ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΟΡΙΑ....

[Sofoula]

Από τα πράγματα που με άγγιξαν πολύ... Έχοντας τις αναμνήσεις από τις πανελλήνιες ακόμα σχετικά νωπές στο μυαλό μου, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας το γράμμα:

[Βικούλα]

[Ελενίτσα]

[Vasoula]

τα ακούνε αυτά οι μανούλες που θέλουν το καλό των παιδιών τους?

είμαι περίεργη...


ή νομίζουν ότι δεν τους αφορά?


ε, εντάξει...
Δεν τους αφορά....ΑΚΟΜΑ

[Ellaki]

[Fotinoula]

αχ

[AMALIA]

[Annoula]

Δυστυχώς, νομίζουν ότι δεν τους αφορά. Έχω γνωστούς που τα παιδιά τους δίνουν Πανελλήνιες και το τι ακούω κάθε μέρα δεν μπορώ να σας το περιγράψω. Και πάντα στο όνομα της αγάπης

[Sofoula]

Αννούλα μου, έτσι είναι. Στο όνομα της αγάπης και του ενδιαφέροντος έχω δει να γίνονται τα πιο νοσηρά πράγματα.

Σήμερα θυμάμαι πως ήταν ένας χρόνος χωρίς προσωπική ζωή, με 8 ώρες στο σχολείο, άλλες 2 στην ενισχυτική διδασκαλεία και άλλες 4 στο φροντιστήριο... Και μετά όλες τις υπόλοιπες διάβασμα στο σπίτι. Η εισαγωγή του εφήβου στην ενήλικη ζωή.

Και θυμάμαι στα 14 μου που η αδερφή μιας συμμαθήτριας μου αυτοκτόνησε, επειδή δεν πέρασε στην σχολή που ήθελε... Που "ήθελε" δηλαδή, αφού οι γονείς της είχαν κάνει για αυτήν την επιλογή. Και οι γονείς ήταν που απογοητεύτηκαν. Και τι θα πει ο κόσμος για την άχρηστη κόρη τους. Με τέτοια πίεση το πήρε το παιδί και το έκανε δικό του

Κάθε χρόνο τα ίδια. Δεν με ενδιαφέρει το σύστημα των εξετάσεων, κάθε σύστημα έχει δικά του υπέρ και κατά. Με ενδιαφέρει αυτή η θεοποίηση της επιτυχίας μέσω του συστήματος, αυτή η πίεση για την εικόνα, αυτή η εξάντληση του χρόνου των παιδιών...

[Ταρούλα]

[eirini]

Εγώ στις αρχές της δευτέρας λυκείου τα παράτησα (μετά απο υπερβολική πίεση που ένιωθα από το σχολείο, το φροντιστήριο, ίσως και το σπίτι δε θυμάμαι), θεωρούσα ότι δε θα περάσω και ότι τζάμπα προσπαθώ.Μας είχαν περάσει τις πανελλήνιες κάτι το τραγικό που για να τις περάσεις πρέπει να μην ξεχνάς ούτε και το κόμμα... ε΄χα αγχωθεί ήδη απο τις αρχες της χρονιάς... Πιέστηκα πάρα πολύ, με κλάμματα και ανακοίνωσα ότι θα πάω στο τεχνικό επαγγελματικό λύκειο.... είχα τη συγκατάθεση , δε μπορώ να πω αλλά το ότι θα μείνω αγράμματη, ακο΄στηκε πολλές φορές....

[ALEXOULA]

Φρικτή κακοποίηση ειναι γμτ

[Μάνος]

Ήμουν ο μόνος από τα τρία παιδιά ο οποίος πήγε τεχνικό Λύκειο, για τρεις λόγους:
1. Να γλιτώσω από τα γαλλικά
2. Να γλιτώσω από τα αρχαία και
3. Να γλιτώσω από τις πανελλήνιες
Καταλαβαίνετε πόσο χαμηλά έπεσα στα μάτια της οικογένειας για αυτό μου το σφάλμα... Δεν πήγα Γενικό λύκειο σαν τα αδέρφια μου, αν είναι δύνατον!!! Με είχαν κάνει να ντρέπομαι που πήγαινα σε Τεχνικό Λύκειο... Απέφευγα να το αναφέρω πολλές φορές(!) Τόσο πολύ!!!

Μέσο όρο κάθε χρονο έβγαζα γύρω στο 16... Την πρώτη χρονιά μάλιστα ήμουν και απουσιολόγος βάσει βαθμολογίας. Η ατάκα στην οικογένεια από τα αδέρφια μου ήταν η εξής: "Καλά, ας ήσουν στο Γενικό και θα σου έλεγα εγώ αν θα ήσουν απουσιολόγος ή όχι με τους βαθμούς που έχεις! ...Αλλά τι να περιμένει κανείς από το Τεχνικό Λύκειο; Στους στραβούς βασιλεύει ο μονοθφαλμος..." Θεωρούσαν πως στο Τεχνικό οι καθηγητές είναι πιο ελαστικοί, δεν έχουν απαιτήσεις, οι μαθητές είναι περιορισμένων δυνατοτήτων, κλπ..., κλπ...

