ΛΙΓΗ ΑΓΑΠΗ...

[panos]

βρεε οουυυσσσττττ

Δεν είναι λοιπόν παρθένο το μάτι...Αφημένο είναι στην τύχη του...
Όταν όλα νομίζεις ότι είναι έτσι, εσύ να λες "όοοοχι καργιολάκι, δεν είναι έτσι"...

οχι καργιολακι δεν ειναι ετσιιι

[Βικούλα]

Όταν όλα νομίζεις ότι είναι έτσι, εσύ να λες "όοοοχι καργιολάκι, δεν είναι έτσι"...

[Stefanos]

Πολύ αληθινό, βιωμένο ξανά και ξανά

[Μάνος]

Αν λίγο, πολύ λίγο, αρχίσεις να εστιάζεις στον παραλογισμό σου και να τον παρατηρείς, αν λίγο διακρίνεις ότι δεν έχουν λογική αυτά που νιώθεις και κάνεις, μερικές φορές δεν έχουν λογική ακόμα κι αυτά που λες, αν λίγο παρατηρήσεις και αναρωτηθείς γιατί, ξεκινάς μια πιο εσωτερική διαδρομή προς τον Εαυτό σου...

Συμφωνώ μαζί σου Βασούλα μου γλυκιά, αλλά λιγάκι με μπέρδεψες. Φοβάμαι πως κάτι έχω καταλάβει λάθος (στανταράκι αυτό τώρα!)
Για να αρχίσω να εστιάζω στον παραλογισμό μου, όπως λες, και να διακρίνω τη μη λογική μου, είναι παααααααααρα πολύ δύσκολο, γιατί σε πρώτη φάση θα πρέπει να τα εντοπίσω αυτά. Εκεί ακριβώς λοιπόν είναι λεπτές οι ισοροπίες και καθόλου ευδιάκριτες! Και έρχομαι και ρωτάω τώρα: πως εντοπίζεις κάτι τέτοιο, όταν αυτό που λες ή κάνεις, θεωρείς πως είναι και σωστό;;; Ακόμα και αν παρατηρήσεις τα λεγόμενα και τις κινήσεις σου, θα πεις: "μωρέ μπράβο, τι ωραία, που έπραξα!" Αν αρχίσω να λέω στο καργιολάκι πως όχι δεν είναι έτσι, δεν θα είναι σα να με αμφισβητώ στην ουσία; Δηλαδή σα να μην δείχνω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου... Αντιλαμβάνομαι ότι είμαι λάθος, όμως από την άλλη δεν μπορώ να εντοπίσω και το σωστό...

[Vasoula]

Η διεύρυνση της αντίληψης, Μανούλη μου, φέρνει σταδιακά και μια ανάπτυξης της διάκρισης που λείπει από΄τον φυσικό άνθρωπο, γιατί "μηχανοποίησε" την ζωή του...
Και μέσα σ' αυτήν την μηχανιστική ζωή ενέταξε ανάγκες που δεν είναι αληθινές, αλλά δεν σκέφτεται ποτέ τι θα ήθελε πραγματικά...Ορμάνε οι μηχανισμοί και μπλοκάρουν κάθε διάθεση και πρόθεση υγιούς ζωής, κατ' αρχήν...Έτσι απλά...χωρίς βαθύτερη σκέψη και διάκριση...

Θα σου πω ένα παράδειγμα...

Είχες πει ότι έχεις ανάγκη την αποδοχή των γονιών σου...Όλη αυτή η ανάγκη σου για επιστροφή στα πάτρια εδάφη, είναι αποτέλεσμα αυτής της ανάγκης, που σου φέρνει θλίψη, χωρίς να συνειδητοποιείς την αιτία...Θέλεις να γυρίσεις πίσω, για να προσπαθήσεις να σε αποδεχτούν, χωρίς όμως να γνωρίζεις γιατί αυτό το έχεις ανάγκη, και είμαι σίγουρη ότι δεν συνέδεσες την επιθυμία αυτή να επιστρέψεις, με τους γονείς σου και γενικά με την οικογένειά σου...

