούρνη καλύτερα"
Και όταν μου το είπε μου χτύπησε καμπανάκι: Αυτό είναι κάτι που μου έκαναν σνέχεια οι γονείς μου από την παιδική μου ηλικία. Ύπουλες οδηγίες-κατευθύνσεις!
Αφήστε με ρε γαμώτο να αποφασίσω εγώ μόνος μου τι πραγματικά θέλω να κάνω και αν γουστάρετε μείνετε δίπλα μου στην απόφαση αυτή, αλλιώς στον αγύριστο!
Αι σιχτήρ πια!!!
Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Re: Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ
αυτο!!!! παρατηρω και εγω την μανα μου οποτε βρισκομαστε η μιλαμε το ποσο εχουν αποψη για την ζωη σου (εννοειται!!) και μεσα απο υπουλες οδηγιες-κατευθυνσεις οπως το λες Μανο μου πανε να σου περασουν αυτο που εκεινοι θα ηθελαν να κανεις.. και ομως πισω απο οτι λενε βλεπω πια μονο φοβο.. για τη ζωη, μηπως δεν τους αγαπαω, μηπως τους απορριψω και οταν γυρισα μια φορα και της ειπα οτι αυτο δεν ειναι δικος μου φοβος μην προσπαθεις να μου το περασεις εγω δεν εχω την ιδια αποψη γυρναει και μου λεει ποιος φοβος αυτο δεν ειναι φοβος προνοητικοτητα ειναι!! ε σαφως δεν συνεχισα την κουβεντα .... φαντασου τι μας περασανε τοσα χρονια!!Μάνος έγραψε: Ύπουλες οδηγίες-κατευθύνσεις!
Η εσωτερική σπουδαιότητα του ανθρώπου είναι το Φως που τον ακολουθεί, όπου και να βρίσκεται...Να πολεμάει γι' αυτήν την σπουδαιότητα είναι το ζητούμενο