Ήρθε η Γ' Λυκείου, όπου τότε η δική μου η τάξη ήταν η τελευταία που θα μπορούσε να μπεί σε κάποιο ΤΕΙ χωρίς εξετάσεις, δίνοντας μόνο ένα μάθημα: το μάθημα της ειδικότητας. Καθώς εγώ είχα διαλέξει την ειδικότητα Υπάλληλος Γραφείου, το είδικό μάθημα για εμάς ήταν τα αγγλικά! Όλοι ξέρουμε πόσο γελοία είναι τα αγγλικά στο σχολείο, ειδικά για κάποιον που είχε πάρει το Lower!

Να σας εκμηστηρευτώ κάτι; Πήγα να δώσω εξετάσεις κανονικά και έδωσα λευκή κόλλα! Θα περνούσα, είναι το μόνο βέβαιο! Οι συμμαθητές μου και οι καθηγητές μου απορούσαν, τι έπαθα... Ντρεπόμουν όμως να το πως ακόμα και σε αυτούς, γιατί φοβόμουν την ταμπέλα της "αδερφής", του "ψώνιου", κλπ... Αυτά μου είχαν περάστεί από το σπίτι. Προσωπικά, δεν σας κρύβω πως μου πήρε χρόνο να καταλάβω πως η σεξουαλική μου προτίμηση στους άντρες δνε έχει καμία μα καμία σχέση με αυτό που ήθελα να σπουδάσω! Ομοφυλόφιλοι υπάρχουν σε όλους τους κλάδους!

Για να επανέρθω όμως σε αυτό που έλεγα, δεν άντεχα να φάω 4 γμν χρόνια από τη ζωή μου σπουδάζοντας κάτι που στην ουσία χέστηκα και που το επέλεξα σα λύση ανάγκης! Άλλα πράγματα ήθελα να κάνω. Να τελειώσω το σχολείο, να "ξοδέψω" 1,5 χρόνο ζωής στον κωλοστρατό, να γυρίσω, να πιάσω δουλειά και με τα δικά μου χρήματα να γραφτώ στη δραματική! Έτσι κι έκανα... Αυτό ήταν κάτι που ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΟ ΜΕΤΑΝΙΩΣΑ, γιατί αυτό πραγματικά λαχταρούσε η ψυχή μου!!!

...Οι δικοί μου μέχρι σήμερα νομίζουν πως είμαι ένας αποτυχημένος που δεν μπόρεσε να περάσει ούτε καν τις εξετάσεις του ειδικού μαθήματος της ειδικότητας...
Να τος πάλι μπορστά μου ο Πιραντέλλο:"Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε"
Δεν είναι τυχαίο που είναι ο αγαπημένος μου συγγραφέας...
Δεν είναι τυχαίο που ήταν το πρώτο έργο που έπαιξα στο θέατρο...(!)
Τίποτα μα τίποτα δεν είναι τυχαίο εν τέλει...

[ΙΩΑΝΝΑ]

[Αμαλία]

Μάνο μου
σ'ευχαριστώ πολύ για όλα όσα έχεις μοιραστεί μαζί μας...

και γω θυμάμαι την πίεση που είχα υποστεί στις πανελλήνιες. από το άγχος μόνο εμετό που δεν έκανα.. έκλαιγα πολύ συχνά εκείνες τις μέρες..
και ανάμεσα σε όλα τα άγχη που είχα ήταν και η σύγκριση που σίγουρα θα έκανε η μητέρα μου αν δεν πέρναγα στην σχολή που ήθελα. τελικά πέρασα και το γλίτωσα..
δεν νομίζω να άντεχα την απογοήτευση στα μάτια των γονειών μου τότε..

μετά βέβαια η σύγκριση συνέχισε στα φοιτητικά χρόνια... εσύ πόσα μαθήματα χρωστάς; α ο τάδε χρωστάει περισσότερα/λιγότερα.. εσύ τελείωσες σε τόσα χρόνια την σχολή, ο τάδε σε τόσα..
εσύ έπιασες δουλειά μετά τη σχολή, ο τάδε έτσι και αλλιώς... μονίμως αυτό το πράγμα..

άρα πρακτικά δεν γλίτωσα την σύγκριση τώρα που με διαβάζω
απλά ήταν "θετική" σύγκριση και όχι αρνητική, γιατί τύχαινε να πηγαίνω καλά στην σχολή και να έχω έναν σταθερό ρυθμό στα μαθήματα που πέρναγα..