Ένας άνθρωπος θέλει να γίνει επιτυχημένος...
Αν έχει μάθει στην παιδική του ηλικία, πως επιτυχημένος σημαίνει "χρήματα, αξιόλογη εργασία, δημιουργία οικογένειας, αναγνώριση" αυτά θα προσπαθεί σε όλη του την ζωή να πετύχει, και σ' αυτά θα αφιερωθεί τόσο πολύ, που το σίγουρο είναι πως θα ξεχάσει την Ζωή του και τον Εαυτό του...
Και αν κάποιος τομέας από αυτό που περικλείει η λέξη "επιτυχημένος" δεν είναι όπως πρέπει και έμαθε, τότε νιώθει αποτυχημένος και θλιμμένος, χωρίς όμως να έχει νιώσει βαθιά μέσα του, ότι άλλα ήθελε να κάνει και τελικά άλλα κάνει...Το συναίσθημα θα τον γυρνάει στα γνώριμα "λημέρια" της επιτυχίας...

Ο άνθρωπος δεν είναι μηχανή...Όμως μεγαλώνει με έναν μηχανιστικό τρόπο ζωής που εναντιώνεται στην αληθινή του Φύση, γιατί δεν έμαθε να σκέφτεται με Λογική και να διακρίνει τι τον ωφελεί και τι όχι...

Δεν είναι εύκολο βέβαια από τον μηχανιστικό τρόπο ζωής να μπεις σε έναν πιο ουσιαστικό και λειτουργικό τρόπο, που σε αφορά, γιατί΄όπως λες χρειάζεται στην αρχή να αμφισβητήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό...Και ναι αυτό σηματοδοτεί την έξοδό σου από το χάος...
Η αμφισβήτηση και η απόρριψη κανόνων που διαστρέβλωσαν την Φύση σου και η αναγνώριση των αιτιών που σε εξανάγκασαν να γίνεις καταθλιπτικός και παραπέρα δυστυχισμένος, είναι η αρχή να αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα με μια διαφορετική οπτική και να ωριμάζεις...

Η αυτοαμφισβήτηση είναι στην αρχή υγιής, γιατί χωρίς αυτήν δεν θα μπορείς να γκρεμίσεις κανένα πρότυπο που ενώ μπορεί νοητικά να το κατακρίνεις, τελικά συναισθηματικά σε ορίζει και σε οδηγεί στην βλάβη του Εαυτού σου, με πράξεις που δεν έχεις πάρει είδηση ότι δεν έχουν άλλο νόημα για εσένα, πέρα από αυτήν την αιώνια διασύνδεση με τις φυσικές σου αρχές...

Εγώ θα έλεγα ότι αυτή η αυτοαμφισβήτηση σου δίνει κίνητρα να αντιληφθείς περισσότερο την ασθένεια σου, γιατί τώρα δεν παίρνεις είδηση τι σημαίνει αυτή η ασθένεια για εσένα και που οφείλεται...Αν έχεις κάνει λάθη, δεν μπορείς να τα αναγνωρίσεις, αν δεν αμφισβητήσεις τον τρόπο που έμαθες να υπολογίζεις τα σωστά...

Και στο τέλος, δεν μπορείς να κάνεις άλλες επιλογές, από αυτές που έχεις κάνει ήδη, αν δεν αμφισβητήσεις αυτές τις επιλογές...
Πρέπει να μάθεις ποιός Είσαι και ποιός έγινες, Μάνο μου...Και να γίνεις αυτό για το οποίο γεννήθηκες...
Το σίγουρο είναι πως σ' αυτήν την διαδικασία, θα αναγνωρίσεις ότι οι επιλογές σου δεν ήταν αυθόρμητες και ίσως μέσα σου ποτέ σου δεν τις αποδέχτηκες...Αν δεν τις αμφισβητήσεις όμως, ποτέ δεν θα φτάσεις σε μια νέα επιλογή, που σε αφορά στην Ψυχή σου (και όχι στα συναισθήματά σου)

[elenaki]

Ολα απο την αναγκη μας για αποδοχη και αγαπη απο τους γονεις ξεκινανε τελικα και εκει καταληγουν με απολυτη ακριβεια..
Αυτον το θεο γνωρισαμε πρωτα αυτον εμπιστευθηκαμε..τον τακτοποιησαμε και μια χαρα στο θρονο του και βολευτηκαμε μια χαρα στη ζητιανια για λιγα ψιχουλα σημασιας..ουτε καν αγαπης..
Αυτον το τροπο εμαθα..να βαζω με μεγαλη ευκολια τον οποιονδηποτε στη θεση της αξιας και εμενα παντα στης αναξιοτητας..μεχρι που μου εγινε και εμμονη και το κυνηγουσα!Αυτος ηταν ο μηχανιστικος τροπος ζωης παραμενοντας σε ενα τεραστιο κενο..

Εγώ θα έλεγα ότι αυτή η αυτοαμφισβήτηση σου δίνει κίνητρα να αντιληφθείς περισσότερο την ασθένεια σου, γιατί τώρα δεν παίρνεις είδηση τι σημαίνει αυτή η ασθένεια για εσένα και που οφείλεται...Αν έχεις κάνει λάθη, δεν μπορείς να τα αναγνωρίσεις, αν δεν αμφισβητήσεις τον τρόπο που έμαθες να υπολογίζεις τα σωστά...

Αυτο ακριβως Βασουλα μου!
Και με το που ξεκιναει η αμφισβητηση ορμαει το θηριο που εχω μοσχαναθρεψει να με πολεμαει με χιλιους τροπους γιατι ετσι εχει μαθει να επιβιωνει..Να επιβιωνει!δηλαδη τρελαινομαι!
Εως εδω ομως!Δεν εχω να περιμενω καμια αλλη επιβεβαιωση οτι η μονη που θα Αγαπησω και θα Σεβαστω τον Εαυτο μου Ειμαι Εγω!Οσες φορες και να με ξεχασω παντα κατι ερχεται μπροστα μου που μου Θυμιζει οτι Αξιζω ολη την Αγαπη και τη Χαρα της Ζωης μεσα σε ολα αυτα που περιεχει..σε ολη την Εμπειρια!Μεχρι να γινουμε Ενα στο Δρομο που προχωραμε Μαζι!

[Ταρούλα]

[Vasoula]

Ελενίτσα, έγραψα πριν λίγο στα αγόρια (κάτι που σε εσάς βέβαια το έχω γράψει χιλιάδες φορές)

η ανεπάρκεια του ανθρώπου δεν συμβαίνει γιατί είναι αδύναμος, αλλά αντίθετα γιατί είναι δυνατός...
Συνήθως οι άνθρωποι φοβούνται το Φως, γιατί έμαθαν να ζουν στο σκοτάδι και μετά όλο αυτό τους τρομάζει...
(Εδώ το σκοτάδι ερμηνεύεται σαν επιβίωση)...
Ποιός είμαι εγώ που μπορώ να έχω τόση Δύναμη, όση μου έδωσε ο Δημιουργός μου? Ένας βαθύτερος φόβος που υπονομεύει τα πάντα στην Ζωή μας και καταχράται την Ελευθερία μας και την Χαρά μας να γίνουμε Ένα με Αυτόν, από τον οποίο γεννηθήκαμε...

και ξέρεις, ο Σοφός λέει: " Όμοιος ομοίω αεί πελάζει "
δηλαδη ο καθένας συναναστρέφεται μόνο αυτόν που του μοιάζει...

όμως ο Ιησούς είπε "αν υπάρξει ένας άνθρωπος που δεν γεννήθηκε από άντρα και γυναίκα, τότε να τον προσκυνήσετε"

Ο Ιησούς το είπε, αλλά τελικά κανείς δεν τον πίστεψε...Εις τους αιώνας...
Αυτή η αγωνία του να τον πιστέψουν...Αληθώς σας λέγω...

[Giorgos Agelis]

[quote]Σαν να προσπαθούμε να αποδείξουμε ότι είμαστε αυτό το δυστυχισμένο και ανάξιο πλάσμα που δεν αξίζει να υπάρχει, με πράξεις που σπάνια περιέχουν εκτίμηση για τον Εαυτό μας, την προσωπικότητά μας και τις προθέσεις μας/quote]
...και σε μένα μου πήρε χρόνο να καταλάβω τι εστεί αυτοσαμποτάζ και τι αυτό εξυπηρετεί. Τον τελευταίο καιρό που προσπαθώ πιο έντονα να δίνω σημασία και να συναναστρέφομαι στα ίσια με τα θέματα του ασυνειδήτου μου, ανακλύπτω το βάρος του πάνω μου απο την μια, αλλά και το πως επιδρά η δική μου ενασχόληση σε αυτό...
Βασούλα ,παιδάκια

[Θοδωράκος]

δεν μπορείς να κάνεις άλλες επιλογές, από αυτές που έχεις κάνει ήδη, αν δεν αμφισβητήσεις αυτές τις επιλογές...
Πρέπει να μάθεις ποιός Είσαι και ποιός έγινες, Μάνο μου...Και να γίνεις αυτό για το οποίο γεννήθηκες...

(αυτό μπαίνει στην λίστα για εκτύπωση και ψυγείο-κόλληση )

[Θοδωράκος]

οτι Αξιζω ολη την Αγαπη και τη Χαρα της Ζωης μεσα σε ολα αυτα που περιεχει..σε ολη την Εμπειρια!

Ελενάκι

[Μάνος]

Είχες πει ότι έχεις ανάγκη την αποδοχή των γονιών σου...Όλη αυτή η ανάγκη σου για επιστροφή στα πάτρια εδάφη, είναι αποτέλεσμα αυτής της ανάγκης, που σου φέρνει θλίψη, χωρίς να συνειδητοποιείς την αιτία...Θέλεις να γυρίσεις πίσω, για να προσπαθήσεις να σε αποδεχτούν, χωρίς όμως να γνωρίζεις γιατί αυτό το έχεις ανάγκη, και είμαι σίγουρη ότι δεν συνέδεσες την επιθυμία αυτή να επιστρέψεις, με τους γονείς σου και γενικά με την οικογένειά σου...

Ούτε που μου πέρασε από το μυαλό κάτι τέτοιο Βασούλα μου!!! Πραγματικά!!! Πως θα μπορούσα να καταλήξω σε αυτό το συμπέρασμα από μόνος μου;;; Δεν υπήρχε τέτοια περίπτωση!!! Ακόμα και τώρα που μου το λες, για να είμαι ειλικρινής έχω τις αντιρρήσεις μου, όμως τις κάνω γαργάρα, γιατί στην πραγματικότητα γνωρίζω πως δεν με ξέρω καθόλου!!! Και θέλω πολύ να με μάθω, να ξανασυστηθώ με τον Μάνο και να τον αφουγκραστώ. Να νιώσω τις ανάγκες του και τις επιθυμίες του χωρίς τα βαριά πέπλα των γνώριμων μηχανισμών...

Η αμφισβήτηση και η απόρριψη κανόνων που διαστρέβλωσαν την Φύση σου και η αναγνώριση των αιτιών που σε εξανάγκασαν να γίνεις καταθλιπτικός και παραπέρα δυστυχισμένος, είναι η αρχή να αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα με μια διαφορετική οπτική και να ωριμάζεις...

Δηλαδή αμφισβήτηση προς όλες τις κατευθύνσεις! Τί όμως ακριβώς εννούμε με αυτό; Μπορείς να μου δώσεις ένα παράδειγμα αμφισβήτησης; Και δεν αναφέρομαι στα τις θρησκείας, αυτά είναι μάλλον εύκολα να τα αντιληφθώ...

Η αυτοαμφισβήτηση είναι στην αρχή υγιής, γιατί χωρίς αυτήν δεν θα μπορείς να γκρεμίσεις κανένα πρότυπο που ενώ μπορεί νοητικά να το κατακρίνεις, τελικά συναισθηματικά σε ορίζει και σε οδηγεί στην βλάβη του Εαυτού σου, με πράξεις που δεν έχεις πάρει είδηση ότι δεν έχουν άλλο νόημα για εσένα, πέρα από αυτήν την αιώνια διασύνδεση με τις φυσικές σου αρχές...

Σε αυτή ακριβώς τη θέση βρίσκομαι τώρα! Ακριβώς αυτή!!! Νοητικά κατακρίνω όλα τα πρότυπα και τα στερεότυπα μου, αλλά συναισθηματικά με ορίζουν με τα γνωστά σε όλους μας αποτελέσματα...

Αν έχεις κάνει λάθη, δεν μπορείς να τα αναγνωρίσεις, αν δεν αμφισβητήσεις τον τρόπο που έμαθες να υπολογίζεις τα σωστά...
Και στο τέλος, δεν μπορείς να κάνεις άλλες επιλογές, από αυτές που έχεις κάνει ήδη, αν δεν αμφισβητήσεις αυτές τις επιλογές...
Πρέπει να μάθεις ποιός Είσαι και ποιός έγινες, Μάνο μου...Και να γίνεις αυτό για το οποίο γεννήθηκες...
Το σίγουρο είναι πως σ' αυτήν την διαδικασία, θα αναγνωρίσεις ότι οι επιλογές σου δεν ήταν αυθόρμητες και ίσως μέσα σου ποτέ σου δεν τις αποδέχτηκες...Αν δεν τις αμφισβητήσεις όμως, ποτέ δεν θα φτάσεις σε μια νέα επιλογή, που σε αφορά στην Ψυχή σου (και όχι στα συναισθήματά σου)

Πολύ ζουμί εδώ μυρίζομαι...Να αμφισβητήσω τις επιλογές μου;;; Μου ήρθε στο μυαλό μία: η ομοφυλοφιλία... Πως να την αμφισβητήσω; Αφού δεν νιώθω κάποια έλξη για τις γυναίκες...

[Μάνος]

Ευχαριστώ δεν είπα Βασούλα μου!!!Το ξέχασα!
...Οι απαντήσεις σου μου ανοίγουν όλο και περισσότερα μονοπάτια για να βαδίσω... Ξέρω όμως πως όλα οδηγούν στο φρόμο του φωτός, όπου είναι και ο στόχος!!!

...Όπως είδες δεν τόλμησα να ρωτήσω το πως γίνονται πρακτικά όλα τα παραπάνω... Κύριος!

[Vasoula]

...Όπως είδες δεν τόλμησα να ρωτήσω το πως γίνονται πρακτικά όλα τα παραπάνω... Κύριος!

α, αυτά να τα λέμε!

Μάνο μου, ο επιλογές που κάνουμε πάντα χρειάζεται να επανεξεταστούν...

πχ. παντρεύομαι γιατί έτσι ορίζει η θρησκεία και η οικογένεια και όχι γιατί είναι κάτι που βαθιά επιθυμώ εγώ...Στην ουσία δεν θέλω καν να παντρευτώ, αλλά δεν έχω άλλον τρόπο να φύγω από΄την οικογένεια...Όμως η αιτία της επιλογής μου αυτής δεν είναι συνειδητή...
Έτσι κάνω μια επιλογή, που στην πορεία χρειάζεται να επανεξετάσω...
Να μην μείνω σαν ανόήτη σε μια σχέση που δεν με κάνει χαρούμενη
Ξέρεις πόσες γυναίκες δεν χωρίζουν, απλά γιατί υπάρχει μέσα τους το πρότυπο της οικογένειας? Με αποτέλεσμα να ζουν σε μια σχέση που μπορεί να είναι επικίνδυνη για την ψυχική τους υγεία και την εξέλιξή τους...
Γιατί δεν μπορούν να σκεφτούν καν ότι δεν ήταν επιλογή τους το να παντρευτούν και άλλες εσωτερικές καταπιέσεις τους οδήγησαν σε αυτήν την επιλογή... Ακόμα και το να κάνουν παιδιά, που μετά δεν ξέρουν τι να τα κάνουν...

Είναι πάρα πολλές οι αιτίες που "εξαναγκάζουν" τους ανθρώπους να κάνουν επιλογές, τις οποίες δεν αποδέχονται βαθιά μέσα τους, γιατί έγιναν κάτω από ψυχολογικά πιεστικές συνθήκες. Και αυτές οι επιλογές φέρνουν ένα συνεχές βάρος, χωρίς ο άνθρωπος να αντιληφθεί ότι γι' αυτό που νιώθει, φταίει η επιλογή του...Νομίζει ότι του φταίνε χίλια άλλα πράγματα, γιατί θεωρεί ότι μόνος του επέλεξε...Πιο ψευδαίσθηση, πεθαίνεις...

Πως φαντάζεσαι ότι οι άνθρωποι φτάνουν σε επιλογές που τους καταστρέφουν? Έτσι τυχαία?
Ναρκωτικά, αλκοολισμός, καταστροφικές σχέσεις, βία, είναι μέρος μιας ασυνείδητης διαδικασίας που δεν μπορούν να την φτάσουν, αν δεν βρουν τις αιτίες και δεν επαναδιαπραγματευτούν τα αποτελέσματα με μια μεγαλύτερη ωριμότητα...

Δεν νομίζω να πιστεύεις ότι ο άνθρωπος τυχαία γίνεται αυτοκαταστροφικός...

Ακόμα και η ομοφυλοφιλία που αναφέρεις σπάνια είναι ξεκάθαρη επιλογή...Συντελούν σ' αυτό χίλιοι λόγοι και αυτό είναι βιωμένο, δεν στο λέω γιατί το διάβασα...

Οι επιλογές μας μπορούν να αλλάξουν ανά πάσα στιγμή, όταν είμαστε ώριμοι και δεκτικοί στην δική μας αλλαγή...
Υπάρχει μια διαδικασία καθαρού "απολογισμού" απέναντι στον Εαυτό μας, όπου μπορούμε να "ακούσουμε" με μεγαλύτερη κατανόηση τις αληθινές μας ανάγκες και να φροντίσουμε με αγάπη να τις εκπληρώσουμε...Εμείς για εμάς...για κανέναν άλλον!

Κάποια φορά πριν χρόνια, κάποιο κορίτσι από την ομάδα Αγάπη-Σοφία, όταν μίλαγα για την σχέση με τους γονείς, μου απέκλεισε και το παραμικρό ενδεχόμενο να είναι οι γονείς της η αιτία της ψυχικής ανισορροπίας και των επιλογών της...
Οι γονείς της ήταν πολύ καλοί...

Στην διάρκεια της εμβάθυνσης στον συναισθηματικό κόσμο της, εκεί που συμβαίνουν όλες οι ασυνείδητες διαστρεβλώσεις, που πρέπει κάποιος άνθρωπος να περάσει για να νιώσει τον Εαυτό του, έγινε η μεγαλύτερη ανατροπή στις πεποιθήσεις της αυτές...
Είναι πάρα πολλά τα "εμφυτεύματα" που επιδρούν στο παιδί, και άλλα τόσοι οι "γάντζοι" εξάρτησης που δεν επιτρέπουν στον άνθρωπο την εσωτερική εξερεύνηση που οδηγεί προς την πνευματική ωρίμανση...

Το θέμα εδώ δεν είναι οι επιλογές που έκανες και αν ήταν λανθασμένες, αλλά η διευκρίνηση μέσα σου των συνθηκών κάτω από τις οποίες έγιναν αυτές οι επιλογές, και η απόφαση να είσαι ειλικρινής με τον Εαυτό σου, ώστε να αλλάξεις ότι δεν σε εξελίσσει...

Οι άνθρωποι νομίζουν λανθασμένα ότι έκαναν κάποιες επιλογές και χρειάζεται να τις συνεχίσουν, ακόμα και αν τις κρίνουν λανθασμένες...
Αυτό όμως τους φέρνει βάρος και θλίψη, χωρίς συνειδητή αιτία...Οι ασθένειες της Ψυχής στην σημερινή κοινωνία καλύπτονται κάτω από την ορολογία "ψυχολογικοί παράγοντες"...Για τις ψυχικές ανισορροπίες που εμφανίζουν κάποια δυσάρεστα συμπτώματα, δεν υπάρχει εξήγηση, μα ούτε και θεραπεία, πέρα από την φαρμακευτική αγωγή, που "κουκουλώνει" το πρόβλημα και δίνει στον άνθρωπο μια ανακούφιση, για να μπορεί να ζει με το πρόβλημά του...

Ξέρεις πόσες φορές έχω ακούσει την φράση "α, αυτό δεν αλλάζει πια..."
Η δική μου απάντηση είναι "ποιός το λέει αυτό?"

Όμως κάθε αλλαγή χρειάζεται πάθος και έρωτα για την πνευματική ωριμότητα, αλλιώς δεν γίνεται, γιατί δεν είναι εύκολη η διαδικασία, παρ' όλο που τα πράγματα είναι απλά...

[Θοδωράκος]

Όμως κάθε αλλαγή χρειάζεται πάθος και έρωτα για την πνευματική ωριμότητα, αλλιώς δεν γίνεται, γιατί δεν είναι εύκολη η διαδικασία, παρ' όλο που τα πράγματα είναι απλά...